22/7/13

Ομιλία του Υπουργού Γεωργίας κ. Νίκου Κουγιάλη στην αντικατοχική εκδήλωση της επαρχίας Κερύνειας, στον Τύμβο Μακεδονίτισσας 22/07/2013


Να μη μεταδοθεί πριν τις 7.30 μ.μ.
 
Με ιδιαίτερη συγκίνηση απευθύνω χαιρετισμό στην αποψινή εκδήλωση καταδίκης της κατάληψης της Κερύνειας που διοργανώνουν οι κατεχόμενοι Δήμοι Κερύνειας, Λαπήθου και Καραβά, η Ένωση Κοινοτήτων της Επαρχίας Κερύνειας, τα προσφυγικά σωματεία Λαπήθου και Καραβά και ο Όμιλος Γυναικών Επαρχίας Κερύνειας.

Έχουν ήδη περάσει 39 χρόνια από την κατάληψη της Κερύνειας. Οι εικόνες είναι μαύρες από το καλοκαίρι του 1974, όταν το χουντικό πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή, οι δύο όψεις ενός δίδυμου εγκλήματος, άφησαν πίσω τους νεκρούς, αγνοούμενους, πρόσφυγες, εγκλωβισμένους και μια πατρίδα μοιρασμένη. Δεν θα σβήσουν ποτέ από τη μνήμη μας τα άρματα της προδοσίας που έδωσαν το πρόσχημα στην Τουρκία για να εισβάλει στην Κύπρο και να καταλάβει με τη βία των όπλων το 37% του εδάφους της.
Η τουρκική εισβολή έστειλε στην προσφυγιά 160 χιλιάδες ανθρώπους, σκόρπισε τον θάνατο, τον πόνο και τη δυστυχία. Πρώτος στόχος των εισβολέων η αγαπημένη μας πόλη η οποία καταλήφθηκε την τρίτη μέρα της εισβολής, στις 22 Ιουλίου, ύστερα από σκληρές μάχες που έδωσαν πολλά από τα παλληκάρια μας με τα πενιχρά μέσα που διέθεταν. Η Κερύνεια εβάλλετο από την πρώτη στιγμή από θάλασσα, αέρα και ξηρά, και οι δυνάμεις του Αττίλα ήταν υπέρτερες. Τα παιδιά μας, που στάληκαν στη σφαγή χωρίς επαρκή οπλισμό και πολεμοφόδια, αγωνίστηκαν υπέρ βωμών και εστιών μέχρι τελικής πτώσης στο πεδίο της τιμής, υπερασπιζόμενοι την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας.
Μετά την ανεξαρτησία της Κύπρου η Κερύνεια είχε αρχίσει να αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς, ιδίως στον τουριστικό τομέα. Το εξαίρετο φυσικό περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται κτισμένη, με την οροσειρά του Πενταδακτύλου στα νότια και τη θάλασσα στον βορρά, και τα αρχαία μνημεία στην ίδια την πόλη και γύρω από αυτήν ήταν αρκετοί λόγοι για να αποκτήσει η περιοχή μια διεθνή τουριστική φήμη. Όμως η γεωγραφική της θέση απέναντι από τις μικρασιατικές ακτές στάθηκε μοιραία το 1974. Εκεί οι Τούρκοι εισβολείς έκαναν την πρώτη τους απόβαση και δημιούργησαν το αρχικό τους προγεφύρωμα, καταλαμβάνοντας και την πόλη της Kερύνειας. Kατά τη β’ φάση της εισβολής καταλήφθηκε ολόκληρη η επαρχία από τους επιδρομείς. Έκτοτε Κερύνεια, Λάπηθος, Καραβάς, Δίκωμο και τόσα άλλα χωριά παραμένουν σκλαβωμένα στα χέρια των Τούρκων και κατοικούνται από Τουρκοκύπριους και Τούρκους εποίκους.
Κάθε Ιούλη οι μνήμες ζωντανεύουν και συνοδεύονται από οργή και αγανάκτηση για τη συνεχιζόμενη στρατιωτική κατοχή ενός μεγάλου μέρους της χώρας μας. Στη μακρόχρονη ιστορία της η μικρή Κύπρος γνώρισε πολλούς κατακτητές λόγω της στρατηγικής της θέσης και του πλούτου της. Ο λαός μας κλήθηκε πολλές φορές να προασπίσει τα πάτρια εδάφη από επίδοξους και αδίστακτους κατακτητές, τόσο στο απώτερο παρελθόν όσο και στη νεότερη και σύγχρονη περίοδο της ιστορίας μας. Αυτό καλούμαστε και σήμερα να πράξουμε. Να αγωνιστούμε ενωμένοι, να επαναδιεκδικήσουμε τα εδάφη μας, αφήνοντας στην άκρη τις διαφορές, και όλοι μαζί να παλέψουμε για την απελευθέρωση της πατρίδας μας. Σήμερα η ανείπωτη τραγωδία της προσφυγιάς, το δράμα των αγνοουμένων και ο πόνος της κατεχόμενης πατρίδας γίνονται μια δυνατή φωνή μέσα μας που απαιτεί τη λύτρωση και τη δικαίωση των αγώνων και των θυσιών των συμπατριωτών μας.
Τριάντα εννέα χρόνια κατοχής είναι πάρα πολλά. Η ηγεσία αυτού του τόπου είναι προσηλωμένη στον στόχο της ειρήνης και της απελευθέρωσης του νησιού μας, στα πλαίσια μιας ειρηνικής, λειτουργικής λύσης την οποία δικαιούται ο μάρτυρας λαός μας, Ελληνοκύπριοι, Τουρκοκύπριοι, Αρμένιοι, Μαρωνίτες και Λατίνοι. Και αυτός ο στόχος μπορεί να γίνει σύντομα πραγματικότητα αν καμφθεί η τουρκική αδιαλλαξία που αποτελεί το συνεχές εμπόδιο στη διαδικασία επίλυσης του κυπριακού προβλήματος.
Ο λαός της Κύπρου δεν ζητά και δεν διεκδικεί τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από ό,τι δικαιούται. Να ισχύσουν και στη δική μας πατρίδα οι βασικές αρχές πάνω στις οποίες εδράζεται ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αλλά και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν νοείται η Κύπρος να υφίσταται τόσα χρόνια την πιο κατάφωρη παραβίαση των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και είναι ανεπίτρεπτο να γίνεται ανεκτή η συνεχιζόμενη κατοχή του 37% των πατρογονικών μας εδαφών από την Τουρκία, χώρα η οποία είναι υποψήφια για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Απαιτούμε μια λύση χωρίς κατοχικά στρατεύματα, χωρίς εποίκους, εγκλωβισμένους, πρόσφυγες και αγνοούμενους.
Σε αυτή την κρίσιμη ώρα της ιστορικής ζωής και πορείας μας, σε αυτή την ώρα που η δική μας γενιά καλείται να σφραγίσει με τις αποφάσεις της τη μοίρα και το μέλλον του τόπου μας, οφείλουμε να αφήσουμε στην άκρη πικρά συναισθήματα και διαφορές και ενωμένοι να συστρατευθούμε για να μπορέσουμε να πετύχουμε την απελευθέρωση της πατρίδας μας και την οικονομική της ανάκαμψη. Σε αυτές τις δύσκολες ώρες είναι τεράστιας σημασίας προϋπόθεση για το μέλλον της Κύπρου και των παιδιών μας, να γίνεται πράξη η έννοια της ενότητας, της συλλογικότητας και της ομοψυχίας.
Η επιστροφή στην κατεχόμενη γη μας και η ειρηνική συμβίωση χωρίς ξένους στρατούς παραμένει το ελπιδοφόρο όραμα όλων μας. Η επίτευξη αυτού του οράματος είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τους ηρωικά πεσόντες, τους δολοφονηθέντες και τους αγνοούμενους, των οποίων η ηρωική θυσία είναι ο φωτεινός φάρος που καθοδηγεί τα βήματά μας προς τη δικαίωση των αγώνων μας για ελευθερία.
Σήμερα διανύουμε, αναμφίβολα, την πιο δύσκολη περίοδο μετά την εισβολή του 1974. Ποτέ προηγουμένως δεν είχαμε να αντιμετωπίσουμε τόσες συσσωρευμένες προκλήσεις και τόσα αδιέξοδα, τόσο σε εθνικό όσο και σε οικονομικό επίπεδο. Ποτέ προηγουμένως δεν ήταν πιο έντονο το αίσθημα της απογοήτευσης, της αβεβαιότητας και της ανασφάλειας που βιώνουν οι πολίτες μας.
Σήμερα η ευθύνη μας είναι μεγάλη. Πρέπει να υπογραμμίσουμε την ανάγκη προσήλωσης όλων στις διαδικασίες εκείνες που προάγουν και στηρίζουν τη νηφάλια πολιτική σκέψη και τον αδογμάτιστο πολιτικό διάλογο. Πρέπει να αναγνωρίσουμε έμπρακτα το δικαίωμα σε όλους για έκφραση διαφορετικής σκέψης και άποψης. Γιατί οφείλουμε να παραμείνουμε προσηλωμένοι σε μια πορεία που να οδηγεί τον τόπο μας μπροστά. Σε ένα κράτος ακόμη πιο δημοκρατικό. Πολύ πιο σύγχρονο και λειτουργικό. Με θεσμούς αξιόπιστους. Με διαδικασίες αδιάβλητες και αποτελεσματικές. Με κατοχυρωμένη την αξιοκρατία και τη διαφάνεια. Ώστε να δημιουργήσουμε ένα κράτος ευθύνης που ξέρει να αντιστέκεται στη διαφθορά και τη διαπλοκή.
Με την ευχή και την ελπίδα ότι σύντομα θα μπορέσουμε να πετύχουμε τη δικαίωση των αγώνων και των θυσιών του λαού μας και την επιστροφή στην κατεχόμενη γη μας, θα ήθελα, κλείνοντας, να συγχαρώ τους κατεχόμενους Δήμους Κερύνειας, Λαπήθου και Καραβά, τα προσφυγικά σωματεία, τον Όμιλο Γυναικών και την Ένωση Κοινοτήτων Κερύνειας για την οργάνωση της σημερινής εκδήλωσης.
Η δραστηριοποίηση των κατεχόμενων Δήμων μας στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων στον αγώνα που διεξάγεται με στόχο την επίλυση του κυπριακού προβλήματος είναι έντονη. Η δράση τους κρατά ζωντανές τις μνήμες των κατεχόμενων εδαφών μας και συνεισφέρει σημαντικά στη διατήρηση της αγάπης των νέων γενεών για τον τόπο καταγωγής τους, συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση της αγωνιστικότητας του λαού μέχρι την τελική δικαίωση. Γιατί τα γεγονότα και ο χρόνος δεν επιτρέπουν σε κανέναν ούτε εφησυχασμό ούτε επιλογές στη βάση άλλων σκοπιμοτήτων απ’ ό,τι το εθνικό συμφέρον υπαγορεύει. Κρατάμε ζωντανές τις μνήμες και τονίζουμε, για άλλη μια φορά, την ισχυρότατη βούληση αυτής της Κυβέρνησης για επίλυση του κυπριακού προβλήματος, απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας.