3/4/17

Χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας κατά την παρουσίαση του βιβλίου «Φάκελος ‘Αγνοούμενοι της Κύπρου’» του Νίκου Σεργίδη

Χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας κατά την παρουσίαση του βιβλίου «Φάκελος ‘Αγνοούμενοι της Κύπρου’» του Νίκου Σεργίδη





Αγαπητέ Νίκο Σεργίδη,

Θα ήθελα αρχίζοντας να απευθυνθώ προσωπικά σε σένα γιατί μέσω σου νιώθω ότι απευθύνομαι σε όλους τους αγνοουμένους μας.

Και αυτό γιατί η ζωή σου ολόκληρη μετά το 1974 έχει ταυτιστεί με τον αγώνα για αναζήτηση του αδερφού σου και έκαστου από τους γνωστούς και άγνωστους ήρωες του τόπου μας, που για σένα και στον αγώνα σου, έγινε αδερφός.

Το βιβλίο αυτό με τον τίτλο «Φάκελος Αγνοούμενοι της Κύπρου» δεν αποτελεί παρά την εμπεριστατωμένη σύνοψη σε έναν τόμο 500 σελίδων, του πόνου, της θλίψης, της αγωνίας, της γνώσης, των πληροφοριών και της εμπειρίας που συνέλεξες όλα αυτά τα χρόνια.

Αποτελεί την καταγραφή βήμα με βήμα, από τις πρώτες ημέρες μέχρι σήμερα, των αγωνιωδών ερωτημάτων και την αβεβαιότητα όλων όσων αναζήτησαν την τύχη των αγαπημένων τους προσώπων.

Το γεγονός ότι ποτέ δεν απογοητεύτηκες φίλε Νίκο, ή καλύτερα το γεγονός ότι ποτέ δεν εγκατέλειψες τις προσπάθειες όσο και αν απογοητεύτηκες, σε καθιστά ένα πρότυπο για όλους όσοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο εμπλάκηκαν στην προσπάθεια αναζήτησης της αλήθειας για τους αγνοουμένους μας.

Είναι ο δικός σου αγώνας, ο αγώνας κάθε ενός από τους συγγενείς των αγνοουμένων που δίνει και σε εμάς την πίστη και τη δύναμη να συνεχίσουμε μαζί σας την προσπάθεια για οριστική διερεύνηση της τύχης όλων των αγνοουμένων.

To βιβλίο σου, γραμμένο χωρίς συναισθηματικές εξάρσεις και με συνεπή χρονολογική ιστορική σειρά των γεγονότων, παρουσιάζει μια ολοκληρωμένη εικόνα των πραγματικών δεδομένων και καταδεικνύει με σαφήνεια τους υπεύθυνους αυτού του ανθρωπιστικού δράματος.

Γνωρίζω και κατανοώ πως είναι δύσκολο έως αδύνατο να προσφέρει κάποιος παρηγοριά σε εκείνους που τους λείπουν με τόσο σκληρό τρόπο οι δικοί τους άνθρωποι και βρίσκονται εδώ και 43 χρόνια στην αβεβαιότητα.

Θα ήθελα όμως να γνωρίζετε πως και η δική μας προσπάθεια, η προσπάθεια κάθε πολιτικού προσώπου σε αυτή τη χώρα, ήταν πάντοτε να δώσουμε απαντήσεις στα αμείλικτα ερωτήματά σας.

Ήταν και θα παραμείνει το ζήτημα των αγνοουμένων μας μια διάσταση της εισβολής που ενώνει όλους μας και έτσι θα παραμείνει πάντα μέχρι και ο τελευταίος από τους συγγενείς να παραλάβει επιτέλους τις απαντήσεις που δίκαια απαιτεί τόσα χρόνια.

Το γεγονός πως μέχρι σήμερα πολύ λίγοι είναι οι αγνοούμενοι, τους οποίους έχουμε επιτύχει να εντοπιστούν και να ταυτοποιηθούν, είναι κάτι που ως κράτος και ως ηγεσία κουβαλούμε ως ασήκωτο βάρος.

Ωστόσο, πρόκειται για μια αδυναμία που δεν οφείλεται, και το τονίζω, στην αδράνεια καμίας εκ των Κυβερνήσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά στην απάνθρωπη σκληρότητα όσων φέρουν την ευθύνη για αυτό το ανθρωπιστικό δράμα.

Και, δυστυχώς, η πάροδος του χρόνου όχι μόνο δεν είναι υποβοηθητική, αλλά όσο οι πιθανές μαρτυρίες και πληροφορίες λιγοστεύουν τόσο πιο δυσχερές καθίσταται το έργο σας.

Ως Κυπριακή Δημοκρατία δώσαμε ιδιαίτερη έμφαση στις προσπάθειες που καταβάλλονται από τη ΔΕΑ, τόσο για τη συγκέντρωση νέων πληροφοριών όσο και για οικονομική στήριξη που θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες που υπάρχουν.

Ωστόσο, παραμένει πάντοτε γεγονός πως δεν μπορούμε να κάνουμε τα απαραίτητα βήματα όσο η Τουρκία συνεχίζει να αρνείται απάνθρωπα να δώσει τις πληροφορίες για τους χώρους ταφής.

Αυτή η εγκληματική στάση των Τούρκων είναι ηθικά και νομικά απαράδεκτη και αντίθετη στην όποια έννοια του ανθρωπισμού.

Θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω πως στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για επίλυση του Κυπριακού, η οποία ελπίζω σύντονα να επαναρχίσει, το θέμα των αγνοουμένων μας είχε και έχει ξεχωριστή θέση.

Στο πλαίσιο αυτό, μεταξύ άλλων, εκδώσαμε κοινή δήλωση με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, απευθύνοντας με δραματικό τρόπο, έκκληση για κατάθεση πληροφοριών από οποιονδήποτε γνωρίζει οτιδήποτε, ενώ κατά την πρόσφατη συνάντησή μου με τον νέο Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ ήγειρα ως θέμα προτεραιότητας την απελευθέρωση πληροφοριών από όλους τους εμπλεκόμενους κατά την τραγωδία του 1974.

Ως αποτέλεσμα των ενεργειών που έχουν καταβληθεί προς κάθε κατεύθυνση, όπως καλά γνωρίζετε, η ομάδα διερεύνησης για τους αγνοούμενους θα επισκεφθεί το Λονδίνο, και τα Αρχεία των Ηνωμένων Εθνών, προκειμένου να αντληθούν οι όποιες είναι δυνατόν πληροφορίες.

Για μας δεν νοείται επίλυση του προβλήματος χωρίς συνάμα να υπάρξουν και συγκεκριμένα, σαφή αποτελέσματα που να διευκρινίζουν την τύχη των αγνοουμένων μας.

Αυτή είναι και η βαθύτερη έννοια της προσπάθειας που καταβάλλουμε προς επίλυση του Κυπριακού, γιατί θέλουμε να δημιουργήσουμε συνθήκες ασφάλειας. Αναζητούμε τον τρόπο μέσα από μια επίμονη διαπραγμάτευση να καταστήσουμε την πατρίδα μας ένα κράτος ειρήνης και ευημερίας, ένα κράτος στο οποίο οι δημοκρατικοί θεσμοί, τα ανθρώπινα δικαιώματα θα εφαρμόζονται από τη μια άκρη μέχρι την άλλη, αλλά και δεν θα αφήνουν πίσω τους πληγωμένους ανθρώπους όπως οι συγγενείς των αγνοουμένων μας.

Ο κατάλογος με τα ονόματα των ανθρώπων μας που η τύχη τους είναι ακόμη αδιευκρίνιστη είναι μακρύς.

Η τραγική αυτή κατάσταση, που προκαλεί τόσο πόνο και αγωνία σε χιλιάδες οικογένειες συμπατριωτών μας, δεν είναι απλώς απαράδεκτη. Είναι απάνθρωπη και συνιστά πρόκληση προς όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα.

Δεν θα πάψουμε ποτέ να εγείρουμε σε κάθε βήμα και σε κάθε επίπεδο αυτή τη δραματική πτυχή της εισβολής και της πικρής ιστορίας του τόπου μας.

Δεν θα διστάσουμε ούτε επί στιγμή να προβούμε σε οποιαδήποτε ενέργεια που θα συμβάλει στο να πέσει φως στη σκοτεινή αυτή πτυχή του κυπριακού δράματος.

Φίλε Νίκο, κλείνοντας, θέλω να επαναλάβω πως το βιβλίο που μας παραδίδεις είναι ένα πολύτιμο εργαλείο στην συλλογική μας προσπάθεια. Είναι ένα έργο που καταδεικνύει με σαφήνεια μέσα από την ιστορική καταγραφή των προσπαθειών που έγιναν, πως η αλήθεια δεν πρέπει και δεν μπορεί να παραμένει για πάντα κρυμμένη.