Με ευλάβεια και σεμνότητα προσήλθαμε στον
ιερό τούτο χώρο, για να τιμήσουμε έναν ήρωα και να εκφράσουμε, απλά και
ανθρώπινα, τα αισθήματα της εκτίμησης και της ευγνωμοσύνης μας για τη
θυσία της ζωής του στον βωμό της ελευθερίας της πατρίδας.
Αυτές τις στιγμές της εθνικής μνήμης και αποτιμώντας τη θυσία του ανθυπολοχαγού των Καταδρομών Αντώνη Αντωνίου, αναλογιζόμαστε τις δικές μας ιστορικές ευθύνες που καθορίζουν το δικό μας χρέος τιμής προς την πατρίδα. Αυτός είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής προς τους ήρωες μας, την ιστορία, την πατρίδα και το έθνος μας.
Με αυτές τις σκέψεις και επιφορτισμένος με τη βαριά ευθύνη και το προνόμιο να αποτυπώσω με τον πρέποντα σεβασμό το μεγαλείο και το νόημα της θυσίας του, θα επιχειρήσω να αναφερθώ στην ηρωική μορφή του ανθυπολοχαγού Αντώνη Αντωνίου, τον ανδριάντα του οποίου έχω την τιμή να αποκαλύψω σήμερα, εδώ στο Πελένδρι, τη γη που τον γέννησε και τον ανέθρεψε.
Συγχαίρω κατ’ αρχάς, την οικογένεια του ήρωα και τον Αθλητικό Όμιλο Πελενδρίου «Τσαγγάρης» για την ανέγερση του μνημείου, καθώς και την κοινοτική Αρχή για την παραχώρηση του χώρου και ευχαριστώ θερμά για την τιμή που μου κάνετε να μιλήσω για τον ήρωα και τη θυσία του.
Τέτοιες εκδηλώσεις μας βοηθούν να συντηρήσουμε ζωντανή τη μνήμη των αγώνων και των ηρώων μας και να χαλυβδώσουμε την πίστη και την εθνική μας συνείδηση. Μας επιτρέπουν να αντλήσουμε διδάγματα και πρότυπα για να χαράξουμε τον δρόμο μας προς το μέλλον.
Ο Αντώνης Αντωνίου γεννήθηκε στο Πελένδρι το 1954 και ήταν το πρώτο παιδί της πολύτεκνης οικογένειας του Χριστάκη και της Κυριακής Αντωνίου. Τελειώνοντας το δημοτικό σχολείο συνέχισε τις σπουδές του στα Πρότυπα Εκπαιδευτήρια Λεμεσού, στα λογιστικά, αποφοιτώντας με άριστα.
Τον Ιούλιο του 1973 κατατάγηκε στην Εθνική Φρουρά, στον Λόχο Ορεινών Καταδρομών. Επιλέγηκε ως δόκιμος αξιωματικός και μετά την εκπαίδευσή του στη Θεσσαλονίκη επέστρεψε ως δόκιμος ανθυπολοχαγός στην Κύπρο, έτοιμος να υπερασπιστεί τα εδάφη της πατρίδας.
Δεν άργησε να κληθεί στο καθήκον. Στις 20 Ιουλίου 1974, την αποφράδα εκείνη μέρα, ο ανθυπολοχαγός της 33ης Μοίρας Καταδρομών Αντώνης Αντωνίου βρέθηκε να υπεραμύνεται του πάτριου εδάφους στη φλεγόμενη περιοχή της τουρκικής απόβασης στον Άγιο Γεώργιο Κερύνειας. Στις 22 Ιουλίου, θεάθηκε για τελευταία φορά να πολεμά με την ομάδα του, με αυταπάρνηση, μερικές εκατοντάδες μέτρα από τον χώρο της απόβασης.
Ο Αντώνης μαζί με τους συντρόφους του έδωσαν σκληρή μάχη. Κατά την τακτική αποχώρηση από τον χώρο της εισβολής εγκλωβίστηκε μαζί με άλλους συντρόφους του εντός χαράδρας. Προσπαθώντας να διασπάσουν τον ασφυκτικό κλοιό του εχθρού, τα παλικάρια του ανθυπολοχαγού Αντωνίου έδωσαν άνιση μάχη μέσα σε μια πραγματική κόλαση. Ο εχθρός, με δεδομένη την παντοδυναμία πυρός, κτυπούσε από παντού. Από στεριά, αέρα και θάλασσα.
Έτσι ο ανθυπολοχαγός των Καταδρομών πέρασε στο πάνθεον των ηρώων. Υπηρετώντας την αρχή «εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης».
Έκτοτε το όνομά του ήταν μεταξύ εκείνων των οποίων η τύχη αγνοείτο. Οι γονείς και τα αδέλφια του Αντώνη για 36 χρόνια μάταια προσπαθούσαν να μάθουν για τον δικό τους άνθρωπο. Τον Φεβρουάριο του 2010, η Ερευνητική Επιτροπή για τους Αγνοούμενους, βάζει τέλος στα δραματικά ερωτήματα της οικογένειας. Τα οστά του βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο δίπλα στο γήπεδο του Γυμναστικού Συλλόγου «Πράξανδρος», της μαρτυρικής Κερύνειας.
Μετά από 37 χρόνια, στις 28 Φεβρουαρίου 2010, τα ιερά οστά του ήρωα ανθυπολοχαγού, επιστρέφουν στη γενέτειρα γη, με τιμές πραγματικού ήρωα. Σε αυτή εδώ τη γη, η αξιέπαινη πρωτοβουλία της οικογένειας του ήρωα και του Αθλητικού Ομίλου Πελενδρίου «Τσαγγάρης», μας φέρνει μπροστά στον ανδριάντα του ανθυπολοχαγού Αντώνη Αντωνίου. Για να μας θυμίζει την παντοτινή ευγνωμοσύνη μας απέναντί του και τις ευθύνες μας απέναντι στον ηρωισμό και τη θυσία του.
Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες,
Τιμημένοι συγγενείς του ήρωα ανθυπολοχαγού,
Αποτίνοντας φόρο τιμής στον Αντώνη Αντωνίου, απευθύνουμε προς κάθε κατεύθυνση το μήνυμα ότι συνεχίζουμε, με πίστη στον δίκαιο αγώνα μας για μια έντιμη, αξιοπρεπή, δίκαιη και βιώσιμη λύση του κυπριακού προβλήματος.
Σήμερα, η Κύπρος βρίσκεται μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Η μια επιλογή που έχουμε μπροστά μας είναι η πολιτική της αναποφασιστικότητας και της αδράνειας που θεμελιώνει όμως τα τετελεσμένα. Η προσέγγιση των δογματικών αρνήσεων που απλώς παρατείνει το αδιέξοδο.
Η άλλη επιλογή είναι η επιλογή της εθνικής ευθύνης και της συνέπειας. Η πολιτική του πατριωτικού ορθολογισμού και του διεκδικητικού ρεαλισμού. Η επιλογή του ωφελίμου και όχι του αρεστού. Η πολιτική της διορατικότητας και των τολμηρών πρωτοβουλιών που μπορεί να δημιουργήσουν, έστω και αυτή την ύστατη στιγμή, μια νέα δυναμική και την προοπτική για την οικονομική και την εθνική ανόρθωση της πατρίδας μας.
Θέλω από αυτό το βήμα να σας διαβεβαιώσω με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο πως η Κυβέρνηση και εγώ προσωπικά επιλέγουμε, για άλλη μια φορά, τον δρόμο της εθνικής ευθύνης. Θα συνεχίσουμε να πολιτευόμαστε υπεύθυνα και εποικοδομητικά με γνώμονα πάντα το συμφέρον της πατρίδας. Θα συνεχίσουμε να αποτελούμε το σταθερό ανάχωμα σε κάθε προσπάθεια εκτροπής αλλά και σε κάθε φωνή επικίνδυνου λαϊκισμού, από όπου κι αν αυτή προέρχεται.
Αυτό που σήμερα προέχει είναι να ενώσουμε δυνάμεις, να συνειδητοποιήσουμε και, μέσα από τον προβληματισμό, να αποφασίσουμε πως έφτασε η ώρα να αποτρέψουμε τους στόχους και τις επιδιώξεις της Τουρκίας. Μοναδικός στόχος της πάντοτε υπήρξε, όπως όλοι θα πρέπει να έχουμε κατά νου, από το 1956 η διχοτόμηση της πατρίδας μας και αυτή πρέπει να αγωνιστούμε να αποτρέψουμε όπως και τους κινδύνους τουρκοποίησης.
Για 39 χρόνια τώρα αγωνιζόμαστε για την ειρηνική επίλυση του κυπριακού προβλήματος. Αγωνιζόμαστε για λύση που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό, θα απαλλάσσει την Κύπρο από τα ξένα στρατεύματα, θα αποκαθιστά και θα διασφαλίζει τα αναφαίρετα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες όλων των Ευρωπαίων Κυπρίων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Λύση η οποία θα επανενώνει την πατρίδα μας.
Το Κυπριακό ήταν και παραμένει η μεγαλύτερη εθνική πρόκληση, παρά τις δυσχερείς οικονομικές συνθήκες που βιώνει σήμερα η πατρίδα μας. Παράλληλα με τις τιτάνιες προσπάθειες που καταβάλλουμε για να μπορέσει να εξέλθει ο τόπος από τη δεινή οικονομική θέση στην οποία έχει περιέλθει, συνεχίζουμε να εργαζόμαστε για την επίτευξη λύσης του εθνικού μας προβλήματος που αποτελεί την κορυφαία προτεραιότητα για την πατρίδα και τον λαό της.
Θα το επαναλάβω για πολλοστή φορά. Είμαι αποφασισμένος να εργαστώ για τη λύση. Γιατί μία λύση του Κυπριακού θα μπορούσε να βοηθήσει και στο ξεπέρασμα της σημερινής οικονομικής κρίσης.
Αγαπητοί φίλες και φίλοι,
Αυτή η μικρή, διαιρεμένη χώρα έχει πολύ μεγαλύτερες ευκαιρίες ανάπτυξης και ευημερίας, αν οι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι συμφωνήσουμε σε μια λύση με την οποία θα ξεπεραστεί η διαίρεση. Σε αυτή την προσπάθεια, απαραίτητη είναι η συνεργασία της Τουρκίας. Αντί η τουρκική ηγεσία να αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας και να σκέπτεται δυναμικές ή άλλες επιχειρήσεις, θα έπρεπε να αναρωτηθεί αν δεν ήλθε η ώρα να επιλύσουμε από κοινού, με τολμηρά βήματα, κατά κύριο λόγο από την κατοχική δύναμη, το Κυπριακό. Να εργαστούμε από κοινού για να δώσουμε ένα τέλος σε ένα χρονίζον πρόβλημα που μόνο με δυστυχία, πόνο και κόστος βαρύνει τους ανθρώπους αυτού του τόπου.
Στην οικονομία γίνεται μια τεράστια προσπάθεια για αντιμετώπιση της κατάστασης και επαναφορά της Κύπρου σε ρυθμούς ανάπτυξης. Το έργο που κληθήκαμε να χειριστούμε δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά είμαστε σίγουροι ότι με τη συνεργασία όλων θα τα καταφέρουμε.
Η επιτυχής κατάληξη των προσπαθειών της Κυβέρνησης εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον καθένα μας προσωπικά, από τον κυπριακό λαό που μέχρι σήμερα έχει επιδείξει συνείδηση και υψηλό επίπεδο ευθύνης και από όλους τους φορείς της κοινωνίας και της οικονομίας.
Θέλω ιδιαίτερα να επισημάνω την υπεύθυνη στάση την οποία ο κυπριακός λαός επιδεικνύει στις τόσο δύσκολες δοκιμασίες στις οποίες υποβάλλεται. Τα δεδομένα αισθήματα ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης μου απέναντι σε αυτό τον λαό δεν είναι αρκετά για να ανταποδώσουν το μέγεθος της συνεισφοράς του στην τιτάνια προσπάθεια της ανοικοδόμησης και της επανεκκίνησης της κυπριακής οικονομίας. Ο κυπριακός λαός, η κυπριακή κοινωνία, ο κάθε Κύπριος ξεχωριστά, έχουν παραδώσει μαθήματα υπευθυνότητας και ευσυνειδησίας σε όλους τους λαούς της Ευρώπης, είτε υποφέρουν είτε όχι από την οικονομική κρίση.
Συμπατριώτισσες και συμπατριώτες,
Είμαστε καταδικασμένοι από την Ιστορία και εντεταλμένοι από τους προγόνους μας, αλλά και από αυτούς που θα ´ρθουν μετά από εμάς στην κυπριακή γη, να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση αλλά και την ανοικοδόμηση της χώρας μας.
Είμαστε χρεωμένοι από την Ιστορία να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές μια ενωμένη, ελεύθερη, δημοκρατική και ευημερούσα Κύπρο. Να παραδώσουμε μια πατρίδα με πολιτική και οικονομική σταθερότητα που να εμπνέει στους πολίτες της σιγουριά και εμπιστοσύνη για το σήμερα και για το αύριο. Μια πατρίδα στην οποία να σχεδιάζουμε το μέλλον των παιδιών μας σε συνθήκες ειρήνης, αξιοπρέπειας και ασφάλειας. Αυτό το χρέος προς την πατρίδα και τους ήρωες μας δεν μπορούμε να το αφήσουμε ανεξόφλητο.
Αυτές τις ώρες της εθνικής μνήμης, αποτιμώντας τη θυσία του ήρωα ανθυπολοχαγού Αντώνη Αντωνίου, αναλογιζόμαστε τις δικές μας ιστορικές ευθύνες που καθορίζουν το δικό μας χρέος τιμής προς την πατρίδα. Αυτός είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής προς τους ήρωές μας, την ιστορία, την πατρίδα και το έθνος μας.
Αυτό τον ελάχιστο φόρο τιμής αποτίνουμε σήμερα με την αποκάλυψη της προτομής του ήρωα υποσχόμενοι πως αιωνία θα παραμείνει και θα κρατήσουμε τη μνήμη του.
