Ο κ. Κενεβέζος στον επιμνημόσυνο λόγο του ανέφερε:
"Τριάντα εννέα χρόνια μετά τις αποφράδες μέρες σε βάρος της Κύπρου μαζευτήκαμε στον ιερό αυτό χώρο, για να τιμήσουμε τη μνήμη του ηρωικού παλικαριού της Γεράσας, του Σάββα Σάββα, που έδωσε τη ζωή του σε ηλικία 20 χρόνων για να υπερασπιστεί την πατρώα γη.
Τιμούμε σήμερα τη μνήμη ενός αγαπημένου τέκνου της Γεράσας, το οποίο μεγάλωσε γαλουχημένο με τις αξίες της φυλής. Αξίες που υπερασπίστηκε με όλες του τις δυνάμεις, και με αυτή ακόμα την ίδια του τη ζωή. Όπως μας λένε αυτοί που τον ήξεραν, ο Σάββας ήταν ένας καλός άνθρωπος, πάντα με χαμόγελο, με προθυμία για προσφορά, και με ξεχωριστή αγάπη για την πατρίδα και τους συνανθρώπους του.
Στα 18 του χρόνια κατατάχθηκε για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Η βάρβαρη τουρκική εισβολή τον βρίσκει στο 399ο Τάγμα Πεζικού με τον βαθμό του Λοχία. Έτσι στις 20 Ιουλίου του 1974, αντί να απολύεται από τον στρατό, τον συναντάμε στην πρώτη γραμμή στην περιοχή της CYTA στη Λευκωσία. Μετά τον θάνατο του διμοιρίτη του, αναλαμβάνει ο ίδιος τη διοίκηση της διμοιρίας του. Η δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής τον βρίσκει να πολεμά τον Τούρκο εισβολέα στην περιοχή Γρηγορίου και να προσπαθεί με τα λίγα παλικάρια που διαθέτει να καλύψει την αναδίπλωση της ΕΛΔΥΚ. Αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις για να κρατήσει ελεύθερη την περιοχή. Στις 16 Αυγούστου του 1974, σύμφωνα με τον διοικητή του και τους συναγωνιστές του, ενώ προσπαθούσε να υψώσει την ελληνική σημαία στο ύψωμα της Σχολής Γρηγορίου, για να δώσει σημεία στην ΕΛΔΥΚ για τις θέσεις της Εθνικής Φρουράς, μια σφαίρα από την πλευρά των Τούρκων του έκοψε το νήμα της ζωής.
Μέσα σ’ εκείνες τις τραγικές στιγμές της μάχης το σώμα του παρέμεινε για λίγο στο σημείο όπου άφησε την τελευταία του πνοή και στη συνέχεια τάφηκε στο στρατιωτικό κοιμητήριο Λακατάμιας. Οι χαροκαμένοι γονείς του έφυγαν από τη ζωή χωρίς να καταφέρουν να θάψουν το παιδί τους στη γενέτειρά του όπως θα ήθελαν, όπως του άξιζε. Το μόνο που ήξεραν ήταν πως ο γιος τους θυσιάστηκε για την πατρίδα και ήταν περήφανοι γι’ αυτό. Τους τίμησε με τον καλύτερο τρόπο τόσο αυτούς όσο και τη γενέτειρά του. Έφυγε ο Σάββας στον ανθό της νιότης του και όλοι θα τον θυμούνται όπως αρμόζει σε κάθε ελεύθερο άνθρωπο.
Τριάντα εννέα χρόνια λοιπόν από τότε. Και οι σκηνές ολοζώντανες να θυμίζουν την υπέροχη θυσία των ηρώων για ελευθερία και δημοκρατία.
Τριάντα εννέα χρόνια μετά, βρισκόμαστε σήμερα εδώ εκκλησία, πολιτεία και λαός, για να τιμήσουμε τη μνήμη ενός παλικαριού, για να εκφράσουμε την εκτίμησή μας και την ευγνωμοσύνη μας για το θάρρος, την τόλμη και τον ηρωισμό του να υπερασπιστεί την πατρίδα για να ζήσουμε εμείς ελεύθεροι. Ο Σάββας όπως και τόσοι άλλοι ήρωές μας, τίμησε στο ακέραιο τον όρκο που έδωσε προς την πατρίδα, πότισε με το αίμα του τη μαρτυρική γη της Κύπρου. Εκείνος έκανε το χρέος του και με το παραπάνω. Το χρέος το δικό μας, πολιτείας και λαού, όμως είναι πολύ πιο βαρύ υπό τις συνθήκες που ζούμε σήμερα.
Η πατρίδα μας στενάζει κάτω από την μπότα του βάρβαρου Αττίλα μετά από το δίδυμο έγκλημα σε βάρος της. Η τραγωδία του ’74, σημάδεψε για πάντα τη ζωή του λαού μας. Θρηνήσαμε, κλάψαμε για τον ξεριζωμό, για την προδοσία, αλλά καταφέραμε να σηκωθούμε, να σταθούμε στα πόδια μας και να ξανακτίσουμε τη ζωή μέσα από τα συντρίμμια και τα ερείπια. Κάποιοι, όμως, δεν είχαν αυτή την επιλογή. Κάποιοι πλήρωσαν βαρύτερο τίμημα. Όπως ο Σάββας. Εδώ ο δρόμος δεν είχε επιστροφή. Κι όπως ο Ευριπίδης και η Ελπίδα των οποίων η ζωή θάφτηκε μαζί με το άψυχο κορμί του παιδιού τους στο στρατιωτικό κοιμητήριο της Λακατάμιας. Έχουμε καθήκον απέναντι στους ήρωές μας, απέναντι στην πατρίδα μας να αγωνιστούμε, για να την ελευθερώσουμε και να ζήσουμε ο καθένας στη γη του, όπως έζησαν και οι πρόγονοί μας, στη γη που μας γέννησε. Είναι υποχρέωση απέναντι σ’ αυτούς που έφυγαν υπερασπιζόμενοι την πατρίδα.
Σήμερα λοιπόν επιβεβαιώνουμε γι’ ακόμη μια φορά πως ποτέ δεν θα συμφιλιωθούμε με τη στρέβλωση του νοήματος της θυσίας των ηρώων της πατρίδας μας. Δίνουμε τη διαβεβαίωση πως με γνώση της ιστορικής αλήθειας και με επίγνωση του χρέους μας έναντι των γενεών που έφυγαν και των γενεών που θα έρθουν, θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για την επίτευξη ειρηνικής λύσης του κυπριακού προβλήματος, η οποία να εδράζεται στις αρχές του Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Δικαίου, αλλά πρωτίστως να εμπεριέχεται σ’ αυτή το στοιχείο του δικαίου, για να είναι δυνατή η αποδοχή της από τον λαό. Να διακηρύξουμε απλά και να εμμείνουμε χωρίς ταλαντεύσεις, πως το Κυπριακό είναι θέμα εισβολής και κατοχής ενός ανεξάρτητου κράτους από την Τουρκία. Και να υποδείξουμε πως όσοι ενδιαφέρονται πραγματικά για λύση δίκαιη και βιώσιμη θα πρέπει να στρέψουν το ενδιαφέρον, την επιρροή και τις πιέσεις τους προς την κατοχική δύναμη.
Από τη Γεράσα, γενέτειρα του Σάββα Σάββα, με δεδομένη τη συνεχιζόμενη τουρκική αδιαλλαξία, διακηρύσσουμε τη σταθερή μας άρνηση να αποδεχθούμε τα τετελεσμένα του τουρκικού εγκλήματος και την εμμονή μας σε λύση δημοκρατική, λειτουργική και βιώσιμη στη βάση των αρχών του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου. Μια λύση που δικαιούται και αξίζει ο λαός μας, όπως και ο κάθε λαός.
Δηλώνουμε ότι δεν υπάρχει δύναμη που να μπορεί να κάμψει την αντίσταση του λαού μας, για να αποδεχθεί λύση που θα θέτει σε κίνδυνο την εθνική και φυσική επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού και την ομαλή συμβίωση όλων των νόμιμων κατοίκων της Κύπρου σε ένα ελεύθερο και δημοκρατικό κράτος.
Η τέλεση μνημοσύνων και η υποχρέωση μας να επαναλαμβάνουμε κάποιες φορές μακρόσυρτους επιμνημόσυνους λόγους δεν πείθουν τον λαό μας. Ο λαός έχει ανάγκη από πράξεις και όχι λόγια.
Το φετινό μνημόσυνο του Σάββα Σάββα συμπίπτει με την πρωτοφανή οικονομική κρίση που πλήττει τη χώρα μας. Λάθη και παραλείψεις, αναβλητικότητα, κωλυσιεργία οδήγησαν στη δημοσιονομική εκτροπή και στην τραπεζική κρίση. Με μεθοδικότητα, με αποφασιστικότητα, χωρίς αναβλητικότητα και με συναίσθηση της κατάστασης που επικρατεί στον τόπο μας, η Κυβέρνηση καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια διαχείρισης αυτής της κρίσης. Οι πρώτες ενδείξεις είναι σαφώς θετικές. Όμως αυτό δεν είναι καν το πρώτο βήμα. Περισσότερο από πριν πρέπει όλοι να εντείνουμε και να εντατικοποιήσουμε την προσπάθειά μας. Σ’ αυτή τη μεγάλη και δύσκολη προσπάθεια πρωταγωνιστής είναι ο ίδιος ο λαός. Είναι ο Κύπριος πολίτης που με πολλή σωφροσύνη, με πολλή υπομονή και δείγματα αξιοπρέπειας συμβάλλει με το δικό του τρόπο στην προσπάθεια να ξεπεράσουμε τη σημερινή κρίση και να επαναφέρουμε την οικονομία μας σε τροχιά ανάπτυξης. Διότι είναι πολύ καλά γνωστό πως μια ισχυρή οικονομία αποτελεί κορυφαία παράμετρο μιας αποτελεσματικής εθνικής στρατηγικής και σε ό,τι αφορά την εθνική δικαίωση.
Παράλληλα στέλνουμε ένα μήνυμα σε όσους με πρόσχημα την οικονομική κρίση θεωρούν ότι μπορεί χωρίς προετοιμασία, να έχουμε διαδικασίες express για λύση του Κυπριακού. Όσοι επιθυμούν λύση έχουν καθήκον να στραφούν προς την πλευρά της αδικοπραγούσας κατοχικής Τουρκίας και να την πείσουν να συμμορφωθεί.
Με την ευκαιρία του σημερινού μνημοσύνου, ξαναμετρούμε τις δυνάμεις μας, αλλά πρωτίστως συναισθανόμαστε τις ευθύνες μας.
Και σε αυτή την κρίσιμη στιγμή για τον τόπο μας δηλώνουμε την αποφασιστικότητα και την ετοιμότητά μας να κάνουμε το παν για να δικαιώσουμε τη θυσία του Σάββα, αλλά και όλων των ηρώων μας".
