ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ
ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ Σ. ΒΡΑΧΙΜΗ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Το θέατρο ΕΝΑ σας προσκαλεί στην εκδήλωση για τα εκατό χρόνια από τη γέννηση
του πρωτοπόρου συγγραφέα Νίκου Σ. Βραχίμη (1914 -2014),
τη Δευτέρα 5 Μαΐου
στις 7.30΄ μ.μ.
στο
θέατρο Ένα.
Στα πλαίσια της εκδήλωσης η Άννα
Μαραγκού, πρόεδρος του θεάτρου ΕΝΑ, θα παρουσιάσει το βιβλίο
της Ρήνας
Κατσελλή
Νίκος Βραχίμης-Ανάγνωση
της ζωής του από τα ευρισκόμενα έργα του.
Θα αναγνωστούν ποιήματα και πεζά
κείμενα από το έργο του.
Η εκδήλωση είναι υπό την αιγίδα του Υπουργού
Παιδείας και Πολιτισμού Κώστα Καδή και του Δημαρχείου Κερύνειας.
Διάρκεια προγράμματος
65΄ λεπτά. Θα ακολουθήσει δεξίωση στο Φουαγέ του Θεάτρου ΕΝΑ.
Το θέατρο ΕΝΑ
και οι εκδόσεις Χρυσοπολίτισσα
οργανώνουν εκδήλωση για τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του εμβληματικού
πεζογράφου και ποιητή Νίκου Σ. Βραχίμη (1914-1961).
Μέσα στα πλαίσια της εκδήλωσης θα
παρουσιαστεί από την πρόεδρο του θεάτρου ΕΝΑ
κα. Άννα Μαραγκού το βιβλίο Νίκος
Βραχίμης-Ανάγνωση της ζωής του από τα ευρισκόμενα έργα του, που έγραψε η
Ρήνα Κατσελλή και θα αναγνωστούν ποιήματα και πεζά κείμενα από ηθοποιούς του
θεάτρου.
Η εκδήλωση είναι κάτω
από την αιγίδα του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού και του Δημαρχείου Κερύνειας.
Αναλυτικά το πρόγραμμα είναι,
- Χαιρετισμός Υπουργού Παιδείας Κώστα Καδή.
- "Ιερουσαλήμ" ποιήμα Ν. Βραχίμη.
- Βιογραφικά Ν. Βραχίμη με προβολές φωτογραφιών.
- Παρουσίαση βιβλίου Ρήνας Κατσελλή από την Άννα Μαραγκού.
- Ποίημα από τις μεταπτώσεις του Νίκου Βραχίμη.
- Αντιφώνηση από τη συγγραφέα Ρήνα Κατσελλή.
- Ανάγνωση αποσπασμάτων από το βιβλίο.
- Ευχαριστίες από τον Αντρέα Χριστοδουλίδη.
- Προβολή από την παράσταση του Θεάτρου ΕΝΑ Ο άγνωστος.
- Δεξίωση στο Φουαγιέ του θεάτρου ΕΝΑ.
Βιογραφικά Νίκου
Βραχίμη
Ο Νίκος Σ. Βραχίμης
γεννήθηκε στο Βαρώσι το 1914 και σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στα
σαράντα εφτά του χρόνια, το 1961. Η νουβέλα του Ο Άγνωστος, τα διηγήματα του και τα ποιήματα του αποτελούν καμπή
στα κυπριακά γράμματα του 20ού αιώνα. Προπορεύθηκε της εποχής του
πλουτίζοντας τη λογοτεχνία μας με νέα εκφραστικά μέσα, διευρύνοντας τους
ορίζοντες για καινούργιες αναζητήσεις με ένα έργο μοναδικό στο είδος του, μια
γνήσια, αλλόκοτη, σπαρακτική κραυγή μέσα στο χάος.
Η βιογραφία του Νίκος Βραχίμης-Ανάγνωση της
ζωής του από τα ευρισκόμενα έργα του,
της Ρήνας Κατσελλή, εκδόθηκε ειδικά για τα εκατό χρόνια από τη γέννησή
του, σε καλαίσθητη έκδοση και με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, από τις μη
κερδοσκοπικές εκδόσεις Χρυσοπολίτισσα.
Αποτελεί ένα ντοκουμέντο για το Βαρώσι των αρχών μέχρι τα μέσα του 20ού αιώνα,
που από το 1974 είναι απρόσιτο λόγω της τουρκικής εισβολής και κατοχής και
ταυτόχρονα ένα εργαλείο για βαθύτερη κατανόηση της ζωής και του έργου του
συγγραφέα αυτού.
Νίκου Βραχίμη
Ιερουσαλήμ
[1]
Δεν μπορούμε να υπολογίσουμε χωρίς δεδομένα
δεν υπάρχουμε χωρίς
υπολογισμούς
και δεν υπάρχουν
δεδομένα,
ευτυχώς!
Έχω ξεχάσει πού γεννήθηκα
και κανείς δεν ξέρει να με πληροφορήσει,
οι δρόμοι ερήμωσαν από τη σκόνη και τα βήματα,
υπάρχει μόνο ένα κομμάτι ουρανού
και ο άνεμος
για να προσδιορίζει τη διεύθυνση
σ’ αυτούς τους τόπους
που χάσανε τ’ όνομά τους
υποψιάζουμαι.
Α! Εδώ μυρίζει πάλι ελπίδα
εδώ που η μοναξιά
βρήκε τη συντροφιά της στις διαστάσεις,
μυρίζει πάλι ταξίδι υποθέτω
ταξίδι και σαπημένο κάρβουνο
γέρικου καραβιού
μισοπέλαα χωρίς
τιμόνι.
Πέρσι έτσι καιρό είχε σαλπάρει
το τελευταίο καράβι,
το τελευταίο από τα εφτά.
Κανένα δεν επέστρεψε
δεν ήταν για επιστροφή κανένα.
Νιώθω αυτή τη μυρωδιά
που αναδίδει το σαπημένο κάρβουνο,
είμαι αναγκασμένος λοιπό
να σφίγγω το χέρι σου;
(Κανένα από τα εφτά καράβια
Δεν επέστρεψε κανένα.)
– Δεν πρέπει να ξέρουμε τίποτε;
– Σύμφωνοι. Τίποτε!
Τίποτε!
Όλα είναι ένα κράμα
ιδέες, σύμβολα, Θεοί και άνθρωποι.
Γύρω από τα κεφάλια μας κυματίζουν
οι σημαίες των Εθνών
γύρω από τα κεφάλια μας
αναπηδούν γυμνές
οι ψυχές όλων των τόπων.
Όλα είναι ένα κράμα
ιδέες, σύμβολα, Θεοί και άνθρωποι.
Γύρω από τα κεφάλια μας
οι άγγελοι αναζητούν το Θεό τους
που δεν παρουσιάζεται,
γύρω από τα κεφάλια μας
ο Θεός παραμονεύει το Σατανά
που δεν εξαπατάται.
Όμως το δράμα παίζεται πίσω από την αυλαία
εκεί που δίδεται
πάντα ο τελευταίος ασπασμός.
Τι μπορούμε να ξέρουμε;
Μυρίζει πάλι ταξίδι υποθέτω
ταξίδι και σαπημένο κάρβουνο
γέρικου καραβιού
μισοπέλαα χωρίς
τιμόνι.
Δεν ξέρω πού γεννήθηκα
και πρέπει κάπου να πάω,
δάνεισε μου
την ευλογία της σκεπής σου
τώρα που λέμε αντίο
για τελευταία φορά
Ιερουσαλήμ!
Ιερουσαλήμ!
Κανένα από τα εφτά καράβια
δεν επέστρεψε κανένα
και πρέπει κάπου να πάω.
Το χέρι σου ας με
οδηγεί.
Κανείς δεν ξέρει πού εγεννήθη ο υιός του Ανθρώπου
κανείς δεν ξέρει πού πηγαίνει ο υιός του Ανθρώπου.
Το χέρι σου ας τον ευλογεί Ιερουσαλήμ! Ιερουσαλήμ!
