Να μην μεταδοθεί πριν τις 6:30 μ.μ.
Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες,
Για μια ακόμη χρονιά η κυπριακή παροικία στη Μεγάλη Βρετανία πραγματοποιεί εκδηλώσεις για τις μαύρες επετείους του 1974.
Έχουν περάσει κιόλας 38
χρόνια από τότε που η πατρίδα μας ζούσε έναν πραγματικό εφιάλτη που
ποτέ πριν στην ιστορία της δεν είχε γνωρίσει. Έναν εφιάλτη που μας
βασανίζει ακόμη και σήμερα. Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες οι μνήμες γίνονται
πιο έντονες, επιστρέφουν σαν ερινύες και μας στοιχειώνουν. Μας
στοιχειώνουν γιατί δεν έχει καταλαγιάσει ο πόθος για επιστροφή, γιατί η
πατρίδα μας δεν βρήκε ακόμη δικαίωση. Οι μνήμες μας κουβαλούν την οργή
και την αγανάκτηση μαζί με τον πόθο και την ελπίδα. Οργή για εκείνους
που βύθισαν τον τόπο στον όλεθρο και την καταστροφή, που γέμισαν την
πατρίδα μας με χιλιάδες μαυροφορεμένες μάνες, πρόσφυγες, αγνοούμενους,
εγκλωβισμένους και πεσόντες. Ελπίδα για την επανένωση του τόπου και του
λαού μας, για ένα μέλλον ειρηνικό.
Αγαπητοί φίλοι και φίλες απόδημοι,
Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η τραγωδία του
1974 δεν προέκυψε από το πουθενά και ξαφνικά. Το δίδυμο έγκλημα του
πραξικοπήματος και της εισβολής ήταν αποτέλεσμα σχεδιασμών που
εκπονήθηκαν σε ξένα αντικυπριακά κέντρα. Η τραγωδία του 1974 ήταν
αποτέλεσμα της επεκτατικής πολιτικής της Τουρκίας αλλά και της δράσης
της Χούντας των Αθηνών σε βάρος της νόμιμης κυβέρνησης του Προέδρου
Μακαρίου. Και δεν μπορούμε να ξεχάσουμε πως ήταν αποτέλεσμα της δράσης
συμπατριωτών μας, σοβινιστικών ακροδεξιών στοιχείων και ομάδων και στις
δύο κυπριακές κοινότητες, που εκούσια ή ακούσια προετοίμαζαν την
καταστροφή.
Για τριάντα οκτώ χρόνια τώρα η Κύπρος ζει με
ανοικτές και χαίνουσες τις πληγές τις οποίες προκάλεσε η τουρκική
εισβολή και συντηρεί η κατοχή. Οι πρόσφυγες περιμένουν ακόμη να
επιστρέψουν στα σπίτια και τις περιουσίες τους. Οι εγκλωβισμένοι
περιμένουν πότε θα μπορέσουν να αναπνεύσουν αέρα ελευθερίας. Οι
συγγενείς των αγνοουμένων περιμένουν πότε θα μπορέσουν να μάθουν για την
τύχη των προσφιλών τους προσώπων.
Δυστυχώς, όσες προσπάθειες και πρωτοβουλίες και αν έχουν αναληφθεί για την επίλυση του Κυπριακού, αυτές δεν οδήγησαν ακόμη στην επίτευξη δίκαιης,
υπό τις περιστάσεις, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης. Οι προσπάθειες
προσέκρουσαν στην αδιαλλαξία και την αρνητική στάση της Τουρκίας της
οποίας η διχοτομική πολιτική βολεύεται με τη διατήρηση του στάτους κβο
και της ντε φάκτο διαίρεσης.
Πριν από τέσσερα περίπου χρόνια, με πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Δημήτρη Χριστόφια ξεκίνησε μια εντατική προσπάθεια επίλυσης του Κυπριακού. Στις διαπραγματεύσεις αυτές δυστυχώς έχει επιτευχθεί πρόοδος μόνο σε μερικά από τα βασικά κεφάλαια του Κυπριακού.
Είναι φανερό ότι η Τουρκία δεν επιδιώκει την
επανένωση της Κύπρου, αλλά επιδιώκει λύση δύο κρατών, λύση διχοτόμησης.
Η κατοχική δύναμη επενδύει στην άγονη παρέλευση του χρόνου για να
παγιώνει τα κατοχικά τετελεσμένα. Για να το πετύχει αυτό αλλάζει τον
δημογραφικό χαρακτήρα της Κύπρου. Καταστρέφει την πολιτιστική κληρονομιά
των κατεχομένων ώστε να αλλοιώσει την ιστορία του τόπου μας. Οικοδομεί
μαζικά σε ελληνοκυπριακές περιουσίες και δημιουργεί τετελεσμένα επί του
εδάφους.
Είναι φανερό ότι η παρέλευση του χρόνου
λειτουργεί σε βάρος της λύσης. Η προσπάθεια της ελληνοκυπριακής πλευράς
πρέπει να είναι - και είναι - να πετύχει λύση το συντομότερο δυνατό. Η
πολιτική της Τουρκίας αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά με την επιμονή και
τη συνέπειά μας στη λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική
ισότητα, όπως περιγράφεται στα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ, για ένα
κράτος με μία και μόνη κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή
προσωπικότητα. Σε αυτή τη λύση πρέπει να παραμείνουμε συνεπείς και συνεπείς στα ψηφίσματα του ΟΗΕ τα οποία αποτελούν καθοδήγηση, δόρυ και ασπίδα στον αγώνα μας.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, τα Ηνωμένα
Έθνη, η Ευρωπαϊκή Ένωση και γενικότερα η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να
στραφούν με επιμονή και αποφασιστικότητα προς την Τουρκία και να
απαιτήσουν από αυτή να συνεργαστεί για επίτευξη λύσης στη βάση των
ψηφισμάτων του ΟΗΕ.
Με αυτή την ευκαιρία θα ήθελα να υπογραμμίσω
ότι οι πρόσφατες απειλές της Τουρκίας σχετικά με την ανάληψη της
Προεδρίας του Συμβουλίου της ΕΕ από την Κυπριακή Δημοκρατία φέρνουν την
κατοχική δύναμη σε αντιπαράθεση με τα θεσμικά όργανα και τα κράτη μέλη
της Ένωσης. Η Κυπριακή Δημοκρατία θα ασκήσει την Προεδρία του Συμβουλίου
της ΕΕ με αντικειμενικότητα και θα λειτουργήσει ως έντιμος
διαμεσολαβητής για την προώθηση προς συμφωνία σημαντικών θεμάτων που
αφορούν το παρόν και το μέλλον της Ευρώπης. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η
Κυπριακή Προεδρία θα είναι πετυχημένη και αυτό το γεγονός θα ενισχύσει
την οντότητα και το κύρος της Κυπριακής Δημοκρατίας διεθνώς.
Θέλω να επαναβεβαιώσω, για άλλη μια φορά, τη
βούληση μας να αγωνιστούμε για μια πραγματικά ελεύθερη πατρίδα, χωρίς
ξένα στρατεύματα και εγγυήσεις, χωρίς συρματοπλέγματα μίσους και
διαχωρισμού. Για μια ελεύθερη επανενωμένη Κύπρο, κοινή και ευτυχισμένη πατρίδα για όλους τους κατοίκους της.
Μπορούμε να φτιάξουμε ένα κράτος και μια κοινωνία που θα ξεπεράσει κατάλοιπα και φοβίες και θα δημιουργήσει, όχι μοιρολογώντας με το βλέμμα πίσω,
αλλά διεκδικώντας με δίψα αυτά που έχασε τόσα χρόνια. Μπορούμε να
συμβιώσουμε ειρηνικά σε αυτό τον τόπο. Η λειτουργικότητα και η
σταθερότητα του κράτους δεν θα εξαρτηθεί μόνο από τις συνταγματικές ή
εδαφικές ρυθμίσεις αλλά και από την ικανότητά μας να διαλύσουμε τα νέφη
της καχυποψίας και από την ετοιμότητά μας να χτίσουμε το μέλλον σε
καινούργια θεμέλια.
Στον αγώνα αυτό κανένας δεν περισσεύει.
Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες,
Για μας κάθε επέτειος είναι ευκαιρία για
προβληματισμό και συστράτευση. Προβληματισμό γιατί η τραγωδία που
σήμερα περνά ο τόπος μας προδιαγραφόταν από τη στιγμή της γέννησής του.
Συστράτευση γιατί διακυβεύεται η ίδια η επιβίωσή μας. Να μην ξεχάσουμε
λοιπόν. Να μην παρασυρθούμε από τους μηχανισμούς της «επετειοποίησης»
που κάποιοι σκόπιμα στήνουν. Μηχανισμοί που είναι έτσι φτιαγμένοι ώστε
να μετατρέπουν με πανάθλιους και δοκιμασμένους τρόπους το ιστορικό
γεγονός σε «ενός λεπτού σιγή» και όχι σε χιλιάδες κραυγές διαμαρτυρίας και αντίστασης.
Οι μνήμες από την τραγωδία παραμένουν
ζωντανές. Κι έτσι πρέπει να παραμείνουν, για να ακονίζουν την
αντικειμενική και ορθή κρίση. Λαός χωρίς αντικειμενική ιστορική μνήμη
βαδίζει χωρίς προσανατολισμό και στόχους και δεν μπορεί να ελπίζει σε
τίποτα. Η σύγχρονη ιστορία της Κύπρου μάς διδάσκει ότι τα μεγάλα λόγια,
οι ανεδαφικές διακηρύξεις, οι εθνικιστικές και σοβινιστικές κορώνες
στοίχισαν ακριβά στον λαό μας. Όπως ακριβά στοίχισαν οι παλινωδίες στην
οριοθέτηση των στόχων μας και η λανθασμένη εκτίμηση των δυνατοτήτων μας.
Την πολυτάραχη πορεία της Κύπρου προς τη
λευτεριά την πληρώσαμε με πολύ δάκρυ και πολύ αίμα. Η σημερινή εκδήλωση
είναι μια ελάχιστη ένδειξη τιμής στους σκληρούς αγώνες και θυσίες του
λαού μας, στις χιλιάδες των συμπατριωτών μας που έδωσαν τη ζωή τους
υπερασπιζόμενοι τη δημοκρατία, την ανεξαρτησία και την εδαφική
ακεραιότητα της Κύπρου.
Συμπατριώτισσες, συμπατριώτες,
Ο αγώνας και οι κινητοποιήσεις σας στη
Μεγάλη Βρετανία αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του αγώνα του λαού μας για
δικαίωση. Οι αγώνες και οι κινητοποιήσεις όλων των αποδήμων Κυπρίων,
όπου και αν βρίσκονται, συμβάλλουν στην ανάδειξη της παράνομης
τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Κύπρο. Συμβάλλουν στην ανάδειξη της
ανάγκης όπως επιτέλους η Τουρκία σεβαστεί και εφαρμόσει τον διεθνή νόμο.
Της ανάγκης όπως η διεθνής κοινότητα απαιτήσει από την Τουρκία να τον
εφαρμόσει. Από
τα βάθη της καρδιάς μας σας ευχαριστούμε για τους αγώνες σας. Τους
αναγνωρίζουμε και τους εκτιμούμε. Ενωμένοι και στην Κύπρο και στο
εξωτερικό θα συνεχίσουμε μαζί να αναδεικνύουμε το Κυπριακό στις
προτεραιότητες της διεθνούς κοινότητας. Μαζί θα συνεχίσουμε να
αποκαλύπτουμε τις παρανομίες της Τουρκίας στην Κύπρο. Μαζί θα
συνεχίσουμε να προβάλλουμε τη θέλησή μας για επίτευξη λύσης στο Κυπριακό
σύντομα.
Τριάντα οκτώ χρόνια είναι πάρα πολλά.
Θέλουμε να ειρηνεύσει ο τόπος μας. Για να πάμε πίσω στα κατεχόμενα μέρη
μας. Για να επανενωθεί η πατρίδα και ο λαός μας.
Ζήτω η Κύπρος μας.
Honourable Members of the Parliament,
Dear Friends,
On behalf of the Cyprus Government I would
like to thank you all for your presence here today to mark 38 years
since the unlawful Turkish invasion of Cyprus. The events of the bitter
summer of 1974 bring to many of us personal memories of pain and loss.
The tragedy that began with the well and long-planned fascist coup
d’état against President Makarios on the 15th of July 1974 was
culminated five days later with the landing of the Turkish invasion
forces at the beaches of Keryneia.
For thirty-eight years now, Turkey is
responsible for the illegal occupation of a large part of the territory
of the Republic of Cyprus, the violation of the territorial integrity
and the sovereignty of the Republic of Cyprus, the problem of the
violation of the human rights and basic freedoms of all the people of
Cyprus.
Taking advantage of the passage of time,
Turkey has been changing the demographic composition of Cyprus through
the illegal massive colonization of the occupied areas. It eradicates
every single cultural and religious element and every trace of the
presence of Greek Cypriots in the areas that it occupies illegally.
Since 2008, the President of the Republic of
Cyprus, Mr Demetris Christofias, has undertaken intensive efforts in
order to overcome the deadlock faced in the Cyprus problem. These
efforts brought about the commencement of the direct dialogue between
the leaders of the two communities. These negotiations were based on the
understanding that a comprehensive settlement will necessarily provide
for a bizonal, bicommunal Federal Republic of Cyprus with a single
sovereignty, citizenship and international personality and with
political equality, as provided for in the relevant UN Security Council
resolutions.
Unfortunately these efforts were met with the intransigent stand of Turkey.
In view of this situation, the United
Nations – and the international community in general – must turn with
persistence and decisiveness towards Turkey, and demand from Turkey to
cooperate for the achievement of a solution based on UN resolutions and
numerous European Council’s decisions.
The international community insists on the
continuation of the negotiations. The Greek Cypriot side is ready for
the continuation of the negotiations, even during the time of the
Cypriot Presidency of the Council of the EU, something that,
unfortunately, the Turkish side rejects.
At this point I feel the need to underline
that Turkeyʼs threats with regard to the assumption of the Presidency of
the Council of the EU by the Republic of Cyprus, bring the occupying
power in conflict with the institutions and the member states of the
Union. The Republic of Cyprus will exercise the Presidency of the
Council of the EU with impartiality, and will operate as an honest
broker, in order to achieve agreement on important issues that affect
the present and the future of Europe. We are convinced that the Cypriot
Presidency will be successful and that this development will strengthen
Cyprus as a sovereign entity as well as enhance the role of the Republic
of Cyprus internationally.
Honourable Members of the Parliament,
Dear Friends of Cyprus,
We have on many occasions reiterated that
there can be no other end to possible future negotiations but an agreed
settlement, which will provide for the evolution of the unitary Republic
of Cyprus into a federal state which will be the common homeland of
Greek Cypriots and Turkish Cypriots.
I want to assure you that irrespective of
the difficulties and the obstacles, we will continue the struggle in
order to do justice to our country, Cyprus, and to our people. So that,
with the solution of the Cyprus problem, we can build a country in which
human rights and basic freedoms will apply for all the people, and
where there will be conditions of permanent peace and security
throughout its sovereign territory. A country that is demilitarized,
free and prosperous.
On behalf of the President, the Government
and the People of Cyprus, once again thank you for your solidarity and
noble efforts all these years to achieve a just and fair settlement in
Cyprus. |
|
