09/12/2010
Μετά το πέρας της συνάντησης, ο κ. Υπουργός προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
«Είχαμε σήμερα μια συνάντηση με την Παλαιστινιακή Οργάνωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα των Παλαιστινίων στην Κύπρο, η οποία εκπροσωπεί ένα μεγάλο αριθμό Παλαιστινίων προσφύγων στην Κύπρο. Συζητήσαμε διάφορα προβλήματα που παρουσιάζονται σε σχέση με την έλλειψη εργασίας, σε σχέση με τα δικαιώματά τους.
Είναι αλήθεια ότι εφαρμόζοντας νομοθεσίες στην Κύπρο και την πολιτική της ΕΕ, οι αναγνωρισμένοι πολιτικοί πρόσφυγες στην Κύπρο έχουν δικαιώματα και ελεύθερη πρόσβαση στην αγορά εργασίας, όμως λόγω και της οικονομικής κρίσης υπάρχουν αρκετοί που έχουν πρόβλημα στο να βρουν εργασία. Γι’ αυτό το λόγο συζητήσαμε και τρόπους για το πώς θα μπορέσουν να μετακινηθούν σε άλλες πόλεις γιατί η μεγαλύτερη τους πλειοψηφία βρίσκεται στη Λάρνακα. Τις επόμενες εβδομάδες θα έχω συνάντηση με τον Δήμαρχο και το Δημοτικό Συμβούλιο Λάρνακας, την Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων και τον Υπουργό Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης για να εξετάσουμε ποια μέτρα και προγράμματα εφαρμόζουμε για να υπάρξει μια καλύτερη διαχείριση του αριθμού των προσφύγων που έχουμε στην Κύπρο.
Είναι γνωστό ότι η Κύπρος διεκδικεί και από την ΕΕ διαδικασίες ανακατανομής των προσφύγων. Για πρώτη φορά έχει γίνει μελέτη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία αναφέρει ότι θα πρέπει να υπάρξει ίση κατανομή βαρών και ευθυνών στην ΕΕ. Προς αυτή την κατεύθυνση είναι που βλέπουμε πως αξιοποιούμε προγράμματα για στέγαση, προγράμματα για φιλοξενία, προγράμματα για κατάρτιση με συγχρηματοδότηση από τα Ταμεία Αλληλεγγύης της ΕΕ για να διαχειριστούμε καλύτερα τα θέματα των προσφύγων.
Η σημερινή συζήτηση μου δίνει την ευκαιρία να τονίσω ότι στην Κύπρο δεν υπάρχει μεγάλος αριθμός λαθρομετανάστων. Θεωρώ ότι γίνεται παραπλανητικά μια ταύτιση των λαθρομεταναστών με τους πολιτικούς πρόσφυγες. Κανένας λαθρομετανάστης δεν παίρνει επιδόματα. Επιδόματα λαμβάνουν οι αιτητές ασύλου που στη μεγάλη τους πλειοψηφία σήμερα είναι Παλαιστίνιοι και πολιτικοί πρόσφυγες, οι οποίοι στη μεγάλη τους πλειοψηφία είναι επίσης Παλαιστίνιοι. Όσοι δήθεν κάνουν κινητοποιήσεις ενάντια στους λαθρομετανάστες, τελικά στοχεύουν στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες και αυτό το θεωρώ μικρόψυχο, πολύ περισσότερο γιατί μιλάμε για ένα λαό ο οποίος δεν έχει πατρίδα, που αγωνίζεται για να αποκτήσει το δικό του κράτος και που είναι σε μια παράλληλη πορεία με τον δικό μας αγώνα για απαλλαγή της χώρας μας από την κατοχή.
Θα ήθελα να επισημάνω ότι η Κυβέρνηση τα τελευταία δύο χρόνια έχει λάβει αρκετά μέτρα και έχει διαμορφώσει μια ολοκληρωμένη μεταναστευτική πολιτική, η οποία έχει αντιμετωπίσει πρώτα απ’ όλα σε μεγάλο βαθμό την κατάχρηση στο σύστημα αιτητών ασύλου, γι΄ αυτό και σήμερα, σε αντίθεση με το 2005 όπου είχαμε 11,5 χιλιάδες εκκρεμούσες υποθέσεις αιτητών ασύλου, ή το 2008 όπου είχαμε 8,5 χιλιάδες εκκρεμούσες υποθέσεις από αιτητές, έχουμε κάτω από 1.000 αιτητές ασύλου. Δεύτερον, έχει περιοριστεί, επίσης, η λαθρομετανάστευση από τα κατεχόμενα με καλύτερη επιτήρηση της πράσινης γραμμής. Αυτοί που έρχονται από τα κατεχόμενα είτε ως αιτητές ασύλου είτε ακόμη και ως λαθρομετανάστες είναι, περίπου, το 1/3 από όσους είχαμε το 2008.
Παράλληλα, εφαρμόζουμε με πιο συστηματικό τρόπο προγράμματα ένταξης και πρέπει να αναφέρω ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Παλαιστινίων προσφύγων συμμετέχει σήμερα σε προγράμματα εκμάθησης της ελληνικής γλώσσας. Εμείς ως κράτος και ως κοινωνία πρέπει να στηρίξουμε αυτούς που έχουν ανάγκη, που φεύγουν από τις πατρίδες τους λόγω πολέμων ή λόγω κατατρεγμού και όχι να τους ταυτίζουμε με λαθρομετανάστες.
Λέγονται πολλά ψέματα, πολλά από τα οποία έχουν καταρριφθεί όπως τα μεγάλα δήθεν επιδόματα των χιλιάδων ευρώ. Είναι ξεκάθαρο ότι το επίδομα που λαμβάνουν οι αιτητές ασύλου και οι αναγνωρισμένοι πολιτικοί πρόσφυγες εφόσον δεν μπορούμε να τους προσφέρουμε εργασία είναι για κάθε άτομο 452 ευρώ – όσο λαμβάνουν και οι λήπτες δημόσιου βοηθήματος. Ένα ψέμα που αναπαράγεται το τελευταίο διάστημα είναι ότι σε άλλες χώρες τα άτομα αυτά λαμβάνουν 80 – 90 ευρώ μηνιαίως. Αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και υπάρχει και το απλό ερώτημα κατά πόσο μπορεί κάποιος να ζήσει σε μια ευρωπαϊκή χώρα με 80 – 90 ευρώ. Αυτό που συμβαίνει σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, είναι κάτι που γίνεται και στην Κύπρο. Αυτοί που διαμένουν στην Κοφίνου λαμβάνουν 80 ευρώ γιατί τους προσφέρουμε στέγαση και σίτιση. Αυτοί που θα διαμένουν στα ξενοδοχεία, τα οποία θα μισθώσουμε μετά από τη διαδικασία προσφορών με βάση τα Ταμεία Αλληλεγγύης από τα οποία θα παίρνουμε περισσότερο από €1 εκ. το χρόνο. Τα προγράμματα αυτά αναμένεται να ξεκινήσουν στις αρχές του 2011, και αυτοί θα λαμβάνουν μόνο μικρά επιδόματα γιατί θα τους προσφέρεται η σίτιση και η στέγαση. Άρα, αυτό που λέγεται ότι προσφέρουμε μεγάλα επιδόματα δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Αντιθέτως, κάποια μέλη της ΕΕ συγκριτικά δαπανούν πολύ περισσότερα για τους αιτητές ασύλου και για τους πολιτικούς πρόσφυγες απ’ ό,τι η Κύπρος».
