Γραπτή δήλωση τέως
Προέδρου της Δημοκρατίας, Δημήτρη Χριστόφια, για το θάνατο του Κώστα
Παπακώστα
Αισθήματα βαθιάς θλίψης προκαλεί στον κάθε Κύπριο δημοκράτη πατριώτη, στον κάθε αντικειμενικό άνθρωπο, το άκουσμα του θανάτου του αείμνηστου Κώστα Παπακώστα. Πολύ περισσότερο σε εμάς που πορευτήκαμε μαζί του και δώσαμε μάχες για την υπεράσπιση της δημοκρατίας και του Εθνάρχη Μακαρίου, κατά της ΕΟΚΑ Β’ και της Χούντας και όχι μόνο.
Η γνωριμία μου με τον Κώστα Παπακώστα πάει πίσω στο 1965 όταν κατατάγηκα στην Εθνική Φρουρά και ο Υπολοχαγός Παπακώστας υπηρέτησε ως Υποδιοικητής και κατόπιν Διοικητής του Λόχου Υγειονομικού, στον οποίο εντάχθηκα. Αυστηρός μεν, πάντα δε ανθρώπινος και δίκαιος. Αφοσιωμένος στη δημοκρατία και στον Μακάριο, αναδείχθηκε επικεφαλής του Εφεδρικού Σώματος και κατάφερε καίρια χτυπήματα στην ΕΟΚΑ Β’ και την παρανομία. Μετά το πραξικόπημα της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β’ και την τουρκική εισβολή που ακολούθησε, βρέθηκε στην πρώτη γραμμή και πολέμησε για απόκρουση του εισβολέα. Επανήλθε στους κόλπους του αστυνομικού σώματος και με την εκλογή του προέδρου Βασιλείου διορίστηκε Υπαρχηγός της Αστυνομίας. Η εκλογή στην προεδρία της Δημοκρατίας των δεξιών, συντηρητικών δυνάμεων, τον ώθησε σε παραίτηση από το Αστυνομικό Σώμα.
Επειδή η στενή σχέση μεταξύ μας ήταν συνεχής και αδιάλειπτη και βαθιά η φιλία που αναπτύχθηκε, ο Κώστας Παπακώστας εντάχθηκε στις Νέες Δυνάμεις και υπηρέτησε από το αξίωμα του Βουλευτή Αμμοχώστου το ΑΚΕΛ – Αριστερά – Νέες Δυνάμεις, με συνέπεια, μαχητικότητα, ανθρωπιά και ανιδιοτέλεια. Επανεξελέγη βουλευτής και όταν ο λαός, μας καταξίωσε να υπηρετήσουμε από το ανώτατο αξίωμα της Δημοκρατίας, ο Κώστας Παπακώστας διορίστηκε Υπουργός Άμυνας. Ως Υπουργός Άμυνας εργάστηκε όπως συνήθως, με αυτοθυσία και αυταπάρνηση.
Δυστυχώς, το τραγικό συμβάν στο Μαρί τον υποχρέωσε σε παραίτηση. Ο Κώστας Παπακώστας πλήρωσε βαρύ τίμημα λαθών που άλλοι διέπραξαν και παρά τα τεράστια προβλήματα της υγείας του, καταδικάστηκε σε φυλάκιση. Ζήτησα επανειλημμένα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να απονείμει χάρη στον Κώστα Παπακώστα καταθέτοντας την ένδοξη ιστορία του και την ανεκτίμητη προσφορά του στον τόπο, καθώς και την πολύ κακή κατάσταση της υγείας του, όπως την περιέγραψαν επανειλημμένα οι θεράποντες γιατροί. Δυστυχώς, οι παρακλήσεις μου δεν έφεραν αποτέλεσμα. Και δεν απενεμήθη χάρη στον Κώστα Παπακώστα. Φαίνεται ότι οι αντιδράσεις των συγγενών των θυμάτων μέτρησαν περισσότερο από την αναγκαία ευαισθησία και την ανθρωπιά που έπρεπε να επιδειχθούν. Εκφράζω ακόμα μια φορά βαθιά λύπη και απαξίωση για αυτές τις συμπεριφορές, απ’ όπου κι αν προέρχονται.
Στη σύζυγό του Χρύσω, στα παιδιά του, τα εγγόνια του, στον αδελφό του και όλους τους συγγενείς, απευθύνω εκ μέρους της συζύγου μου και των συναδέλφων του υπουργών που υπηρέτησαν στην κυβέρνησή μας, θερμά και εγκάρδια συλλυπητήρια.
Η μνήμη του θα είναι αιώνια.
