Με
απέραντο σεβασμό και αισθήματα συγκίνησης, τιμής και ευγνωμοσύνης
προσήλθαμε σήμερα εδώ στο ιστορικό νησί των Φαιάκων, ευλαβικοί
προσκυνητές της θυσίας του αγωνιστή της ελευθερίας, Έφεδρου Ανθυπασπιστή
Άνθη Ελευθέριου, για να τελέσουμε εθνοπρεπώς και σεμνοπρεπώς τα
αποκαλυπτήρια της προτομής του.
Άξιοι επαίνου είναι ο Δήμαρχος και το
Δημοτικό Συμβούλιο Κέρκυρας καθώς και όσοι συνέβαλαν στην πραγματοποίηση
του έργου αυτού.
Συγχαρητήρια αξίζουν και στον γλύπτη Γεώργιο Μέγκουλα για τη φιλοτέχνηση του έργου που έχουμε σήμερα μπροστά μας.
Ο Άνθης Ελευθέριος γεννήθηκε στην Κέρκυρα,
στις 4 Απριλίου 1953. Γονείς του ο Άγγελος και η Αγγελική Άνθη. Ο
Ελευθέριος αποφοίτησε από το Πυθαγόρειο Δημοτικό Σχολείο Γαρίτσας και
φοίτησε στο 2ο Γυμνάσιο. Στη συνέχεια ακολουθεί το επάγγελμα του
υδραυλικού όπου και διαπρέπει. Στις 2 Αυγούστου 1971 συμπληρώνει το
δελτίο απογραφής προκειμένου να εκπληρώσει την στρατιωτική του θητεία.
Παρουσιάζεται για υπηρεσία τον Ιανουάριο του 1973 στο Κέντρο Εκπαίδευσης
Ναυπλίου. Τέσσερις μήνες αργότερα μετατίθεται στο 72ο Τάγμα Μηχανικού
στη Θεσσαλονίκη, ενώ τον Ιανουάριο του 1974 τοποθετείται στην Ελληνική
Δύναμη Κύπρου. Φεύγει για την Κύπρο με την περηφάνια του Έλληνα
στρατιώτη και με πλήρη συνείδηση της εθνικής αποστολής σε ένα αλύτρωτο
κομμάτι του Ελληνισμού.
Μετά το προδοτικό πραξικόπημα της 15ης
Ιουλίου του 1974 και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή που ακολούθησε, η ΕΛΔΥΚ
βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την υπεράσπιση της
ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής
ακεραιότητας της Κύπρου. Γράφει σελίδες ανδρείας και άφθαστου ηρωισμού
τιμώντας τις αγωνιστικές παραδόσεις του έθνους.
Με τον βαθμό του Δεκανέα ο Λευτέρης
συμμετέχει με τη Διμοιρία Μηχανικού σε επικές μάχες για την υπεράσπιση
του πάτριου εδάφους. Κατά τη διάρκεια των εχθροπραξιών της δεύτερης
φάσης της τουρκικής εισβολής στις 15 Αυγούστου 1974, ο Λευτέρης
αγωνίζεται ηρωικά στο «Ύψωμα Β» στην περιοχή Κιόνελι. Από τότε αγνοείται
η τύχη του. Αναδρομικά του απονέμεται ο βαθμός του Έφεδρου
Ανθυπασπιστή.
Η ηρωική θυσία του Άνθη Ελευθέριου και όλων
των άλλων μαχητών της ΕΛΔΥΚ αποτελούν ακατάλυτο αρραβώνα των δεσμών του
Μητροπολιτικού Ελληνισμού με τον κυπριακό Ελληνισμό.
Με την ευκαιρία της σημερινής τελετής
αισθάνομαι την ανάγκη να απευθύνω χαιρετισμό αγάπης, τιμής και
ευγνωμοσύνης προς τους πολεμιστές της ΕΛΔΥΚ 1974. Ό,τι κι αν πω για να
εξάρω τον ηρωισμό και την ανδρεία που επέδειξαν οι άνδρες της ΕΛΔΥΚ στην
άνιση μάχη αντίστασης του Ελληνισμού κατά της τουρκικής εισβολής θα
είναι σε αδυναμία και αναντιστοιχία με το μεγαλείο της προσφοράς. Λέω
μόνο ότι ευγνωμονούμε για πάντα τους μάρτυρες-ήρωες της ΕΛΔΥΚ 1974 που
έδωσαν απλόχερα τη ζωή τους θυσία στους αγώνες του έθνους για την
ελευθερία και πως τον ίδιο φόρο τιμής αποτίνουμε και προς τους ζώντες
πολεμιστές της ΕΛΔΥΚ για την ανεπανάληπτη προσφορά τους στην υπεράσπιση
της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η γη που κάθε πέτρα της μαρτυρεί και μια
πανάρχαια ελληνική ιστορία, η γη που καλωσόρισε τον Κίμωνα και τον
Κανάρη και κατευόδωσε τον Ζήνωνα, η Κύπρος η αέρινη, η μακαρία η γη,
στην οποία ο Ελληνισμός δεν χάθηκε και ζει και θα ζήσει, τους απευθύνει
χαίρε τιμής παντοτινής.
Αδέλφια της Κέρκυρας,
Η απόδοση τιμής για τις μεγάλες αγωνιστικές
στιγμές της ιστορίας μας αποτελεί αναμφίβολα επιτακτικό χρέος. Όμως για
λαούς σαν το δικό μας που περνά ακόμα στιγμές εθνικής δοκιμασίας και
αντιμετωπίζει κινδύνους επιβίωσης, αυτό το χρέος αποτελεί μια ουσιαστική
αναγκαιότητα.
Γιατί πέρα από την οφειλόμενη απόδοση τιμής
μπορούμε και πρέπει να αντλούμε διδάγματα για τη συνέχιση και καταξίωση
ενός αγώνα που δεν έχει ακόμα δικαιωθεί. Οι εθνικές εκκρεμότητες
επιβάλλουν την αναδρομή στο παρελθόν ως ενέργεια αγωνιστικής αφύπνισης,
ως βήμα εθνικής ανάτασης και ως έμπνευση για τις διαχρονικά άφθορες
αξίες της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας.
Η βαριά κληρονομιά του Άνθη Ελευθέριου
σήμερα υπαγορεύει το καθήκον να αγωνιστούμε αταλάντευτα και ανυποχώρητα
για τον τερματισμό της κατοχής, την ενότητα του κράτους, τη διασφάλιση
των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών του συνόλου του
Κυπριακού λαού. Να δώσουμε το μήνυμα ότι ο Κυπριακός Ελληνισμός δεν θα
γονατίσει. Ναι, με σωφροσύνη. Ασφαλώς με υπευθυνότητα. Αλλά και με
απόρριψη της λογικής της αποδοχής της υπέρτερης δύναμης του κατακτητή.
Και με άρνηση συνεχών υποχωρήσεων στις πιέσεις ξένων που αντί να
στρέφονται προς την πλευρά του κατακτητή και παραβάτη του Διεθνούς
Δικαίου εξακολουθούν, υιοθετώντας κυνικά πολιτική δύο μέτρων και δύο
σταθμών, να ανατρέπουν καθημερινά κάθε έννοια ηθικής και δικαιοσύνης.
Το καθήκον μας σήμερα απέναντι στην ιστορία
και τον πολιτισμό μας είναι η με κάθε κόπο και κάθε θυσία αποτροπή των
κινδύνων που απεργάζονται στην πατρίδα μας, οι εχθροί της ελευθερίας. Θα
πρέπει να καταστήσουμε σαφές ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να
ξεγράψουμε δικαιώματα και να ξεχάσουμε δίκαια. Κανένας εκβιασμός, καμιά
απειλή, καμιά δυσκολία και καμιά πίεση δεν πρέπει να μας οδηγήσει στην
ταπεινωτική συνθηκολόγηση.
Η Κύπρος δεν μπορεί και δεν πρέπει να
παραμείνει η μόνη μοιρασμένη χώρα στην Ευρώπη, όταν η ίδια η Ευρώπη
προχωρεί προς την ενοποίηση της. Δεν μπορεί η Ευρώπη να ανέχεται στο
κατώφλι της την παρουσία ενός στρατού κατοχής, σε μια χώρα μέλος της ΕΕ.
Η Κύπρος, στον δύσκολο δρόμο της, ενισχύεται
γιατί νιώθει δίπλα της την Ελλάδα και ολόκληρο το Ελληνικό Έθνος.
Στρατεύεται ο Ελληνισμός στον αγώνα της Κύπρου γιατί συνειδητοποιεί πως
κοινή είναι η μοίρα του Ελληνισμού και πως, αν χαθεί ο αγώνας αυτός, θα
σημειωθεί ένα βαθύ ρήγμα στην περίμετρο του Έθνους. Γι’ αυτό εκείνο που
τώρα απαιτείται, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, είναι η εθνική ομοψυχία
και η συσπείρωση όλου του Ελληνισμού για να μπορέσει να αντέξει στον
αγώνα για δικαίωση.
Έχοντας ταυτόχρονα το καθήκον να βγούμε από
τα δεσμά της οικονομικής δουλείας στην οποία, ως μη όφειλαν, προσπαθούν
να μας υποβάλουν οι ισχυροί ταγοί της ΕΕ που με κοινωνική αναλγησία
παραβιάζουν κατάφωρα τη θεμελιώδη αρχή της Ένωσης που είναι η αρχή της
αλληλεγγύης.
Στο χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τα
τραγικά γεγονότα του 1974, η Τουρκία όχι μόνο παρέμεινε αδιάλλακτη αλλά
με μια σειρά ενέργειες έχει κλιμακώσει την προκλητική στάση. Η ανακήρυξη
του ψευδοκράτους, η ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση των τουρκικών
στρατευμάτων, η ένταση της μεταφοράς εποίκων από την Τουρκία με προφανή
στόχο τη δημογραφική αλλοίωση των πληθυσμιακών δεδομένων της Κύπρου, ο
σφετερισμός των ελληνοκυπριακών περιουσιών, δεν αφήνουν καμιά αμφιβολία
για τους τελικούς στόχους της Τουρκίας.
Οι κατά καιρούς διάφορες προτάσεις και
προσεγγίσεις των Τούρκων στο κυπριακό πρόβλημα, προνοούν την αναγνώριση
δύο κρατικών οντοτήτων με μια μορφή ισότιμης συγκυριαρχίας σε ολόκληρη
την επικράτεια, πράγμα που ανοίγει το δρόμο για μελλοντική ολοκλήρωση
της κατοχής. Σε αυτές τις αδιάλλακτες προτάσεις επέμεναν τα τελευταία 5
χρόνια στις απ’ ευθείας διαπραγματεύσεις.
Η αλλαγή τακτικής στις διαπραγματεύσεις και
στρατηγικής στη συνολική διαχείριση του Κυπριακού είναι πλέον
μονόδρομος. Είναι επιτακτική αναγκαιότητα που συνδέεται άμεσα με τη
φυσική και εθνική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού. Δεν μπορεί να
θεωρείται δήθεν «μαξιμαλισμός» η επιδίωξη λύσης που θα έχει τα
χαρακτηριστικά και τις διασφαλίσεις που υπάρχουν σε όλες τις ευρωπαϊκές
χώρες. Μόνο έτσι μπορεί να ανοίξει ο δρόμος για τη σταθερότητα και την
ειρήνη. Μόνο έτσι μπορεί να αποκατασταθεί το δίκαιο και η ομαλότητα στην
Κύπρο και την περιοχή.
Η Τουρκία συνεχίζει να κλιμακώνει τις
προκλήσεις της τις τελευταίες εβδομάδες διατυπώνοντας απειλές εναντίον
των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας εντός της
Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Απειλεί την ειρήνη, την ασφάλεια και
στη σταθερότητα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Καταγγέλλουμε τις δόλιες τουρκικές
συμπεριφορές και καλούμε τη διεθνή και την ευρωπαϊκή κοινότητα να
καταστήσουν σαφές προς την Τουρκία ότι οι έκνομες ενέργειες της
συγκρούονται με τη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας και
παραβιάζουν κατάφωρα κάθε αρχή Διεθνούς Δικαίου.
Θέλουμε ακόμα να καταστήσουμε σαφές τόσο
προς την Τουρκία όσο και προς κάθε κακόπιστο τρίτο πως δεν πρέπει να
διανοηθούν ότι η δεινή οικονομική θέση στην οποία βρίσκονται η Κύπρος
και η Ελλάδα θα μας οδηγήσουν σε αποδοχή ελλειμματικής και ετεροβαρούς
λύσης στο κυπριακό πρόβλημα.
Κυπριακός και μητροπολιτικός Ελληνισμός θα
ξεπεράσουμε τη σημερινή οικονομική κρίση και θα δημιουργήσουμε ξανά
συνθήκες ανάπτυξης, ευημερίας και προόδου. Με πλήρη συνείδηση της
ανάγκης αποκατάστασης συνθηκών ξαναζωντανέματος της οικονομίας ως
κορυφαίας παραμέτρου μιας αποτελεσματικής στρατηγικής υπεράσπισης των
εθνικών μας δικαίων.
Αδέλφια της Κέρκυρας,
Ο Άνθης Ελευθέριος πίστευε σε έναν Ελληνισμό
που να ξεχωρίζει για να βρίσκει τον αναντικατάστατο ρόλο που δίνει
νόημα και περιεχόμενο στη ζωή: τον αγώνα για ελευθερία, για πρόοδο της
κοινωνίας, για την προκοπή του λαού και του έθνους.
Ο Άνθης Ελευθέριος με τη θυσία του εκπέμπει
από τα πανάρχαια βάθη της ιστορίας του Ελληνισμού στους αιώνες το
παράγγελμα που απορρίπτει την υποταγή, την αδράνεια, την παραίτηση,
μπροστά στα τείχη που υψώνουν μπροστά μας οι κάθε λογής κήρυκες της
ενσωμάτωσης και της ήττας.
«Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης».
Όμοια και εμείς. Ακούμε το παράγγελμα του. Διαβάζουμε τους οιωνούς της
νέας εποχής, αλλά και ανταποκρινόμαστε στο πολύβουο κάλεσμα της
ιστορίας. Όχι, για να σταματήσουμε περιδεείς και παράλυτοι μπροστά στα
τείχη, μπροστά στις δυσκολίες που συναντούμε, αλλά για να τραβήξουμε
καταπάνω τους, να τα γκρεμίσουμε, να τα ξεπεράσουμε. Να κτίσουμε το
καινούργιο, με όραμα και πυξίδα πλεύσης τις άφθορες διαχρονικά αξίες της
ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.
Αυτό είναι το καλύτερο μνημόσυνο, η μέγιστη τιμή για την αγέραστη μνήμη του Άνθη Ελευθέριου.
Αδέλφια,
Ταχθήκαμε να φυλάμε τις εθνικές Θερμοπύλες.
Αναλαμβάνουμε αγόγγυστα αυτήν την εθνική τιμή. Δεν θα λιποψυχήσουμε και
δεν θα λιποτακτήσουμε. Αν χρειαστεί, θα αγωνιζόμαστε γενιά με γενιά ως
την ώρα της τελικής δικαίωσης. Ως την ώρα που από τη λεύτερη Κερύνεια
και τον ελεύθερο περήφανο Πενταδάκτυλο θα έλθει εδώ στην Κέρκυρα το
χαρμόσυνο μήνυμα πως «Η Κύπρος είναι ελεύθερη». |
|
