Απευθύνω προς το φετινό σας Συνέδριο θερμό χαιρετισμό αγάπης, τιμής και εκτίμησης. Στο πρόσωπο σας χαιρετίζουμε ολόκληρο τον απόδημο Κυπριακό Ελληνισμό.
Εδώ και 39 χρόνια, σαν ζωντανό, πολύτιμο και αναπόσπαστο κομμάτι του λαού μας βρίσκεστε στην πρώτη γραμμή του αγώνα για ελευθερία και δικαίωση. Με τη δράση και τις πρωτοβουλίες σας έχετε καταστεί πρωταγωνιστές και σημαιοφόροι για τον τερματισμό του μιάσματος της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής και την αποκατάσταση των καταπατούμενων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών του λαού μας.
Το φετινό σας Συνέδριο βρίσκει τον λαό μας να συνεχίζει να ζει κάτω από το βάρος της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής. Τριάντα εννέα χρόνια μετά την προδοσία και το έγκλημα ενάντια στην πατρίδας μας, το Κυπριακό εξακολουθεί να βρίσκεται σε αδιέξοδο, ενώ οι κίνδυνοι μεγεθύνονται. Ο λαός μας για 39 ολόκληρα χρόνια σηκώνει ένα αβάσταχτο σταυρό μαρτυρίου.
Τριάντα εννέα χρόνια μετά, η Τουρκία εξακολουθεί να επιμένει στην αναχρονιστική στρατιωτική κατοχή μιας ευρωπαϊκής χώρας, όπως είναι η Κύπρος, και να περιφρονεί σκαιότατα αρχές, ψηφίσματα και αποφάσεις της διεθνούς και της ευρωπαϊκής κοινότητας.
Οι απευθείας διαπραγματεύσεις των τελευταίων χρόνων, όχι μόνο δεν έχουν οδηγήσει σε λύση, αλλά αντίθετα οδήγησαν για μια ακόμα φορά σε αδιέξοδο και τέλμα. Η τουρκική κακοπιστία και αδιαλλαξία κορυφώθηκαν και η Τουρκία παρουσιάζεται ως ο ουδέτερος τρίτος, ως η «αθώα περιστερά» η οποία μάλιστα επείγεται για λύση. Την ίδια στιγμή απειλεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) και περιφρονεί βάναυσα και προκλητικά τους ευρωπαϊκούς κανόνες αρνούμενη να εκπληρώσει τις κυπρογενείς της υποχρεώσεις.
Ταυτόχρονα, είναι μη αποκρυβόμενη η μεθόδευση για επιβολή λύσης στο Κυπριακό, με αξιοποίηση της οικονομικής κατάστασης στην Κύπρο. Τα δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο, δηλώσεις και αρθρογραφίες, σε συνδυασμό με τις χαιρέκακες και αρπακτικές αναφορές Τούρκων επισήμων, οδηγούν στο αβίαστο συμπέρασμα ότι θα βρεθούμε προ πιέσεων και εκβιασμών που θα έχουν ως σημείο αναφοράς τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία έχουμε περιέλθει. Θα υπάρξουν ακόμα υποδείξεις για συνεκμετάλλευση του φυσικού αερίου με την τουρκική πλευρά και για διέλευση του αγωγού μεταφοράς μέσω Τουρκίας.
Η εκφρασθείσα συγκατάθεση της Γενικής Γραμματείας για αναβολή επανεκκίνησης της διαδικασίας των συνομιλιών λόγω της οικονομικής κρίσης, δεν πρέπει να οδηγεί σε επανάπαυση και εφησυχασμό. Το ερώτημα είναι: Θα συνεχιστεί η διαδικασία ως να μην συνέβη τίποτα; Θα διατηρηθεί η ανεπαρκής διαπραγματευτική βάση; Θα εξακολουθεί να ισχύει το ανακοινωθέν της 23ης Μαΐου 2008 περί «ισότιμου συνεταιρισμού»; Θα θεωρηθούν ως ισχύουσες προτάσεις που κατατέθηκαν στις απευθείας διαπραγματεύσεις; Θα γίνει αποδεκτό το έγγραφο των λεγομένων συγκλίσεων ως διαπραγματευτική βάση ή ως ενδιάμεση συμφωνία;
Η θέση μας πρέπει να είναι ότι αυτό το έγγραφο δεν μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο υλικό σε οποιαδήποτε διαπραγματευτική διαδικασία. Ο χρόνος που παρέχεται από την αναβολή οποιωνδήποτε εξελίξεων, δίνει τη δυνατότητα να προταχθεί και να αποφασιστεί η αλλαγή τακτικής στις διαπραγματεύσεις και στρατηγικής στη συνολική διαχείριση του Κυπριακού.
Με διαμόρφωση περιγράμματος λύσης του Κυπριακού, με βάση το κοινό ανακοινωθέν του Εθνικού Συμβουλίου του Σεπτεμβρίου του 2009, και με επίσημη κατάθεση του ενώπιον της διεθνούς και της ευρωπαϊκής κοινότητας.
Με απόσυρση προτάσεων που φαλκιδεύουν δημοκρατικές αρχές, που εισάγουν τη διαρχία στη διακυβέρνηση και θέτουν σε κίνδυνο τη φυσική και εθνική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού.
Με σαφή τη θέση μας ότι η ελληνική κυπριακή πλευρά δεν αποδέχεται το έγγραφο των συγκλίσεων ως ενδιάμεση ή οποιασδήποτε μορφής συμφωνία για συνέχιση των συνομιλιών.
Με αποσύνδεση της εσωτερικής από τη διεθνή πτυχή του Κυπριακού. Η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, η απομάκρυνση των εποίκων και η κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων του 1960, θα πρέπει να τεθούν ενώπιον της Τουρκίας, για να τοποθετηθεί ενώπιον των ευθυνών της.
Με ενεργό επικουρική εμπλοκή της ΕΕ στις προσπάθειες για λύση.
Η συνεχής διαβούλευση με την Ελλάδα για διαμόρφωση μιας ενιαίας εθνικής στρατηγικής, ύστερα και από μελέτη και εκτίμηση των γεωπολιτικών ανακατατάξεων στην περιοχή, είναι απολύτως αναγκαία, ώστε να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι αναμενόμενες πιέσεις. Αλλά και για να δοθεί το μήνυμα σε όλους όσοι καιροφυλακτούν να αξιοποιήσουν τη δεινή οικονομική κατάσταση σε Κύπρο και Ελλάδα ότι δεν θα πρέπει να διανοηθούν ότι θα καμφθούμε υπό το βάρος της κρίσης.
Αγαπητοί Σύνεδροι,
Η φετινή σας συνάντηση πραγματοποιείται στη σκιά της δεινής κατάστασης της κυπριακής οικονομίας. Αναμέναμε από τους εταίρους μας κατανόηση και αλληλέγγυα συμπεριφορά. Αντί τούτου βρεθήκαμε ενώπιον ενός ωμού και κλιμακούμενου εκβιασμού. Η Κύπρος κλήθηκε να διαλύσει το χρηματοπιστωτικό της σύστημα με την πρωτοφανή απόφαση απομείωσης των καταθέσεων. Η συμφωνία της 25ης Μαρτίου υπήρξε εξοντωτική, αφού επέβαλε την ουσιαστική εξουθένωση των δύο «πνευμόνων» με τους οποίους ανέπνεε το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Κύπρου, τις δύο μεγαλύτερες κυπριακές τράπεζες. Σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα μέτρα που επέβαλε η Τρόικα, η κυπριακή οικονομία αντιμετωπίζει τις συνθήκες της ύφεσης, της ανεργίας και της υπονόμευσης της κοινωνικής συνοχής.
Παρόλα αυτά η θέση μας υπήρξε και παραμένει σταθερά ευρωπαϊκή. Σε αυτή τη θέση παραμένουμε αμετακίνητοι. Επιμένοντας όμως σε μια Ευρώπη των λαών, της αλληλεγγύης και της κοινωνικής συνοχής. Αγωνιζόμενοι με τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, για να αλλάξει κατεύθυνση η Ευρώπη. Με πολιτικές απόρριψης της μονόπλευρης λιτότητας και της σιδηράς δημοσιονομικής πειθαρχίας. Με πολιτικές για την ανάπτυξη, τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και την κοινωνική συνοχή.
Για τη σημερινή κατάσταση της κυπριακής οικονομίας, ιδιαίτερα στον τραπεζικό τομέα, υπάρχουν τεράστιες ευθύνες και ασφαλώς επιβάλλεται ο καταλογισμός ευθυνών και η προσαγωγή των υπαιτίων ενώπιον της δικαιοσύνης. Ο λαός μας δεν θα ανεχθεί καμιά συγκάλυψη των εγκλημάτων που οδήγησαν στη σημερινή οικονομική τραγωδία. Θα επιμείνει μέχρι τέλους στην κάθαρση και την τιμωρία. Ο λαός θα διατηρήσει την αυτοπεποίθηση και το αγωνιστικό του πνεύμα, τις αστείρευτες δυνάμεις και δυνατότητες του και την πίστη του στο παρόν και το μέλλον της πατρίδας μας. Όπως και μετά την τραγωδία του 1974 που μέσα από τις στάχτες της προδοσίας και του εγκλήματος μπόρεσε να ανορθώσει την κυπριακή οικονομία, έτσι και σήμερα. Θα πετύχουμε την ανάκαμψη και ξαναζωντάνεμα της κυπριακής οικονομίας, που είναι άλλωστε αναγκαίο να υπάρξει για μια αποτελεσματική στρατηγική διεκδίκησης των εθνικών μας δικαίων.
Η οικονομική κρίση που πλήττει την ΕΕ, ιδιαίτερα τη νότια Ευρώπη, έχει οδηγήσει σε ένα κλίμα εσωστρέφειας και παρατεταμένης αμηχανίας. Η καλπάζουσα ανεργία, η μαζική φτώχεια, η ανέχεια και η κλιμακούμενη ύφεση προκαλούν ισχυρές αναταράξεις. Παράλληλα, η εμπέδωση της Ευρώπης δύο ταχυτήτων, εκείνης του πλούσιου Βορρά και εκείνης του φτωχού Νότου υπονομεύει ευθέως τις αρχές και τις αξίες επί των οποίων οικοδομήθηκε η ενωμένη Ευρώπη.
Οι μέχρι τώρα προσπάθειες αντιμετώπισης της κρίσης πάσχουν και χαρακτηρίζονται από κραυγαλέα ανισότητα και έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας. Τα σχέδια διάσωσης και λιτότητας πάσχουν γιατί είναι ξένα με την ανάπτυξη και έχουν καταστεί συνώνυμα με τη μαζική φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την καλπάζουσα ανεργία. Διέλυσαν τους συνεκτικούς δεσμούς αλληλεγγύης και αποσάρθρωσαν τους ιστούς κοινωνικής προστασίας.
Ο φαύλος κύκλος της ύφεσης οδηγεί σε συνεχόμενες αυξήσεις του χρέους, σε οικονομική και χρηματοπιστωτική παράλυση και το κυριότερο σε μια προοπτική που δεν έχει μέλλον. Επιβάλλεται αλλαγή κατεύθυνσης. Με ένα πανευρωπαϊκό σχέδιο οικονομικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης, με ανάπτυξη, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, κοινωνική ευαισθησία και συνοχή.
Απόδημοι αδελφοί μας, Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,
Οι στιγμές είναι κρίσιμες και οι κίνδυνοι οφθαλμοφανείς. Χρειάζεται συστράτευση δυνάμεων, συλλογικότητα και συντονισμός ενεργειών και δράσης. Ο αγώνας μας είναι αγώνας ζωής, είναι αγώνας δικαίου. Και σε τέτοιους αγώνες δεν επιτρέπεται αποτυχία.
Χρέος μας η διεκδίκηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων του λαού μας. Η ανάδειξη της πραγματικής φύσης της κυπριακής κρίσης. Η απαίτηση για εφαρμογή των αρχών του διεθνούς και του ευρωπαϊκού δικαίου. Χρέος μας να απορρίψουμε πιέσεις και εκβιασμούς. Να αποκαταστήσουμε την οικονομική ισχύ ως βασική παράμετρο της εθνικής μας στρατηγικής. Και η απλή διακήρυξη και εμμονή, χωρίς ταλαντεύσεις, ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και κατοχής ενός ανεξάρτητου κράτους από την Τουρκία.
Σας καλωσορίζω και πάλι στην Κύπρο και εύχομαι κάθε επιτυχία στο συνέδριο σας.
