Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Οικονομικών
κ. Χάρη Γεωργιάδη για τους πεσόντες
κατά την τουρκική εισβολή, στη Λάρνακα
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα στον ιερό
τούτο χώρο για να επιτελέσουμε ένα οφειλόμενο εθνικό καθήκον.
Συγκεντρωθήκαμε για να αποτίσουμε
φόρο τιμής σε αυτούς που οδηγήθηκαν στην υπέρτατη θυσία για την πατρίδα, για την
ελευθερία, για τη δημοκρατία. Σε αυτούς που πορεύτηκαν στην ίδια οδό που
οδηγούσε τα βήματα των ηρώων στο πάνθεο της ελληνικής ιστορίας.
Οφείλουμε σήμερα να ανατρέξουμε με
την επιβεβλημένη σεμνότητα, περίσκεψη και θρησκευτική ευλάβεια στο μαύρο εκείνο
καλοκαίρι.
Και τιμώντας τους ήρωες μας, να
υπερβούμε τα διχαστικά σύνδρομα και τις τραυματικές εμπειρίες του απώτερου
παρελθόντος. Να ψηλαφίσουμε με κριτική διάθεση τα λάθη και τις παραλείψεις μας,
να βαθύνουμε την αυτοσυνειδησία μας και με περίσσευμα γενναιότητας να αναλάβουμε
τις ατομικές και συλλογικές ευθύνες που μας αναλογούν.
Κυρίες και κύριοι,
Το να προσπαθήσει ένας ομιλητής να
μεταδώσει με λόγους το μέγεθος της εθνικής τραγωδίας που έπληξε την πατρίδα μας
το 1974 δεν είναι μια απλή και εύκολη υπόθεση. Ούτε και είναι εφικτό, όσος κι αν
είναι ο πλούτος της ελληνικής γλώσσας, όση κι αν είναι η ένταση των
συναισθημάτων που μας κατακλύζουν, να αποδοθούν όλες οι διαστάσεις και πτυχές
της ανεπανάληπτης προς την πατρίδα θυσίας των παλικαριών της Κύπρου.
Με τρόπο έντονο, κατηγορηματικό
και απερίφραστο επαναλαμβάνουμε την καταδίκη του εγκλήματος που διαπράχθηκε σε
βάρος της πατρίδας μας.
Για άλλη μια φορά, με τον πιο
επίσημο τρόπο, αναγνωρίζουμε το μέγεθος της προσφοράς αλλά και της θυσίας όλων
όσων επέλεξαν την οδό της αντίστασης, της αξιοπρέπειας και της
αυταπάρνησης.
Ανάλογες εκδηλώσεις μνήμης έχουν
νόημα και αξία, όχι γιατί επαναλαμβάνουμε λόγια χιλιοειπωμένα. Αλλά γιατί μέσα
από μια γνήσια και ενσυνείδητη ενδοσκόπηση καλούμαστε να αντλήσουμε μηνύματα,
πρότυπα και διδάγματα.
Και οφείλουμε σήμερα να
επαναλάβουμε την ακλόνητη πίστη μας στην ελευθερία και τη δημοκρατία. Αλλά και
την πεποίθησή μας ότι η καλλιέργεια και η ανοχή του φανατισμού, του δογματισμού,
των ακροτήτων και του διχασμού, αποτελούν δυναμίτη στα θεμέλια της δημοκρατίας
μας.
Αυτό πρέπει να είναι το μεγάλο
ιστορικό δίδαγμα από την τραγωδία του 1974 και την περίοδο που προηγήθηκε. Αυτή
είναι η μεγάλη δική μας ευθύνη σήμερα.
Να τονίσουμε την ανάγκη προσήλωσης
όλων μας στις διαδικασίες εκείνες που προάγουν και στηρίζουν τη νηφάλια πολιτική
σκέψη και συμπεριφορά και τον ελεύθερο αδογμάτιστο πολιτικό διάλογο.
Να αναγνωρίσουμε έμπρακτα το
δικαίωμα σε όλους για έκφραση διαφορετικής και κριτικής άποψης.
Να μείνουμε μακριά από την όποια
προσπάθεια πόλωσης ή αναμόχλευσης των διχαστικών παθών σε μια προσπάθεια
αποπροσανατολισμού και τις προκλήσεις και τις ευθύνες του σήμερα.
Να συνειδητοποιήσουμε, επιτέλους,
ότι σε όλους τους εθνικούς αγώνες ο Ελληνισμός μεγαλούργησε όταν επέδειξε
σωφροσύνη και μεθοδικότητα. Όταν η απέραντη αγάπη του για την πατρίδα
μετουσιώθηκε σε ενότητα και υπευθυνότητα λαού και ηγεσίας.
Κινδύνευσε όμως να χάσει τα πάντα
όταν οδηγείτο στην διχόνοια και τον διχασμό. Όταν παρασυρόταν από τον ανεύθυνο
λαϊκισμό, την πατριδοκαπηλία και τις σκοπιμότητες. Όταν το «εγώ» έμπαινε πάνω
από το «εμείς».
Πρέπει λοιπόν να παραμείνουμε
προσηλωμένοι σε μια πορεία που να οδηγεί τον τόπο μας μπροστά.
Μια πορεία που να οδηγεί σε ένα
κράτος ακόμη πιο δημοκρατικό, φιλελεύθερο και ανεκτικό.
Που στις εξωτερικές του σχέσεις θα
λειτουργεί με αυτοπεποίθηση, εξωστρέφεια και ξεκάθαρο Ευρωπαϊκό
προσανατολισμό.
Που στην εσωτερική του λειτουργία
θα σέβεται τους πολίτες και τα δικαιώματά τους ανεξάρτητα από κομματική
ταυτότητα, πολιτικές καταβολές ή προσωπικές επιλογές.
Ένα κράτος σύγχρονο και
λειτουργικό. Με θεσμούς αξιόπιστους. Με διαδικασίες αδιάβλητες και
αποτελεσματικές. Με εμπεδωμένη την αξιοκρατία και την διαφάνεια.
Ένα κράτος ευθύνης που να σέβεται
και να λογοδοτεί στην κοινωνία και να αντιστέκεται στη διαφθορά και τη διαπλοκή.
Δεν αντέχει ο τόπος μας ανεύθυνες ή ευθυνόφοβες διαχειρίσεις του δημοσίου
χρήματος και σπατάλη του εθνικού πλούτου.
Κυρίες και κύριοι,
Συμπληρώνονται σήμερα 40 ολόκληρα
χρόνια από την τουρκική εισβολή και τον βίαιο διαχωρισμό της πατρίδας μας.
Και οφείλουμε ακριβώς να αρθούμε
στο ύψος των περιστάσεων. Να βρούμε το σθένος και να λάβουμε δύσκολες αλλά
τολμηρές και σωστές αποφάσεις. Για το καλό του τόπου μας. Που να εξυπηρετούν το
κοινωνικό σύνολο και όχι τα κατεστημένα και τα στενά συμφέροντα.
Οφείλουμε να ενώσουμε τις δυνάμεις
μας, να ριχτούμε στον αγώνα της δημιουργίας και της προκοπής.
Οι εμμονές και οι ιδεοληψίες που
τόσο μας στοίχησαν σε όλα αυτά τα χρόνια, δεν έχουν πλέον θέση. Ούτε και μπορεί
να προσφέρουν διέξοδο οι επιλογές του λαϊκισμού και των συνθημάτων.
Είναι η ώρα της αλλαγής. Αλλαγής
σε ρυθμούς, δομές, διαδικασίες και νοοτροπίες. Μόνο έτσι θα αντιμετωπίσουμε τις
δυσκολίες και τις προκλήσεις που έχουμε μπροστά μας. Μόνο έτσι θα καλύψουμε το
χαμένο έδαφος.
Μόνο έτσι θα διασφαλίσουμε την
κρατική και εθνική μας υπόσταση και θα μπορέσουμε να διαχειριστούμε με επάρκεια
και αξιοπιστία κρίσιμα εθνικά ζητήματα.
Μόνο έτσι θα δημιουργήσουμε και
πάλι προοπτική και ελπίδα για την πατρίδα μας και για τις επερχόμενες
γενιές.
Και μόνο έτσι, κυρίες και κύριοι,
θα εκπληρώσουμε το δικό μας χρέος σε αυτούς που σήμερα μας ατενίζουν από το
πάνθεο των ηρώων.
Ας συστρατευθούμε για να
δημιουργήσουμε μια Κύπρο απαλλαγμένη από τα λάθη του παρελθόντος. Μια Κύπρο της
ειρήνης, της σταθερότητας, της ευημερίας και της προκοπής. Μια Κύπρο όπως την
ονειρευτήκαμε και την οραματίστηκαν όλοι όσοι έδωσαν τη ζωή τους γι’ αυτήν.
_______
