Ανάγκη
δημιουργίας εξειδικευμένης θεραπευτικής δομής κλειστού τύπου για παιδιά που
αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ουσιοεξάρτησης
Η εξάρτηση από ουσίες είναι ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα. Είναι ένα
ιδιαίτερα σύνθετο ζήτημα δημόσιας υγείας που επηρεάζει συνεχώς όλο και
περισσότερους ανθρώπους, ιδιαίτερα νέους, με τεράστιες επιπτώσεις σε ατομικό,
οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο. Τα παιδιά, και ειδικότερα οι έφηβοι, είναι
μια από τους ομάδες υψηλότατου κινδύνου όσον αφορά την έκθεσή τους τους
εξαρτήσεις.
Πρώτιστη υποχρέωση τους Πολιτείας είναι η ανάπτυξη προγραμμάτων πρόληψης με
κύριο στόχο και προσανατολισμό την ενδυνάμωση των παιδιών προκειμένου αυτά να παραμείνουν
μακριά από κάθε μορφής εξάρτηση. Δυστυχώς, παρά τους προσπάθειες που γίνονται
στον τομέα τους πρόληψης, σύμφωνα εκτιμήσεις τους Υπηρεσίας Καταπολέμησης
Ναρκωτικών (ΥΚΑΝ), ο αριθμός των ανήλικων χρηστών εξαρτησιογόνων ουσιών στη
χώρα τους παρουσιάζει μια σταθερή αύξηση. Η Επίτροπος Προστασίας των
Δικαιωμάτων του Παιδιού εκφράζει τον έντονο προβληματισμό τους για την εξέλιξη
αυτή και καλεί την Πολιτεία να αναθεωρήσει και να ενισχύσει τα προγράμματα
πρόληψης.
Υποχρέωση τους Πολιτείας είναι, τους, η παροχή κάθε μορφής στήριξης τους
εξαρτημένους χρήστες ουσιών. Στόχος θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη τους ευρύτατου
δικτύου υπηρεσιών διάφορων τύπων, ικανού να καλύψει το ευρύτατο φάσμα των
θεραπευτικών αναγκών τόσο των ενήλικων όσο και των ανήλικων χρηστών.
Η Επίτροπος πρόσφατα, μέσα από τη διερεύνηση παραπόνων που αφορούσαν την
αδυναμία τους Πολιτείας, και ειδικότερα των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, να
ανταποκριθούν αποτελεσματικά τους θεραπευτικές ανάγκες δύο εφήβων με οξύ
πρόβλημα ουσιοεξάρτησης, ήρθε αντιμέτωπη με μια από τους χειρότερες όψεις τους
μεγαλύτερης ίσως μάστιγας τους εποχής τους.
Η Επίτροπος, μετά από αριθμό παρεμβάσεων, αλλά και μέσα από τη συμμετοχή τους
σε συνεδρίες πολυθεματικών ομάδων για τα περιστατικά αυτά, διαπίστωσε ότι, αν
και υπήρξε έντονη κινητοποίηση των αρμόδιων Υπηρεσιών και ενώ ανελήφθη αριθμός
ενεργειών για την παροχή τους θεραπευτικού πλαισίου στα δύο παιδιά, το
αποτέλεσμα υπήρξε ιδιαίτερα απογοητευτικό. Τους αποδείχθηκε, οι ανάγκες των
παιδιών δεν ήταν δυνατό να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά λόγω τους έλλειψης
εξειδικευμένων δομών οι οποίες να είναι σε θέση να παρέχουν τόσο εντατικά
ημερήσια θεραπευτικά προγράμματα όσο και, κυρίως, κλειστού τύπου θεραπευτικά
προγράμματα σε εφήβους με σοβαρά προβλήματα ουσιοεξάρτησης.
Η Επίτροπος επισημαίνει ότι η έλλειψη τέτοιων δομών αφήνει εκτεθειμένη την
Πολιτεία καθώς ενίοτε οδηγεί τους αρμόδιες Υπηρεσίες του Κράτους σε
θεραπευτικές επιλογές οι οποίες όχι μόνο δεν εξυπηρετούν κατά τον καλύτερο
τρόπο το συμφέρον των εξαρτημένων παιδιών, καθότι αναποτελεσματικές και
οπωσδήποτε όχι οι πλέον ενδεδειγμένες για τους περιπτώσεις τους, αλλά και οι
οποίες δυνατόν να εκθέτουν σε ποικίλους κινδύνους άλλα παιδιά. Πάνω από όλα, η
έλλειψη τέτοιων δομών θέτει σε σοβαρό και άμεσο κίνδυνο τα παιδιά αυτά, καθώς
χωρίς ένα αυστηρά ελεγχόμενο και κλειστό θεραπευτικό πρόγραμμα δεν θα μπορέσουν
ποτέ ίσως να ξεφύγουν από την εξάρτηση, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή τους.
Στη βάση των πιο πάνω, και δεδομένης τους νομικής υποχρέωσης του κράτους να
παρέχει σε κάθε παιδί, χωρίς καμία εξαίρεση, υπηρεσίες ιατρικής περίθαλψης και
αποκατάστασης τους υγείας του, η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του
Παιδιού καλεί το Υπουργείο Υγείας και, ειδικότερα, τους Υπηρεσίες Ψυχικής
Υγείας, να προχωρήσουν το συντομότερο δυνατό στη δημιουργία θεραπευτικής δομής
κλειστού τύπου για ανήλικους που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα ουσιοεξάρτησης.
Τους τούτο θα πρέπει να αναζητηθούν οι απαραίτητοι μηχανισμοί και συνέργειες.
Η Επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού επισημαίνει ότι η
δημιουργία τους συγκεκριμένης δομής είναι ζήτημα άμεσης προτεραιότητας από το
οποίο εξαρτάται η δυνατότητά τους ως κοινωνίας και ως Πολιτείας να σώσουμε τη
ζωή αριθμού παιδιών τα οποία σήμερα, λόγω του βαθμού ουσιοεξάρτησής τους,
βρίσκονται αντιμέτωπα με τον θάνατο.
-----------------
