κ. Π. Αντωνίου στην κηδεία του Γιαννάκη
Λιασή
Με βαθειά συγκίνηση και δέος, και μετά από απαράδεκτη καθυστέρηση 40
χρόνων, απευθύνουμε σήμερα το τελευταίο αντίο στο Γιαννάκη Λιασή, έφεδρο
στρατιώτη του 1974, ένα λαμπρό και ενάρετο νέο, με ήθος και όνειρα για τον ίδιο,
την οικογένεια του και την πατρίδα του.
Η τραγωδία που βίωσε η Κύπρος το 1974 είχε ως αποτέλεσμα και το δικό
του χαμό. Υπηρετούσε τη θητεία του στην Εθνική Φρουρά. Τα ίχνη του χάθηκαν στις
14 Αυγούστου, και από τότε η τύχη του αγνοείτο, μέχρι που τα λείψανα του
εντοπίστηκαν το 2010 κοντά στο χωριό Κλεπίνη.
Ο εντοπισμός των λειψάνων του έγινε κατορθωτός στο πλαίσιο της
λειτουργίας της Διερευνητικής Επιτροπής, στην οποία, μαζί με τους εκπροσώπους
των δυο πλευρών, μετέχει και εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων
Εθνών.
Ο στόχος είναι να τεθεί επιτέλους τέρμα στο ανθρωπιστικό αυτό
πρόβλημα που εξακολουθεί όλα αυτά τα χρόνια να πονάει πολύ κόσμο, Ελληνοκύπριους
και Τουρκοκύπριους, ειδικά τους συγγενείς οι οποίοι έχουν την απαίτηση και το
δικαίωμα να πάρουν απαντήσεις για την τύχη των αγαπημένων τους και να μπορέσουν
να τελέσουν τις κηδείες τους, σύμφωνα με τη θρησκεία και τις ιερές τους
παραδόσεις.
Το έργο που επιτελείται είναι πολύμοχθο και επίπονο, με τη συνεργασία
επιστημόνων και εργαστηρίων για τη διακρίβωση της ταυτότητας των λειψάνων που
εντοπίζονται μετά από πληροφορίες.
Μέχρι τώρα, ταυτοποιήθηκαν τα λείψανα 331 Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων
από τις 1619 περιπτώσεις του 1974, καθώς και 64 άλλα από την ειδική κατηγορία
των πεσόντων. Ταυτοποιήθηκαν επίσης εννέα λείψανα που αφορούν τις περιπτώσεις 43
αγνοουμένων της περιόδου 1963-64. Συνολικά εξακριβώθηκε η ταυτότητα 404
Ελληνοκυπρίων αγνοουμένων.
Σε ό,τι αφορά τους Τουρκοκυπρίους, ταυτοποιήθηκαν 125 λείψανα από
σύνολο 502 περιπτώσεων που κατατέθηκαν στην Επιτροπή. Από αυτές οι 229 αφορούν
την περίοδο 1963-64 και οι 273 το 1974. Αργότερα κατατέθηκε ακόμη ένας αριθμός
36 περιπτώσεων, από τις οποίες δύο είναι του 1974.
Όπως δείχνουν και οι αριθμοί, έχει επιτελεσθεί τα τελευταία χρόνια
μια αξιόλογη πρόοδος στο θέμα των αγνοουμένων, ωστόσο ο όγκος της εργασίας που
απομένει είναι πολύ μεγαλύτερος. Γι’ αυτό και θα πρέπει η συνεργασία στους
κόλπους της Διερευνητικής Επιτροπής να αποδώσει περισσότερο. Είμαστε βέβαιοι ότι
υπάρχουν περιθώρια και δυνατότητες για να επιτευχθεί πολύ μεγαλύτερη πρόοδος. Το
ζήτημα επείγει, μάλιστα, καθώς ολοκληρώνεται ο κύκλος της ζωής όλο και
περισσότερων γονέων καθώς και άλλων συγγενών που πεθαίνουν συνεχίζοντας να είναι
πληγωμένοι από τον μη εντοπισμό των αγαπημένων τους.
Το θέμα έχει εγερθεί στις συναντήσεις των ηγετών των δυο πλευρών, στα
πλαίσια της προσπάθειας που καταβάλλεται για εξεύρεση λύσης στο κυπριακό
πρόβλημα, με την προσδοκία και την ελπίδα ότι θα ληφθούν αποφάσεις οι οποίες θα
διευκολύνουν και θα επιταχύνουν το έργο της Διερευνητικής Επιτροπής, ανεξάρτητα
από την πορεία και τις εξελίξεις στο διάλογο μεταξύ των δυο πλευρών.
Eκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη και της
Κυβέρνησης συλλυπούμαι θερμά τους γονείς του Γιαννάκη Λιασή, Σάββα και Μαρούλα,
όπως και την αδελφή του Τούλα. Ο πόνος τους είναι μεγάλος. Εύχομαι όμως να
λειτουργήσει σαν βάλσαμο στην ψυχή τους το γεγονός ότι ο Γιαννάκης θα βρει
ανάπαυση στα χώματα της αγαπημένης του γης, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε με όλες
τις αξίες και τις αρχές που του έδωσε η οικογένεια και το σχολείο του, εδώ στην
αγαπημένη μας Καρπασία.
Θέλω, ταυτόχρονα, να εκφράσω το μεγάλο μας θαυμασμό προς τους
εγκλωβισμένους γονείς του Γιανννάκη, οι οποίοι υπέμειναν καρτερικά όλα αυτά τα
χρόνια αναμένοντας να πληροφορηθούν για την τύχη του μονάκριβου τους γιού.
Μας συγκλονίζει ιδιαίτερα το γεγονός ότι εδώ στο κοιμητήριο του
χωριού τους έχουν προετοιμάσει μαζί με το δικό τους και τον τάφο του Γιαννάκη.
Σήμερα η γη που τον γέννησε θα δεχτεί με δέος το άξιο τέκνο της.
Ευχόμαστε να έρθει σύντομα η ώρα που επανενωμένη η κοινή μας πατρίδα
θα καταστεί τόπος ειρήνης, ασφάλειας και ευημερίας για όλους τους κατοίκους της.
Είμαστε μια πολύ μικρή χώρα για να έχουμε τόσες αντιπαραθέσεις, τα αποτελέσματα
των οποίων βιώνουμε όλοι με θλίψη. Η πατρίδα μας είναι μικρή για να αντέξει
περισσότερο το διαμελισμό της. Σαράντα χρόνια είναι πολλά. Έχουμε όλοι διδαχθεί
από τα σφάλματα του παρελθόντος και θα ήταν εγκληματικό να τα επαναλάβουμε.
Είναι γι’ αυτούς τους λόγους που οι ηγέτες των δύο κοινοτήτων
καταβάλλουν προσπάθειες για να έρθει επιτέλους η μέρα που με σεβασμό των
ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των θρησκευτικών και άλλων ελευθεριών και της εθνικής
καταγωγής τους οι Ελληνοκύπριοι και οι Τουρκοκύπριοι θα ζήσουμε αρμονικά στην
κοινή μας πατρίδα Η μέρα που θα τιμούμε τους νεκρούς μας με σεβασμό και θα
σταματήσουμε να θρηνούμε άλλους.
Μπορούμε μαζί να
έχουμε ένα πολύ καλύτερο και πιο ευτυχισμένο μέλλον.
Σίγουρα αυτό θα είναι και ευχή του Γιαννάκη Λιασή.
