|
 Πριν
ακριβώς 90 χρόνια, κατά τη διάρκεια της Παγκόσμιας Διάσκεψης για την
Ευημερία των Παιδιών, στη Γενεύη, αποφασίστηκε όπως η 1η Ιουνίου
καθιερωθεί ως η Ημέρα των Παιδιών. Μια ημερομηνία που φέτος, αποκτά
διπλή σημασία για τη χώρα μας, αφού από την 1η Ιουνίου τέθηκε σε
εφαρμογή στην Κύπρο, η Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης Ενάντια στη
Σεξουαλική Εκμετάλλευση και Κακοποίηση των Παιδιών, γνωστή και ως
Σύμβαση Lanzarote, που η Βουλή των Αντιπροσώπων κύρωσε πανηγυρικά τον
περασμένο Νοέμβριο. Ένα μοναδικά ολοκληρωμένο και εμπεριστατωμένο
εργαλείο που προνοεί, μεταξύ άλλων, νομοθετικές ρυθμίσεις και ανάληψη
δράσεων, με μοναδικό γνώμονα την προστασία των δικαιωμάτων των παιδιών.
Όλοι μας γνωρίζουμε φυσικά πως ο αγώνας για
την πλήρη προστασία των παιδιών είναι, και πρέπει να είναι, συνεχής και
αδιάλειπτος. Πάντοτε, με το βλέμμα στραμμένο στο καλώς νοούμενο συμφέρον
του παιδιού, με σεβασμό στην προσωπικότητά του και στα αναφαίρετα
ανθρώπινα δικαιώματά του. Δικαιώματα, που, δυστυχώς, βλέπουμε καθημερινά
να καταπατώνται. Ξεκινώντας από το δικό μας σπίτι, με τα αγνοούμενα
παιδιά μας που δεν έχουμε ακόμα μάθει τι απέγιναν, τα ορφανά της
εισβολής και τα εγκλωβισμένα παιδιά μας που μεγαλώνουν σε συνθήκες
κατοχής, χωρίς τον αέρα της ελευθερίας και της ανεμελιάς που το κάθε
παιδί δικαιούται να απολαμβάνει, ιδιαίτερα στα τρυφερά, αλλά και πλέον
καθοριστικά του χρόνια, όπως και όλα τα παιδιά ανά την οικουμένη.
Σκεφτόμαστε τα παιδιά που χάνουν τόσο άδικα
τη ζωή τους στη θάλασσα, στην πορεία ενός ταξιδιού, είτε με τις
οικογένειες τους είτε πολλές φορές ασυνόδευτα, σε μια απέλπιδα
προσπάθεια για ένα καλύτερο μέλλον. Τα παιδιά, που βρίσκονται
παγιδευμένα σε εμπόλεμες ζώνες, χωρίς ασφαλή τρόπο διαφυγής από τη
λαίλαπα του πολέμου, που βιώνουν την κόλαση του πολέμου και που
καταλήγουν να έχουν ως παιγνίδι στα χέρια τους αληθινά όπλα. Τα παιδιά
που διανύουν τεράστιες αποστάσεις, για να βρουν λίγο καθαρό νερό ή κάτι
να φάνε, και πολλά απ’ αυτά τελικά πεθαίνουν αβοήθητα στον δρόμο,
λιμοκτονώντας. Τα παιδιά που σφαγιάζονται, γιατί δεν ασπάζονται μια άλλη
θρησκεία. Ενώ, κατά τα άλλα ζούμε στον 21ο αιώνα, μαθαίνουμε καθημερινά
έννοιες πρωτόγνωρες, έννοιες απαράδεκτες: παιδιά-στρατιώτες,
παιδιά-νύφες, παιδιά-σκλάβοι. Κι ακόμα, για βαρβαρότητες που
συνεχίζονται, όπως η κακομεταχείριση και η κάθε είδους κακοποίηση
παιδιών, αθώων ψυχών.
Τιμώντας λοιπόν την επέτειο της Ημέρας
Δικαιωμάτων των Παιδιών, η σκέψη μας δεν μπορεί παρά να στραφεί σε όλα
αυτά τα παιδάκια ανά την οικουμένη που, στο ξεκίνημα της ζωής τους,
ήρθαν αντιμέτωπα με οδυνηρές καταστάσεις. Και να τονίσουμε πως κύριο
μέλημά μας ήταν, και πάντα θα είναι, η προστασία όλων των παιδιών και ο
απόλυτος σεβασμός των δικαιωμάτων τους. Όπως αυτά καθορίζονται από τη
Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού, αλλά και μέσα από τις αρχές και
αξίες που πρέπει να διέπουν κάθε υγιή κοινωνία, η οποία οφείλει να
προστατεύει, ως κόρη οφθαλμού, τα παιδιά της: το μέλλον και τη συνέχειά
της. Με στόχο, να βλέπουμε παιδικά πρόσωπα χαρούμενα, χαμογελαστά,
ανέμελα, γεμάτα δίψα για ζωή και όχι βυθισμένα στο φόβο, την ανασφάλεια
και τη σιωπή. Γιατί κανένας σ’ αυτή τη γη δεν έχει το δικαίωμα να στερεί
από οποιοδήποτε παιδί το δικαίωμα στο όνειρο, το δικαίωμα στη ζωή.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Θα ήθελα επίσης προ ημερησίας διατάξεως να
αναφερθώ στην Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος που έχει οριστεί από τον
Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) να εορτάζεται στις 5 Ιουνίου. Η Διάσκεψη
της Στοκχόλμης, το 1972, ήταν η πρώτη Σύνοδος του ΟΗΕ με θέμα το
περιβάλλον και για πρώτη φορά, το θέμα αυτό μπήκε στη διεθνή πολιτική
ατζέντα. Έκτοτε, άρχισε μια οργανωμένη προσπάθεια για ενημέρωση και
ευαισθητοποίηση του κοινού, αφού η αποξένωση του ανθρώπου από τη φύση, η
αδιαφορία και η εγκληματική αμέλειά του τον οδήγησαν σε καταστροφικές
συμπεριφορές απέναντί της.
Φέτος, η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος
επικεντρώνεται στο θέμα «7 δισεκατομμύρια όνειρα. Ένας πλανήτης.
Κατανάλωσε με προσοχή». Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, μέσω του
Προγράμματος Περιβάλλοντος, μας καλεί να μοιραστούμε τα όνειρά μας για
έναν πιο υγιή πλανήτη. Η υιοθέτηση βιώσιμων τρόπων ζωής είναι ζωτικής
σημασίας. Η επιβίωση, η ευημερία της ανθρωπότητας και η ανάπτυξη της
οικονομίας εξαρτώνται άμεσα από την υπεύθυνη διαχείριση των φυσικών
πόρων, αφού αποδεδειγμένα τους σπαταλούμε με τρόπους και ρυθμούς που ο
πλανήτης μας δεν μπορεί να αντέξει.
Αν παραμείνουμε στα σημερινά μοντέλα
παραγωγής και κατανάλωσης, τότε μέχρι το 2050, θα χρειαστούμε τρεις
πλανήτες για να διατηρήσουμε αυτό τον τρόπο ζωής. Επιβάλλεται λοιπόν να
επαναξιολογήσουμε τις καταναλωτικές μας συνήθειες και τη διαχείριση των
αποβλήτων. Η συλλογική προσπάθεια κρατών, αρμόδιων φορέων, αλλά και του
καθενός από εμάς για κατανάλωση με προσοχή, θα κάνει τον πλανήτη μας πιο
υγιή και τους κάτοικούς του πιο ευτυχισμένους.
Στην Κύπρο, η συνεχιζόμενη κατοχή στον
βορρά, μάς εμποδίζει να ελέγξουμε την οικολογική καταστροφή που
συντελείται από τον Αττίλα, που δεν σέβεται τις ελληνοκυπριακές
περιουσίες και, το τραγικότερο, την πολιτιστική και θρησκευτική μας
κληρονομιά. Οι κατακτητές προβαίνουν σε ανεξέλεγκτες λατομήσεις, σε
άναρχη ανάπτυξη και σε καταστροφή των αρχαιολογικών και θρησκευτικών μας
μνημείων. Καταγγέλλουμε ως Βουλή των Αντιπροσώπων την Τουρκία για το
συνεχιζόμενο έγκλημα σε βάρος του περιβάλλοντος της χώρας μας και
αξιώνουμε από τη διεθνή και ευρωπαϊκή κοινότητα την αποφασιστική τους
παρέμβαση, για να τερματιστεί η συντελούμενη καταστροφή.
Ως Κοινοβούλιο, είμαστε έτοιμοι να
πρωτοστατήσουμε σε κάθε δράση που θα συμβάλει στην προσπάθεια προστασίας
του περιβάλλοντος. Αποτελεί βασικό χρέος μας στις επόμενες γενεές να
εργαστούμε για στροφή σε έναν οικολογικό τρόπο ζωής. |
|
