Χαιρετισμός Κυβερνητικού Εκπροσώπου στα εγκαίνια του
Μουσείου
Παραδοσιακών Επαγγελμάτων Νίκου &
Γιαννούλας Σταμάτη, Μάμμαρι
Στην εποχή της τεχνολογικής ανάπτυξης, της τεχνολογικής
εξάρτησης και αυτοματοποίησης των πάντων που την συνοδεύουν, κάθε προσπάθεια
δημιουργίας μουσείου παραδοσιακών επαγγελμάτων, σε ένα χώρο όπως την ακριτική
κοινότητα Μάμμαρι, αποτελεί μια ανάσα ανθρωπιάς και βουτιά στην παράδοσή μας,
που μας επανασυνδέει με το παρελθόν και τις ρίζες μας.
Χαιρετίζω
με ιδιαίτερη χαρά και ικανοποίηση τέτοιες πρωτοβουλίες, οι οποίες αποδεικνύουν
πως οι σταθερές και διαχρονικές αξίες όχι μόνο επιβιώνουν αλλά εδραιώνονται
ακόμη πιο βαθιά και εμπλουτίζουν και προάγουν την πολιτιστική ζωή και την
παράδοση του τόπου μας.
Ο
κ. Νίκος Σταμάτης με την εμμονή του να φυλάει ως θησαυρό πολύτιμο το κάθετι
παλιό, κατάφερε μόνος σχεδόν, γιατί πρέπει να υπογραμμίσουμε και την ουσιαστική
συμβολή της γυναίκας του, της κας Γιαννούλας, να φτιάξει ένα χώρο στον οποίο
ζωντανεύει, απλά και χωρίς περίτεχνα γυαλιστερά σύγχρονα φτιασίδια, το παρελθόν
μας, η ιστορία και η παράδοσή μας. Μια απλή περιδιάβαση στο Μουσείο, μας
ταξιδεύει στην Κύπρο του χτες που όχι μόνο δεν θέλουμε με τίποτα να χαθεί αλλά
έχουμε και υποχρέωση να το προβάλλουμε και είναι για αυτό το λόγο που η
πρωτοβουλία του κ. Σταμάτη είναι άξια συγχαρητηρίων και θα πρέπει να στηριχθεί
από όλους μας.
Η
δε πρόθεσή του κ. Σταμάτη να το λειτουργήσει και παρεμβατικά με εκπαιδευτικό
πρόγραμμα, το οποίο ήδη έχει εγκριθεί από το υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού,
χωρίς κανένα μάλιστα χρηματικό αντίτιμο, μετατρέπει το έργο του σε καθαρή
προσφορά στην κοινότητα, στη νέα γενιά και ευρύτερα στον τόπο μας.
Ταυτόχρονα,
η πρωτοβουλία του Νίκου και της Γιαννούλας Σταμάτη, αποδεικνύει την
αυθεντικότητα των ανθρώπων της προηγούμενης γενιάς, οι οποίοι γνώριζαν πολύ καλά
τι είναι πραγματικά σημαντικό. Η καθημερινή σκληρή δουλειά, η επαφή με την γη
και τον άνθρωπο, τους προφύλαξαν από τον κίνδυνο της όποιας αλλοτρίωσης.
Κυρίες
και Κύριοι,
Με
τη δημιουργία του μουσείου, θα δοθεί στους κατοίκους και ειδικότερα στα παιδιά
τόσο της κοινότητας Μάμμαρι, όσο και άλλων γειτονικών κοινοτήτων, η ευκαιρία να
ξανάρθουν σε επαφή με το παρελθόν και την ιστορία τους.
Τα
παραδοσιακά επαγγέλματα αντανακλούν τις ιδιαίτερες κοινωνικές και οικονομικές
συνθήκες που διαμορφώθηκαν σε ένα ιστορικό πλαίσιο συνεχών και κομβικών αλλαγών,
από το 19ο στον 20ό και τον 21 ο αιώνα . Γνωριμία με επαγγέλματα και
ειδικότητες που χάθηκαν στον χρόνο και στοιχειώνουν την μνήμη μας: ο
σκαρπάρης ο γεωργός (ο ρεσπέρης, όπως ήταν γνωστός), ο παρπέρης ο κωμοδρόμος, ο
καλλικάς, ο ταλιαδώρος, ο αδραχτάς, ο καζατζιής, ο τενεκετζιής θα ζωντανέψουν σε
λίγο μπροστά μας.
Τα
παραδοσιακά επαγγέλματα, δίνουν τη θέση τους σε επαγγέλματα του μέλλοντος,
εικονικούς δικηγόρους, ψηφιακούς εκπαιδευτικούς, αγρότες γενετικά τροποποιημένων
τροφίμων, χρηματιστές χρόνου. Ένα μουσείο παραδοσιακών επαγγελμάτων του
μέλλοντος δεν θα έχει σίγουρα καμία σχέση με αυτό που σήμερα εγκαινιάζουμε.
Αξίζει να το απολαύσουμε, για να ξυπνήσουν μνήμες των ηλικιακά πιο μεγάλων και
να μάθουν οι νεότεροι.
Η
παρουσία όλων εμάς εδώ είναι στην ουσία μια απότιση φόρου τιμής, στον άνθρωπο
του λαού, στον εργάτη της γης, στους παππούδες και στις γιαγιάδες μας. Ένας
φόρος τιμής στο χτες, ένας φόρος τιμής τον οποίο οφείλουμε να αποδώσουμε επαρκώς
για να μπορέσει να κτιστεί σε γερά θεμέλια το αύριο που οραματιζόμαστε. Είμαι
σίγουρος ότι όλοι συμφωνείτε ότι για να πάμε μπροστά και να δημιουργήσουμε,
πρέπει να ξέρουμε ποιοι είμαστε και πως φτάσαμε ως εδώ.
Σε
ένα τέτοιο χώρο, όπως το μουσείο που εγκαινιάζουμε σήμερα, οι νέοι θα μαθαίνουν
πως όλα αποκτούν νόημα. Γιατί το ψωμί και η παραγωγή του δεν ήταν, κάποτε, ένα
απλό σταμάτημα στο φούρνο. Ήταν ο χρόνος για σπορά και θερισμό, ήταν το αλώνισμα
και το ζύμωμα και τέλος το ψήσιμο στον παραδοσιακό φούρνο για να το μοιραστεί
μετά η οικογένεια και να πει το «δόξα τω θεό».
Στον
κ. Σταμάτη θέλω να εκφράσω θερμά συγχαρητήρια και ειλικρινείς ευχαριστίες για τη
δημιουργία αυτού του σπουδαίου έργου. Τα
αντικείμενα που τον συνοδεύουν σε μια πορεία πενήντα ετών δεν αποτελούν μόνο
άψυχα αντικείμενα αλλά το καθένα κρύβει μια ανάμνηση και μια ιστορία.
Εύχομαι η φήμη του μουσείου σας κύριε Σταμάτη να
απλωθεί, σε όλη την Κύπρο μας και να χαρίσει γνώση και ταξίδια στο παρελθόν σε
πολλούς, πολλούς επισκέπτες.
Ευχαριστίες
θέλω να εκφράσω και στην αγαπητή μου φίλη Έλενα Περικλέους, τη διευθύντρια του
δημοτικού σχολείου, για την πολύτιμη βοήθειά της και τις πλούσιες πληροφορίες με
τις οποίες με εφοδίασε σχετικά με το ωραίο αυτό έργο που η ακριτική κοινότητα
του Μάμμαρι θα έχει την τύχη να απολαμβάνει και εμείς την τιμή να
εγκαινιάσουμε.
Κύριε
και κυρία Σταμάτη, για ακόμη μια φορά σας ευχαριστούμε θερμά.
