Ο
Υπουργός Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος κ. Νίκος Κουγιάλης
μίλησε χθες στο μνημόσυνο των πεσόντων της κοινότητας Ορμήδειας κατά την
τουρκική εισβολή. Ο κ. Κουγιάλης ανέφερε: «Στο μήνα της μνήμης άγρυπνα
παραστέκουν ήρωες που με τη ζωή τους λάμπρυναν το παρελθόν και με το
θάνατο τους σφράγισαν το μέλλον. Τέτοιους ήρωες μαζευτήκαμε να τιμήσουμε
σήμερα εδώ. Συμπληρώνονται φέτος 39 χρόνια από το τραγικό καλοκαίρι του
1974, που έχει καταγραφεί στη σύγχρονη κυπριακή ιστορία ως η πιο μελανή
της σελίδα. Η τουρκική εισβολή προκάλεσε στο λαό μας μια τραγωδία που
όμοιά της δεν υπήρξε ποτέ στην ιστορία του νησιού.
Είναι το βαρύ χρέος όλων μας και η ανεξίτηλη θύμηση που
μας φέρνει όλους εδώ για να τιμήσουμε τους ήρωες της κοινότητας
Ορμήδειας και να καταθέσουμε, με αισθήματα συγκίνησης, τον αιώνιο
σεβασμό μας προς στη θυσία τους για την προάσπιση της γενέθλιας γης και
των πατρογονικών μας εστιών, ώστε να ζούμε εμείς ελεύθεροι. Είναι το
ελάχιστο χρέος που έχουμε απέναντι στο μεγαλείο της θυσίας τους.
Κατά τη διάρκεια της τουρκικής εισβολής πέντε άξια
παλικάρια της κοινότητας Ορμήδειας θυσιάστηκαν στο βωμό της ελευθερίας
και η τύχη άλλων επτά έκτοτε αγνοείται. Ο Παναγιώτης Τζιωνής, σύμφωνα με
μαρτυρίες, τραυματίστηκε θανάσιμα όταν το 346 Τάγμα Πεζικού, στο οποίο
παρουσιάστηκε για να υπερασπίσει την πατρίδα, υπέστη σφοδρή επίθεση με
όλμους. Η σορός του άτυχου νέου παρέμεινε άταφη και διακαής επιθυμία της
οικογένειάς του είναι να εντοπιστούν τα οστά του και να ταφούν στο
χωριό του. Ο Κώστας Πατσαλή έχασε τη ζωή του με μαρτυρικό τρόπο όταν το
στρατόπεδο 184 της Μοίρας Πυροβολικού στην Αθαλάσσα, στο οποίο
υπηρετούσε τότε την στρατιωτική του θητεία, δέχθηκε αεροπορική επίθεση
με βόμβες ναπάλμ. Ο Κώστας υπέστη σοβαρά εγκαύματα και άφησε την
τελευταία του πνοή στις 19 Οκτωβρίου 1974 σε στρατιωτικό Νοσοκομείο της
Ελλάδας. Ο Ισίδωρος Ισιδώρου υπηρετούσε στην 32η Μοίρα Καταδρομών, η
οποία ενεπλάκη σε σκληρή μάχη με τα τουρκικά στρατεύματα στην περιοχή
Αγίου Γεωργίου Κερύνειας, όταν χάθηκαν τα ίχνη του. Τα οστά του
ανευρέθηκαν το 2010. Ο Νίκος Κοσμά εκτελούσε τη στρατιωτική του θητεία
στο 361 Τάγμα Πεζικού, το οποίο διατάχθηκε να μεταβεί στην Κλεπίνη την
πρώτη ημέρα της εισβολής. Τα ίχνη του χάθηκαν και τα οστά του
ανευρέθηκαν το 2008 στον Κορνόκηπο Αμμοχώστου. Ο Κώστας Πρίγκης κατετάγη
ως έφεδρος στο 226 Τάγμα Πεζικού όταν στις 14 Αυγούστου μεταφέρθηκε με
συστρατιώτες του στο Τραχώνι Κυθρέας. Όταν υποχώρησε η γραμμή άμυνας της
Εθνικής Φρουράς στη Μια Μηλιά ο ίδιος, μαζί με δεκάδες άλλους
εθνοφρουρούς, βρήκαν καταφύγιο σε οικία στο χωριό Βώνη. Την επόμενη μέρα
ένοπλοι Τούρκοι περικύκλωσαν την οικία και συνέλαβαν όλους τους άντρες.
Από τότε τα ίχνη του χάθηκαν και τα οστά του εντοπίστηκαν πέρσι στη
Βώνη.
Δυστυχώς οι θυσίες και οι αγώνες των ηρώων μας του 1974
παραμένουν ακόμα αδικαίωτοι, ενώ η αγωνία των συγγενών των αγνοουμένων
συνεχίζεται. Η κοινότητα Ορμήδειας αναζητεί ακόμη τα ίχνη των
αγνοουμένων της Νίκου Αλεξάνδρου, Κώστα Κυριάκου, Νίκου Κυριάκου, Κώστα
Μακρή, Αναστάσιου Περδίου, Αντώνη Σκίτσα και Αδάμου Σενέκκη.
Έχουν περάσει 39 χρόνια από τις αποφράδες εκείνες μέρες
και οι πληγές παραμένουν ανοικτές. Παρά τις ειλικρινείς προσπάθειες που
διαχρονικά καταβάλλουμε για εξεύρεση μιας ειρηνικής, δίκαιης και
βιώσιμης λύσης, πάντοτε προσκρούουμε στις παράλογες απαιτήσεις της
κατοχικής δύναμης και στην αδιαφορία των ισχυρών της γης. Παρά την
απογοήτευση γιατί ο χρόνος περνά και οι προσπάθειες μας δεν έχουν
τελεσφορήσει, έχουμε υποχρέωση να συνεχίσουμε με τον ίδιο ζήλο την
αναζήτηση μιας δίκαιης λύσης. Είναι χρέος απέναντι στους ήρωες μας να
συνεχίσουμε την αντίσταση και τον αγώνα και να απαιτήσουμε την εφαρμογή
και στην Κύπρο του ευρωπαϊκού και του διεθνούς δικαίου, διακηρύσσοντας
την έντονη αντίθεσή μας στην αποδοχή των απαράδεκτων τετελεσμένων της
εισβολής και της κατοχής. Με συνέπεια και προσήλωση σε κοινά αποδεκτές
αρχές λύσης, Κυβέρνηση, κόμματα και λαός θα πρέπει να αξιοποιήσουμε την
κάθε ευκαιρία, στέλνοντας τα ορθά μηνύματα παντού, τόσο στους εταίρους
μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και στη διεθνή κοινότητα.
Αυτή την περίοδο που η Κύπρος μαστίζεται από τις
πρωτόγνωρες συνέπειες της οικονομικής κρίσης, το μήνυμά μας θα πρέπει να
γίνει ακόμη πιο δυνατό και ξεκάθαρο προς όλες τις κατευθύνσεις. Κάτω
από το βάρος της οικονομικής κρίσης, ο κυπριακός Ελληνισμός δεν υποχωρεί
από τα δίκαια του και δεν αποδέχεται την επιβολή άδικης λύσης, λύσης
που να θέτει σε κίνδυνο την εθνική και φυσική επιβίωσή μας στην πατρώα
γη, λύσης που να μην διασφαλίζει την προοπτική ειρηνικής συμβίωσης όλων
των νομίμων κατοίκων του νησιού σε συνθήκες ασφάλειας και δημοκρατίας.
Διανύουμε μια δύσκολη περίοδο και είναι η ώρα που πρέπει
όλοι να σταθούμε με υψηλό αίσθημα εθνικής ευθύνης και πατριωτικού
καθήκοντος μπροστά στις προκλήσεις που αντιμετωπίζει ο τόπος μας. Ας
προβληματιστούμε λοιπόν όλοι και ας ενώσουμε και πάλι τις δυνάμεις μας,
ειδικά τούτες τις ώρες που περνά η πατρίδα μας, μακριά από
μικροκομματικές και άλλες σκοπιμότητες. Ας αναλογισθούμε ότι μόνο όλοι
μαζί, σαν μια γροθιά, μπορούμε να πετύχουμε πολλά και ειδικά τη σωτηρία
της χώρας. Αυτό θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τους ήρωές μας.
Σήμερα ο κυπριακός Ελληνισμός δοκιμάζεται για άλλη μια
φορά. Η αντιμετώπιση των μεγάλων εθνικών προκλήσεων υπαγορεύει την
ιστορική αφύπνιση ως αναγκαίο βήμα εθνικής ανάτασης και ως στοιχειώδης
πράξη αυτογνωσίας και αυτοκριτικής για όσα οφείλαμε να πράξουμε και,
δυστυχώς, δεν πράξαμε.
Τώρα είναι η ευκαιρία να διατρανώσουμε, με όλη τη δύναμη
της ψυχής μας, ότι η ένταση της οικονομικής κρίσης δεν θα κάμψει την
πίστη και τη θέλησή μας για ένα καλύτερο αύριο. Ας μη θεωρεί η Τουρκία
ότι οι πρόσκαιρες δοκιμασίες θα κάμψουν το φρόνημά μας και θα μας
καταστήσουν ευάλωτους σε πιέσεις και εκβιασμούς. Με κάθε σοβαρότητα
σχεδιάζουμε τα επόμενα βήματά μας, οικοδομώντας ένα ισχυρό πλέγμα
συμμαχιών που αναβαθμίζουν τον στρατηγικό ρόλο και τη γεωπολιτική
σημασία της Κύπρου. Ανοίγουμε νέους ορίζοντες δράσης και θωρακίζουμε την
πατρίδα μας απέναντι σε κινδύνους και απειλές. Με αξιοπρέπεια και
αγωνιστικότητα στέλνουμε το μήνυμα ότι δεν θα καμφθούμε και θα εξέλθουμε
νικητές από άλλη μια μάχη που καλείται να δώσει το πολύπαθο νησί μας.
Το πνεύμα της θυσίας των ηρώων που σήμερα ευλαβικά
τιμούμε γιγαντώνει μέσα μας την εθνική αξιοπρέπεια, το αίσθημα της
υπερηφάνειας αλλά και της πίστης στα δίκαια του λαού μας. Οι ήρωες μας
αποτελούν τον φωτεινό φάρο που μας καθοδηγεί και ατενίζουμε το μέλλον
της πατρίδας μας, το μέλλον των παιδιών μας με αισιοδοξία. Μόνο τιμώντας
το ένδοξο μεγαλείο των αγώνων τους μπορούμε να συναισθανθούμε το εθνικό
μας χρέος να παραδώσουμε στις μελλοντικές γενεές του κυπριακού
Ελληνισμού μια πατρίδα ελεύθερη, δημοκρατική και ειρηνική.
Αιωνία ας είναι η μνήμη τους και ανεξίτηλο το παράδειγμα της θυσίας τους στις καρδιές και το μυαλό όλων μας». |
|
