26/3/15

Χαιρετισμός του Προέδρου της Βουλής στην εκδήλωση της Βουλής των Αντιπροσώπων προς τιμήν των ανθρώπων του θεάτρου

Χαιρετισμός του Προέδρου της Βουλής στην εκδήλωση της
Βουλής των Αντιπροσώπων προς τιμήν των ανθρώπων του θεάτρου



Είμαι πολύ ευτυχής που μου δίνεται σήμερα η ευκαιρία να επικοινωνήσω με τον κόσμο του θεάτρου, τον κόσμο που υπηρετεί την τέχνη αυτή, η οποία κατέχει μια θέση ιδιαίτερη και ξεχωριστή στη ζωή κάθε λαού. Η αυριανή Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου αποτελεί ευκαιρία για να τιμήσουμε τους ανθρώπους του θεάτρου, αυτούς που κομίζουν αγωγή, τέρψη και έμπνευση σε όλους εμάς.

Η τέχνη του θεάτρου ως μια δημιουργική δύναμη νοηματοδοτεί την καθημερινότητα των ανθρώπων εγείροντας και εξεγείροντας συνειδήσεις.   Από όλες τις τέχνες είναι η πιο άμεση και η πιο αποτελεσματική, κυρίως είναι η πιο κοινωνική, όχι μόνο γιατί αποτελεί τόπο συνάντησης, ψυχαγωγίας και παιδείας, αλλά και γιατί το «υλικό» από το οποίο «συντίθεται» είναι έμψυχο, είναι ο ίδιος ο άνθρωπος και ο άνθρωπος είναι ο πιο πειστικός φορέας νοημάτων, πιο πειστικός και από τον γραπτό λόγο, την εικόνα και τον ήχο.

Είναι ακόμα γενικά παραδεκτό ότι το θέατρο έχει και πολιτική λειτουργία, αφού συχνά δεικνύει κριτική διάθεση απέναντι σε θεσμούς και πρόσωπα, καυτηριάζει τα κακώς κείμενα, διαμορφώνει την κοινή γνώμη και αναδιαμορφώνει ήθη.   Όπως είπε και ο Ρώσος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, «το θέατρο είναι ένας μεγεθυντικός φακός για να δεις μια κοινωνία».

Η τέχνη του θεάτρου στην Κύπρο χάνεται στα βάθη των αιώνων και αυτό το μαρτυρούν τα τέσσερα μεγάλα αρχαία θέατρα, της Πάφου, της Σαλαμίνας, των Σόλων και του Κουρίου.   Σ’ όλη αυτή τη διάρκεια τ ο μικρό νησί μας ουδέποτε στερήθηκε τους κορυφαίους του θεάτρου.   Αντιθέτως, ανέδειξε εξαίρετα ταλέντα. Ταλέντα που επέλεξαν το θέατρο για να δημιουργήσουν και που σήμερα αναμετριούνται με την εργασιακή και οικονομική ανασφάλεια, σε μια αμφίρροπη μάχη που απαιτεί γερό στομάχι και δυστυχώς κάποτε αναζήτηση εναλλακτικών πηγών βιοπορισμού.

Στο σημείο αυτό δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ σ’ ένα μείζον θέμα, σ’ αυτό της αναστολής, με κυβερνητική απόφαση το 2013, του θεσμού του Ετήσιου Τιμητικού Χορηγήματος για Εργάτες του Πνεύματος και της Τέχνης. Πιστεύοντας ότι το χορήγημα αυτό αποτελεί ελάχιστο οφειλόμενο αντίδωρο της πολιτείας προς τους εργάτες του πολιτισμού, η Βουλή των Αντιπροσώπων, μέσω της αρμόδιας επιτροπής, αλλά και εμού προσωπικά, ζήτησε με διαβήματα προς την εκτελεστική εξουσία την επαναφορά του. Σε σχέση με το θέμα αυτό, ο Υπουργός Παιδείας και Πολιτισμού με ενημέρωσε ότι έχει ετοιμαστεί Σχέδιο Πρότασης, το οποίο θα προωθηθεί στο Υπουργικό Συμβούλιο. Θέλω να πιστεύω ότι σύντομα στο όλο θέμα θα υπάρξει θετική κατάληξη.

Αγαπητοί φίλοι,

Σήμερα τιμούμε όχι μόνο τον ηθοποιό, που βρίσκεται στο προσκήνιο, αλλά και τον υπέροχο κόσμο που βρίσκεται στο παρασκήνιο, γιατί το θέατρο αποτελεί έργο συλλογικό, έργο των σκηνοθετών, των σκηνογράφων, των θεατρικών συγγραφέων, των μουσικών, των χορογράφων, των ενδυματολόγων, των φωτιστών, των τεχνικών, όλων αυτών που δημιουργούν τον μαγικό κόσμο της θεατρικής σκηνής, την πλασματική πραγματικότητα μέσα στην οποία διαδραματίζεται το έργο, έως ότου υπό τις επευφημίες των θεατών πέσει η αυλαία.   

Φίλες και φίλοι,

Όπως είπε και ο μεγάλος δραματουργός Μπέρτολτ   Μπρεχτ, το θέατρο δεν μπορεί ν’ αλλάξει τον κόσμο, μπορεί όμως ν’ αλλάξει τους θεατές και αυτοί, αν θέλουν, μπορούν ν’ αλλάξουν τον κόσμο. Στις δύσκολες ημέρες της μεγάλης κοινωνικής και οικονομικής κρίσης, των οδυνηρών αδιεξόδων και της ηθικής κατάπτωσης οι άνθρωποι του θεάτρου καλούνται να παραμείνουν ενεργοί και παραγωγικοί καλλιτεχνικά, να δώσουν δύναμη στον κόσμο που δοκιμάζεται, ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, γιατί το θέατρο ήταν και παραμένει πάντα η πλατιά οδός των ονείρων κι ο ηθοποιός το φως.
_____________