στην
τελετή έναρξης των εργασιών των Συνεδρίων των Αποδήμων
Αγαπητοί
Σύνεδροι,
Συμπατριώτες
και συμπατριώτισσες,
Απευθύνω
προς το φετινό σας Συνέδριο θερμό χαιρετισμό αγάπης, τιμής και εκτίμησης. Σας
καλωσορίζουμε στην Κύπρο και ευχόμαστε μια δημιουργική διαμονή. Στο πρόσωπό σας
χαιρετίζουμε ολόκληρο τον απόδημο Κυπριακό Ελληνισμό ως ζωντανό, πολύτιμο και
αναπόσπαστο κομμάτι του λαού μας, που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για
ελευθερία και δικαίωση.
Η
συνεισφορά σας στην ορθή προβολή των δικαίων του λαού μας στις χώρες που ζείτε
και δημιουργείτε, υπήρξε όλες αυτές τις δεκαετίες καθοριστικής σημασίας. Με τις
πρωτοβουλίες σας, με τις δράσεις και τις συνεχείς κινητοποιήσεις σας, έχετε
καταξιωθεί ως πρωτοπόροι του αγώνα για τερματισμό της τουρκικής κατοχής και για
την αποκατάσταση των καταπατούμενων ανθρωπίνων δικαιωμάτων του λαού μας.
Σαράντα
ένα ολόκληρα χρόνια συμπληρώθηκαν φέτος από τη μεγάλη προδοσία του
πραξικοπήματος και το φοβερό έγκλημα της τουρκικής εισβολής. Από τότε ο
μαρτυρικός λαός μας ζει μια ανείπωτη τραγωδία. Ένας πανάρχαιος ελληνικός
πολιτισμός καταστρέφεται και τα ιερά μας βεβηλώνονται.
Μπροστά
στη σκληρή πραγματικότητα δεν επιτρέπεται ούτε εφησυχασμός ούτε υποτίμηση των
υπαρκτών κινδύνων. Χρειάζεται εγρήγορση και ανάταση ψυχών. Χρειάζεται να επιστρατεύσουμε το σθένος, την
ενότητα, τον δυναμισμό και τις αρετές της φυλής μας, για να περάσουμε από τις
νέες συμπληγάδες. Το πρώτο που χρειαζόμαστε είναι ενότητα. Όχι σαν άχρωμη ευχή,
αλλά σαν κοινό μέτωπο για αγώνα επιβίωσης και απελευθέρωσης. Στη βάση σταθερής
εθνικής στρατηγικής και προβολής του Κυπριακού, ως προβλήματος εισβολής-κατοχής
και παραβίασης του διεθνούς δικαίου. Επιβάλλεται να πρυτανεύσει φρόνημα
αγωνιστικό και πνεύμα ομοψυχίας. Γιατί στον δύσκολο αγώνα που διεξάγει ο
Κυπριακός Ελληνισμός, καμιά συμπαράσταση δεν μπορεί να αξιοποιηθεί και κανένας
στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς καθολική και ανεπιφύλακτη συσπείρωση γύρω
από τον υπέρτατο σκοπό της σωτηρίας της Κύπρου.
Σαράντα
ένα χρόνια μετά την προδοσία και το έγκλημα ενάντια στην πατρίδα μας, τα
αποτελέσματα εξακολουθούν να υπάρχουν και να απειλούν την ιστορική συνέχεια του
Ελληνισμού στην Κύπρο. Οι πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι, οι εγκλωβισμένοι
εξακολουθούν να αποτελούν την καθημερινή δραματική υπόμνηση της εθνικής συμφοράς
και να μάς υποδεικνύουν το μεγάλο χρέος για απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Στο
χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από τα τραγικά γεγονότα του 1974, η Τουρκία
προχώρησε σε ενέργειες που μαρτυρούν κλιμάκωση της αδιαλλαξίας της. Η ανακήρυξη
του ψευδοκράτους, η ποσοτική και ποιοτική ενίσχυση των τουρκικών στρατευμάτων, η
ένταση της μεταφοράς εποίκων από την Τουρκία, με προφανή στόχο τη δημογραφική
αλλοίωση των πληθυσμιακών δεδομένων της Κύπρου, ο σφετερισμός των
ελληνοκυπριακών περιουσιών και η καταστροφή των πολιτιστικών και θρησκευτικών
μας μνημείων, αποτελούν δείγματα της τουρκικής διαγωγής και συμπεριφοράς.
Οι
κατά καιρούς διάφορες προτάσεις και προσεγγίσεις των Τούρκων στο κυπριακό
πρόβλημα προνοούν την αναγνώριση δύο κρατικών οντοτήτων με μια μορφή ισότιμης
συγκυριαρχίας σε ολόκληρη τη επικράτεια. Προτάσεις που παραβιάζουν τα ψηφίσματα,
τις αποφάσεις και τον ίδιο τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ.
Αγαπητοί
Σύνεδροι,
Σαράντα
ένα χρόνια από το προδοτικό πραξικόπημα και τη βάρβαρη τουρκική εισβολή που
βύθισαν στο πένθος και τα μαρτύρια τον λαό μας. Σαράντα ένα χρόνια προσφυγιάς
και βάναυσης παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού μας.
Χρόνια δίσεκτα με ανεκπλήρωτα οράματα
και με άλυτο το Κυπριακό. Με αποτυχία επανειλημμένων μεσολαβητικών προσπαθειών
και άκαρπων διακοινοτικών συνομιλιών. Το καθήκον μας σήμερα απέναντι στην
ιστορία και τον πολιτισμό μας είναι η με κάθε κόπο και κάθε θυσία αποτροπή της
παγίωσης των τετελεσμένων της εισβολής και η εμμονή σε λύση που θα είναι
λειτουργική και βιώσιμη και θα αντέχει στη δοκιμασία του χρόνου.
Η
Κύπρος δεν μπορεί και δεν πρέπει να παραμείνει η μόνη μοιρασμένη χώρα στην
Ευρώπη, όταν η ίδια η Ευρώπη προχωρεί προς την ενοποίησή της. Δεν μπορεί η
Ευρώπη να ανέχεται στο κατώφλι της την παρουσία ενός στρατού κατοχής, σε μια
χώρα μέλος της ΕΕ.
Διαχρονικό
μας χρέος η σταθερή και αμετάκλητη προσήλωσή μας στην κρατική μας οντότητα που
συνιστά η Κυπριακή Δημοκρατία, ως θώρακας και ασπίδα απέναντι στις προσπάθειες
να την πλήξουν και να τη διαλύσουν. Διερχόμενη μέσα από συνωμοσίες και παγίδες,
η Κυπριακή Δημοκρατία επέζησε και αποτελεί και σήμερα σταθερό βάθρο για τη
συνέχιση του αγώνα για τερματισμό της τουρκικής κατοχής και για λύση που θα
διασφαλίζει την αρμονική συνύπαρξη Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων σε μια
ελεύθερη και δημοκρατική πατρίδα.
Θέλουμε
να επενδύουμε ελπίδες και προσδοκίες στη διαπραγματευτική διαδικασία που έχει
επανεκκινήσει. Αυτή ήταν η σταθερή μας θέση και η ειλικρινής επιθυμία τις
τελευταίες τέσσερις δεκαετίες. Γνωρίζουμε, ταυτόχρονα, πολύ καλά ότι τον
καθοριστικό ρόλο έχει η Τουρκία. Η Τουρκία θα πρέπει να αποφασίσει αν θα
συνεχίσει την επιδρομική και αδιάλλακτη πολιτική της ή αν επιτέλους θα
συμφιλιωθεί με την ιδέα μιας λύσης στο Κυπριακό που θα αποκαθιστά συνθήκες
ασφάλειας και σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Μια
λύση που θα αίρει τα εμπόδια και για την ικανοποίηση των ευρωπαϊκών της
φιλοδοξιών.
Είναι
για αυτό που είναι η ώρα, σε πλήρη συντονισμό, να προχωρήσουμε σε κινητοποίηση
διεθνώς και εντός ΕΕ, για να ασκηθούν πιέσεις και για να αξιοποιηθούν
δυνατότητες επιρροών πάνω στην Τουρκία. Να αναλάβουμε πρωτοβουλίες για το
κορυφαίο θέμα της ασφάλειας. Λύση με εγγυήσεις και εγγυητές είναι αδιανόητη. Οι
εγγυήσεις υπήρξαν η πηγή κακοδαιμονίας για την Κύπρο. Θα πρέπει οριστικά να
καταργηθούν και να μπουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Η συμμετοχή στον ΟΗΕ
και την ΕΕ είναι επαρκές εγγυητικό πλαίσιο.
Θα
πρέπει ακόμα η ΕΕ να αναλάβει τις ευθύνες της απέναντι στο πρόβλημα της
στρατιωτικής κατοχής μιας χώρας μέλους της από μια άλλη χώρα που ζητά να
ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Η ενεργός επικουρική συνδρομή της ΕΕ στις
προσπάθειες για λύση είναι θεμελιακή της υποχρέωση. Για να είναι η λύση όχι
απλώς λειτουργική και βιώσιμη, αλλά και πλήρως συμβατή με τις αρχές, τις αξίες
και τους κανόνες λειτουργίας που ισχύουν στην Ευρώπη. Αναμένουμε από τον Ειδικό
Αντιπρόσωπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που έχει οριστεί πρόσφατα, να διαδραματίσει
με επάρκεια τον ρόλο που του έχει ανατεθεί.
Σε
αυτή την κρίσιμη συγκυρία των κυπριακών εξελίξεων αποτελεί υπέρτατο χρέος και
ιστορική ευθύνη η διαμόρφωση συνθηκών μιας ελάχιστης εθνικής συνεννόησης στη
διαχείριση του Κυπριακού. Το Κυπριακό πρέπει να αποτελεί πεδίο ενότητας και
κοινών δράσεων. Αυτή είναι η απαίτηση του λαού μας. Η μορφή και το περιεχόμενο
της λύσης έχουν καθοριστεί με την ομόφωνη απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου του
Σεπτεμβρίου του 2009. Να αποτελέσει θεμέλιο ευρύτατης πολιτικής και λαϊκής
ενότητας. Είναι ώρα ευθύνης για όλους και η συνείδηση αυτής της ευθύνης, εθνικό
χρέος.
Επιβάλλεται
ακόμα η αξιοποίηση των νέων γεωστρατηγικών, γεωπολιτικών και γεωοικονομικών
δεδομένων που έχουν διαμορφωθεί στην περιοχή μας και ανέτρεψαν παγιωμένες
ισορροπίες δεκαετιών. Η Κύπρος αποτελεί παράγοντα ασφάλειας, σταθερότητας και
συνεργασίας στην ευρύτερη περιοχή. Σε συνδυασμό με το συγκριτικό πλεονέκτημα των
φυσικών μας πόρων στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας, μπορούμε και πρέπει να
οικοδομήσουμε την εθνική μας στρατηγική.
Αγαπητοί
Σύνεδροι,
Οι
στιγμές είναι κρίσιμες και οι κίνδυνοι οφθαλμοφανείς. Χρειάζεται συστράτευση
δυνάμεων, συλλογικότητα και συντονισμός ενεργειών και δράσης. Ο δικός σας ρόλος
στο μεγάλο εθνικό μας θέμα είναι κομβικής σημασίας για να επηρεάζονται τα κέντρα
λήψης αποφάσεων στις χώρες που ζείτε. Η συνεχής και αμφίδρομη ενημέρωση για
καθορισμό στόχων, προτεραιοτήτων δράσεων και πρωτοβουλιών είναι απολύτως
αναγκαία.
Κοινό
μας χρέος η διεκδίκηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων του λαού μας. Η συνεχής
ανάδειξη της πραγματικής φύσης της κυπριακής κρίσης. Η απαίτηση για εφαρμογή των
αρχών του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου. Κοινό μας χρέος να απορρίψουμε
πιέσεις και εκβιασμούς. Να αποκαταστήσουμε την οικονομική ισχύ ως βασική
παράμετρο της εθνικής μας στρατηγικής. Και η απλή διακήρυξη και εμμονή, χωρίς
ταλαντεύσεις, ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και κατοχής ενός ανεξάρτητου
κράτους από την Τουρκία.
Σε
αυτόν τον αγώνα, η συμπόρευση Κυπριακού, Απόδημου και Μητροπολιτικού Ελληνισμού
είναι δεδομένη.
Σας
καλωσορίζω και πάλι στην Κύπρο και εύχομαι κάθε επιτυχία στο Συνέδριό σας.
