28/6/10

Εδώ και 36 τώρα χρόνια ο λαός μας συνεχίζει να μετρά με ανείπωτο πόνο τις πληγές της τραγωδίας που έζησε το καλοκαίρι του 1974. Όσα χρόνια κι αν περάσουν οι μνήμες παραμένουν ζωντανές και επιστρέφουν ξανά και ξανά στις μαύρες εκείνες μέρες που σκόρπισαν στον τόπο μας την καταστροφή.

Επικήδειος λόγος του Κυβερνητικού Εκπροσώπου κ. Στέφανου Στεφάνου εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Δημήτρη Χριστόφια στην κηδεία των λειψάνων του πεσόντος κατά την τουρκική εισβολή Αργυρού Αχιλλέως στη Μακεδονίτισσα, χθες
28/06/2010





Εδώ και 36 τώρα χρόνια ο λαός μας συνεχίζει να μετρά με ανείπωτο πόνο τις πληγές της τραγωδίας που έζησε το καλοκαίρι του 1974. Όσα χρόνια κι αν περάσουν οι μνήμες παραμένουν ζωντανές και επιστρέφουν ξανά και ξανά στις μαύρες εκείνες μέρες που σκόρπισαν στον τόπο μας την καταστροφή.

Με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης βρισκόμαστε σήμερα εδώ για να αποτίσουμε φόρο τιμής σε άλλο ένα ηρωικό παλικάρι του 1974. Σήμερα κηδεύουμε τα λείψανα ακόμα ενός νέου παιδιού, του Αργυρού Αχιλλέως. Σήμερα ζούμε ξανά ολοζώντανη την τραγωδία του 1974 μέσα από την τραγική ιστορία του Αργυρού, που θυσιάστηκε προασπιζόμενος τη λευτεριά και την ανεξαρτησία της μικρής μας Κύπρου.

Ο Αργυρός Αχιλλέως γεννήθηκε στις 22 Οκτωβρίου 1952 στην Αυλώνα. Πριν το μαύρο καλοκαίρι του 1974, του προδοτικού πραξικοπήματος και της βάρβαρης τουρκικής εισβολής, εργαζόταν στη Λευκωσία ως ιδιωτικός υπάλληλος. Διέμενε στην Πάνω Δευτερά με την οικογένεια του, τη σύζυγο του Χρυστάλλα και τον μικρό του γιό Μάριο. Ο Αργυρός έκτιζε, όπως όλοι οι νέοι, την καινούρια του ζωή, κάνοντας όνειρα για το μέλλον. Δυστυχώς, όμως, η κυπριακή τραγωδία κατέστρεψε τα όνειρα του, όπως και τα όνειρα εκατοντάδων άλλων νέων της δικής του γενιάς. Στις 20 Ιουλίου 1974, με την έναρξη της τουρκικής εισβολής, κατατάγηκε ως έφεδρος στο 306 Τάγμα Πεζικού το οποίο είχε έδρα το Νέο Χωρίο Κυθρέας.

Το βράδυ της 20ής Ιουλίου οι άνδρες του Τάγματος πήραν διαταγή να μεταβούν στον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας, όπου οι δυνάμεις των Τούρκων είχαν προωθηθεί στην περιοχή. Έφθασαν εκεί τα χαράματα της επόμενης μέρας και έλαβαν μέρος στις μάχες. Μαζί τους ήταν και ο Αργυρός.

Κατόπιν οδηγιών, το βράδυ εκείνης της μέρας οι άνδρες του 306 Τάγματος μετακινήθηκαν και ανασυντάχθηκαν κοντά στο χωριό Τέμπλος όπου οργάνωσαν νέες αμυντικές θέσεις. Στις 22 Ιουλίου το πρωί τα τουρκικά στρατεύματα εισβολής, ενισχυμένα με όλων των τύπων τα βαρέα όπλα, με άρματα μάχης και με την κάλυψη της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας και του πολεμικού τους ναυτικού, επιτέθηκαν εναντίον των δυνάμεων της Εθνικής Φρουράς. Οι μάχες ήταν σκληρές και άνισες και οι άνδρες της Εθνικής Φρουράς οπισθοχώρησαν για ανασυγκρότηση στην περιοχή του σταδίου Γ.Σ. "Πράξανδρος" Κερύνειας. Εκείνη τη μέρα χάθηκαν τα ίχνη του Αργυρού και έκτοτε η τύχη του αγνοείτο.

Όλα αυτά τα χρόνια η οικογένεια του περίμενε τον αγαπημένο της να επιστρέψει. Άδικα όμως τον περίμενε. Το 2007 τα λείψανα του Αργυρού εντοπίσθηκαν σε ομαδικό τάφο στην περιοχή Κερύνειας στα πλαίσια του προγράμματος εκταφών και αναγνώρισης λειψάνων της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων Κύπρου.

Σήμερα η ψυχή του ήρωα θα αναπαυθεί. Η κηδεία των λειψάνων του Αργυρού βάζει ένα τέλος στο μαρτύριο της προσμονής και της αβεβαιότητας στην οποία για χρόνια ολόκληρα έζησε η οικογένεια, οι συγγενείς και οι φίλοι του. Σήμερα ο Αργυρός Αχιλλέως, ο ήρωας της λευτεριάς της πατρίδας μας, θα αναπαυθεί σε ελεύθερη γη. Η οικογένεια του, οι συγγενείς και οι φίλοι του θα έχουν που να αποθέτουν τα λουλούδια της αγάπης και της εκτίμησης τους για τη θυσία του ήρωα. Του Αργυρού, που μαζί με χιλιάδες άλλους νέους, ανεπαρκώς οπλισμένους και προδομένους από το πραξικόπημα που άφησε ανοχύρωτη την Κύπρο, έδωσαν σκληρό αγώνα για να σώσουν την πατρίδα μας από τη μανία του εισβολέα.

Σήμερα ανανεώνουμε τη δέσμευση μας προς τους συγγενείς όλων των αγνοουμένων της Κύπρου ότι θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για την πλήρη διερεύνηση και διακρίβωση της τύχης τους. Θα συνεχίσουμε να στηρίζουμε το έργο της Διερευνητικής Επιτροπής. Κάθε οικογένεια αγνοουμένου έχει το δικαίωμα να γνωρίζει για την τύχη του δικού της ανθρώπου.

Συμπατριώτες, Συμπατριώτισσες,

Η τουρκική εισβολή προκάλεσε στη χώρα και το λαό μας τον πόνο, την προσφυγιά, τους αγνοούμενους, τους εγκλωβισμένους. Η εισβολή προκάλεσε την κατοχή μεγάλου μέρους του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Τουρκία. Αυτές τις πληγές αγωνιζόμαστε να θεραπεύσουμε και να επιτύχουμε τη λύτρωση και τη δικαίωση μέσα από την επανένωση της πατρίδας μας.

Είμαστε προσηλωμένοι στο στόχο της λύσης που θα τερματίζει την τουρκική κατοχή και τον εποικισμό, θα απαλλάσσει την Κύπρο από ξένες εξαρτήσεις και θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των Κυπρίων. Δεσμευθήκαμε ότι θα δώσουμε τον αγώνα αυτό με όλες μας τις δυνάμεις. Παραμένουμε συνεπείς σ’ αυτήν τη δέσμευση. Παραμένουμε πιστοί στις αρχές και τη βάση λύσης του Κυπριακού. Παραμένουμε σταθεροί στη λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως την περιγράφουν τα Ηνωμένα Έθνη, για ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια διεθνή προσωπικότητα και μια ιθαγένεια. Λύση λειτουργική και βιώσιμη στη βάση των αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου, των σχετικών Ψηφισμάτων του ΟΗΕ, των Συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου του 1977 και 1979. Αυτός είναι ο στόχος μας και για την υλοποίηση του αγωνιζόμαστε με συνέπεια. Με συνέπεια σε αρχές, με επίδειξη του απαραίτητου ρεαλισμού έτσι ώστε να φθάσουμε σε έντιμο συμβιβασμό.

Αργυρέ, ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει. Ο σεβασμός, η ευγνωμοσύνη και η αγάπη μας θα σε συνοδεύουν για πάντα.

Τιμή και δόξα στους ήρωες μας.