Άρθρο του δημοσιογράφου
Δημήτρη Λιάτσου
Μήνυμα στήριξης Πούτιν
στην Κύπρο
“Επί μισό αιώνα, ο
Σύνδεσμος φιλίας Ρωσίας-Κύπρου συμβάλλει δραστήρια στις πολύ στενές σχέσεις
μας”. Ετσι ξεκίνησε ο Βλαντίμιρ Πούτιν το συγχαρητήριο μήνυμά του προς τον
ιστορικό Σύνδεσμο, μέσω του οποίου στέλνει μήνυμα στήριξης προς την Κύπρο στη
δύσκολη φάση που περνά.
Πρόσφατα το ρωσικό ΥΠΕΞ εξέδωσε
ανακοίνωση αναφορικά με τις προκλητικές κινήσεις της Τουρκίας στην Αποκλειστική
Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) της Κύπρου, όπου ξεκαθαρίζει ότι μονομερείς ενέργειες
ενέχουν τον κίνδυνο της αποσταθεροποίησης, όχι μόνο της κυπριακής υπόθεσης, αλλά
ολόκληρης της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. Εγινε επίσης και σχετικό
διάβημα προς την Αγκυρα.
Στο μεταξύ, εκτός του ρώσου προέδρου,
συγχαρητήριο μήνυμα προς τον Σύνδεσμο φιλίας Ρωσίας-Κύπρου απέστειλε και ο Ρώσος
υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, τον οποίο ευχαρίστησε θερμά και δημοσίως ο
πρώην πρόεδρος της Κύπρου, Δημήτρης Χριστόφιας. Ο τελευταίος είχε την τιμητική
του στη Μόσχα, αφού εκλήθη και μίλησε στο διεθνές Φόρουμ με την ευκαιρία των 70
χρόνων από την ίδρυση του παγκοσμίως γνωστού Ινστιτούτου Διεθνών Σπουδών,
ΜγκΙΜΟ. Γενικότερα, αυτή την περίοδο, η Κύπρος έχει την τιμητική της στη Ρωσία.
Μάλιστα, στο διάσημο μουσείο εικαστικών Τεχνών, Πούσκιν, στη ρωσική πρωτεύουσα,
ξεκίνησε για πρώτη φορά στην ιστορία των δύο χωρών, έκθεση αρχαιοτήτων απο την
Κύπρο.
H γιορτή σκιάζεται από τις
κυρώσεις
Θρυλική προσωπικότητα της ρωσοκυπριακής
φιλίας, αποκάλεσε η καθηγήτρια ελληνικών, Ιρίνα Τόλστικοβα, τον Δημήτρη
Χριστόφια, και σείστηκε η κατάμεστη αίθουσα της εκδήλωσης των 50χρονων του
Συνδέσμου, όχι τόσο γι΄αυτό, όσο για την απάντηση του Χριστόφια: “Δεν είμαι
κανένας θρύλος. Ένας απλός αγωνιστής για την απελευθέρωση της πατρίδας μου
είμαι”.
Η Ρωσία, λοιπόν, εκδηλώνει με κάθε τρόπο
την ευμενή διάθεσή της προς την Κύπρο. Πως προσεγγίζει, όμως, τη Μόσχα η
Λευκωσία αλλά και η Αθήνα; Ας πάμε στο καυτό θέμα αυτής της περιόδου: Την
επιβολή των Δυτικών κυρώσεων. Οπως έχουμε ξαναγράψει, άνθρωποι - κλειδιά υπέρ
του Ελληνισμού στη Ρωσία, μπήκαν στη “μαύρη λίστα” των κυρώσεων, αν όχι με τις
"ευλογίες", τουλάχιστον με τη -ένοχη- σιωπηρή έγκριση Λευκωσίας και Αθήνας.
Ακριβώς, επειδή το όνομά του βρέθηκε στην “μαύρη λίστα”, ο Πρόεδρος του
Συνδέσμου φιλίας Ρωσίας-Κύπρου, Γκεόργι Μουράντοφ, ο εγκέφαλος των εορταστικών
εκδηλώσεων στη ρωσική πρωτεύουσα, δεν μπορεί να επισκεφθεί τη Λευκωσία για τις
εκεί αντίστοιχες εκδηλώσεις. Ενδεικτικό της κατάστασης, επίσης, είναι ότι η
Λευκωσία δεν φρόντισε να λύσει ούτε καν ένα εντελώς συμβολικό θέμα: Την έγκαιρη
αποστολή στη Μόσχα του βραβείου που είχε φτιαχτεί για τα 50χρονα του Συνδέσμου
(!)
Κάποιοι, φαίνεται, θέλουν τη Ρωσία αρωγό
μόνο όταν υπάρχει πρόβλημα και στα δύσκολα. Θέλουμε τη Μόσχα να στηρίζει Ελλάδα
και Κύπρο στα εθνικά μας θέματα, αλλά ταυτόχρονα γκρεμίζουμε όλες τις γέφυρες
επαφής με τη Ρωσία. Αυτό κι' αν είναι οξύμωρο. Αραγε, αν αύριο τα βρούν
Ουάσιγκτον και Αγκυρα για τη Μέση Ανατολή, τη Συρία, το Ιράκ, τους Κούρδους,
κ.ο.κ., σε ποίου την πόρτα θα κτυπήσουν Λευκωσία και Αθήνα για να μην βάλει χέρι
η Τουρκία στα κυπριακά κυριαρχικά δικαιώματα; Ποιός θα βάλει πλάτες στο
Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, αν όχι η Ρωσία, η οποία ανέκαθεν το έπραττε, ειδικά
στην περίπτωση του Κυπριακού, που ρητώς και κατηγορηματικώς καταγγέλει την
τουρική εισβολή και κατοχή;
Οι αποφάσεις για τις κυρώσεις
λαμβάνονται, βέβαια, από τους ισχυρούς του ευρωμπλόκ και επιβάλλονται στους
υπολοίπους. Και μετά μιλούν για ευρωπαϊκούς "δημοκρατικούς θεσμούς" και την
πολυδιαφημισμένη αρχή της συναίνεσης. Ομως, δεν είναι ταπεινωτικό, κάθε φορά να
"κλαψουρίζουν" κάποιοι ηγέτες -εκ των υστέρων πάντως- με φράσεις του τύπου:
“Εμείς δεν το θέλαμε. Μας το επέβαλλαν”. Οπως και να' χει, ακόμα κι αν έχουν
επιβληθεί ντιρεκτίβες, έχει σημασία τι κάνει κάποιος για να τις ανατρέψει στη
συνέχεια. Πόσο μάλλον, όταν είναι οφθαλμοφανές ότι προκαλούν απίστευτη ζημιά και
στις δύο πλευρές.
Πλήγμα 50
δισεκατομμυρίων!
Σύμφωνα με στοιχεία της Ομοσπονδίας
Ευρωπαικών Επιχειρήσεων, πολυπληθής ομάδα της οποίας παίρνει μέρος σε
επιχειρηματικό φόρουμ στη Μόσχα, το 2014 οι απώλειες από τα αντίμετρα της Ρωσίας
στις Δυτικές κυρώσεις, ανέρχονται στα 40 δις ευρώ. Το 2015 θα ξεπεράσουν τα 50
δις ευρώ. Οι ευρωπαίοι επιχειρηματίες -όχι όλοι, αλλά πολλοί που συνεχώς
αυξάνονται όσο περνά ο χρόνος και γίνονται ορατές οι απώλειες- σε πρόσφατη
συνάντησή τους με τον ρώσο ΥΠΕΞ, Σ.Λαβρόφ, ζήτησαν ευθέως την εξαίρεση (!) των
εταιριών τους απο τον κατάλογο των περιοριστικών μέτρων.
Για παράδειγμα, ο πρόεδρος του
Ιταλορωσικού Επιχειρηματικού Επιμελητηρίου, Ερνέστο Φελίγκε, ανακοίνωσε την
πρόθεση του να οργανωθούν εκδρομές Ιταλών πολιτικών και οικονομικών παραγόντων
στην ... Κριμαία, όπου ιδίοις όμμασι να διαπιστώσουν ότι κανένας δεν προσάρτησε
κανέναν και οι πολίτες αποφάσισαν μόνοι τους την τύχη τους. Ετσι να ζητήσουν,
μετά, την κατάργηση των κυρώσεων. Δανός επιχειρηματίας, πιο απλοϊκά σκεπτόμενος,
πρότεινε στους συμπατριώτες του τη δημιουργία ενός ... κλάμπ συμπαθούντων και
φίλων της Ρωσίας, έτσι ώστε στη συνέχεια να ζητήσουν -και αυτοί- να βγούν απο τη
λίστα. Στο μεταξύ, αυξάνει ο αριθμός των επιχειρηματιών, οι οποίοι στις χώρες
τους επιδιώκουν, μέσα από Επιμελητήρια και συνδικάτα, να πιέσουν τις Βρυξέλλες
να αναθεωρίσουν τις επιβλαβείς κυρώσεις. Αυτό ακριβώς είναι που πρότεινε και ο
Λαβρόφ στους ευρωπαίους συνομιλητές του, ξεκαθαρίζοντας παράλληλα πως οι
κυρώσεις και από την πλευρά της Μόσχας είναι πολιτικές, και ως εκ τούτου είναι
αδύνατον να γίνουν μονομερείς εξαιρέσεις και "εκπτώσεις" για κάποιες ευρωπαϊκές
χώρες ή για επιχειρήσεις
Δύο ακόμα στοιχεία απο την πληθώρα όσων
έρχονται στη δημοσιότητα, αλλά “θάβονται” από τα μεγάλα Δυτικά Μέσα Μαζικής
Ενημέρωσης: Μετά την χοντροκομένη φράση του αυστραλού πρωθυπουργού, Τόνι Αμποτ,
ότι θα επιφυλάξει "σκληρή υποδοχή" (shirt front) στον Βλαντίμιρ Πούτιν, στην
επικείμενη Σύνοδο Κορυφής του G-20, εκατοντάδες πολίτες έστειλαν μηνύματα στη
ρωσική πρεσβεία και ζητάνε συγγνώμη για τα λόγια του πρωθυπουργού τους. Η δε
βουλευτίνα, Κέιτ Λάμπι, πέρα από το ότι τόνισε πως δεν αρμόζει μια τέτοια
έκφραση σε ηγέτη, χαρακτήρισε των αυστραλό πρωθυπουργό προσβλητικά ως "μαθητή
που έχασε τον έλεγχο των ... ορμονών του".
Αλλά και ο Νορβηγός αναλυτής Ρ.
Σελιελιντ στην εφημερίδα "Nordlys", αναρωτιέται γιατί θα πρέπει να μετέχουμε
στον οικονομικό πόλεμο ενάντια στον γείτονά μας απο Ανατολάς; Επί αιώνες,
σημειώνει, είχαμε πολύ καλές σχέσεις με τους Ρώσους, δεν ξεχνάμε ότι νίκησαν
στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο "πληρώνοντας" φόρο αίματος 26 εκατομμύρια νεκρούς και
δεκάδες εκατομμύρια σακατεμένους, απελευθερώνοντας και εμάς. Οι ηγέτες μας
ξεχνάνε την καλή μας γειτονία, ξεχνάνε ποιοί είμαστε, πάνε σε κυρώσεις. Κάνουν
αυτό που τους διατάζουν οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η Ε.Ε..
Γιατί
τα αναφέρουμε όλα αυτά; Μα, αναζητούμε κάτι ανάλογο, κάποια αντίδραση από τις
πολιτικές ηγεσίες σε Αθήνα και Λευκωσία, ή ακόμα και τα αποκαλούμενα -για
κάποιους "ανεξάρτητα", για άλλους καθεστωτικά- μεγάλα ΜΜΕ, κρατικά και ιδιωτικά.
Εμείς, ένα έχουμε να πούμε: Η ανάγκη για ανοίγματα προς τα ευρωασιατικά "πέρατα
της οικουμένης", είχε γίνει αντιληπτή και επιδιωκούμενη από τους αρχαίους
Ελληνες και όλους τους πληθυσμούς, ανατολικών και δυτικών παραλίων του Αιγαίου
πελάγους. Τώρα, αν κάποιοι σήμερα μονίμως το μόνο που αναζητούν είναι να
“ανακαλύπτουν” την Αμερική, εμείς τι να τους πούμε; Απλά, ότι οι αρχαίοι
Ελληνας, που χαρακτηρίζονταν για την ευφυΐα τους και το τσαγανό τους,
αναζητούσαν προκλήσεις και στις τέσσερις κατευθύνσεις του ορίζοντα. Πολύ
περισσότερο, ότι με την τακτική τους, χαμένος θα βγεί ο ίδιος ο
Ελληνισμός.
