Με μεγάλη χαρά αλλά και συγκίνηση αποδέχθηκα
την πρόσκλησή σας να παραστώ και να απευθύνω χαιρετισμό σε αυτή την εκδήλωση για
την κοπή της βασιλόπιτας της Παγκύπριας Ένωσης Προσφύγων (ΠΕΠ)
, που
πραγματοποιείται στις ελεύθερες περιοχές της Κύπρου αφού, δυστυχώς, 40 σχεδόν
χρόνια μετά τη βάρβαρη τουρκική εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή των
πατρογονικών μας εδαφών στο βόρειο τμήμα της νήσου, οι πρόσφυγες εξακολουθούν
ακόμα να παραμένουν πρόσφυγες.
Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο η κοπή της
βασιλόπιτας με την ευκαιρία του νέου έτους 2014, το οποίο προσδοκούμε και
ελπίζουμε να είναι πάντα ελπιδοφόρο και χαρούμενο, αποκτά ιδιαίτερη σημασία και
βαρύτητα μέσα στις συνθήκες και το περιβάλλον της προσφυγιάς. Εύχομαι, και το
ελπίζω πραγματικά, του χρόνου να κόψουμε τη βασιλόπιτα στα πάτρια εδάφη, γιορτάζοντας
όχι μόνο την έλευση του νέου έτους αλλά και την επιστροφή των προσφύγων στις
εστίες τους, εκεί όπου οι περισσότεροι από εσάς – μιλώ για την πρώτη γενιά των
προσφύγων – έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει.
Γνωρίζω, λοιπόν, ότι κάθε τέτοιο χαρμόσυνο
γεγονός, όπως είναι η κοπή της βασιλόπιτας, αποτελεί για τους πρόσφυγες
ταυτόχρονα και πηγή θλίψης, εξαιτίας ακριβώς του βιαίου ξεριζωμού που επήλθε το
‘74 και όλης αυτής της ατέρμονης προσμονής για λύση του Κυπριακού και επιστροφή
στις πατρογονικές εστίες. Και είναι αυτό το συναίσθημα της χαρμολύπης που
κατακλύζει σήμερα την ψυχή μου.
Παρόλα ταύτα, διαπιστώνουμε ότι εξακολουθείτε
να κρατάτε ψηλά – και το λέγω με θαυμασμό – το λάβαρο του αγώνα για
αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων και την εφαρμογή του
κοινοτικού κεκτημένου σε όλη την επικράτεια της νήσου. Πιστεύω ακράδαντα ότι
αυτός ο αγώνας των προσφύγων για ελευθερία και απαλλαγή από τα δεινά της
κατοχής, με μπροστάρη την ΠΕΠ, η οποία λειτουργούσε και εξακολουθεί να
λειτουργεί πάντα με γνώμονα τα καλώς νοούμενα συμφέροντα των εκτοπισθέντων, θα
συνεχιστεί μέχρι την τελική δικαίωση.
Να προσθέσω, ως οφειλόμενο φόρο τιμής, πως σε
καιρούς χαλεπούς και κάτω από αντίξοες συνθήκες, η ΠΕΠ επιτέλεσε και
εξακολουθεί να επιτελεί ένα έργο αξιοθαύμαστο για το οποίο όλοι όσοι υπηρετούν τους
σκοπούς της έχουν κάθε δικαίωμα να αισθάνονται υπερήφανοι.
Αναφέρθηκα προηγουμένως στο μεγάλο ζητούμενο
που είναι η λύση του Κυπριακού, μια σωστή, δίκαιη και ισορροπημένη λύση η οποία
θα επιτρέπει στους Έλληνες της Κύπρου να επιβιώσουν κάτω από συνθήκες ασφάλειας
στη γη των προγόνων τους και με όλα τα ανθρώπινα δικαιώματά τους εξασφαλισμένα,
χωρίς εκπτώσεις και υπεκφυγές.
Δυστυχώς, η τουρκική αδιαλλαξία δεν επέτρεψε
μέχρι σήμερα την εξεύρεση μιας συνολικής διευθέτησης του εθνικού μας ζητήματος.
Παρά τις αντιξοότητες όμως, και όπως γνωρίζετε, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης έχει ήδη αναλάβει μια νέα εντατική
πρωτοβουλία προώθησης των προσπαθειών επίλυσης του Κυπριακού, τόσο σε ευρωπαϊκό
επίπεδο όσο και σε επίπεδο ΟΗΕ, με στόχο την επανέναρξη διαπραγματεύσεων για
συνολική επίλυση του Κυπριακού στη βάση των ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών, του
διεθνούς και ευρωπαϊκού δικαίου και της διασφάλισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
όλων των Κυπρίων. Δεν
έχουμε το δικαίωμα μιας νέας αποτυχίας. Γι’ αυτό απαραίτητη προϋπόθεση για την
Κυβέρνηση προκειμένου να ξεκινήσουν ουσιαστικές διαπραγματεύσεις, είναι η
επιβεβαίωση της βάσης και της μεθοδολογίας των συνομιλιών καθώς και η
κατάλληλη, πλήρης και σωστή προετοιμασία.
Εν
αναμονή των όποιων εξελίξεων και πιστή στις εξαγγελίες της, η Κυβέρνηση δεν
αδράνησε αλλά, αντίθετα, προσπαθεί με κάθε τρόπο να αμβλύνει το ανθρώπινο και δυσβάστακτο
δράμα των προσφύγων. Να μου επιτρέψετε να θίξω ακροθιγώς, και για σκοπούς
υπενθύμισης, δύο πτυχές:
Πρώτον,
την αναγνώριση των εκ μητρογονίας εκτοπισθέντων, μια αναγνώριση με την οποία
αίρεται μια κατάφωρη αδικία που διαρκούσε για δεκαετίες εις βάρος των προσφύγων.
Με βάση την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου και του σχετικού νομοσχεδίου που
ψηφίστηκε από τη Βουλή, αποδίδεται σε όλους τους εκ μητρογονίας εκτοπισθέντες
η προσφυγική ιδιότητα και εξασφαλίζεται η επί ίσοις όροις συμμετοχή τους σε όλα
ανεξαίρετα τα κυβερνητικά σχέδια που απευθύνονται στους πρόσφυγες. Είναι αδύνατο
να αρνηθεί οποιοσδήποτε καλόπιστα τόσο τη συμβολική σημασία της απόφασης
πλήρους εξίσωσης των εκ πατρογονίας και εκ μητρογονίας εκτοπισθέντων, όσο και
την ουσιαστική σημασία σε ό,τι αφορά την απόκτηση προσφυγικής ταυτότητας και
ίσης πρόσβασης στα εκάστοτε ισχύοντα στεγαστικά σχέδια.
Δεύτερον, την πανεθνική προσπάθεια που
καταβάλλεται τόσο από την Κυβέρνηση όσο και από τα κοινοβουλευτικά κόμματα που
μετέχουν στο Εθνικό Συμβούλιο για την απόδοση κινήτρων σε όλους όσους έχουν ακίνητη
ιδιοκτησία στα κατεχόμενα ώστε, ει δυνατόν, να μην αισθάνονται την ανάγκη να
προσφεύγουν στην ούτω καλούμενη «επιτροπή αποζημιώσεων» και να ξεπουλούν τις
περιουσίες τους. Επί του προκειμένου, όμως, δεν θα πω περισσότερα για να μην
προκαταλάβω, έστω άθελά μου, τις τελικές αποφάσεις του Εθνικού Συμβουλίου.
Κλείνοντας, θέλω να μου επιτρέψετε να
ευχαριστήσω εκ νέου το Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΕΠ και όλους εσάς που
βρίσκεστε απόψε εδώ γι’ αυτή την τιμητική και συγκινητική πρόσκληση.
Εύχομαι σε όλες και σε όλους προσωπικά και
στις οικογένειές σας ευτυχισμένο νέο έτος και καλή λευτεριά.
___________________
