Παρέμβαση Μονίμου Αντιπροσώπου της Δημοκρατίας σε ανοικτή συζήτηση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ
Ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Κύπρου στον ΟΗΕ, Πρέσβης Ανδρέας Δ. Μαυρογιάννης, εκπροσώπησε την Κυπριακή Δημοκρατία, χθες, 9 Ιανουαρίου, στην ανοικτή συζήτηση του Συμβουλίου Ασφαλείας ΟΗΕ υπό την Προεδρία του Βιετνάμ, με θέμα «Διατήρηση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας: Προασπίζοντας το Χάρτη του ΟΗΕ».
Στην παρέμβασή του, ο κ. Μαυρογιάννης δήλωσε ότι ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ παραμένει το θεμέλιο της συλλογικής ασφάλειας και το Συμβούλιο Ασφαλείας το κύριο θεσμικό όργανο του συστήματος του ΟΗΕ για τη διασφάλιση ή/και την αποκατάσταση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Συνέχισε, λέγοντας ότι από το 1945 που έχει υιοθετηθεί ο Χάρτης μέχρι σήμερα, ο κόσμος έχει μεταβληθεί με τις συγκρούσεις να έχουν σταθερά αυξηθεί και με την ίδια τη φύση των συγκρούσεων να αλλάζει επίσης.
Μεταξύ άλλων, θέματα όπως η κλιματική κρίση και ο εκτοπισμός των ανθρώπων που αυτή προκαλεί, η ανάπτυξη, τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά και ζητήματα που σχετίζονται με τις πολιτικές και κοινωνικές δομές, έχουν καταστεί πλέον μείζονες προκλήσεις μέσα στο πλαίσιο της πρόληψης και της επίλυσης των διεθνών συγκρούσεων. Το Συμβούλιο Ασφαλείας, είπε ο κ. Μαυρογιάννης, καλείται να προσαρμόσει τα εργαλεία και τα μέσα του σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο και να υιοθετήσει μια πιο περιεκτική προσέγγιση όσον αφορά στη διεθνή ασφάλεια, λαμβάνοντας υπόψη όλους τους δείκτες σύγκρουσης, χωρίς την ίδια στιγμή να αποκλίνει από την κύρια προσοχή του που είναι η ασφάλεια με ένοπλα μέσα.
Παρόλες τις εξελισσόμενες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η αποτελεσματική πολυμέρεια, ο ΟΗΕ κατάφερε, γενικά, να βρει τα εργαλεία αντιμετώπισης αυτού του περίπλοκου περιβάλλοντος ασφάλειας. Χρειάζεται όμως περισσότερη συνέργεια, συμπληρωματικότητα και προσθετικότητα μεταξύ του Συμβουλίου Ασφαλείας και άλλων οργάνων, και μεταξύ των κρατών και των διεθνών οργανισμών, ανέφερε ο κ. Μαυρογιάννης. Καταλήγοντας, υπογράμμισε ότι η Κύπρος είναι απόλυτα δεσμευμένη στην συνεργασία, και όχι στον ανταγωνισμό, για ενίσχυση της αποτελεσματικότητας της συλλογικής μας δράσης, έτσι ώστε ο Καταστατικός Χάρτης να εδραιώσει περαιτέρω τον κεντρικό ρόλο του, ουσιαστικά, ως το Σύνταγμα της διεθνούς κοινότητας και ως οδηγός για τις μελλοντικές γενεές.
