Επικήδειος λόγος του Υπουργού Άμυνας κ. Κώστα Παπακώστα στην κηδεία του πεσόντος κατά την τουρκική εισβολή του 1974 καταδρομέα Πέτρου Μιχαήλ, στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας, στην Ορά
20/06/2010
Τιμημένε μας Πέτρο, αείμνηστε ήρωα της ελευθερίας και της δημοκρατίας, με συγκίνηση και δέος σύραμε τα βήματά μας προς τον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνας, εδώ στη γενέτειρά σου, στην Ορά, στον τόπο που σε γέννησε και σε ανέθρεψε, για να σου απευθύνουμε αργοπορημένα το ύστατο χαίρε.
Στεκόμαστε όλοι ευλαβικά –κλήρος, Πολιτεία και λαός- πλάι στα ιερά σου λείψανα και σου εναποθέτουμε τα στεφάνια της δόξας, της τιμής και του θαυμασμού μας. Έτσι όπως αρμόζει σε ένα ήρωα της πατρίδας, έναν ένδοξο αγωνιστή της ελευθερίας και της δημοκρατίας που με αυταπάρνηση θυσίασε τη ζωή του παραμένοντας ακλόνητος μέχρι τέλους στις αρχές, στις αξίες και στα ιδανικά του.
Συμμετέχουμε σήμερα με συγκλονισμό και κατάνυξη στην επικήδειο ακολουθία ενός ακόμα πεσόντα κατά την τουρκική εισβολή το καυτό καλοκαίρι του ’74.
Η ταυτοποίηση των λειψάνων που ανευρέθηκαν το 2007 σε ομαδικό τάφο βόρεια του σταδίου "Πράξανδρος" της κατεχόμενης Κερύνειας αποτελεί τον επίλογο μιας τραγικής ιστορίας η οποία έδωσε ανείπωτο πόνο στους γονείς και στα αδέλφια, στους συγχωριανούς και στους συμπολεμιστές του Πέτρου.
Αποτίνοντας ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του δεκαεννιάχρονου τότε παλικαριού, ας θυμηθούμε τα γεγονότα της σύντομης ζωής του.
Ο Πέτρος γεννήθηκε στις 17 Ιουνίου του 1955 και ήταν το τέταρτο και μικρότερο παιδί του Μιχάλη Πέτρου από το Κίτι και της Χριστίνας Μιχαήλ από την Ορά. Μετά την αποφοίτησή του από το δημοτικό σχολείο μπήκε νωρίς στη βιοπάλη ως μηχανικός, ενώ παράλληλα βοηθούσε τους γονείς του στις αγροτικές τους ασχολίες.
Ήταν ιδιαίτερα αγαπητός στους συμμαθητές και φίλους του λόγω του καλού του χαρακτήρα, αλλά και της μεγάλης του προθυμίας να βοηθήσει όποιον είχε ανάγκη. Γαλουχημένος από τους γονείς και τα αδέλφια του με τα νάματα της δημοκρατίας και της φιλοπατρίας, εντάσσεται σε ηλικία δεκαεφτά χρονών στις τάξεις της Αστυνομίας, ως ειδικός Αστυνομικός, για να υπερασπιστεί τη νομιμότητα από τα άνομα σχέδια της εγκληματικής και παράνομης οργάνωσης της ΕΟΚΑ Β΄, των εκπροσώπων της ξενοκίνητης χούντας των Αθηνών στην Κύπρο. Τον Ιούλιο του 1972 ο Πέτρος κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά.
Ανήσυχος και θαρραλέος καθώς ήταν λόγω της σωματικής διάπλασης και της ψυχικής του δύναμης καθώς και της εκπαίδευσης του ως ειδικός αστυφύλακας, ζήτησε και επιλέγηκε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στις Δυνάμεις Καταδρομών. Τοποθετήθηκε στην 33η Μοίρα Καταδρομών, η έδρα της οποίας βρισκόταν τότε στο Μπέλλα Πάις.
Ο Πέτρος λόγω των ικανοτήτων και του αναστήματος του ολοκλήρωνε πάντοτε με επιτυχία τις επίπονες ασκήσεις και τις αποστολές της Μονάδας του. Στις αρχές Ιουλίου του ’74 ο Πέτρος έλαβε τιμητική άδεια από τον Διοικητή του, καθώς είχε πρωτεύσει, και πάλι, στις ασκήσεις. Μετά την ολοκλήρωση της άδειας του, ο Πέτρος επιστρέφει στο στρατόπεδο μεταφέροντας και τα πολιτικά του ρούχα. Η ημερομηνία της απόλυσης του ήταν κοντά στις 20 του Ιούλη. Τα όνειρα του Πέτρου δεν ήταν, δυστυχώς, γραφτό να πραγματοποιηθούν. Το δίδυμο έγκλημα του προδοτικού και επάρατου πραξικοπήματος και της βάρβαρης εισβολής του τουρκικού Αττίλα -που καραδοκούσε για να επιβάλει στην Κύπρο τα επεκτατικά σχέδια της Άγκυρας- έπληξε κατάκαρδα την πατρίδα μας και έσπειρε τον θάνατο και την καταστροφή.
Στις 20 του Ιούλη του ’74, όταν οι κερκόπορτες της προδομένης πατρίδας μας άνοιξαν διάπλατα στον Τούρκο εισβολέα, η 33η Μοίρα Καταδρομών έλαβε οδηγίες να καταλάβει το κάστρο του Αγίου Ιλαρίωνα που βρισκόταν υπό τον έλεγχο των Τούρκων.
Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων ο Πέτρος τραυματίζεται και μεταφέρεται στο νοσοκομείο. Η αφοσίωσή του στο καθήκον και η πλήρης συναίσθηση του χρέους δεν επιτρέπουν στο παλικάρι να παραμείνει μέχρι την πλήρη ανάρρωσή του. Επιστρέφει στη Μονάδα του και στις 22 Ιουλίου μαζί με την 33 Μοίρα Καταδρομών μετακινείται, μετά από νέες διαταγές, στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου Κερύνειας για την αντιμετώπιση της προέλασης των τουρκικών στρατευμάτων εισβολής, τα οποία ενισχύονταν συνεχώς με βαρύ οπλισμό. Το μεσημέρι της ίδιας μέρας η 33η Μοίρα Καταδρομών βρέθηκε αντιμέτωπη με ισχυρές τουρκικές δυνάμεις, οι οποίες διέθεταν μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης. Ακολούθησαν σκληρές μάχες. Εξαιτίας της συντριπτικής υπεροχής των Τούρκων λήφθηκε διαταγή για οπισθοχώρηση στην περιοχή του σταδίου "Πράξανδρος" Κερύνειας.
Ο Πέτρος μαζί με άλλους καταδρομείς πήραν θέσεις μάχης εντός ανεγειρόμενης πολυκατοικίας κοντά στο στάδιο. Η περιοχή καταλήφθηκε από τους εισβολείς μετά από νέα σφοδρή επίθεση και η ομάδα των Καταδρομών εγκλωβίστηκε μέσα στην πολυκατοικία. Στις 25 του Ιούλη οι Τούρκοι εντόπισαν την ομάδα και προχώρησαν στη σύλληψη του Πέτρου και των συναδέλφων του. Ακολούθως οι Τούρκοι, μαζί με Τουρκοκύπριους στρατιώτες, οδήγησαν τους συλληφθέντες βόρεια του σταδίου κοντά στη θάλασσα, σε θαμνώδη περιοχή, όπου και τους τοποθέτησαν σε γραμμή. Σύμφωνα με μαρτυρία αιχμαλώτου ο οποίος μεταφερόταν σε άλλο σημείο εκείνη τη στιγμή, ακούστηκαν πυροβολισμοί.
Έκτοτε ο Πέτρος δεν έδωσε σημεία ζωής και η τύχη του αγνοείτο μέχρι πρόσφατα. Η βάναυση και άνανδρη δολοφονία του αποκαλύφθηκε, φανερώνοντας ακόμα μια μαρτυρική θυσία αλλά και μια δραματική ιστορία που καταξιώνει τον Πέτρο Μιχαήλ, το άξιο τέκνο της Οράς, στις συνειδήσεις όλων μας. Δυστυχώς, όμως, η τύχη πολλών άλλων συμπατριωτών μας, τα ίχνη των οποίων χάθηκαν μέσα στη λαίλαπα και τη βαρβαρότητα του πολέμου, μέχρι και σήμερα αγνοείται και έτσι, μετά από 36 σχεδόν χρόνια, το δράμα της υπέρτατης αγωνίας των δικών τους ανθρώπων συνεχίζεται.
Όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα μας θυμίζουν την ευθύνη και το χρέος μας απέναντι σε εκείνους που θυσιάστηκαν για την υπεράσπιση της ελευθερίας και της δημοκρατίας της πατρίδας μας, αλλά και απέναντι στις νεότερες γενιές. Έχοντας κατά νουν το χρέος προς τους ήρωες μας, θα συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση. Και η θυσία του Πέτρου Μιχαήλ θα δικαιωθεί μόνο με τον τερματισμό της κατοχής και του εποικισμού και με την ελευθερία και την επανένωση της πολύπαθης πατρίδας μας.
Ευελπιστούμε ότι θα ευοδωθούν οι προσπάθειες που καταβάλλει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Δημήτρης Χριστόφιας για την επίτευξη δίκαιης υπό τις περιστάσεις, βιώσιμης και λειτουργικής λύσης του κυπριακού προβλήματος εισβολής και κατοχής.
Εμείς θα συνεχίσουμε με συνέπεια τις ειλικρινείς προσπάθειες μας στη βάση των περί Κύπρου Ψηφισμάτων του ΟΗΕ, των αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου και των Συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου του 1977 και 1979 για μια ειρηνική λύση που θα επανενώνει την Κύπρο και τον λαό της και θα αποκαθιστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες ολόκληρου του λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Θα εξακολουθήσουμε να αγωνιζόμαστε ελπίζοντας ότι ο νέος ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας κ. Έρογλου θα συνεχίσει τις απευθείας συνομιλίες –στην ίδια βάση πάνω στην οποία διεξάγονταν μέχρι τώρα- για επίτευξη λύσης στο συμφωνημένο πλαίσιο της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα για ένα κράτος με μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια και μια διεθνή προσωπικότητα, όπως καθορίζεται στα Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Σταθερός και συνεπής συμπαραστάτης στον αγώνα μας για ειρηνική επίλυση του κυπριακού προβλήματος είναι η Κυβέρνηση της Ελλάδας, τα πολιτικά κόμματα και ο ελληνικός λαός. Την ίδια στιγμή προσδοκούμε ότι στο εσωτερικό μέτωπο θα πρυτανεύσει η σύμπνοια, η ενότητα και η ομοψυχία, όπως επιβάλλεται σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο που περνά η Κύπρος.
Σεβαστή οικογένεια του ήρωα Πέτρου Μιχαήλ,
Θέλω σε αυτό το σημείο να απευθυνθώ σε εσάς και να σας προτρέψω, μέσα στον πόνο και τον θρήνο που βιώνετε, να κρατήσετε στην καρδιά σας περισσή υπερηφάνεια. Γιατί ο δικός σας άνθρωπος με την ηρωική του θυσία μας έδωσε μαθήματα φιλοπατρίας και υψηλού αγωνιστικού φρονήματος που ο λαός μας έχει πραγματικά μεγάλη ανάγκη την κρίσιμη αυτή περίοδο που διανύουμε.
Περήφανος για τον Πέτρο θα αισθανόταν σήμερα και ο πατέρας του Μιχάλης αλλά και η μητέρα του Χριστίνα που έφυγαν από τη ζωή κουβαλώντας τον σταυρό της επώδυνης άγνοιας για την τύχη του αγαπημένου τους παιδιού. Ο τάφος του ήρωα στο κοιμητήριο της Οράς θα αποτελεί από τώρα και στο εξής ιερό προσκύνημα όπου θα εναποθέτουμε τα λουλούδια της ευγνωμοσύνης και της αγάπης μας.
Ας είναι αιωνία η μνήμη του Πέτρου Μιχαήλ και η ηρωική του θυσία ας γίνει φωτεινός φάρος που θα φωτίζει τα βήματα μας στον ανηφορικό και δύσβατο δρόμο που οδηγεί προς τη δικαίωση των αγώνων μας για την ελευθερία και επανένωση της πατρίδας μας. Η αγάπη και ο σεβασμός μας θα τον συνοδεύουν για πάντα.
