Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Άμυνας κ. Φώτη Φωτίου
στο ετήσιο μνημόσυνο των πεσόντων
κατά την τουρκική εισβολή οπλιτών του 398 ΤΠ
(Σάββατο
13 Ιουλίου 2013 στις 19.00 μ.μ, στο Εκκλησάκι Αγίου Νεκταρίου, στην Ποταμιά)
Εσείς, που είδατε
τα κορμιά των συμπολεμιστών σας να χάνονται στα πυκνά σύννεφα του άδικου
πολέμου. Εσείς, που νιώσατε την τελευταία τους ανάσα πριν ανηφορίσουν για τα
υψηλά δώματα της αθανασίας. Κι από την άλλη, οι γονείς, οι σύζυγοι, τα παιδιά
και οι συγγενείς τους, που στερήθηκαν την αγκαλιά, το πατρικό χάδι, το νεανικό
χαμόγελο, τη ζεστασιά της αγάπης τους και της ανιδιοτελούς φιλίας που δεν
σβήνει ούτε με το θάνατο.
Μαζί σας και όλοι εμείς,
προσκυνητές της θυσίας τους, μαζευτήκαμε στο εκκλησάκι του Αγίου Νεκταρίου
Ποταμιάς, για να αποδώσουμε ως ελάχιστο φόρο τιμής, μνημόσυνο ανδρείας. Να
δεηθούμε «υπέρ αναπαύσεως των ψυχών» και υπέρ ανεύρεσης των αγνοουμένων αδελφών
μας, που χάθηκαν μέσα στη φρίκη της τουρκικής εισβολής. Των αγνών πολεμιστών
του 398 Τάγματος Πεζικού, που δεν δείλιασαν μπρος στην πανοπλία του κατακτητή
και αντιστάθηκαν μέχρις εσχάτων, στις ιταμές επιβουλές του.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Η ιστορία της
Εθνικής Φρουράς, έγραψε στη θέση των ένδοξων σελίδων της με χρυσά γράμματα, τον
τίτλο του 398 Τάγματος Πεζικού που σήμερα εδρεύει στην προσφυγιά. Τούτο
οφείλεται σε όλους, όσοι πολέμησαν κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής και
εξετέλεσαν το καθήκον τους έναντι της πατρίδας. Οφείλεται σε όσους προσέφεραν
τη ζωή τους είτε αγνοούνται, κατά την προσπάθεια εξάλειψης του τουρκοκυπριακού
θύλακα του Τζιάους στις 20 Ιουλίου 1974. Σε όσους έπεσαν βορά, στις ορέξεις της
πάνοπλης πολεμικής αεροπορίας και των τεθωρακισμένων μέσων του αντιπάλου κατά
την προσπάθεια σύμπτυξης στις 14 Αυγούστου, με την έναρξη της δεύτερης φάσης
της εισβολής. Σε όσους αντίκρισαν τα όνειρά τους να σκορπίζονται στον ορυμαγδό
της προδομένης μάχης, αλλά συνειδητά, κράτησαν τις θέσεις των κυπριακών
Θερμοπυλών και έδωσαν σε μας, το ύψιστο αγαθό της ελευθερίας.
Τιμούμε σήμερα τους
γενναίους πολεμιστές του 398 Τάγματος Πεζικού και αποτιμούμε τη θυσία και την
προσφορά τους. Τριάντα εννιά χρόνια μετά, η μισή μας πατρίδα συνεχίζει να
βρίσκεται κάτω από τον δυσβάστακτο ζυγό του Τούρκου κατακτητή. Οι προσπάθειες
επίλυσης του κυπριακού, σκοντάφτουν στην αδιαλλαξία, την υπεροψία και τα
συμφέροντα του Οθωμανού επιβουλέα, ο οποίος ενισχύει το μόρφωμα του
ψευδοκράτους και δημιουργεί συνθήκες διχοτόμησης. Με καθημερινές προκλήσεις,
προσπαθεί να μας αποστερήσει την ενάσκηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και
να μας καταστήσει όμηρους στην ημικατεχόμενή μας πατρίδα. Εκφοβίζει και απειλεί
ανοιχτά, για να μπορεί ελεύθερα να χειρίζεται τον φυσικό και εθνικό μας πλούτο.
Οι βουβές και λεηλατημένες εκκλησιές μας, ο σφετερισμός των περιουσιών μας από
τους παράνομους εποίκους της Ανατολίας, τα ερειπωμένα μνημεία της πολιτιστικής
μας κληρονομιάς και οι εγκλωβισμένοι μας που παλεύουν να κρατήσουν το Ελληνικό
στοιχείο στην πατρώα γη, συνθέτουν ένα απαισιόδοξο σκηνικό και ένα συγκαλυμμένο
έγκλημα πολέμου που δυστυχώς, μένει ατιμώρητο.
Και από την άλλη,
οι χαροκαμένοι γονείς των πεσόντων και αγνοουμένων μας, οι μαυροφορημένες σύζυγοι
και τα ορφανά που έχουν μεγαλώσει χωρίς την ηθική και υλική στήριξη του πατέρα,
μα με την περηφάνια και το ένδοξο του όνομα. Το άδικο, συνεχίζει να πλανάται
πάνω από την χιλιολαβωμένη μας πατρίδα και ο λαός μας, ακόμα υποφέρει από τα
δεινά που προκάλεσε η βάρβαρη τούρκικη εισβολή.
Μπροστά στις όποιες
δυσκολίες, απέναντι στο σύνθετο γεωπολιτικό περιβάλλον όπως έχει διαμορφωθεί,
σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, η Κυβέρνηση προτάσσει
τη σκληρή συλλογική δουλειά για υπερπήδηση των όποιων δυσκολιών. Μέσα από
συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων, και με μια κοινή εθνική στρατηγική,
επιδιώκει την επανέναρξη συνομιλιών, για επίλυση του κυπριακού προβλήματος.
Παρά τις απαισιόδοξες προβλέψεις, παρά την άρνηση της άλλης πλευράς να
προχωρήσει σε κινήσεις ενίσχυσης της διαδικασίας χωρίς κόστος, απεναντίας με
όφελος προς την τουρκοκυπριακή κοινότητα, δεσμεύεται να τηρήσει θετική στάση
και να καταβάλει το άπαν των δυνάμεών της για αίσια έκβαση των προσπαθειών.
Η βούληση και η
καλή θέληση της πλευράς μας, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να παρερμηνευθεί και
να εκληφθεί ως αδυναμία. Ο λαός μας, μέσα από τους αγώνες και τις στερήσεις
του, μέσα από θυσίες των παιδιών του και καθημερινές κακουχίες, διαθέτει ακόμα
δυνάμεις αντίστασης. Αντοχές ικανές για να τον διατηρούν σε ετοιμότητα
διεκδίκησης των δίκαιων αιτημάτων του. Σε αυτές τις ανησυχίες της κοινωνίας
μας, υποσχόμαστε ότι θα ανταποκριθούμε χωρίς παρεκκλίσεις. Το χρωστούμε στους
ηρωικώς πεσόντες και αγνοουμένους του 398 Τάγματος Πεζικού, το οφείλουμε ως
χρέος στις μελλοντικές γενιές που θα στοιχειώνουν την ανεπάρκεια και την
αναποφασιστικότητα όσων υποκύψουν σε πιέσεις, όσων κουραστούν να υπομένουν
μέχρι την τελική δικαίωση και την επίτευξη των εθνικών μας στόχων.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Παρόμοιες τελετές
σαν τη σημερινή, δίνουν δύναμη στο λαό μας, αφυπνίζουν το φρόνιμα και
ανανεώνουν υποσχέσεις για συνέχιση των κοινών προσπαθειών. Δίνουν ανάσα ζωής
και ικανοποίηση στους συγγενείς γιατί αναγνωρίζεται η σημασία της θυσίας των
δικών τους ανθρώπων. Και οι νεκροί μας, γεύονται της δέουσας τιμής, όπως
αρμόζει στους ήρωες της ελευθερίας.
Η διατήρηση της
ιστορικής μνήμης, μας επιτρέπει να αντικρύσουμε τα παιδιά και τα εγγόνια μας
στα μάτια, ζητώντας τους να συνεχίσουν τους αλύτρωτους αγώνες. Για να
αντικρύσουμε την πατρίδα μας επανενωμένη, τους πρόσφυγες να επιστρέφουν στις
πατρογονικές τους εστίες και τις τύχες των αγνοουμένων μας να διευκρινίζονται
μέχρι και της τελευταίας. Για να αντικρίσουμε ξανά το 398 Τάγμα Πεζικού στην
όμορφη Κυθραία, στο χώρο όπου έδρευε πριν από την τουρκική εισβολή. Να ανθίσει
ξανά το χαμόγελο και η ελπίδα στα κουρασμένα πρόσωπα όσων υπέφεραν από τα δεινά
και τη φρίκη του πολέμου.
Ως
πολιτεία ευχαριστούμε όλους όσοι συνέβαλαν με οποιοδήποτε τρόπο στην ανέγερση του μνημείου
πεσόντων της Κοινότητας το οποίο μας επιτρέπει να τιμούμε και να μνημονεύουμε ευλαβικά τη θυσία τους. Ένα μνημείο σεπτό και σεμνό, όπως αρμόζει στις
ζωές των ηρώων της κοινότητας, θυμίζει και θα συνεχίσει να θυμίζει στις
νεότερες γενιές, πως η ελευθερία κερδίζεται με αγώνες και θυσίες.
Σε αυτή τη μνήμη
των ηρώων μας, κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ και τιμούμε την προσφορά τους προς την
πατρίδα. Ευγνωμονούμε αυτούς που έπεσαν για τα πανανθρώπινα ιδανικά της
ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Όσους τραυματίστηκαν κουβαλώντας
για χρόνια τις ανοιχτές τους πληγές για να απολαμβάνουμε εμείς το «λευκό μας
ύπνο».
Ως πολιτεία,
εκφράζουμε τη συμπάθεια μας προς του οικείους τους, που υπομένουν ακόμη το
δράμα της απώλειας, την τραγωδία της αδικαίωτης θυσίας.
Ας είναι αιώνια η
δόξα των αθάνατων νεκρών μας. Παντοτινή η ευγνωμοσύνη μας προς τους ήρωες που
παρέμειναν πιστοί στο καθήκον και ακόμη αγνοούνται.
Στη μνήμη τους,
αφιερώνουμε λίγους στίχους του Άντη Κανάκη.
«Εμένα μη με γυρεύεται
στους μαρμαρένιους τύμβους
ούτε στους κρύους ανδριάντες.
Εμένα θα με βρείτε στα ερείπια
της μνήμης σας…»
