Να μη μεταδοθεί πριν τις 8.15 μ.μ.
Απευθύνω θερμό αγωνιστικό χαιρετισμό στην
αποψινή συγκέντρωση πάνδημης καταδίκης των θλιβερών επετείων της
προδοσίας και του εγκλήματος του 1974 και διατράνωσης της παλλαϊκής
απόφασης για τη συνέχιση του αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση, που
οργανώνεται από τους αντιστασιακούς αγωνιστές του Δήμου Γεροσκήπου.
Τριάντα εννέα χρόνια από τη μεγαλύτερη
προδοσία στη σύγχρονη ελληνική ιστορία, μαζευτήκαμε σε αυτή την εκδήλωση
για να τιμήσουμε τους υπέροχους αγωνιστές της αντίστασης κατά του
προδοτικού πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 1974. Όλους όσοι έδωσαν τη
ζωή τους για τη δημοκρατία και την ελευθερία.
Είμαστε εδώ απόψε για να τιμήσουμε τους
υπέροχους αγωνιστές της αντίστασης κατά του πραξικοπήματος, όσους
όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στη Χούντα και την ΕΟΚΑ Β΄. Όλους όσοι
δεν συμβιβάστηκαν με τη δικτατορία, όσους δεν προσκύνησαν τους
χουντικούς εγκάθετους, όσους προειδοποίησαν έγκαιρα κατά της
αποσταθεροποίησης και της ανωμαλίας που στόχευε στη διάλυση του
πολιτειακού και δημοκρατικού ιστού και την ανατροπή του εκλεγμένου
Προέδρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.
Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε τη γενναία
αντίσταση που προβλήθηκε από ανυπότακτους αγωνιστές εδώ στη δημοκρατική
Γεροσκήπου. Μια αντίσταση που δεν έχει βρει ακόμα την επάξια ιστορική
της αποτίμηση. Μια αντίσταση που υπήρξε καταλυτική για τη χρονική
καθυστέρηση επικράτησης του πραξικοπήματος και τη δυνατότητα διαφυγής
του Μακάριου για να συνεχίσει στο εξωτερικό τον αγώνα για τη σωτηρία της
Κύπρου.
Είμαστε ακόμα εδώ, 39 χρόνια μετά, για να
τιμήσουμε την περήφανη ιστορία της δημοκρατικής Γεροσκήπου. Την
πολύτιμη πρωταγωνιστική εθνική και δημοκρατική της προσφορά στις μαύρες
μέρες του Ιούλη του 1974 και της ανώμαλης περιόδου που προηγήθηκε του
εγκλήματος της Χούντας και της ΕΟΚΑ Β΄.
Τριάντα εννέα χρόνια από τότε. Και οι σκηνές
ολοζώντανες να θυμίζουν τον ξεσηκωμό του λαού της Πάφου που συνέτριβε
το πραξικόπημα. Την εκστρατεία των αντιστασιακών της Πάφου στη Λεμεσό
για αντιμετώπιση του πραξικοπήματος. Στην πρώτη γραμμή οι αντιστασιακοί
της Γεροσκήπου.
Τριάντα εννέα χρόνια από τότε. Και θυμόμαστε
τον Εθνάρχη Μακάριο να έρχεται κυνηγημένος στην Πάφο, να απευθύνει
χαιρετισμό από τον εξώστη της Μητρόπολης και το ιστορικό του διάγγελμα
από τον Ελεύθερο Ραδιοσταθμό της Πάφου και να αναχωρεί στο εξωτερικό για
να συνεχίσει τον αγώνα για τη σωτηρία της Κύπρου.
Τριάντα εννέα χρόνια από το δίδυμο έγκλημα
και οι μνήμες ολοζώντανες. Το πραξικόπημα της Χούντας των Αθηνών και της
ΕΟΚΑ Β΄ ενάντια στον Εθνάρχη Μακάριο ανοίγει την κερκόπορτα στον
καραδοκούντα Αττίλα. Το ανοσιούργημα του πραξικοπήματος έφερε πίσω του
ένα ακόμα μεγαλύτερο έγκλημα. Οι κερκόπορτες άνοιξαν από κάποιους
ελληνόφωνους, αλλά όχι ελληνόφρονες, για να περάσει ο τουρκικός Αττίλας.
Τριάντα εννέα χρόνια από τότε. Και η εθνική
λαϊκή ενότητα είναι απολύτως αναγκαία για την εθνική επιβίωση. Όμως
ενότητα δεν σημαίνει ιστορική αμνησία, δεν σημαίνει παραχάραξη της
αλήθειας, δεν σημαίνει πλαστογράφηση των γεγονότων. Ποτέ στην ιστορία
των λαών δεν θεμελιώθηκε η εθνική ενότητα και η επιτυχής μελλοντική
πορεία στη βάση διαγραφής εθνικών εγκλημάτων αλλά, αντίθετα, με τη
συντήρηση αυθεντικής της ιστορικής μνήμης για να φωτίζει διδακτικά το
παρόν και το μέλλον.
Ο λαός μας για 39 ολόκληρα χρόνια σήκωσε
ένα αβάστακτο σταυρό μαρτυρίου με υπομονή, θάρρος και εγκαρτέρηση. Ο
λαός μας δεν κάμφθηκε και δεν γονάτισε. Τριάντα εννέα χρόνια μετά οι
τραγικές συνέπειες της προδοσίας και του εγκλήματος παραμένουν
αναλλοίωτες. Οι πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι, οι εγκλωβισμένοι, η παραβίαση
των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών του κυπριακού
λαού, ως αποτέλεσμα της τουρκικής επιδρομής και της συνεχιζόμενης
κατοχής, αποτελούν τα αμάχητα τεκμήρια της κατ’ εξακολούθηση διεθνούς
παρανομίας της Τουρκίας εις βάρος της Κύπρου.
Χρέος μας να αγωνιστούμε για λύση που δεν θα
νομιμοποιεί τα κατοχικά δεδομένα, αλλά θα τα καταργεί. Που δεν θα
στηρίζεται σε καταστρατήγηση αλλά σε διασφάλιση των δικαιωμάτων και των
βασικών ελευθεριών. Που θα διασφαλίζει την ενότητα του κράτους, του
λαού, του χώρου, των θεσμών και της οικονομίας. Που θα στηρίζεται στην
αρχή της δημοκρατίας ότι η πλειοψηφία κυβερνά και η μειοψηφία
κατοχυρώνεται. Μια αρχή που είναι απολύτως συμβατή και πουθενά δεν
αντιμάχεται τη λειτουργία της ομοσπονδίας. Λύση χωρίς συρματοπλέγματα,
διαχωριστικά τείχη, ξένους στρατούς, εποίκους και φυλετικούς
διαχωρισμούς. Γιατί δεν μας πάει η μισή πατρίδα. Θέλουμε και θα
αγωνιστούμε για λεύτερη πατρίδα για όλους. Όλους τους νόμιμους κατοίκους
της Κύπρου, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους.
Χρέος μας η αδιαπραγμάτευτη διεκδίκηση των
στοιχειωδών δικαιωμάτων του λαού μας. Η ανάδειξη της πραγματικής φύσης
της κυπριακής κρίσης. Η απαίτηση για εφαρμογή των αρχών του διεθνούς και
του ευρωπαϊκού Δικαίου. Η απλή διακήρυξη και εμμονή, χωρίς
ταλαντεύσεις, ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και κατοχής ενός
ανεξάρτητου κράτους από την Τουρκία. Και η σαφής υπόδειξη πως όσοι
ενδιαφέρονται πραγματικά για λύση δίκαιη και βιώσιμη θα πρέπει να
στρέψουν το ενδιαφέρον, την επιρροή και τις πιέσεις τους προς την
κατοχική δύναμη.
Με τους σεμνούς μας ήρωες καθοδηγητές να μας
δίνουν το σινιάλο, πρέπει να μπούμε μπροστά σε τροχιά ανάτασης,
αντίστασης, δημιουργίας, ελπίδας και ελευθερίας. Γιατί έτσι κι αλλιώς η
προσφορά και η θυσία, όπως μας την έχουν διδάξει, πρέπει να κατατίθενται
άσχετα ακόμα και από την αναγνώρισή τους.
Ο Ελληνισμός ξεχώριζε γιατί έβρισκε πάντα
τον ένα, τον αναντικατάστατο ρόλο που δίνει νόημα και περιεχόμενο στη
ζωή: Τον αγώνα για ελευθερία, για πρόοδο της κοινωνίας, για την προκοπή
του λαού και του έθνους. Από τα πανάρχαια βάθη της ιστορίας του
Ελληνισμού ακούεται στους αιώνες το παράγγελμα που απορρίπτει την
υποταγή, την αδράνεια και την παραίτηση μπροστά στα τείχη που υψώνουν
μπροστά μας οι κάθε λογής κήρυκες και προπέτες της ενσωμάτωσης και της
ήττας. «Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης». Όμοια και εμείς, ο
Ελληνισμός της Κύπρου, διαβάζουμε τους οιωνούς της νέας εποχής και
ανταποκρινόμαστε στο πολύβουο κάλεσμα της ιστορίας. Όχι για να
σταματήσουμε περιδεείς και παράλυτοι μπροστά στα τείχη, μπροστά στις
δυσκολίες που συναντούμε, αλλά για να τραβήξουμε καταπάνω τους, να τα
γκρεμίσουμε και να τα ξεπεράσουμε.
Έτσι μας δίδαξαν οι ήρωές μας. Έτσι
παραγγέλλει σε όλους τους δυνατούς τόνους το εθνικό μας χρέος, η
πολιτιστική μας κληρονομιά, η ιστορική μας ρίζα, οι παραδόσεις και
υποθήκες των αθάνατων αγωνιστών της κυπριακής ελευθερίας.
Φίλες και φίλοι,
Για άλλη μια φορά καταδικάζουμε την προδοσία και το έγκλημα. Μνημονεύουμε και τιμούμε τους ηρωικούς νεκρούς μας.
- Τιμούμε τους αντιστασιακούς αγωνιστές.
- Τιμούμε την ηρωική αντίσταση της Πάφου.
- Τιμούμε την ηρωική αντίσταση της Γεροσκήπου.
Ξαναδίνουμε περιεχόμενο στη θυσία τους και
επαναπροσδιορίζουμε το δικό μας καθήκον ότι με γνώση της ιστορικής
αλήθειας και με επίγνωση του χρέους θα συνεχίσουμε τον αγώνα για
ελευθερία και δικαίωση.
Τιμή και δόξα στους ήρωες που έδωσαν τη ζωή
τους για την ελευθερία και τη δημοκρατία. Τιμή στη δημοκρατική
Γεροσκήπου. Όλοι μαζί στον αγώνα για τη σωτηρία της Κύπρου. |
