Επικήδειος λόγος του Υπουργού Άμυνας κ. Χριστόφορου
Φωκαΐδη, εκ μέρους του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη,
στην κηδεία του Ανδρέα Κυριάκου, πεσόντα κατά την τουρκική εισβολή
(Κυριακή, 8
Ιουνίου 2014, ώρα 16.00, Εκκλησία Αρχαγγέλου Μιχαήλ, Μιτσερό)
Σεβαστό
Ιερατείο,
Κυρίες και
Κύριοι,
Μετά από 40
χρόνια απευθύνουμε το ύστατο χαίρε στον Ανδρέα Κυριάκου, προσευχόμενοι στον
Ύψιστο για αιώνια ανάπαυση της ψυχής του και κατάταξη της μεταξύ των ψυχών των καλών
και των δικαίων.
Σαράντα
πικρά χρόνια για τους γονείς του, Θεοδόση και Ευφροσύνης, που έφυγαν από τη ζωή με την αγωνία για την
τύχη του παιδιού τους να κατακυριεύει τη ψυχή τους. Σαράντα πικρά χρόνια
ιδιαίτερα για τη σύζυγο του Θέκλα και τον γιό του Μάριο που έχασαν τόσο νωρίς σύζυγο
και πατέρα. Αλλά και 40 πικρά χρόνια για την ιδιαίτερη πατρίδα μας που
εξακολουθεί να υποφέρει από τα τετελεσμένα της εισβολής και της κατοχής, και το
λαό μας, με επικεφαλής την ηγεσία του, να συνεχίζει να αγωνίζεται για την
απελευθέρωση της από τους Τούρκους εισβολείς και την επανένωση της σε συνθήκες
ελευθερίας, ασφάλειας και ευημερίας για όλους τους κατοίκους της.
Σε όλο αυτό
το διάστημα, ανεξάρτητα από τις όποιες εξελίξεις στο Κυπριακό, απαίτηση της
δικής μας πλευράς ήταν πάντα η
διακρίβωση και της τελευταίας περίπτωσης αγνοουμένου. Απαίτηση νόμιμη και
δίκαιη πρώτα και κύρια των συγγενών τους που ο χρόνος μετρά και γι’ αυτούς
αντίστροφα, όπως και για όλους μας. Καθώς μοιραία συμπληρώνεται ο κύκλος της
ζωής, τα ερωτήματα, η αγωνία και ο πόνος για τα αγαπημένα πρόσωπα παραμένουν,
με πολλούς από τους συγγενείς να φεύγουν από τη ζωή με την πίκρα και το
παράπονο να αφήνουν ανεξίτηλα τα σημάδια στη ψυχή τους.
Δεν
παραγνωρίζουμε ότι κατά τα τελευταία χρόνια έχει επιτευχθεί πρόοδος στο θέμα
των αγνοουμένων. Αρκετές περιπτώσεις έχουν διαλευκανθεί, και μετά από ανθρωπολογικές εξετάσεις και
εξετάσεις DNA καθίσταται
δυνατή η παράδοση, σε συγγενείς, οστών των αγαπημένων τους προσώπων.
Ωστόσο, οι
περισσότερες περιπτώσεις αγνοουμένων παραμένουν σε εκκρεμότητα. Η διαδικασία
δυστυχώς χωλαίνει. Τα προβλήματα που εξ αρχής παρεισέφρεαν εξακολουθούν να δυσχεραίνουν
το έργο των συνεργείων εκταφών, κυρίως γιατί παρέχονται πληροφορίες που είτε
είναι ελλιπείς είτε είναι μηδαμινές, με αποτέλεσμα κατά το τελευταίο διάστημα
να παρουσιάζεται μειωμένο το ποσοστό επιτυχίας των εκταφών.
Αυτό μας
ανησυχεί και μας προβληματίζει ιδιαίτερα. Η όλη διαδικασία θα πρέπει να
επιταχυνθεί. Προ πάντων θα πρέπει να
υπάρξει η πλήρης συνεργασία της Τουρκικής πλευράς με το άνοιγμα όλων των
αποκαλούμενων στρατιωτικών ζωνών, ώστε
τα συνεργεία εκταφών να μπορέσουν να φέρουν σε πέρας το έργο τους. Πολύ δε
περισσότερο, θα πρέπει η Τουρκία να συνεργαστεί στο θέμα της παροχής των αναγκαίων πληροφοριών για τις
πολλές και αδιερεύνητες ακόμα περιπτώσεις αγνοουμένων.
Το δικαίωμα
των συγγενών για όλες τις πληροφορίες και την αλήθεια που κρύβει η κάθε
περίπτωση αγνοούμενου, είναι πλήρες και διεθνώς κατοχυρωμένο.
Αναμένουμε
λοιπόν από την άλλη πλευρά να συνεργαστεί
με την απαιτούμενη καλή θέληση και ειλικρίνεια - όπως και η δική μας
πλευρά για τις περιπτώσεις Τουρκοκύπριων αγνοουμένων - χωρίς η προσπάθεια να
είναι πώς και με πιο τρόπο να εξυπηρετήσει σκοπιμότητες και να αποκρύψει
ευθύνες, οι οποίες βασίζονται σε γεγονότα και αλήθειες που βοούν.
Η τελευταία
απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ομιλεί καθ’ εαυτής
για τις ευθύνες της Τουρκίας. Η απώλεια
αγαπημένων προσώπων, όπως και η ταλαιπωρία και η αγωνία τόσων χρόνων, δεν
μπορεί, βέβαια, να αποτιμηθεί σε χρήμα. Όμως
η επιδίκαση αποζημιώσεων για ηθική βλάβη στους συγγενείς των αγνοουμένων ύψους
30 εκατομμυρίων ευρώ, καταδεικνύει κατά τρόπο σαφή και κατηγορηματικό το
μέγεθος των ευθυνών της Τουρκίας, η οποία θα πρέπει πλέον να εγκαταλείψει την
τακτική της κωλυσιεργίας και της απόκρυψης στοιχείων και να συνεργαστεί αποτελεσματικά
για τη διερεύνηση και της τελευταίας περίπτωσης αγνοουμένου, ώστε το ανθρωπιστικό
αυτό πρόβλημα της Κύπρου να επιλυθεί επιτέλους οριστικά.
Αυτό
επιβάλλει το χρέος μας αποχαιρετώντας σήμερα τον Ανδρέα Κυριάκου, στη μνήμη του
οποίου κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ.
Ο Ανδρέας
Κυριάκου έπεσε ηρωϊκά μαχόμενος υπερασπίζοντας τα πάτρια εδάφη. Όλες οι
μαρτυρίες και τα άλλα στοιχεία συγκλίνουν σε αυτό. Παρόλο που το όνομα του
περιελήφθη από την αρχή στον κατάλογο των αγνοουμένων, ήταν εντούτοις γνωστό
πως ετάφη από συμπολεμιστές του στο κοιμητήριο του Καραβά, μαζί με τέσσερεις άλλους στρατιώτες.
Εντοπίστηκε νεκρός στις 22 Ιουλίου μέσα στα λεμονόδενδρα της περιοχής ύστερα από ανταλλαγή πυρών με τους Τούρκους
εισβολείς.
Ανήκε στο
366 Τάγμα Πεζικού που από το Παλιομέτοχο μετακινήθηκε στις 20 Ιουλίου στον
Καραβά για να βοηθήσει στην απόκρουση της Τουρκικής απόβασης.
Στην περιοχή
«Πικρό Νερό» το Τάγμα δέχθηκε κανονιοβολισμούς από τα τουρκικά πλοία. Συνέχισε
όμως την πορεία του και έφθασε στο Έξι Μίλι, όπου οι άνδρες του τάγματος
βρέθηκαν αντιμέτωποι με τουρκικές μονάδες
που είχαν εν τω μεταξύ αποβιβαστεί. Ακολούθησαν σφοδρές μάχες. Την επόμενη
ημέρα, στις 21 Ιουλίου, οι άνδρες του 366 Τάγματος Πεζικού, ανεφοδιάστηκαν στην
περιοχή Μύλοι, χωρίστηκαν σε ομάδες και μετέβησαν στις περιοχές Παλαιοσόφου,
Ζέφυρου και Μότιδων, όπου ακροβολίστηκαν επανδρώνοντας αμυντικές θέσεις. Στις
22 Ιουλίου, το νεκρό σώμα του Κυριάκου βρέθηκε σε σημείο παραπλεύρως του
κέντρου «Φοντάνα Αμορόζα».
Για να
δικαιώσουμε τη θυσία του, όπως και την θυσία των άλλων νέων μας που το
καλοκαίρι του 1974 αντιστάθηκαν στον Τουρκικό Αττίλα και έπεσαν μαχόμενοι
εκπληρώνοντας στο ακέραιο το καθήκον τους προς την πατρίδα, θα πρέπει να υποστηρίξουμε ενεργά τις προσπάθειες για
εξεύρεση λύσης του Κυπριακού προβλήματος η οποία να είναι λειτουργική και
βιώσιμη και να στηρίζεται στις αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως και
στις αρχές του Καταστατικού Χάρτη και τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών.
Η προσπάθεια
που καταβάλλει προς την κατεύθυνση αυτή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι γνήσια
και επιδεικνύει ταυτόχρονα ισχυρή πολιτική βούληση. Την ίδια βούληση αναμένουμε
να επιδείξει στο τραπέζι των συνομιλιών και η τουρκική πλευρά.
Θέλουμε να
ελπίζουμε πως τις προσπάθειες αυτές θα βοηθήσει και η επιπλέον δυναμική η
οποία δημιουργείται από το έντονο
διεθνές ενδιαφέρον που επιδεικνύεται το τελευταίο διάστημα από ισχυρές χώρες
και γενικά από όλη τη διεθνή κοινότητα.
Αποχαιρετούμε
λοιπόν τον Ανδρέα Κυριάκου με αυτή την προσδοκία και αυτή την ελπίδα: Να
κλείσουν οριστικά οι μαύρες σελίδες που συνδέονται με το Κυπριακό και σύντομα
να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε όλοι μαζί το δρόμο που οδηγεί στην επανένωση της
πατρίδας μας.
Αιωνία ας
είναι η μνήμη του.
