Η
τιμή στους ήρωες σε καιρούς ειρηνικούς αποτελεί επιβαλλόμενη εθνική
ανάγκη. Σε καιρούς δύσκολους και πικρούς όταν η πατρίδα, όπως σήμερα,
αντιμετωπίζει άμεσους εθνικούς κινδύνους, τα μνημόσυνα και η απόδοση
τιμών σε ήρωες του λαού μας έχουν ως στόχο την άντληση διδαγμάτων για τη
συνέχιση και καταξίωση ενός αγώνα που δεν έχει ακόμη δικαιωθεί.
Τριάντα οκτώ χρόνια από το δίδυμο έγκλημα
της προδοσίας και του εγκλήματος και οι μνήμες ολοζώντανες. Το
πραξικόπημα ενάντια στον Εθνάρχη Μακάριο, η μεγαλύτερη προδοσία στη
σύγχρονη ελληνική ιστορία, ανοίγει την κερκόπορτα στον καραδοκούντα
Αττίλα. Ο Αττίλας εντός των πυλών και όμως ο φασισμός και το
πραξικοπηματικό παρακράτος εξακολουθούσαν να ενεργούν ως εφιάλτες.
Προσπαθούσαν απεγνωσμένα να εμποδίσουν την
επιστροφή του Μακάριου που ήταν το ομόθυμο λαϊκό αίτημα. Αποπειρώνται να
δολοφονήσουν τον Βάσο Λυσσαρίδη. Δολοφονούν τον αγωνιστή- ποιητή Δώρο
Λοΐζου. Στόχος τους να τρομοκρατήσουν το δημοκρατικό αντιστασιακό
κίνημα. Σεπτέμβρης 1974. Οι πρόσφυγες, οι αγνοούμενοι, οι εγκλωβισμένοι,
η κατοχή, η ντροπή της εθνικής προδοσίας, η Κύπρος τουρκοπατημένη. Και
οι αργυρώνητοι προδότες, οι ενδεδυμένοι τον πατριωτικό μανδύα, αντί να
βρίσκονται στη γραμμή αντιπαράταξης, ήλθαν σε αυτό το χωριό για να
επιβάλουν την τρομοκρατία και τη σιωπή και για να φιμώσουν κάθε φωνή που
απαιτούσε αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας.
Ο Δημοσθένης Γεωργίου, συνειδητός
δημοκράτης, στρατευμένος δίπλα στον Μακάριο και τη νομιμότητα,
αντιμετώπισε τον φασισμό με παλληκαριά και αξιοπρέπεια. Και τη στάση του
αυτή πλήρωσε με την ίδια του τη ζωή. Οι άνανδροι δολοφόνοι θα
παραμείνουν στιγματισμένοι αιώνια από τις κατάρες και το ανάθεμα του
λαού μας. Ο Δημοσθένης Γεωργίου θα μείνει σύμβολο αντίστασης ενάντια
στον φασισμό και την προδοσία.
Ακόμη θυμόμαστε τις στιγμές που ακολούθησαν
την άνανδρη δολοφονία. Ένα λαϊκό δημοκρατικό ξέσπασμα διαμαρτυρίας, μια
πραγματική λαϊκή επανάσταση στην επαρχία Πάφου υποχρέωσε τους
τρομοκράτες σε άτακτη υποχώρηση και έθεσε τέρμα στην παράνομη εξουσία
τους. Η συγκέντρωση του δημοκρατικού μας λαού στην Πλατεία Κέννεντυ, η
πολιορκία του Κεντρικού Αστυνομικού Σταθμού Πάφου και η κατάργηση των
παράνομων πραξικοπηματιών αποτελεί λαμπρή σελίδα στην αγωνιστική
ιστορία της Πάφου. Με τη θυσία του ο αγωνιστής που τιμούμε σήμερα άνοιξε
το δρόμο για δημοκρατικές εξελίξεις που είχαν ως αποτέλεσμα το ξήλωμα
των χουντικών μηχανισμών που καταδυνάστευαν τον λαό μας, μήνες
ολόκληρους μετά την τουρκική εισβολή.
Σήμερα, τριάντα οκτώ χρόνια μετά το έγκλημα
και την προδοσία σε βάρος της Κύπρου, οι δραματικές συνέπειες της
κατοχής, του ξεριζωμού και της προσφυγιάς παραμένουν αναλλοίωτες
πραγματικότητες και ο κίνδυνος για ολοκληρωτικό εθνικό αφανισμό είναι
υπαρκτός και άμεσος.
Τριάντα οκτώ χρόνια μετά την τραγωδία με
νωπές τις μνήμες και ανεπούλωτα τα τραύματα, οφείλουμε να παραμείνουμε
σταθεροί στην υπεράσπιση των βασικών αρχών λύσης του Κυπριακού. Για
λύση που δεν θα νομιμοποιεί τα κατοχικά δεδομένα αλλά θα τα καταργεί.
Που δεν θα στηρίζεται σε καταστρατήγηση αλλά σε διασφάλιση των
δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών. Που θα διασφαλίζει την ενότητα
του κράτους, του λαού, του χώρου, των θεσμών και της οικονομίας. Που θα
στηρίζεται στην αρχή της δημοκρατίας ότι η πλειοψηφία κυβερνά και η
μειοψηφία κατοχυρώνεται. Μια αρχή που είναι απολύτως συμβατή και
πουθενά δεν αντιμάχεται τη λειτουργία της ομοσπονδίας. Λύση χωρίς
συρματοπλέγματα, διαχωριστικά τείχη, ξένους στρατούς, εποίκους και
φυλετικούς διαχωρισμούς. Γιατί δεν μας πάει η μισή πατρίδα. Θέλουμε
και θα αγωνιστούμε για λεύτερη πατρίδα για όλους. Όλους τους νόμιμους
κατοίκους της Κύπρου, Ελληνοκύπριους και Τουρκοκύπριους.
Η διαδικασία των απευθείας διαπραγματεύσεων
των τελευταίων τεσσάρων χρόνων όχι μόνο δεν οδήγησε σε λύση, αλλά
αντίθετα ανέδειξε για μια ακόμη φορά κλιμακούμενη την τουρκική
αδιαλλαξία. Οι συνομιλίες βρίσκονται σε τέλμα και αδιέξοδο ενώ
επιχειρείται εκτροπή με συζήτηση λεγόμενων Μ.Ο.Ε. και παραμερισμό της
ουσίας του προβλήματος.
Η ανάγκη αναδιαμόρφωσης της στρατηγικής
διαχείρισης του Κυπριακού είναι πλέον εθνική επιταγή. Με καταγγελία της
τουρκικής προκλητικής αδιαλλαξίας, με ετοιμασία περιγράμματος λύσης που
να οριοθετεί τα όρια ασφάλειας για την επιβίωση του κυπριακού
Ελληνισμού, με αξιοποίηση της ευρωπαϊκής ιδιότητας της χώρας μας, με
διορισμό ευρωπαϊκής πολιτικής προσωπικότητας ως ειδικού απεσταλμένου για
το Κυπριακό και με ανάδειξη πτυχών της τουρκικής βαρβαρότητας σε βάρος
της Κύπρου. Όπως είναι η καταστροφή αρχαίων μνημείων, θρησκευτικών
χώρων λατρείας, σφετερισμός των ελληνοκυπριακών περιουσιών και παραβίαση
των δικαιωμάτων των εγκλωβισμένων.
Χρέος μας η αδιαπραγμάτευτη διεκδίκηση των
στοιχειωδών δικαιωμάτων του λαού μας. Η ανάδειξη της πραγματικής φύσης
της κυπριακής κρίσης. Η απαίτηση για εφαρμογή των αρχών του διεθνούς
και του ευρωπαϊκού δικαίου. Η απλή διακήρυξη και εμμονή, χωρίς
ταλαντεύσεις, ότι το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και κατοχής ενός
ανεξάρτητου κράτους από την Τουρκία. Και η σαφής υπόδειξη πως όσοι
ενδιαφέρονται πραγματικά για λύση δίκαιη και βιώσιμη θα πρέπει να
στρέψουν το ενδιαφέρον, την επιρροή και τις πιέσεις τους προς την
κατοχική δύναμη.
Με την ευκαιρία του σημερινού μνημοσύνου
ξαναμετρούμε τις δυνάμεις μας και συναισθανόμαστε τις ευθύνες μας.
Συνειδητοποιούμε πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά ο αγώνας για
διεκδίκηση των δικαίων μας. Σε αυτό το κρίσιμο σταυροδρόμι των εθνικών
μας πεπρωμένων, με το βάρος της υπέρτατης θυσίας των ηρώων μας και με
συνείδηση της ευθύνης μας, δηλώνουμε παρόντες, μάχιμοι και
αποφασιστικοί. Κοιτάζουμε μπροστά με αυτοπεποίθηση. Γιατί οφείλουμε να
διαγράψουμε πορείες λυτρωτικές.
Όλοι μαζί, Κύπρος, Ελλάδα, απόδημος
Ελληνισμός, με συναίσθηση των ιστορικών μας ευθυνών, αλλά και με
συνάρτηση της ιστορικής μνήμης για τα αίτια και τα αιτιατά της προδοσίας
και του εγκλήματος, μπορούμε να ανοίξουμε ένα καινούριο δρόμο
προοπτικής και ελπίδας για το μέλλον. Δεν θα επιτρέψουμε να ισοπεδωθούν
μνήμες, να εξουδετερωθούν οράματα και να διαψευσθούν οι προσδοκίες ενός
ολόκληρου λαού.
Διαβεβαιώνουμε τον αθάνατο συναγωνιστή μας
Δημοσθένη Γεωργίου, πως θα συντηρήσουμε τη φλόγα του αγώνα με κάθε μέσο
και κάθε θυσία, που ενισχύεται από τις αστείρευτες δυνάμεις του λαού μας
και τη θέλησή του να επιβιώσει και να ελευθερώσει την πατρίδα μας.
Αυτό θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τον μεγάλο αγωνιστή που τιμούμε
σήμερα.
|
|
