Παρέθεσα απόψε, ενώπιον Βουλής και λαού τα γεγονότα ως έχουν, τους
προβληματισμούς μου για τις νέες προοπτικές και τις δυνατότητες
Θα πρέπει όλοι με νηφαλιότητα να αναλογιστούμε αν ιδιαίτερα υπό τα σημερινά δεδομένα προσφέρονται άλλες από τις επιλογές που οδήγησαν τον Πρόεδρο Μακάριο το 1977, με ομόφωνη στήριξη του Εθνικού Συμβουλίου, να προχωρήσει στην πρώτη Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου που καθόριζε την διπεριφερειακή - δικοινοτική ομοσπονδία σαν τη βάση λύσης του Εθνικού μας προβλήματος.
Αρνούμαι να δεχτώ όπως λέγεται πως η βάση λύσης οδηγεί σε ένα
ρατσιστικό καθεστώς, πως οδηγεί στην κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας,
νομιμοποιεί τα τετελεσμένα της κατοχής, πως τάχα υποβαθμίζεται η
Κυπριακή Δημοκρατία και αναβαθμίζεται ένα παράνομο καθεστώς, που δεν
αναγνωρίζεται παρά μόνο από την Τουρκία, πως δήθεν είναι μία
συνομοσπονδιακή λύση που δεν θα συνάδει με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τις
αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν θα προστατεύει τα
ανθρώπινα δικαιώματα.
Και αρνούμαι να αποδεκτώ ανάλογους ισχυρισμούς που δεν αποτελούν παρά ύβρη εναντίον του συνόλου των προκατόχων μου, των κομμάτων που τους στήριξαν και γενικότερα του κυπριακού λαού που τους εξέλεξε. Γίνεται αντιληπτό ότι το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας έχει κάνει αποδεκτό πως ο μόνος τρόπος απαλλαγής από την απαράδεκτη κρατούσα κατάσταση είναι η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.
Θα πρέπει να γίνει συνείδηση από όλους, Ε/κ και Τ/κ, πως η επιδιωκόμενη λύση θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα ενός αξιοπρεπούς συμβιβασμού, που θα δημιουργεί συνθήκες αλληλοσεβασμού, που δεν θα επιτρέπει την επιβολή της μειοψηφίας επί της πλειοψηφίας, ούτε φυσικά και το αντίστροφο. Μία συμφωνία που δεν θα δημιουργεί νικητές ή θα αφήνει ηττημένους.
Αυτό που θέλω να σας διαβεβαιώσω, είναι πως η επίκληση των όποιων κινδύνων από τη μη λύση, δεν θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως διάθεση από μέρους μου να αποδεχθώ σχέδιο που δεν θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες ή τις ανησυχίες του Κυπριακού λαού τις οποίες γνωρίζω πολύ καλά.
Και αρνούμαι να αποδεκτώ ανάλογους ισχυρισμούς που δεν αποτελούν παρά ύβρη εναντίον του συνόλου των προκατόχων μου, των κομμάτων που τους στήριξαν και γενικότερα του κυπριακού λαού που τους εξέλεξε. Γίνεται αντιληπτό ότι το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας έχει κάνει αποδεκτό πως ο μόνος τρόπος απαλλαγής από την απαράδεκτη κρατούσα κατάσταση είναι η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε μια Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία.
Θα πρέπει να γίνει συνείδηση από όλους, Ε/κ και Τ/κ, πως η επιδιωκόμενη λύση θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα ενός αξιοπρεπούς συμβιβασμού, που θα δημιουργεί συνθήκες αλληλοσεβασμού, που δεν θα επιτρέπει την επιβολή της μειοψηφίας επί της πλειοψηφίας, ούτε φυσικά και το αντίστροφο. Μία συμφωνία που δεν θα δημιουργεί νικητές ή θα αφήνει ηττημένους.
Αυτό που θέλω να σας διαβεβαιώσω, είναι πως η επίκληση των όποιων κινδύνων από τη μη λύση, δεν θα πρέπει να εκλαμβάνεται ως διάθεση από μέρους μου να αποδεχθώ σχέδιο που δεν θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες ή τις ανησυχίες του Κυπριακού λαού τις οποίες γνωρίζω πολύ καλά.