Αυτή η άνοιξη καθόλου δε μ’ αγγίζει…
Της Αθηνάς Ζάουρα*
Υποψήφια Βουλευτής ΑΚΕΛ
Αμμοχώστου
Ο Ευγένιος Ιονέσκο, Γαλλορουμάνος θεατρικός συγγραφέας, αναφερόμενος στο θάνατο έγραψε, “θα ‘θελα να
‘ξερα ποιος μας κάνει αυτό το κακόγουστο αστείο.”Αλληγορικά, στο θάνατο που μας
σπρώχνουν καθημερινά οι σημερινοί κυβερνώντες, συνοδευόμενος από κακόγουστα
αστεία μιας άνοιξης που δεν ήρθε ποτέ, ενός successstoryπου
απότυχε παταγωδώς και ενός «δεσμεύομαι» που ακόμα και ο ίδιος ο ΠτΔ το λέει
αυτοσαρκαζόμενος, πλέον. Το χιούμορ, του το πιστώνουμε. Στη πλάτη μας. Στο
μέλλον μας. Στα όνειρα μας, που θρυματίστηκαν.
Στο βωμό των τραπεζών και των
κερδών. Στο βωμό της τυφλής υπακοής στους «φίλους» εταίρους μας, στο βωμό των
συμφερόντων του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου(συμπεθερικού και μη). Ποιός μπορεί άλλωστε να ξεχάσει τις φωνές της (τότε) ηγεσίας του ΔΗΣΥ, για
όσους επέκριναν τις τράπεζες και την κερδοσκοπία τους; Μέχρι τις Βρυξέλλες
ακούγονταν! Ούτε το σόι να τους έθιγαν!
Όσο και αν κάποιοι λοιπόν δε θέλουν να το παραδεχτούν,
για την οικονομική καταστροφή της Κύπρου, καίρια ευθύνη έχει το χρηματοπιστωτικό
της σύστημα. Οι τράπεζες και οι “επενδύσεις” δισεκατομμυρίων στο εξωτερικό, με
το μεγάλο φαγοπότι και τις μίζες. Οι συμφωνίες κάτω από το τραπέζι. Τα
ανασφάλιστα δάνεια εκατομμυρίων σε στελέχη των τραπεζών, στην ελίτ, σε
κουμπάρους και σε φίλους.
Και ενώ αυτοί που χρωστούν ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ στις τράπεζες
έχουν και όνομα και επίθετο, κανένας δεν προχωρεί σε δέσμευση της δικής τους
περιουσίας. Κυκλοφορούν ανενόχλητοι την ίδια στιγμή που με μανία κατατρέχεται ο
φτωχός, ο άνεργος, ο οικονομικά δυσπραγούντας συμπολίτης μας που χρωστά
μηδαμινά, ανάξια λόγου ποσά. Φτάσαμε στο σημείο να ξεσπιτώνεται κόσμος (βλέπε
εκποιήσεις) για να σωθούν οι τράπεζες, την στιγμή που οι μεγάλοι καρχαρίες,
χρεώστες εκατομμυρίων, όχι μόνο δεν «ενοχλούνται» αλλά συνεχίζουν να
δραστηριοποιούνται επαγγελματικά.
Την ίδια στιγμή που χιλιάδες Κύπριοι (επι τω πλείστον
νέοι) παραμένουν άνεργοι ή μεταναστεύουν μαζικά στο εξωτερικό. Τη στιγμή που το
ένα τέταρτο των Κυπρίων ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και χιλιάδες
οικογένειες στηρίζονται από τα κοινωνικά παντοπωλεία για την επιβίωση τους. Αυτή
τη στιγμή λοιπόν, που συμπολίτες μας κινδυνεύουν με εκποιήσεις, οι τράπεζες και
οι ευνοούμενοι τους δείχνουν κέρδη εκατομμυρίων.
Η κρίση
λοιπόν, δεν τους χτυπά όλους.
Επομένως, όταν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι μιλούν για
οικονομική άνοιξη, μιλούν στοχευμένα και εξιδεικευμένα. Κάτι φυσικά που παραλείπουν
εντέχνως να διευκρινίσουν, όπως και οι συνεργάτες (και συνένοχοι) τους, τα
πλείστα ΜΜΕ. Και συνεπώς προκείπτει το ερώτημα: τι θα ψηφίσουν όλοι αυτοί τον
ερχόμενο Μάη; Όχι ένας – ένας ξεχωριστά, ατομικά. Αλλά όλοι μαζί. Ως κάστα.Ως
Τάξη. Και είναι πολύ καλά γνωστό ότι η συγκεκριμένη Τάξη, γνωρίζει πολύ καλά [ποιοι
εξυπηρετούν] τα συμφέροντα της. Το ζητούμενο είναι, αντίστοιχα, νατο αντιληφθεί
και η πλειοψηφία: η εργατική τάξη που
απομυζείται ανελέητα και να στηρίξει το μοναδικό πολιτικό εκπρόσωπό της, το
ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες Δυνάμεις.
Μόνο μέσα από την ενίσχυση του βιοτικού επιπέδου όλων των
Κυπρίων, και έχοντας ως στόχο την εξάλειψη της φτώχειας και τη βελτίωση της
ευημερίας των ανθρώπων της Κύπρου, με απαραίτητη προϋπόθεση τη δημιουργία
συνθηκών για επίτευξη της πλήρους απασχόλησης – ειδικά των νέων, θα
δημιουργηθούν οι συνθήκες για
οικονομική και κοινωνική πρόοδο και ανάπτυξη του τόπου. Μοναδική εγγύηση αποτελεί το ΑΚΕΛ-Αριστερά-Νέες
Δυνάμεις, με μια ισχυρή κοινοβουλευτική ομάδα, που υψώνει την φωνή του, καθοδηγεί και διεκδικεί για τους πολλούς, τους εργαζόμενους,
τους αγρότες, την νεολαία, τους φοιτητές, την γυναίκα και για όλα τα ευπαθή στρώματα στης κοινωνίας μας.
Μέλος Επαρχιακού
Συμβουλίου ΕΔΟΝ Αμμοχώστου
