Δεν αδικώ την Αντρούλα Γκιούρωφ για την επίθεση της κατά του Άντρου Κυπριανού

Δεν έχει άδικο η Αντρούλα Γκιούρωφ

Δεν αδικώ την Αντρούλα Γκιούρωφ για την επίθεση της κατά του Άντρου Κυπριανού. Την θεωρώ φυσιολογική και αναμενόμενη. Αντρούλα Γκιούρωφ και Άντρος Κυπριανού ανήκουν σε δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους και εκπροσωπούν δύο αντίθετες σχολές σκέψης.

Για παράδειγμα ο Άντρος Κυπριανού υπακούει και εκφράζει μια συλλογική σοφία που πηγάζει από τα σώματα του κόμματος του οποίου ηγείται. Αυτό στον κόσμο της Γκιούρωφ είναι ανήκουστο. Καμία συλλογική σοφία δεν μπορεί να σταθεί μπροστά στην προσωπική της άποψη της η οποία είναι μόνη ορθή. Θεωρεί ότι διαθέτει την απόλυτη και μοναδική σοφία και όποιος διαφωνεί μαζί της είναι ανίκανος, άχρηστος και βλάκας.

Ο Άντρος Κυπριανού προσπαθεί να φέρει στην δημόσια συζήτηση μια συμπεριφορά χωρίς εξάρσεις, φωνασκίες και ρεζιλέματα αλλά που να εδράζεται στην ανταλλαγή επιχειρημάτων. Στο κόσμο του Άντρου Κυπριανού το δίκαιο και το σωστό το αποδεικνύεις με επιχειρήματα και το τεκμηριώνεις. Για την Αντρούλα Γκιούρωφ αυτή η συμπεριφορά σημαίνει αδυναμία και υποταγή. Θεωρεί ότι ο δυναμισμός σε ένα ηγέτη δεν έχει να κάνει με το περιεχόμενο του λόγου του αλλά με την ένταση της φωνής του. Για την Αντρούλα Γκιούρωφ και όσους εκφράζει, οι ηγέτες πρέπει να είναι έντονοι, θυμωμένοι, απόλυτοι, φωνακλάδες και ρεζίληδές.

Στο πρόσφατο άρθρο της αναφέρει κατά λέξη ότι για τον Άντρο Κυπριανού «επιζητά η ψυχούλα του και άλλα αξιώματα». Ούτε να περάσει από το μυαλό της ότι η διεκδίκηση της προεδρίας της Βουλής είναι συλλογική απόφαση που πάρθηκε με πολιτικά κριτήρια και όχι για να εξυπηρετήσει προσωπικές φιλοδοξίες. Στο μυαλό της δεν μπορεί να υπάρχει οποιαδήποτε απόφαση χωρίς να κρύβει από πίσω προσωπικές φιλοδοξίες. Τα πάντα πρέπει να είναι υποταγμένα στον εαυτό μας και στις ορέξεις της ψυχούλας μας. Ταπεινότητα και σεμνότητα είναι άγνωστα στο μυαλό της και σε όσους η ίδια εκφράζει.

Ολόκληρο το άρθρο της στηρίζεται σε μια εικασία που η ίδια κάνει. Ότι η συνάντηση Αναστασιάδη και αντιπροσωπείας του ΑΚΕΛ έγινε με στόχο τα παζάρια για την προεδρεία της Βουλής. Τι και αν με ανακοίνωση του το κόμμα ξεκαθαρίζει ότι το περιεχόμενο της επίσκεψης ήταν η ενημέρωση για τα γεγονότα στην Κωνσταντινούπολη και το κυπριακό. Όσες διαψεύσεις θέλουν ας κάνουν αυτοί που ήταν παρόν στη συνάντηση. Από τη στιγμή που εγώ υποψιάζομαι κάτι, αυτό είναι γεγονός. Μάλιστα πάνω σε αυτήν την υποψία μου θα δομήσω ένα ολόκληρο άρθρο που θα βγάζω τα συμπεράσματά που θέλω.

Η διαστρέβλωση και το ψέμα είναι ένα άλλο χαρακτηριστικό της σχολής σκέψης που εκπροσωπεί η δυναμική Αντρούλα Γκιούρωφ. Εντιμότητα και υπευθυνότητα είναι χαρακτηριστικά για «αδυνάτους» ηγέτες όπως ο Άντρος Κυπριανού.

Άνθρωποί όπως η Αντρούλα Γκιούρωφ θεωρούν ότι για ένα μεταφυσικό λόγο το ΑΚΕΛ πρέπει να τους ευεργετεί για όλη τους τη ζωή. Αν για κάποιο λόγο και μετά από δεκαετίες αποφασιστεί ανανέωση τότε τα πύρινα και ωραία λόγια οι συναισθηματισμοί και τα συνθήματα θα αντικατασταθούν από την εμπάθεια και το μίσος.

Τέλος δεν αποτελεί έκπληξη ούτε η συμπόνοια που εκφράζει η Αντρούλα Γκιούρωφ προς την «καημένη» εργατική τάξη όπως την αποκαλεί. Ούτε το συμπέρασμα της ότι αυτήν την καημένη εργατική τάξη την εγκατάλειψαν οι ηγέτες της. Στο κόσμο της ηγέτης της Αριστεράς είναι αυτός που συμπονά τους εργαζόμενους και μιλά για αυτούς με ωραία λόγια παρηγοριάς . Όχι αυτός που καταθέτει προτάσεις και νόμους και που δίνει καθημερινά αγώνες για τα δικαιώματα τους.

Το μόνο που μπορεί να προκαλεί έκπληξη είναι το πώς μπορεί να κατανοήσει η Αντρούλα Γκιούρωφ τα προβλήματα των εργαζομένων. Ένας άνθρωπος που ούτε τον εφιάλτη της ανεργίας έζησε, ούτε την απειλή της απόλυσης, ούτε την πίεση των δικαιωμάτων της, ούτε πολύ περισσότερο τους μισθούς πείνας. Όσον αφορά το τελευταίο δηλαδή τον μισθό, έχω την εντύπωση ότι ήταν πολύ πιο ψηλός και από αυτό του Άντρου Κυπριανού.

Λάμπρος Λάμπρου
Μέλος Κ.Ε. ΑΚΕΛ.