20/5/12

Ομιλία του Κυβερνητικού Εκπροσώπου κ. Στέφανου Στεφάνου στο ετήσιο μνημόσυνο του Νίκου Νικολαΐδη, στον Καθεδρικό Ναό Αγίου Θεοδώρου στην Πάφο
 
20/05/2012


«Ελληνικέ Κυπριακέ λαέ! Γνώριμη είναι η φωνή που ακούεις. Γνωρίζεις ποίος σου ομιλεί. Είμαι ο Μακάριος.
Είμαι εκείνος τον οποίο ‘συ εξέλεξες διά να είναι ηγέτης σου.
Δεν είμαι νεκρός, όπως η Xούντα των Αθηνών
και οι εδώ εκπρόσωποί της θα ήθελαν. Είμαι ζωντανός!
Και είμαι μαζί σου, συναγωνιστής και σημαιοφόρος εις τον κοινόν αγώνα».
Πανοσιολογιώτατε,
Σεβαστό ιερατείο,
Αξιότιμη οικογένεια του Νίκου Νικολαΐδη,
Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες,
Με τα πιο πάνω λόγια ο Εθνάρχης Μακάριος άρχιζε το συγκλονιστικό του διάγγελμα απευθυνόμενος προς τον λαό του, όταν οι πραξικοπηματίες ανέλαβαν δράση για να τον ανατρέψουν και να τον εξοντώσουν.
Με αυτό το διάγγελμα κονιορτοποίησε τα αισχρά ψέματα των πραξικοπηματιών της Χούντας των Αθηνών και της ΕΟΚΑ Β’ ότι δήθεν ήταν νεκρός. Με αυτό το διάγγελμα σάλπισε για αντίσταση. Αντίσταση στο πραξικόπημα. Αντίσταση στην καταστροφή και τη διχοτόμηση που ήταν ο στόχος των πρωταγωνιστών του δίδυμου εγκλήματος που διενεργήθηκε σε βάρος του λαού μας.
Το μήνυμα Αντίστασης του Μακαρίου, παρά τη σιωπή και την παραπληροφόρηση που επέβαλαν οι πραξικοπηματίες χρησιμοποιώντας τα μικρόφωνα του ΡΙΚ, διαδόθηκε με μεγάλη ταχύτητα σε ολόκληρη την Κύπρο. Αυτό το μήνυμα ατσάλωσε τη θέληση των δημοκρατικών πολιτών να συνεχίσουν και να εντατικοποιήσουν τον αγώνα εναντίον του φασιστικού πραξικοπήματος.
Αυτό το μήνυμα αναπτέρωσε την ελπίδα του λαού ότι τα καταχθόνια σχέδια για διχοτόμηση της πατρίδας μας δεν θα περάσουν. Προκάλεσε σύγχυση και πανικό στους πραξικοπηματίες, οι οποίοι επιδίωκαν με μίσος και φανατισμό να δολοφονήσουν τον Μακάριο.
Ο ελεύθερος σταθμός της Πάφου ήταν η πηγή, ο αποστολέας του συγκλονιστικού μηνύματος. Ο σταθμός έγινε αμέσως σημείο αναφοράς στα χείλη όλων των δημοκρατικών πολιτών που άρχισαν να αναζητούν τις συχνότητές του. Στην αρχή ο σταθμός ακουγόταν στην περιοχή της Πάφου. Σταδιακά, με τις κατάλληλες μετατροπές, το σήμα του σταθμού ενισχύθηκε και η ακτίνα δράσης του διευρύνθηκε. Ολοένα και περισσότερες περιοχές μπορούσαν να τον εντοπίσουν και να τον ακούσουν. Έτσι, ο ελεύθερος σταθμός της Πάφου μετατράπηκε σε φρούριο αντίστασης για κάθε ελεύθερο Κύπριο. Λειτούργησε όπως ακριβώς είχε λειτουργήσει ο ελεύθερος ραδιοσταθμός του Πολυτεχνείου, που έγινε ο ραδιοσταθμός των ελεύθερων Ελλήνων εναντίον της Χούντας.
Εμπνευστής και καρδιά του ραδιοσταθμού ήταν ο αγέρωχος αγωνιστής της δημοκρατίας και ο πιστός υπηρέτης της ελευθερίας, ο Νίκος Νικολαΐδης.
Με το άκουσμα της θλιβερής είδησης του πραξικοπήματος, ο Νίκος Νικολαΐδης, χωρίς δεύτερη σκέψη, χωρίς να υπολογίσει καμία συνέπεια και κανένα κίνδυνο άρχισε, μαζί με πολλούς άλλους συναγωνιστές του από την πόλη και την επαρχία της Πάφου, να δραστηριοποιείται προς διάφορες κατευθύνσεις για να υλοποιήσει τον στόχο της οργάνωσης της Αντίστασης. Παρότι μόνο σαράντα χρόνων τότε, είχε ήδη αρκετές εμπειρίες στον αγώνα για υπεράσπιση της πατρίδας και της ελευθερίας της.
Στα δεκαοκτώ του χρόνια, μαθητής ακόμη, ο Νίκος Νικολαΐδης, μαζί με έναν συμμαθητή του, κατέστρεψε κάμποσες βρετανικές σημαίες που είχαν αναρτηθεί σε διάφορα σημεία της Πάφου με αφορμή τη Στέψη της Βασίλισσας της Βρετανίας.
Το 1963 – 64, κατά τη διάρκεια των διακοινοτικών συγκρούσεων, ο Νίκος Νικολαΐδης κατασκεύασε έναν ραδιοφωνικό πομπό από τον οποίο εξέπεμπε αγωνιστικά μηνύματα υπεράσπισης της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας. Ο Νίκος, με το ταλέντο που διέθετε στα ηλεκτρονικά –είναι αξιοσημείωτο ότι παιδί ακόμη στην ηλικία των δέκα ετών, είχε κατασκευάσει μια κινηματογραφική μηχανή και το πρώτο του ραδιόφωνο- αλλά και τις γνώσεις που απέκτησε στην πορεία σπουδάζοντας ηλεκτρονικά με αλληλογραφία, βοήθησε πολύ στις επικοινωνίες των αυτοσχέδιων αρμάτων μάχης που κατασκευάστηκαν τότε. Επιπρόσθετα, εγκατέστησε μεγαφωνικές εγκαταστάσεις οι οποίες ήταν απαραίτητες για την οργάνωση και την καθοδήγηση των πολιτών στις ανώμαλες συνθήκες που προκάλεσαν οι διακοινοτικές συγκρούσεις.
Τον ίδιο ραδιοφωνικό πομπό του 1963 χρησιμοποίησε ο Νίκος Νικολαΐδης για να λειτουργήσει τον ελεύθερο σταθμό της δημοκρατικής αντίστασης, το 1974. Τον λειτούργησε αποσυνδέοντας τον υποσταθμό του ΡΙΚ στην Πάφο από το κεντρικό πρόγραμμα του Ιδρύματος, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι πραξικοπηματίες για τη διασπορά της προπαγάνδας τους, και τον συνέδεσε με το εργαστήρι του που μετέτρεψε σε ραδιοσταθμό και σε έπαλξη αγώνα ξεσηκώνοντας σε αντίσταση.
Είναι σε αυτό το εργαστήρι που ο Νίκος Νικολαΐδης τροφοδότησε τον αγώνα κατά του πραξικοπήματος και στο οποίο είκοσι ένα χρόνια αργότερα, στα εξήντα ένα του χρόνια, άφησε την τελευταία του πνοή βυθίζοντας στο πένθος την οικογένειά του, που τόσο αγαπούσε, και τους φίλους και εκτιμητές του που ήταν πάρα πολλοί. Αυτούς τους φίλους και εκτιμητές ο Νίκος Νικολαΐδης απέκτησε με την πλούσια εθνική και κοινωνική του προσφορά, αλλά και με την ευδόκιμη θητεία του στο ΡΙΚ, στο οποίο διορίστηκε τον Μάιο του 1959 ως τεχνικός και αφυπηρέτησε τριάντα πέντε χρόνια αργότερα, το 1994, από τη θέση του τεχνικού διευθυντή.
Η αφυπηρέτηση του από το ΡΙΚ δεν σήμαινε την αποστράτευση του από τον χώρο των ερτζιανών και της ηλεκτρονικής επιστήμης. Ήδη, από το 1990, ο Νίκος Νικολαΐδης δημιουργεί το Ράδιο Πάφος, θέτοντας γερά θεμέλια για την πετυχημένη πορεία του σταθμού.
Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,
Κυρίες και κύριοι,
Ο Νίκος Νικολαΐδης μια ολόκληρη ζωή αγωνίστηκε για την πατρίδα του, την Κύπρο μας, και τον λαό της που τόσο αγαπούσε. Την υπηρέτησε με πάθος από πολλές επάλξεις.
Ζούσε με τον καημό και την προσδοκία ότι η Κύπρος θα μπορούσε να απαλλαγεί από τα δεσμά της τουρκικής κατοχής και ότι η πατρίδα και ο λαός μας θα επανενώνονταν. Αυτός είναι ο πόθος και η προσδοκία όλων μας και γι’ αυτό αγωνιζόμαστε από το 1974.
Η λύση του Κυπριακού περνά μέσα από την εφαρμογή των περί Κύπρου ψηφισμάτων του ΟΗΕ, που προνοούν για μια Κύπρο ενωμένη στο πλαίσιο μιας διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα, με πολιτική ισότητα, όπως αυτή καθορίζεται από τα σχετικά ψηφίσματα του διεθνούς οργανισμού. Δυστυχώς, αυτή η προσδοκία, αυτός ο διακαής πόθος δεν δικαιώθηκαν, λόγω της άρνησης της Τουρκίας να σεβαστεί και να εφαρμόσει τα περί Κύπρου ψηφίσματα και τη διεθνή νομιμότητα.
Η επιλογή είναι μόνο μία. Η συνέχιση του αγώνα και της προσπάθειας για να επιτευχθεί λύση. Λύση που θα θέσει τέλος στην κατοχή και στον εποικισμό και θα σηματοδοτήσει μια νέα αρχή για τη χώρα μας. Αρχή μόνιμης ειρήνης και ασφάλειας, με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες ολόκληρου του λαού μας, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, διασφαλισμένα.
Έχοντας υπόψη τη σημερινή κατάσταση στο Κυπριακό, η λύση μπορεί να φαντάζει δύσκολη, αλλά τις προσπάθειες δεν τις τερματίζουμε. Ο συμβιβασμός με τα κατοχικά τετελεσμένα και τη διχοτόμηση δεν είναι επιλογή. Η διχοτόμηση είναι καταστροφή για τον τόπο και τον λαό γι’ αυτό και θα συνεχίσουμε τον αγώνα για να επιλύσουμε το Κυπριακό, παρά τις δυσκολίες που προκαλεί η τουρκική αρνητικότητα και αδιαλλαξία.
Άλλωστε αγωνιστές-πατριώτες όπως ο Νίκος Νικολαΐδης έχουν διδάξει τον λαό μας ότι κανένας αγώνας για υπεράσπιση των πανανθρώπινων αξιών, και ειδικά της ελευθερίας, δεν είναι χαμένος. Είναι μέσα από σκληρούς αγώνες που η ανθρωπότητα κατέκτησε την ελευθερία, τη δημοκρατία, την πρόοδο και την ευημερία.
Τιμή και δόξα στους αγωνιστές της δημοκρατίας και της ελευθερίας. Ανάμεσα σ’ αυτούς ξεχωρίζει ο Νίκος Νικολαΐδης.
Αιωνία του η μνήμη!