Ομιλία του Υπουργού Άμυνας κ. Κώστα Παπακώστα στα αποκαλυπτήρια αναμνηστικών πλακών, στο Μηλικούρι
14/08/2010
Να μη μεταδοθεί πριν τις 6 μ.μ.
της Κυριακής, 15 Αυγούστου
Με ιδιαίτερη συγκίνηση αποδέχθηκα την πρόσκληση των διοργανωτών αυτής της τελετής και βρίσκομαι σήμερα μαζί σας για να τελέσω τα αποκαλυπτήρια των δύο αναμνηστικών πλακών με τα ονόματα των κατοίκων της κοινότητας Μηλικουρίου που μετείχαν στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-59 καθώς και όλων όσοι τίμησαν ή βοήθησαν την κοινότητα με τη δραστηριότητα τους. Αναγνωρίζουμε την προσφορά τους και μεταθανατίως ακόμη τους ευχαριστούμε.
Εκφράζουμε τον θαυμασμό και την ευγνωμοσύνη μας στους Χρίστο Θεοχάρους του Αρίσταρχου, Παπαεπιφάνιο Ιωάννου και Αχιλλέα Χάρπα με τα αποκαλυπτήρια των προτομών και των πλακών που μνημονεύουν την ηρωική στάση που τήρησαν στα γεγονότα του 1963 και του 1974. Υπήρξαν πρότυπα φιλοπατρίας και αυτοθυσίας για την ελευθερία.
Ο αγώνας και οι θυσίες των ηρώων του απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ ΄55-΄59 κατά των Άγγλων αποικιοκρατών έγραψαν λαμπρές σελίδες στην Ιστορία της Κύπρου. Σελίδες σφραγισμένες με αυτοθυσία, αγνό πατριωτισμό και αίμα.
Δύσκολες στιγμές στην Ιστορία μας ήταν τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 1963 όταν, με πρόσχημα τις διακοινοτικές συγκρούσεις, η Τουρκία, που η ίδια τις μηχανεύθηκε και προκάλεσε, έθεσε σε εφαρμογή τα διχοτομικά της σχέδια. Λίγο αργότερα, τον Αύγουστο του 1964, η υπόσταση της Κυπριακής Δημοκρατίας δέχθηκε σοβαρότατη απειλή από τις επιθέσεις των Τούρκων. Ο άγριος, πολυήμερος βομβαρδισμός της Τηλλυρίας από την τουρκική πολεμική αεροπορία υπήρξε το αποκορύφωμα ενός οργανωμένου σχεδίου που θα μπορούσε να είχε αποβεί καταστροφικό για την πατρίδα μας.
Εκεί, όμως, μέσα στη φλεγόμενη Τηλλυρία, πρόβαλε αγέρωχη η παλικαριά των Ελληνοκυπρίων και Ελλαδιτών αγωνιστών που αντιστάθηκαν μέχρις εσχάτων στην τουρκική επιδρομή. Έτσι, οι Τούρκοι απέτυχαν τότε να ολοκληρώσουν τα σχέδια τους.
Πικρές μέρες θλίψης και περισυλλογής ζωντανεύουν στη μνήμη μας και από το επάρατο προδοτικό πραξικόπημα και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή του ’74. Τις μέρες, όμως, εκείνες υπήρξαν και ξεχωριστές σελίδες τιμής και πίστης στον όρκο και στο καθήκον προς την πατρίδα, με την παλικαριά και την αυτοθυσία των αγωνιστών της αντίστασης και προάσπισης της δημοκρατίας και της ελευθερίας.
Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες,
Ίσως μας φαίνονται πολύ μακρινές εκείνες οι εποχές. Όμως, αν αναλογιστούμε ότι τα γεγονότα αυτά διαδραματίστηκαν σε ένα χρονικό πλαίσιο που δεν είναι πολύ μακριά από εμάς, τότε οι άνθρωποι αυτοί είναι ζωντανοί στη μνήμη μας όχι μόνον ως ήρωες αλλά και ως πρότυπα αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς. Όλοι όσοι αντιστάθηκαν κατέβαλαν πολύ σκληρό τίμημα, πολλές φορές την ίδια τη ζωή τους, και μας κατέλιπαν μαθήματα και παραδείγματα. Η δική μας υποχρέωση απέναντι τους δεν είναι μόνον να εκφράζουμε τον θαυμασμό και την ευγνωμοσύνη μας με ρητορικές δηλώσεις, αλλά να αποδεικνύουμε και έμπρακτα, ατομικά και συλλογικά, ολόκληρος ο λαός, ότι είμαστε άξιοι της προσφοράς και της θυσίας τους.
Απαιτείται ενότητα, αλληλεγγύη και κοινωνική συνοχή προκειμένου να αποδείξουμε τις δυνατότητες του λαού μας. Πρέπει να αντισταθούμε στο όποιο κλίμα απαισιοδοξίας και να κωφεύσουμε στα όποια μηνύματα απαξίωσης διαχέονται στην κοινωνία μας. Η πορεία μας δεν είναι καθηλωμένη ούτε στάσιμη, ούτε υπήρξε ποτέ. Έχουμε γνώση ότι η Ιστορία μας γράφεται από εμάς τους ίδιους και όχι ερήμην μας.
Εύχομαι, όπως και σεις, να έχουμε τη σύνεση και την προνοητικότητα ώστε ποτέ άλλη φορά η πατρίδα μας να μη ζήσει παρόμοια τραγικά γεγονότα. Να μη βρεθούμε ξανά στην ανάγκη να αντισταθούμε κατά φαινομένων κατάλυσης και ακραίου ευτελισμού θεσμών, αρχών και αξιών. Δεν είναι εύκολο εγχείρημα. Όμως πάντα υπάρχουν αξίες που παραμένουν σταθερές και αναλλοίωτες: Ο πατριωτισμός, η εθνική αξιοπρέπεια, η υπεράσπιση της εθνικής ακεραιότητας, η παροχή του αναγκαίου αισθήματος ασφάλειας προς τον λαό μας.
Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες,
Αυτοί οι Έλληνες Κύπριοι αδελφοί μας, τους οποίους τιμούμε σήμερα, δόξασαν την πατρίδα και δοξάστηκαν και οι ίδιοι. Ο καθαρός αέρας, τον οποίον από την αρχή της ζωής τους ανέπνευσαν, ήταν αέρας ελευθερίας γεμάτος ιερά μηνύματα. Το φως, από τη στιγμή που το είδαν ερχόμενοι στον κόσμο, ήταν φως καθαρό γεμάτο συμβολισμούς. Ένα χρέος ιερό προς ηθικές αρχές και εθνικές αξίες μορφοποιήθηκε μέσα τους.
Ψηλά πάνω από την κοινότητα τους, σαν μεταξύ ουρανού και γης, υφίσταται και λειτουργεί μια αιωνόβιος Μονή, η Ιερά Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή της Παναγίας του Κύκκου, της μάνας και προστάτιδος του πολυβασανισμένου Κυπριακού Ελληνισμού διά μέσου των αιώνων. Αυτή η πάνσεπτος Μονή είναι κιβωτός των αξιών μας, είναι ακρόπολις των ιδανικών μας, είναι έπαλξη των ιερών και των οσίων μας. Είναι παλαίστρα, αν θέλετε, ατομικής και συλλογικής μας καταξίωσης στην υψηλότερη μορφή της, αφού ψηλά, πολύ ψηλά, συμβολικά και πραγματικά, βρίσκεται αυτό το παλαίφατο Μοναστήρι που μας έδωσε και τον μεγάλο ηγέτη μας Εθνάρχη Μακάριο.
Αυτό το Μοναστήρι υπήρξε κάστρο, καταφύγιο και εστία του εθνικού απελευθερωτικού μας αγώνα 1955-1959, επί της ηγουμενίας του ηρωικού Χρυσοστόμου. Γι’ αυτήν τη συγκυρία είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος και πιστεύω ότι από τα ίδια συναισθήματα διακατέχεσθε όλοι. Αλλά θεωρώ και προνόμιο ότι μαζί μας, σήμερα, σ’ αυτήν τη διακονία απονομής τιμής και ευγνωμοσύνης στους ήρωες μας μετέχει και ο Ηγούμενος της Μονής Νικηφόρος, Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας. Ο Νικηφόρος με τη ζωή και το έργο του σαρκώνει και άξια συνεχίζει, εμπλουτίζει και λαμπρύνει την παράδοση και την ιστορία της Μονής και με διάφορες πρωτοβουλίες διευρύνει την αίγλη της πέρα από τα σύνορα μας. Επιτελεί θεάρεστο έργο, θρησκευτικό, εκπαιδευτικό, παιδευτικό, κοινωνικό, πολιτιστικό, ευαίσθητος πάντοτε στα προβλήματα του ανθρώπου και του κόσμου. Είθε η Παναγία του Κύκκου να τον σκέπει, μαζί με όλη την Αδελφότητα της Μονής.
Με αυτές τις σκέψεις και με πολλή συγκίνηση αποκαλύπτω τις τιμητικές αναμνηστικές πλάκες. Εύχομαι να εκπέμπουν μνήμες καρτερίας και αντοχής για να αντιστεκόμαστε, για να κλείσουμε τις πληγές της εισβολής που συνεχίζουν να αιμορραγούν. Με πρωτεργάτη τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Δημήτρη Χριστόφια θα θέσουμε τις βάσεις για την επανένωση της πατρίδας μας.
Συγχαίρω θερμά τον γλύπτη Αλέξανδρο Σαντή που φιλοτέχνησε τις προτομές των Χρίστου Θεοφάνους, Παπαεπιφάνιου Ιωάννου και Αχιλλέα Χάρπα. Εκφράζω, επίσης, ευχαριστίες στον Πανιερώτατο Ηγούμενο και Μητροπολίτη Νικηφόρο για τη γενναιόδωρη συνεισφορά του στη φιλοτέχνηση τους.
Εύχομαι η Παναγιά του Κύκκου να τηρεί κάτω από το ήπιο βλέμμα της τους τιμώμενους ήρωες μας αλλά και όλους τους τιμώντες τη μνήμη τους.
