Ομιλία Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού στην Εκλογική Συνδιάσκεψη Πάφου

Ομιλία Γενικού Γραμματέα Κ.Ε. ΑΚΕΛ Άντρου Κυπριανού
στην Εκλογική Συνδιάσκεψη Πάφου

Εύχομαι σε όλους υγεία και  καλή και δημιουργική χρονιά. Εύχομαι ο νέος χρόνος να φέρει ειρήνη στην πατρίδα μας και πρόοδο και ευημερία στο λαό μας. Η δική μας υπόσχεση είναι ότι θα αγωνιστούμε με όλες μας τις δυνάμεις για την επίτευξη των δύο αυτών στόχων.

Η προεκλογική εκστρατεία ξεκινά σιγά-σιγά. Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι έχουν ήδη ξεκινήσει να περιφέρονται στον κόσμο σκορπίζοντας πλατιά χαμόγελα, χειραψίες και το χειρότερο, πολλές υποσχέσεις. Πολλά «θα». Εμείς δεν πρέπει να συμπεριφερθούμε έτσι. Η δική μας επαφή με τον κόσμο είναι συνεχής και έτσι πρέπει να συνεχίσει και τώρα. Η μόνη υπόσχεση που θα δίνουμε είναι ότι θα αγωνιστούμε μαζί τους αντιστεκόμενοι στις αντιλαϊκές πολιτικές της Κυβέρνησης και του ΔΗ.ΣΥ. Διεκδικώντας καλύτερο μέλλον για τον κυπριακό λαό και ιδιαίτερα τους εργαζόμενους.

Κατά τη διάρκεια των γιορτών ανακοινώθηκε από τον Πρόεδρο του ΔΗΣΥ ότι «η οικονομία επανεκκίνησε». Στο μέτωπο του Κυπριακού τα μεγάλα λόγια δίνουν και παίρνουν από πολλούς, την ώρα που θα έπρεπε όλοι μας να είμαστε σοβαροί, μετρημένοι και προπάντων προσγειωμένοι.

Δυστυχώς, το Κυπριακό πρόβλημα είναι το διαχρονικό θύμα της κάθε προεκλογικής περιόδου. Δεν χρειάζεται να πάω πίσω στην εποχή των Ιδεών Γκάλι ή των S300 για να το αποδείξω. Αρκεί μόνο να υπενθυμίσω ότι στην πενταετία 2008-2013, η επίθεση ενάντια στον Δ. Χριστόφια είχε στην αιχμή του δόρατος της το Κυπριακό. Κορυφωνόταν μάλιστα κάθε φορά που πλησίαζαν εκλογές. Υπενθυμίζω ότι πριν από τις Βουλευτικές του 2011 ο κ. Αναστασιάδης, ισχυριζόταν ότι ως ΑΚΕΛ δεν είχαμε στρατηγική στο Κυπριακό˙ ότι ήμασταν ανιστόρητοι και ακραίοι. Να θυμίσω επίσης ότι παραμονές των Προεδρικών Εκλογών του 2013 ο κ. Αναστασιάδης κατάγγελλε ότι η συμφωνία για τις τέσσερις ελευθερίες θα ένωνε την Κύπρο με την Τουρκία και θα έφερνε «κουβαλητούς» περίπου εβδομήντα εκατομμύρια Τούρκους πολίτες. Σήμερα, ολοένα και περισσότεροι παραδέχονται ότι εκείνες οι συγκλίσεις ήταν θετικές και μπορούν να δώσουν ώθηση και προοπτική στην προσπάθεια λύσης. Η πρόοδος δε που έχει επιτευχθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων οφείλεται στην υιοθέτηση των συγκλίσεων Χριστόφια – Ταλάτ.

Εδώ βρίσκεται η ποιοτική μας διαφορά με το Δημοκρατικό Συναγερμό και τις άλλες πολιτικές δυνάμεις. Δε διεκδικούμε εκλογική δύναμη με το ψέμα και τη διαστρέβλωση. Δε θυσιάζουμε το καλό του τόπου στο βωμό του ποσοστού. Θα το επαναλάβω για πολλοστή φορά. Το ΑΚΕΛ είναι δύναμη πατριωτική, υπεύθυνη και σοβαρή. Αυτό το αποδεικνύει στην πράξη, με τις πολιτικές του θέσεις και στάση και όχι με συνθήματα, κενά περιεχομένου.

Από την αρχή δηλώσαμε ότι αν ο Πρόεδρος ακολουθήσει ορθή πολιτική, θα στηρίξουμε τη διαπραγματευτική διαδικασία. Διευκρινίσαμε ότι ορθή πολιτική θεωρούμε αυτή που θα συνέχιζε τις διαπραγματεύσεις από εκεί που έμειναν, με τις συγκλίσεις Χριστόφια – Ταλάτ. Αυτό δεν έγινε στην αρχή με αποτέλεσμα να σημειωθεί πισωγύρισμα στη διαδικασία αλλά και να πληρωθεί ανάλογο κόστος στις συνομιλίες. Ασκήσαμε τότε κριτική στον Πρόεδρο Αναστασιάδη καλώντας τον να αξιοποιήσει τις συγκλίσεις.

Μετά την εκτόνωση της κρίσης λόγω Barbaros και με την ανάδειξη του κ. Ακιντζί στην ηγεσία της τουρκοκυπριακής κοινότητας, αλλά και την αξιοποίηση των συγκλίσεων, άρχισε να σημειώνεται πρόοδος. Αυτή τη στιγμή στις συνομιλίες δεσπόζει το περιουσιακό. Πρόκειται για εξαιρετικά δύσκολο κεφάλαιο που έχει να κάνει με περιουσίες δεκάδων χιλιάδων συμπατριωτών μας. Το πρόβλημα καθίσταται ακόμα πιο πολύπλοκο αφού παρήλθαν ήδη σαράντα ένα χρόνια από τη δημιουργία του. Πέραν των αντικειμενικών δυσκολιών, δεν βοηθά ούτε η στάση της τουρκοκυπριακής πλευράς που αρνείται πεισματικά να συζητήσει ταυτόχρονα και το εδαφικό. Πρόκειται για δύο άρρηκτα συνδεδεμένα κεφάλαια, των οποίων η ταυτόχρονη διαπραγμάτευση θα ήταν ιδιαίτερα υποβοηθητική. Η περιβόητη απόφαση του ΕΔΑΔ, στην υπόθεση Δημόπουλου, υπονόμευσε βασικές μας διαπραγματευτικές θέσεις στο περιουσιακό.

Με την ανάδειξη του στην Τουρκοκυπριακή ηγεσία ο κ. Ακκιντζί επανέφερε τις συγκλίσεις στο κεφάλαιο του περιουσιακού, τις οποίες τορπίλισε προηγουμένως ο Έρογλου. Σημειώθηκε έτσι κάποια πρόοδος. Τέτοιες προσεγγίσεις πρέπει να έχουμε υπόψιν μας, όταν κάθε φορά που συναντούμε δυσκολίες λόγω θέσεων που διατυπώνει ο κ. Ακκιντζί, σπεύδουν ορισμένοι να τον μηδενίσουν. Ο κ. Ακκιντζί είναι πολιτικός ο οποίος διαχρονικά αγωνιζόταν για τη λύση του κυπριακού προβλήματος. Είναι ταυτόχρονα ο ηγέτης των τουρκοκυπρίων και εκφράζει τις απόψεις της κοινότητας τους. Αυτές δεν ταυτίζονται με τις δικές μας. Αυτό που πρέπει να επιζητούμε είναι να ακούμε θέσεις που θα ανοίγουν το δρόμο για επίτευξη λύσης στη βάση αρχών. Στη βάση του διεθνούς δικαίου και του συμφωνημένου πλαισίου.

Είναι προφανές ότι υπάρχουν μεταξύ μας διαφωνίες και διαφορές. Αυτές οι διαφωνίες, ιδιαίτερα όταν αφορούν βασικά ζητήματα μάς  ανησυχούν. Ποια θα πρέπει όμως να είναι η αντιμετώπιση τους; Η μόνιμη επωδός ότι ο Ακκιντζί και όλοι οι τουρκοκύπριοι δεν θέλουν λύση; Μια τέτοια προσέγγιση είναι αντιπαραγωγική∙ θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια τις συνομιλίες σε αδιέξοδο. Όλοι θυμόμαστε τι συνέβαινε κάθε φορά που προέκυπταν αδιέξοδα στις συνομιλίες και η διεθνής κοινότητα το απέδιδε και στη στάση μας. Η τουρκική πλευρά προωθούσε σταδιακά τις θέσεις της στο Κυπριακό, ενώ εμείς αντιμετωπίζαμε προβλήματα. Ενδειχτική είναι η περίοδος μετά την 8^η Ιουλίου 2006. Ενώ είχαμε το δίκαιο με το μέρος μας, η μη επανέναρξη διαπραγματεύσεων οδήγησε σε άσκηση αφόρητων πιέσεων σε βάρος μας για το απευθείας εμπόριο. Ταυτόχρονα η Τουρκοκυπριακή κοινότητα εξασφάλιζε μεγάλη ετήσια οικονομική στήριξη από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Λέγοντας τα αυτά ξεκαθαρίζουμε ότι πρέπει στις συνομιλίες να εμμένουμε στις αρχές λύσης∙ ότι ποτέ δεν θα γίνουν δεχτές θέσεις που εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους για το μέλλον της Κύπρου και του Κυπριακού λαού.

Αυτό που πρέπει πάντα να θυμόμαστε είναι ότι συζητούμε προκειμένου να πετύχουμε έντιμο συμβιβασμό. Να χτίσουμε τη λύση πάνω σε γερά θεμέλια που θα απελευθερώνουν και επανενώνουν τον τόπο, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία της Κύπρου. Συζητώντας λοιπόν την εσωτερική πτυχή του Κυπριακού χρειάζεται εμμονή σε αρχές αλλά και ευελιξία στην τακτική και τους χειρισμούς. Χρειάζεται να επιστρατεύσουμε ισχυρή επιχειρηματολογία για να πείσουμε τον κ. Ακκιντζί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την ορθότητα των θέσεων μας. Να πείσουμε και τη διεθνή κοινότητα ότι όχι μόνο έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας αλλά το διεκδικούμε με σωστό τρόπο.

Αν καταφέρουμε να φτάσουμε σε συμφωνία στα ζητήματα της εσωτερικής θα συζητήσουμε τα θέματα της εξωτερικής πτυχής. Τότε θα έρθει και η σειρά της Τουρκίας να αποδείξει ότι δε μένει στα λόγια. Να αποδείξει ότι όντως επιθυμεί λύση στα μείζονα ζητήματα των εγγυήσεων, της ασφάλειας και των εποίκων.

Έχουμε λοιπόν πολλή απόσταση να διανύσουμε. Θα είναι εγκληματικό αν αυτή τη στιγμή επιχειρήσουμε να προκαταλάβουμε την όποια εξέλιξη. Αυτό το λέω γιατί όσο θα πλησιάζουμε στις εκλογές κάποιοι θα προσπαθούν να κατεδαφίσουν τα πάντα και άλλοι να πουλούν ψεύτικες ελπίδες. Κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για την προοπτική της λύσης. Για τους πρώτους έχω να πω μόνο το εξής∙ για πάνω από πενήντα χρόνια ο λαός μας χόρτασε από μεγάλα λόγια που προκαλούσαν κάθε φορά περισσότερα δεινά στον τόπο. Αν σε τελική ανάλυση επιμένουν κάποιοι μέχρι σήμερα ότι η μη λύση είναι η καλύτερη λύση να το πουν καθαρά στον κυπριακό λαό. Να του πουν ότι προτιμούν παρά τη δικοινοτική, διζωνική ομοσπονδία, Κύπρο μισή αλλά να είναι ελληνική. Να του πουν ότι προτιμούν παρά να συμβιβαστούν με τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας να δωρίσουν τη μισή μας πατρίδα στην Τουρκία. Για τους δεύτερους, θα είμαι ακόμα πιο λακωνικός: ο λαός δεν πρόκειται να συγχωρήσει άλλα ψέματα και κάλπικες ελπίδες.

Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε. Δύσκολο και δύσβατο. Ως ΑΚΕΛ ξέρουμε ποιο δρόμο θέλουμε να ακολουθήσουμε. Ξέρουμε πού θέλουμε να πάμε.  Αναλαμβάνουμε το βάρος της ευθύνης που μας αναλογεί.  Θέλουμε να χτίσουμε μαζί με τους τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας την επανενωμένη Κύπρο στα πλαίσια δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα, όπως περιγράφεται στα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών. Ένα επανενωμένο κράτος, που θα αποτελεί μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας και που θα έχει μία και αδιαίρετη κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα. Κράτος που θα είναι φάρος και παράδειγμα για όλο τον κόσμο. Θα είναι σύγχρονο πρότυπο αρμονικής συμβίωσης δύο κοινοτήτων διαφορετικής εθνικότητας, γλώσσας και θρησκείας που θα συνδιαχειρίζονται το κοινό τους κράτος. Θα είναι χώρα που θα έχει καταφέρει να διώξει τους στρατούς και θα διοχετεύει όλες της τις δυνάμεις και τους πόρους στις κοινωνικές επενδύσεις και στην οικονομική ανάπτυξη.

Όπως έχει ήδη ανακοινωθεί ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας έχει απευθύνει πρόσκληση στο ΑΚΕΛ για να μεταβεί στην Κωνσταντινούπολη για συζήτηση του Κυπριακού. Η πρόσκληση αυτή αποτελεί αναγνώριση του σημαντικού ρόλου που μπορεί να διαδραματίσει το Κόμμα μας στο Κυπριακό. Αποτελεί αναγνώριση της υπεύθυνης και πατριωτικής στάσης του ΑΚΕΛ, παρόλο που είμαστε στην αντιπολίτευση.

Η απάντηση μας στην πρόσκληση είναι θετική. Θα μεταβούμε στην Τουρκία, εφ’ όσον προηγουμένως συνεννοηθούμε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Θα αναλύσουμε εκεί, τεκμηριωμένα, τις διαχρονικές θέσεις της Ελληνοκυπριακής πλευράς και ιδιαίτερα του Εθνικού Συμβουλίου. Θα επιχειρήσουμε να πείσουμε γιατί λύση που θα βασίζεται στο συμφωνημένο πλαίσιο και θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, θα είναι προς όφελος και της Τουρκίας.

Θα μεταβούμε εκεί με αυτοπεποίθηση ότι έχουμε το δίκαιο με το μέρος μας. Ότι έχουμε επιχειρήματα να πείσουμε για την ορθότητα των θέσεων μας. Η επίσκεψη θα μας βοηθήσει να εξαγάγουμε συμπεράσματα για τις προθέσεις της Τουρκικής ηγεσίας.

Γίνεται πολύς λόγος για το οικονομικό κόστος της λύσης του Κυπριακού. Όντως υπάρχει κόστος και θα πρέπει να βρεθούν λύσεις για να καλυφθεί. Λύσεις που δεν θα το φορτώνουν στους ώμους του κυπριακού λαού. Αυτό είναι ένα και άλλο είναι το κόστος να προτάσσεται για να μην προχωρήσει η λύση. 

Η πρώτη αφελής ερώτηση είναι: η κατοχή συμφέρει καλύτερα από την ειρήνη; Τα βάλαμε στη ζυγαριά και αποφασίσαμε ότι επιλέγουμε την κατοχή; Το οξύμωρο δε της στάσης ορισμένων είναι ότι καλούν συνεχώς το λαό να κάνει θυσίες, να σφίξει το ζωνάρι για να σώσει τις τράπεζες, ψηφίζουν νομοθεσίες που ανοίγουν το δρόμο στα γεράκια των επενδυτικών ταμείων για να αυγατίσουν τα κέρδη τους, αλλά όταν έρθει η ώρα να μιλήσουμε για τη λύση, αμέσως θέτουν θέμα κόστους!

Σίγουρα το κόστος της λύσης είναι ένα θέμα. Την ίδια στιγμή όμως θα προκύψουν και οικονομικά οφέλη που θα έχουμε μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα. Μόνο οι εξοικονομήσεις από την αποστρατιωτικοποίηση και τα οικονομικά οφέλη από την άρση του εμπάργκο σε τουρκικά λιμάνια και αεροδρόμια θα αποφέρουν μεγάλο οικονομικό όφελος.

Κατηγορείται επίσης το ΑΚΕΛ για συμπόρευση με το ΔΗΣΥ από αυτούς που με την ψήφο ή τη στάση τους εξέλεξαν το Ν. Αναστασιάδη στο πόστο του Προέδρου. Από αυτούς που τον στηρίζουν στα ζητήματα της οικονομίας σε βάρος του λαού μας. Κατηγορείται το ΑΚΕΛ για συμπόρευση με το Συναγερμό τη στιγμή που το Κόμμα μας  δεν άλλαξε ούτε και μία τελεία από τις θέσεις που είχε διαχρονικά. Από τις θέσεις  που διατύπωσε και επί διακυβέρνησης Δ. Χριστόφια. Τις θέσεις που διατυπώναμε τότε, διατυπώνουμε και τώρα, παρόλη την επίθεση που δεχθήκαμε. Αντέξαμε τότε, αναλαμβάνοντας όλο το πολιτικό κόστος. Δεν πρόκειται να μετακινηθούμε από αυτές τώρα, τη στιγμή μάλιστα που οι θέσεις μας δικαιώνονται από τις εξελίξεις, απλώς για να μην κατηγορούμαστε για συμπόρευση με το ΔΗΣΥ. Ο λόγος είναι απλός. Το ΑΚΕΛ γνωρίζει ότι δίχως σωστή λύση στο Κυπριακό ούτε η Κύπρος, ούτε ο κυπριακός λαός έχουν μέλλον και προοπτική. Θα πρέπει όλοι λοιπόν να καταλάβουν ότι το ΑΚΕΛ και οι θέσεις μας δεν είναι ανεμόμυλος στις μικροκομματικές σκοπιμότητες του οποιουδήποτε. Αυτοί που μας κατηγορούν είναι τα δεκανίκια της οικονομικής πολιτικής της Κυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού. Είναι αυτοί που έδωσαν αρκετές φορές σωσίβιο στην Κυβέρνηση με την ψήφο τους στη Βουλή, προκειμένου να εγκριθούν αντιλαϊκά νομοσχέδια. Η μόνη τους διαφορά είναι ότι τα ψηφίζουν στη Βουλή και βγαίνουν το βράδυ στα δελτία ειδήσεων κατακεραυνώνοντας τις πολιτικές που οι ίδιοι στήριξαν και ψήφισαν για να επιβληθούν στο λαό. Ανοίγουν οι ίδιοι το δρόμο στην Κυβέρνηση Αναστασιάδη και στο Δημοκρατικό Συναγερμό για να στήνουν το σενάριο του κυπριακού success story.

Με 16% ανεργία που είδαν την επιτυχία; Με 30 χιλιάδες Κύπριους να έχουν ήδη μεταναστεύσει γιατί θριαμβολογούν; Με 234 χιλιάδες ανθρώπους στα όρια της φτώχειας πού είδαν την επανεκκίνηση; Την τελευταία διετία τα εισοδήματα του 10% των πιο προνομιούχων αυξήθηκαν κατά 3,4%, σε αντίθεση με το 90% της κοινωνίας που υπέστη μείωση 8% στο εισόδημα της. Το 2016 η αγοραστική αξία του μέσου μισθού θα έχει πάει πίσω κατά 20 χρόνια.  Οι πλούσιοι πλουσιότεροι και οι φτωχοί φτωχότεροι. Αυτό είναι το αποτέλεσμα της ταξικής και αυταρχικής πολιτικής που ακολουθεί η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού. Αυτό είναι το success story για το οποίο αυτοεγκωμιάζεται η Κυβέρνηση. Πληρώνουμε τα ψηλότερα δανειστικά επιτόκια στην Ευρωζώνη. Από την τσέπη των πολλών δημιουργούνται πρωτογενή πλεονάσματα, την ώρα που οι λίγοι πλουτίζουν και φοροδιαφεύγουν ανενόχλητοι. Χιλιάδες υπομένουν τον εξευτελισμό του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Χιλιάδες δεν μπορούν πλέον να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους και τρέμουν την ώρα που η τράπεζα θα εκποιήσει το σπίτι τους. Χιλιάδες δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να σπουδάσουν τα παιδιά τους, να τους προσφέρουν έστω τα ελάχιστα. Ανάπηροι, μονογονιοί, λήπτες δημοσίου βοηθήματος, πολύτεκνοι, άνεργοι, μικροσυνταξιούχοι, όλες αυτές οι ομάδες δέχθηκαν την επίθεση των αντιλαϊκών πολιτικών λιτότητας της Κυβέρνησης Αναστασιάδη- Συναγερμού.

Το σύστημα υγείας δεν καταρρέει απλώς. Το κατεδαφίζουν με την προσπάθεια εξυπηρέτησης ιδιωτικών συμφερόντων. Οι δημόσιες δαπάνες υγείας καλύπτουν το 43% των συνολικών, αντιπροσωπεύοντας ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά στην ΕΕ. Μόνο το 6.9% των δημοσίων δαπανών διοχετεύεται στην υγεία, ποσοστό πολύ χαμηλό σε σχέση με το μέσο όρο της ΕΕ που είναι το 15.8%. Τέλος, το ποσοστό των δαπανών υγείας που καλύπτεται από τη συνεισφορά των ασθενών ανέρχεται στο 49.4%, με το μέσο όρο της ΕΕ να κυμαίνεται στο πολύ πιο χαμηλό ποσοστό του 14%.

Ακόμα και αυτή η ελπίδα που υπήρχε για έξοδο από τα αδιέξοδα με την αξιοποίηση του Φυσικού Αερίου δείχνει να εξανεμίζεται. Όλοι οι σχεδιασμοί που έγιναν από την προηγούμενη διακυβέρνηση ξηλώθηκαν. Μείναμε τελικά ουραγοί των εξελίξεων.

Η Κυβέρνηση Αναστασιάδη- Συναγερμού πρόδωσε την ελπίδα που έδωσε και την εμπιστοσύνη όσων την πίστεψαν. Τρανό παράδειγμα το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων. Επαναλαμβάνεται πλέον απροκάλυπτα από την Κυβέρνηση ότι οι ιδιωτικοποιήσεις είναι ιδεολογικό ζήτημα. Προεκλογικά όμως, ο κ.  Αναστασιάδης δεσμεύθηκε με την υπογραφή του ότι δεν πρόκειται να τις προωθήσει. Όπως προεκλογικά δεσμεύθηκε ότι δεν θα αποδεχόταν το κούρεμα καταθέσεων, ότι είχε έτοιμα διακρατικά δάνεια, ότι δεν θα περιέκοπτε κοινωνικές παροχές, ότι θα μείωνε μέσα σε τρεις μήνες τη γραφειοκρατία, ότι μέσα σε ένα χρόνο από την εκλογή του θα έφερνε την άνοιξη. Ότι θα κυβερνούσε συλλογικά. Δεσμεύσεις που ξεχάστηκαν μόλις έπεσε η αυλαία των Προεδρικών.

Επιπλέον τα τελευταία τρία χρόνια ζήσαμε ανεκδιήγητες και άνευ προηγουμένου εξελίξεις που έδιναν την εντύπωση ότι δε ζούμε σε ευνομούμενο κράτος. Θεσμοί που τα προηγούμενα χρόνια στέκονταν ψηλά, παραδόθηκαν σε ανθρώπους που ήταν ηλίου φαεινότερο ότι δεν μπορούσαν να τους υπηρετήσουν σωστά. Άριστοι των αρίστων αποδείχθηκαν κατώτεροι και του μετρίου. Το δόγμα «όποιος δεν είναι δικός μας είναι εναντίον μας» συσκότισε τη δημόσια ζωή. Εξευτέλισε θεσμούς, εκθέτοντας σε πολλές περιπτώσεις ανεπανόρθωτα τον Πρόεδρο. Τα κατεστημένα εξακολουθούν να δρουν ανενόχλητα προστατεύοντας τα συμφέροντα και τους πελάτες τους, στην πλάτη του λαού. Ακόμα και το αυτονόητο ότι έπρεπε να τιμωρηθούν όσοι ευθύνονταν για την κατάρρευση της κυπριακής οικονομίας κατάντησε καραμέλα που την αηδίασαν όσοι παρακολουθούν τις εξελίξεις.

Μέσα σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο καλούμαστε να αγωνιστούμε για το καλύτερο αποτέλεσμα στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές. Στόχος μας θα πρέπει να είναι η περαιτέρω ενδυνάμωση του ΑΚΕΛ. Να καταστήσουμε το Κόμμα μας ισχυρότερο για να υπερασπίζεται πιο αποτελεσματικά τα συμφέροντα της Κύπρου και του κυπριακού λαού.

Για να το πετύχουμε χρειάζεται να δώσουμε σ΄αυτή την αναμέτρηση τον καλύτερο μας εαυτό. Να λειτουργήσουμε σωστά πολιτικά και οργανωτικά και να διαμορφώσουμε τα καλύτερα δυνατά ψηφοδέλτια.

Μετά από τη μακρά περίοδο επίθεσης που δεχθήκαμε, η οποία επιχείρησε να ισοπεδώσει ό,τι πετύχαμε και να εξοντώσει πολιτικά την Αριστερά, αντέξαμε καταφέρνοντας να σταθούμε όρθιοι. Το κλίμα σιγά-σιγά αναστρέφεται. Όλο και πιο πολύς κόσμος σήμερα στρέφεται σε εμάς αναζητώντας λύση στα προβλήματα του∙ αναζητώντας να βρει μαζί μας διέξοδο από τα αδιέξοδα που προκαλούν οι αντιλαϊκές πολιτικές ΔΗΣΥ- Αναστασιάδη. Πλέον περισσότεροι κατανοούν ότι η επίθεση που δεχθήκαμε τότε είχε κοντά ποδάρια. Ότι αν μη τι άλλο είπαμε την αλήθεια μιλώντας για την ανάγκη επανένωσης του τόπου μας∙ μιλώντας για την ασυδοσία του τρόπου λειτουργίας των τραπεζών∙ την ανάγκη να στηριχθούν τα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα. Ότι αν μη τι άλλο προσπαθήσαμε να χαράξουμε γραμμή προστασίας από τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης έτσι ώστε να μην ποδοπατηθούν όσοι είχαν ανάγκη.  Πλέον, ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας στρέφεται σε εμάς και προσδοκεί ότι μαζί θα αποτρέψουμε την επίθεση που έρχεται. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα προβλήματα ξεπεράστηκαν. Θα ξεπεραστούν σταδιακά αν ανταποκριθούμε αποτελεσματικά στις προσδοκίες του λαού.

Αν αποδείξουμε ότι έχουμε τη δύναμη να το πράξουμε. Ότι είμαστε η δύναμη που μπορεί να σταθεί συνεπής και ανυποχώρητη στην υπεράσπιση των συμφερόντων των πολλών. Δώσαμε αγώνα για να προστατεύσουμε την κύρια κατοικία και τη μικρή επαγγελματική στέγη. Συναντούμε δυστυχώς την άρνηση της Κυβέρνησης. Όμως επιμένουμε. Δίνουμε μάχη για να διασώσουμε το δημόσιο πλούτο. Διευκρινίζουμε ότι αν δεν το πετύχουμε τώρα, όταν και εφόσον θα συμμετέχουμε στην εξουσία θα μελετήσουμε επιστροφή του στο κράτος.  Καταθέσαμε προτάσεις για να βάλουμε τάξη στο χάος που προκάλεσε η εφαρμογή του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος. Καταθέσαμε συγκεκριμένη πρόταση για ελάφρυνση των μικροϊδιοκτητών από τη φορολογία της ακίνητης περιουσίας. Καταθέσαμε προτάσεις για την παιδεία και τον τουρισμό. Επεξεργαζόμαστε προτάσεις για την ενέργεια και την αγροτική ανάπτυξη. Όλα με ένα στόχο: να αποκτήσει ξανά η Κύπρος προοπτική. Να στηριχθούν οι άνθρωποι για να ορθοποδήσει και η οικονομία και η χώρα.

Η απογοήτευση, η μοιρολατρία, η αγανάκτηση, η οργή, ο θυμός, η αποστροφή από την πολιτική δεν πρόκειται να αλλάξουν τίποτε. Η κινητοποίηση και η συμμετοχή μπορούν να ανατρέψουν πολλά. Η δουλειά μας μέσα στον κόσμο χρειάζεται να ενταθεί και να πάρει συγκεκριμένες μορφές. Αυτό είναι που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε όλοι μας. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Χρειάζεται να ενημερώσουμε τον κόσμο και να ζητήσουμε τη συμμετοχή του σε κινητοποιήσεις. Να τον πείσουμε ότι μόνο η συμμετοχή και η δράση φέρνουν αποτελέσματα.

Αυτό που θα ζητήσουμε επίσης από το λαό κοιτάζοντας τον κατάματα είναι να μας δυναμώσει για να τον ενισχύσουμε. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, ούτε δικαιολογίες. Αν νομοσχέδια που θα αλώσουν τις ζωές μας πέρασαν με μία ψήφο διαφορά, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί πόσο σημαντικό είναι να δυναμώσει το ΑΚΕΛ εντός της Βουλής. Η Βουλή είναι ο χώρος όπου υπάρχει σκληρή αντιπαράθεση πολιτικών και ιδεών. Και εκεί είναι λοιπόν αναγκαία η ισχυρή παρουσία του ΑΚΕΛ.

Η διασφάλιση μιας τέτοιας παρουσίας του ΑΚΕΛ ξεκινά από εδώ, από τις Επαρχιακές Συνδιασκέψεις. Εδώ θα διασφαλιστεί ότι στις εκλογές θα κατέλθουμε με ψηφοδέλτιο αξιόμαχο, αντιπροσωπευτικό και αξιόλογο. Αυτά τα χαρακτηριστικά του ψηφοδελτίου θα πρέπει να απορρέουν από τους ίδιους τους υποψήφιους. Αυτοί θα πρέπει να ξεχωρίζουν για το ήθος, την εντιμότητα και τις ικανότητες τους. Την ετοιμότητα τους να εργαστούν για να προωθήσουν τα συμφέροντα του λαού. Στη σημερινή εποχή όπου σχεδόν τα πάντα απαξιώνονται και εκχυδαΐζονται, οι άνθρωποι της Αριστεράς πρέπει να θέλουν, να μπορούν, να είναι και να φαίνονται ξεχωριστοί. Να μπορεί κάποιος να διακρίνει από την παρουσία τους μέσα και έξω από τη Βουλή ότι διαφέρουν. Ότι δεν δίνουν θεατρινίστικες παραστάσεις λαϊκισμού, ψεύτικες χειραψίες, κούφιες υποσχέσεις. Ότι δεν ξεχωρίζουν από το λαό, αλλά προέρχονται από το λαό και είναι ταγμένοι σε αυτόν. Ότι προτεραιότητα γι΄αυτούς δεν είναι να σκαρφαλώσουν σε πολιτειακό αξίωμα αλλά να υπηρετήσουν αξίες. Ότι είναι πρόθυμοι και ικανοί όχι να πάρουν, αλλά να δώσουν. Ότι έχουν τη στόφα εκείνων των πρωτοπόρων του Λαϊκού Κινήματος που πάλευαν για τα συμφέροντα των πολλών. Που έβαζαν το εμείς πάνω από το εγώ. Σίγουρα μέσα σε όλα αυτά τα χαρακτηριστικά δεν μπορούν να χωρέσουν οι προσωπικές βλέψεις, οι προσωπικές φιλοδοξίες, ο παραγοντισμός και οι ομαδοποιήσεις. Τέτοια φαινόμενα θα παταχθούν αποφασιστικά αν παρατηρηθούν κατά την προεκλογική περίοδο. Δεν είναι δυνατόν την ώρα που δίνουμε ως Κόμμα μια μεγάλη μάχη για να κάνουμε ένα βήμα μπροστά, για να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες του κόσμου, κάποιοι να μη μπορούν να δουν πέραν από τον εαυτό και το εγώ τους.

Η εποχή μας είναι άγρια και απαιτητική. Η μάχη που έχουμε μπροστά μας θα είναι πολύ δύσκολη. Το ΑΚΕΛ θα πετύχει μόνο αν δουλέψει ενωμένο και σφικτοδεμένο. Μόνο αν βάλει μπροστά σωστές πολιτικές θέσεις, στοχοπροσηλωμένη οργανωτική δουλειά και πολλή προσπάθεια από όλους μας. Με άλλα λόγια θα πετύχουμε μόνο αν δουλέψουμε όπως φοβούνται οι αντίπαλοι μας ότι θα δουλέψουμε: σαν πραγματικοί ΑΚΕΛιστές.  

Ένα πράγμα δεν μπορούν να μας συγχωρέσουν οι κυρίαρχες δυνάμεις του τόπου: ότι υπάρχουμε ακόμα. Ότι μέχρι σήμερα, όπως και πριν 90 χρόνια, αμφισβητούμε την κυριαρχία τους. Επιμένουμε να παλεύουμε για Κύπρο που να ανήκει στο λαό της και όχι Κύπρο μισή αλλά να είναι αμιγώς ελληνική. Επιμένουμε να στεκόμαστε απέναντι από τα κατεστημένα που ανταλλάζουν μεταξύ τους αξιώματα και λυμαίνονται οικονομικά τον τόπο. Ένα πράγμα δεν μπορούν να μας συγχωρέσουν: ότι μέχρι σήμερα όπως και πριν 90 χρόνια είμαστε αυτοί που παλεύουν για τα συμφέροντα των πολλών. Ένα πράγμα δεν μπορούν να μας συγχωρέσουν. Ότι μέχρι σήμερα όπως και πριν 90 χρόνια δεν μπορούν να μας έχουν στο χέρι. Όχι γιατί μας διακρίνουν υπερφυσικές δυνάμεις. Αλλά γιατί μέχρι σήμερα, όπως και πριν 90 χρόνια κρατούμε όλοι μαζί στα χέρια μας εκείνη τη μεγάλη δύναμη όπως την περιέγραψε ο αείμνηστος Ρολάνδος Κατσιαούνης: το ΑΚΕΛ φρόντιζε πάντα να ακούει, να εκφράζει τις συλλογικές επιδιώξεις και να ανταποκρίνεται στις ευρύτερες προσδοκίες των εργαζομένων. Τα στελέχη του ποτέ δεν αποτέλεσαν μια ξεκομμένη ελίτ αλλά, στη συντριπτική τους πλειοψηφία είχαν τις καταβολές τους σε αυτά τα μαχόμενα λαϊκά στρώματα τα οποία τάχθηκαν να υπηρετούν». 

Αυτή είναι η ανίκητη δύναμη μας. Αυτή είναι η δύναμη που μας κρατά ενωμένους. Που μας δίνει την ορμή να δουλεύουμε καθημερινά κόντρα σε όλες τις δυσκολίες. Αυτή είναι η δύναμη που μας βγάζει νικητές! Με αυτή τη δύναμη θα ανεβάσουμε το ΑΚΕΛ ψηλά κι ακόμα πιο ψηλά το Μάιο!