26/3/14

Απόσπασμα ομιλίας του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων προς τους φοιτητές του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών






Ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Γιαννάκης Λ. Ομήρου, μιλώντας σήμερα σε καθηγητές και φοιτητές του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών που επισκέπτονται την Κύπρο, ανάμεσα σε άλλα είπε και τα εξής:



«Σαράντα χρόνια μετά την προδοσία και το έγκλημα ενάντια στην πατρίδα μας, τα αποτελέσματα εξακολουθούν να υπάρχουν και να απειλούν με ολοκληρωτικό εθνικό αφανισμό την Κύπρο και τον λαό της. Οι πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι, οι εγκλωβισμένοι εξακολουθούν να αποτελούν την καθημερινή δραματική υπόμνηση της εθνικής συμφοράς και να υποδεικνύουν το μέγα χρέος για απελευθέρωση της πατρίδας μας.

Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τα τραγικά γεγονότα του 1974, η Τουρκία όχι μόνο παρέμεινε αδιάλλακτη, αλλά με μια σειρά ενέργειες έχει κλιμακώσει την προκλητική της στάση. Η ανακήρυξη του ψευδοκράτους, η ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση των τουρκικών στρατευμάτων, η ένταση της μεταφοράς εποίκων από την Τουρκία με προφανή στόχο τη δημογραφική αλλοίωση των πληθυσμιακών δεδομένων της Κύπρου και ο σφετερισμός των ελληνοκυπριακών περιουσιών δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία για τους τελικούς στόχους της Τουρκίας.

Οι κατά καιρούς διάφορες προτάσεις και προσεγγίσεις των Τούρκων στο κυπριακό πρόβλημα προνοούν την αναγνώριση δύο κρατικών οντοτήτων με μια μορφή ισότιμης συγκυριαρχίας σε ολόκληρη την επικράτεια, πράγμα που ανοίγει τον δρόμο για μελλοντική ολοκλήρωση της κατοχής. Σε αυτές τις αδιάλλακτες προτάσεις εξακολουθούν να επιμένουν.

Οι απόψεις της τουρκικής ηγεσίας προνοούν στην πραγματικότητα ένα καθεστώς φυλετικών διακρίσεων, παραβιάζουν κάθε δημοκρατική έννοια και κάθε διεθνή κανόνα. Παραβιάζουν τα ψηφίσματα, τις αποφάσεις και τον ίδιο τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ.

Ταυτόχρονα, η Τουρκία συνεχίζει τις προκλήσεις της με δημιουργία έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο. Με την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της Αποκλειστικής Οικονομικής της Ζώνης, όπως αυτά κατοχυρώνονται από το Θαλάσσιο Δίκαιο. Με απροκάλυπτες και ιταμές απειλές και ενέργειες που δυναμιτίζουν την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή. Πρόκειται για συμπεριφορά που, για μια ακόμα φορά, αποδεικνύει τον επεκτατικό και αρπακτικό χαρακτήρα του τουρκικού κράτους.

Καλούμε όλους όσοι ενδιαφέρονται για την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή να παρέμβουν αποφασιστικά προς την πλευρά της Τουρκίας. Να της υποδείξουν ότι δεν είναι δυνατό να συνεχίσει μια συμπεριφορά ταραξία και παραβάτη του διεθνούς δικαίου.

Μπροστά σε αυτή την κατάσταση η ανάγκη πρόταξης της δικής μας αποφασιστικής αντίστασης αποτελεί υπέρτατο πατριωτικό καθήκον. Και δεν είναι θέμα επιλογής ανάμεσα σε προσφερόμενες υπαλλακτικές πορείες η ανάγκη αντιμετώπισης του τουρκικού επεκτατισμού. Είναι ιστορική εθνική επιταγή και αδήριτη ανάγκη. Είναι θέμα επιβίωσης του λαού και της πατρίδας μας απέναντι σε ένα αδίστακτο κατακτητή που απειλεί το εθνικό μας μέλλον. Είναι το χρέος μας απέναντι στον ήρωα που τιμούμε σήμερα.

Με νωπές τις μνήμες και ανεπούλωτα τα τραύματα, οφείλουμε να παραμείνουμε σταθεροί στην υπεράσπιση των βασικών αρχών λύσης του Κυπριακού. Με ανάπτυξη πρωτοβουλιών και κινήσεων από τη δική μας πλευρά, με πλήρη και συνεχή συντονισμό με την Ελλάδα και με σφυρηλάτηση της εθνικής ομοψυχίας, μπορούμε να προσβλέπουμε βάσιμα στη λύτρωση από τα δεινά που επισώρευσε η προδοσία και το έγκλημα του 1974. Μόνο έτσι μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για τη σταθερότητα και την ειρήνη.
Στις συνομιλίες που έχουν ξεκινήσει μετά τη συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου, η τουρκική πλευρά καλείται να αποδείξει ότι εγκαταλείπει την αδιάλλακτη συμπεριφορά των τελευταίων 40 χρόνων. Αν επιμείνει στις γνωστές συνομοσπονδιακές της θέσεις, θα πρέπει να καταγγείλουμε και να αποκαλύψουμε ενώπιον της διεθνούς και της ευρωπαϊκής κοινότητας μια τέτοια στάση. Ταυτόχρονα η δική μας πλευρά καλείται να υπερασπίσει έννοιες και αρχές που αποτελούν, με βάση τη συμφωνία της 11ης Φεβρουαρίου, αντικείμενο ερμηνειών από την τουρκική πλευρά στη βάση των λεγόμενων εποικοδομητικών ασαφειών και αμφισημιών.

Να καταστήσουμε σαφές ότι η κυριαρχία θα είναι μία, μόνη και αδιαίρετη, η ιθαγένεια μία και μόνη, όπως και η διεθνής νομική προσωπικότητα. Να είναι ακόμα σαφές ότι η όποια λύση θα οδηγεί σε μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και όχι σε παρθενογένεση».

__________________