18/1/12

Χαιρετισμός του Προέδρου της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Γιαννάκη Λ. Ομήρου στην τελετή έναρξης των εκδηλώσεων για τη συμπλήρωση 200 ετών λειτουργίας του Παγκυπρίου Γυμνασίου
18/01/2012





Είναι με ξεχωριστή χαρά που παρευρίσκομαι στη σημερινή εκδήλωση γιορτασμού των 200 χρόνων ζωής του Παγκυπρίου Γυμνασίου. Του λαμπρού αυτού εκπαιδευτηρίου που αναδείχθηκε κορυφαία έπαλξη της ελληνικής παιδείας της Κύπρου.

Σε εποχές δύσκολες και σε καιρούς χαλεπούς, όπου όλα «τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά», το εκπαιδευτήριο αυτό πιστοποιείται ως λίκνο του ελληνικού πολιτισμού, ως φάρος της ελληνικής παιδείας, του αγωνιστικού πνεύματος, του πατριωτικού φρονήματος και της κοινωνικής ευθύνης. Ένα εκπαιδευτήριο που μακριά από λογικές μετάδοσης απλών γνώσεων καταξιώθηκε ως κιβωτός αρετών που μεταφέρεται σαν βαριά και πολύτιμη κληρονομιά από γενιά σε γενιά.

Οι εκδηλώσεις για τη συμπλήρωση 200 χρόνων ζωής του Παγκυπρίου Γυμνασίου συμπίπτουν με μια περίοδο παγκόσμιας πολιτικής, πολιτιστικής και οικονομικής αταξίας. Με μια περίοδο που σημαδεύεται από κρίση αξιών και ταχύτατων τεχνολογικών αλλαγών και κοινωνικών ανατροπών. Σε μια τέτοια εποχή εκπαιδευτήρια όπως το Παγκύπριο Γυμνάσιο, με την ισχύ και τη λάμψη της διαχρονικής τους πνευματικής καταξίωσης, θα πρέπει να συνεχίσουν να αποτελούν σταθερή πυξίδα προσανατολισμού και ισχυρό θεμέλιο συγκρότησης μιας αγρυπνούσας και γρηγορούσας κοινωνίας.

Ιδιαίτερα σε μια πατρίδα που εξακολουθεί να μαστίζεται από το μίασμα της τουρκικής στρατιωτικής κατοχής και των ορατών κινδύνων για το εθνικό μας μέλλον και που το μέγιστο χρέος είναι ο αγώνας για τη φυσική και εθνική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού.

Κυρίες και κύριοι,

Η παγκόσμια οικονομική κρίση που συγκλονίζει την ανθρωπότητα σήμερα είναι πρωτίστως κρίση του ίδιου του ανθρώπινου πολιτισμού που έχει τις ρίζες της στην παγκοσμιοποίηση των οικονομικών σχέσεων, στη θεαματική τεχνολογική εξέλιξη και την κατάρρευση των κοινωνικών και πολιτισμικών προτύπων.

Η αχαλίνωτη κερδοσκοπία οδηγεί στην κοινωνική αποσύνθεση, την κοινωνική στέρηση, την περιθωριοποίηση και τη συντριβή. Η ανεξέλεγκτη οικονομία της αγοράς, συνδεδεμένη με τις χωρίς προηγούμενο τεχνολογικές καινοτομίες και ειδικότερα με την παγκοσμιοποίηση της τεχνολογίας και την κοινωνία των πληροφοριών, δημιουργεί νέα πολιτιστικά πρότυπα και σχήματα, τα οποία απειλούν την ύπαρξη της παραδοσιακής πολιτιστικής φυσιογνωμίας και την έννοια της εθνικής ταυτότητας που συνδέεται άμεσα μαζί τους.

Το πιο σημαντικό ίσως από όλα είναι ότι οι σαρωτικές τεχνολογικές αλλαγές και η παγκοσμιοποίηση συνέτειναν στο να αποδίδεται όλο και πιο παρωχημένος ρόλος στο έθνος - κράτος. Και αυτό όχι μόνο σε σχέση με τη διαχείριση της οικονομίας αλλά και της ιδιαίτερης πολιτιστικής και εθνικής φυσιογνωμίας. Η αποτελεσματικότητα του σύγχρονου έθνους - κράτους τείνει να εκλείψει οριστικά μετά την κατάργηση των συνόρων που ακολούθησε την παγκοσμιοποίηση.

Η αποτελεσματική απάντηση σε αυτές τις προκλήσεις είναι μια ισχυρή παιδεία, η οποία απέναντι στο φαινόμενο μιας απάνθρωπης παγκοσμιοποίησης θα αντιπαραβάλει την ανάγκη εξανθρωπισμού της. Που θα προτάξει αρχές και αξίες, την αλληλεγγύη, την ανακατανομή του πλούτου, την υποταγή της οικονομίας της αγοράς στις ανάγκες της κοινωνίας και των ανθρώπων, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τη δύναμη της γνώσης, τον διάλογο, τον πολιτισμό, την αντιμετώπιση των αιτίων της βίας και της τρομοκρατίας, τη βιώσιμη ανάπτυξη απέναντι στην ανατροπή της οικολογικής ισορροπίας. Τον δημοκρατικό έλεγχο απέναντι στην παντοδυναμία των ΜΜΕ και την κοινωνική λογοδοσία απέναντι στα φαινόμενα διαφθοράς και αδιαφάνειας.

Χρέος της παιδείας μας είναι η συλλογική μας άμυνα απέναντι σε αυτά τα φθοροποιά φαινόμενα. Χρέος μας να ξανακτίσουμε μια νέα αντίληψη κοινωνικής αλληλεγγύης και συλλογικότητας. Με ευαισθησία και αποφασιστικότητα, έχοντας πάντοτε στο μυαλό ότι ένα σύστημα που ελέγχεται αποκλειστικά από την αδίστακτη κερδοσκοπία, αλλά και ανιστόρητες κοσμοπολίτικες θεωρίες και ιδεολογήματα εξασθενίζουν τους άτυπους κοινωνικούς δεσμούς. Τους δεσμούς οι οποίοι στηρίζουν τις κοινωνίες και αποτρέπουν εγκληματικές, παράνομες, αντικοινωνικές συμπεριφορές, που οδηγούν στην εθνική απονεύρωση, την πολιτιστική ερήμωση, την εκπαιδευτική άπνοια και την αποδυνάμωση του έθνους κράτους.

Ο μεγάλος κίνδυνος από την παγκοσμιοποίηση των οικονομιών είναι μια ισοπέδωση των κοινωνιών χωρίς αρχές, αξίες και οράματα. Και η απάντηση είναι μια παιδεία που θα προωθεί την αλληλεγγύη, την ελευθερία, την ισότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη. Αλλά και θα σέβεται την ιστορία, τον πολιτισμό, τις εθνικές και πολιτιστικές μας ρίζες και παραδόσεις μακριά από σκοπιμότητες και ανιστόρητους νεωτερισμούς.

Κυρίες και κύριοι,

Ξεκινώντας σήμερα τους γιορτασμούς για το λαμπρό και ιστορικό αυτό εκπαιδευτήριο, θυμόμαστε τις παρακαταθήκες και τις εντολές των μεγάλων απόντων, των σπουδαστών και αποφοίτων του Παγκυπρίου Γυμνασίου που θυσιάστηκαν για την ελευθερία.

Η ελληνική παιδεία της Κύπρου ξεχώριζε γιατί έβρισκε πάντα τον έναν, τον αναντικατάστατο ρόλο που δίνει νόημα και περιεχόμενο στη ζωή: Τον αγώνα για ελευθερία, για πρόοδο της κοινωνίας για την προκοπή του λαού και του έθνους. Απορρίπτοντας την υποταγή, την αδράνεια, την παραίτηση, μπροστά στα τείχη που υψώνουν μπροστά μας οι κάθε λογής κήρυκες της ενσωμάτωσης και της ήττας.

Όμοια και εμείς. Διαβάζουμε τους οιωνούς της νέας εποχής. Ανταποκρινόμαστε στο πολύβουο κάλεσμα της ιστορίας. Όχι για να σταματήσουμε περιδεείς και παράλυτοι μπροστά στα τείχη, μπροστά στις δυσκολίες που συναντούμε, αλλά για να τραβήξουμε καταπάνω τους, να τα γκρεμίσουμε, να τα ξεπεράσουμε.

Έτσι μας δίδαξαν οι ήρωες απόφοιτοι του Παγκυπρίου Γυμνασίου.

Έτσι μας δίδαξε ο ιδρυτής του Εθνομάρτυρας Κυπριανός.

Έτσι παραγγέλλει σε όλους τους δυνατούς τόνους το εθνικό μας χρέος, η πολιτιστική μας κληρονομιά, η ιστορική μας ρίζα, οι παραδόσεις και υποθήκες των αθανάτων αγωνιστών της Κυπριακής Ελευθερίας.

Σεβασμός, τιμή και δόξα στην προσφορά του Παγκυπρίου Γυμνασίου στην παιδεία και στους αγώνες για τη φυσική και εθνική επιβίωση του Κυπριακού Ελληνισμού.