Χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη στο πολιτικό μνημόσυνο του Βάσου Λυσσαρίδη
Ως ελάχιστη έκφραση βαθύτατου σεβασμού, αποδέχθηκα την πρόσκληση να παρευρεθώ και να απευθύνω χαιρετισμό στο πολιτικό μνημόσυνο του αείμνηστου ηγέτη Βάσου Λυσσαρίδη.
Επιτρέψτε μου προς της όποιας άλλης αναφοράς να συγχαρώ θερμά το Κίνημα Σοσιαλδημοκρατών Ε.Δ.Ε.Κ και το Ίδρυμα Λυσσαρίδη για την ανάληψη της εν λόγω πρωτοβουλίας.
Ο Βάσος Λυσσαρίδης, μέσα από την πορεία της ζωής που συνειδητά επέλεξε να ακολουθήσει, πέτυχε να κερδίσει δικαίως την καθολική εκτίμηση και αναγνώριση του συνόλου του πολιτικού κόσμου και του λαού της πατρίδας μας, και όχι μόνο.
Ως ιδεολόγος σοσιαλιστής, αγωνιστής της πρώτης γραμμής, αγνός και φλογερός πατριώτης, έταξε με απόλυτη αφοσίωση εαυτόν στην υπηρεσία της πατρίδας, πρωταγωνιστώντας και πρωτοστατώντας στους εκάστοτε αγώνες για την ελευθερία της.
Ασκώντας επιρροή στη γένεση και εξέλιξη του κυπριακού κράτους, συνέδεσε στη συνέχεια το όνομά του με τα πλέον σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης Ιστορίας της Κύπρου, θέτοντας ανεξίτηλα τη σφραγίδα του στην πολιτική ζωή του τόπου ως ένας εκ των πρωταγωνιστών της.
Έχοντας ως οδηγό της πολιτικής του διαδρομής το όραμα μιας ελεύθερης και ευημερούσας πατρίδας, αφιέρωσε με πάθος τη ζωή του στις προσπάθειες για την επίλυση του Κυπριακού διεκδικώντας δυναμικά μέσα από προσωπικές και συλλογικές μάχες τη δικαίωση της μαρτυρικής Μεγαλονήσου.
Την ίδια στιγμή, έντονο είναι το αποτύπωμα που άφησε και ως ενεργός πολίτης στη διεθνή πολιτική σκηνή, ως ένας παγκόσμιος πολίτης.
Η παιδεία, οι βαθιές ανθρωπιστικές και δημοκρατικές αρχές και αξίες που τον διέπνεαν του υπαγόρευσαν να βρίσκεται δίπλα από κάθε λαό που μάχεται για την ελευθερία και την εθνική του αξιοπρέπεια.
Αξιολογώντας τις αρετές του Βάσου Λυσσαρίδη δεν είναι δύσκολο να διακρίνει κανείς πως επρόκειτο για έναν άνθρωπο με βαθιά ενσυναίσθηση. Έναν άνθρωπο που επεδείκνυε βαθύτατο ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, αλλά και την ανθρωπότητα στο σύνολό της.
Ο Βάσος Λυσσαρίδης ο επιστήμονας, ο γιατρός, με τη δράση του έδινε την αίσθηση πως δεν επέλεξε ο ίδιος την ιατρική, αλλά η ιατρική, ως η κατ’ εξοχήν επιστήμη που αφορά τον άνθρωπο, επέλεξε εκείνον.
Και τίμησε τον Ιπποκράτειο όρκο του όσο ελάχιστοι, προσφέροντας ανιδιοτελώς με την επιστήμη στους αγώνες του λαού μας, των αγωνιστών του, συναγωνιστών του και σε πάσχοντες συμπολίτες μας.
Άνθρωποι που δεν είχαν που την κεφαλήν κλίνη εύρισκαν στο ιατρείο του Βάσου Λυσσαρίδη θεραπεία και παρηγοριά.
Ο Βάσος Λυσσαρίδης, με την ηγετική μορφή επέβαλλε τον σεβασμό και την αναγνώριση. Υπήρξε πολιτικό πρόσωπο με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ένας ηγέτης βγαλμένος μέσα από τους αγώνες του για ελευθερία, δημοκρατία για όλο τον κόσμο.
Ένας καταξιωμένος πολιτικός με συνεχή παρουσία στα έδρανα της Βουλής των Αντιπροσώπων και Πρόεδρος της κατά την περίοδο 1985 -1991.
Αν κάτι, όμως, θυμόμαστε εντονότερα από τον Βάσο Λυσσαρίδη, όσοι υπήρξαν συνεργάτες του και όσοι βρεθήκαμε απέναντι του στην πολιτική, είναι τη διαλεκτική του προσωπικότητα, τον χειμαρρώδη πολιτικό του λόγο, την τεκμηρίωση, τα επιχειρήματα που πηγαία διαμόρφωνε και εξέπεμπε.
Όντας άνθρωπος με βαθιά εγκυκλοπαιδική και κλασική παιδεία κατάφερε να συνταιριάσει και να αναδείξει την πολιτική με την πνευματική του προσωπικότητα.
Τα δύο αλληλένδετα αυτά στοιχεία αποτελούσαν για τον Βάσο Λυσσαρίδη τον ορισμό του ολοκληρωμένου πολιτικού ανδρός.
Δεν γνώριζε μόνο για την τέχνη, αλλά παρήγαγε και ο ίδιος τέχνη, δεν διάβαζε μόνο, αλλά έγραφε, μεταφέροντας σε στίχους την έγνοια του για τον τόπο και τον άνθρωπο.
Στα ποιήματα του, όπως και στην πολιτική του δράση, διαχέεται το αίσθημα της ευθύνης του πολίτη, από τον οποίο ζητά να πράξει αυτό που οφείλει για την πατρίδα και την απελευθέρωσή της.
Αντιλαμβάνεται ότι μπορεί να μην κατόρθωσε να ανακόψει την καταστροφή, αλλά με τη δύναμη των στίχων και του λόγου του, κατάφερε να ενδυναμώσει το φρόνημα του λαού και τον δίδαξε να μην παραδίδεται στη λήθη.
Με την απώλεια του Βάσου Λυσσαρίδη, κλείνει ένας μεγάλος ιστορικός κύκλος διακεκριμένων πολιτικών που αγωνίστηκαν για την απελευθέρωση από τον αποικιακό ζυγό και οικοδόμησαν την Κυπριακή Δημοκρατία. Ό,τι σήμερα κληρονομήσαμε ως κυπριακό οικοδόμημα, το οφείλουμε σε αυτή τη γενιά και έχει ισχυρό το αποτύπωμα της προσωπικότητας του επίτιμου, παντοτινού Προέδρου της ΕΔΕΚ.
Με τον Βάσο Λυσσαρίδη πορευτήκαμε σε διαφορετικά κόμματα. Ωστόσο, θέλω να ομολογήσω με κάθε ειλικρίνεια ότι ουδέποτε μα ουδέποτε υστέρησα από βαθύτατο σεβασμό προς την προσωπικότητα του.
Νιώθω σήμερα πραγματικά υπερήφανος διότι είχα την τιμή ως Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού να τον τιμήσω εκ μέρους της παράταξης για όσα πρόσφερε στην πατρίδα μας.
Έναν σεβασμό και εκτίμηση που πηγάζουν από το υψηλό αίσθημα ευθύνης, την αγωνιστική του δράση στους αγώνες για την ελευθερία και τη δημοκρατία, την ακεραιότητα και την ευθυκρισία που ανέκαθεν τον διέκριναν.
Δεν μπορώ να ξεχάσω αυτό που πάντα έλεγε ο Βάσος Λυσσαρίδης, πως και νεκρός ακόμη, δεν θα έπαυε να αγωνίζεται για την απελευθέρωση της πατρίδας μας.
Αιωνία θα είναι η μνήμη του αείμνηστου ηγέτη Βάσου Λυσσαρίδη.
