Σήμερα, με αισθήματα έντονης συγκίνησης,
παρευρισκόμαστε στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου για να συμμετάσχουμε σε μια
εθνική μυσταγωγία. Το καθήκον μας καλεί να ωθήσουμε νοερά τη σκέψη μας
για να ανταμώσει τους πεσόντες και αγνοουμένους της κοινότητας Ξυλοφάγου
και να ξαναζωντανέψει τα βαθύτερα μηνύματα της ηρωικής τους θυσίας.
Στις δύσκολες μέρες που διανύουμε, στο γέρμα των δικών μας καιρών, ας αποτίσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής στα παλληκάρια της ακριτικής μας κοινότητας. Ας πετάξουμε σαν τα αηδόνια του Βαλαωρίτη για να συναντήσουμε τα ανδρειωμένα τους κόκκαλα που, εκτός από τις δάφνες, περιμένουν και την εθνική μας Άνοιξη.
Σύγχρονοι ακρίτες, αντάξιοι των ιστορικών φρουρών των Βυζαντινών συνόρων, θυσιάστηκαν κατά τα θλιβερά γεγονότα που σημάδεψαν τη νεότερη κυπριακή ιστορία. Ο φόρος αίματός τους βαρύς και αξεθύμαστος. Κοινός, όμως, για όλους ο σκοπός του αγώνα τους. Η σκυτάλη της ιστορικής μνήμης παραδόθηκε αλώβητη από γενιά σε γενιά, έτσι που να καταλήξουμε σε μια διαχρονική ανθρωποθυσία που μετατρέπει όλους εμάς σήμερα σε υπερήφανους προσκυνητές της υπέρτατης προσφοράς τους.
Υπερασπίστηκαν με πίστη και αφοσίωση την πατρίδα μας και έδωσαν μαθήματα ηρωισμού και αυταπάρνησης. Η θυσία τους άφθαστη και ο κατάλογος τους μακρύς. Η παράθεσή του δεικνύει τον αιμοσταγή εχθρό και την διαχρονική του προσπάθεια να εξαφανίσει οτιδήποτε ελληνικό και χριστιανικό από τον ιερό τούτο τόπο.
Με χρυσά γράμματα γράφτηκαν στον ανεξίτηλο πάπυρο της ιστορίας ο Μιχαλάκης Βραχίμης και ο Πέτρος Θεοχάρους, οι οποίοι προστάτευσαν με ηρωισμό την ανεξαρτησία της νεοσύστατης τότε Κυπριακής Δημοκρατίας κατά την τουρκανταρσία του 1963 – 64. Οι Ανδρέας Κάτζιη, Νίκος Κάτζιη, Αντώνης Γερασίμου, Χριστοφής Ππασιά, Πέτρος Λοΐζου, Φρίξος Παναγιώτου, Λοΐζος Χρίστου και Γιωργαλλής Γιωργαλλή αντιστάθηκαν γενναία κατά του Τούρκου εισβολέα, το μαύρο καλοκαίρι του 1974, και έπεσαν μαχόμενοι. Οι Θεοφάνης Θεοφάνους, Αναστάσης Καρατζιά, Σταύρος Σταύρου, Κυριάκος Τζιάπρα και Σταύρος Μούσσουλου κατά την ίδια χρονική περίοδο αγωνίστηκαν με απαράμιλλο θάρρος, όμως η τύχη τους αγνοείται μέχρι σήμερα. Ο Χαράλαμπος Χαραλάμπους το 1998, με πράξη αυταπάρνησης, δέχθηκε τα φονικά πυρά του κατακτητή ενώ προσπαθούσε να βοηθήσει κατοίκους της Αθηαίνου που κρατούνταν ως όμηροι Τούρκου στρατιώτη.
Σήμερα στεκόμαστε ευλαβικά μπροστά στους μάρτυρες της Ξυλοφάγου. Γνωρίζουμε πως οι όποιες λέξεις είναι λίγες για να περιγράψουν την ευγνωμοσύνη του κυπριακού λαού για την υπέρτατη θυσία τους. Δεν ξεχνούμε την προσφορά τους, και το σύνθημα αυτό ας αντηχήσει ξανά στα αυτιά μας, αλλά και στα αυτιά όσων επιβουλεύονται τις τύχες των αδυνάτων και προσδοκούν σε λήθη. Λησμονιά της αλήθειας, των πραγματικών γεγονότων και των πραγματικών υπαίτιων της επαπειλούμενης διχοτόμησης, του κύριου υπεύθυνου της καταστροφικής μανίας και της πειρατικής πρακτικής που θέλει να αλωνίζει ως κραταιός σουλτάνος στις ελληνικές θάλασσες.
Τους ήρωες μας, λοιπόν, δεν τους μοιρολογούμε. Το καλύτερο μνημόσυνο για αυτούς είναι η υπόσχεση ότι θα σταθούμε όρθιοι στις εθνικές επάλξεις που μας κληροδότησαν. Ότι θα διδάξουμε στα παιδιά μας την ιστορική αλήθεια όπως την βίωσαν οι μάρτυρές της, και όχι όπως την φαντάστηκαν όσοι εξυπηρετούν αλλότρια συμφέροντα. Ότι ο λαός μας δεν θα εγκαταλείψει τον αγώνα δικαίωσης. Θα βρούμε τη δύναμη και τη χαμένη μας αξιοπρέπεια για να υπερασπιστούμε ξανά τα ιερά και τα όσια της φυλής μας.
Η θυσία των εθνομαρτύρων της κοινότητας Ξυλοφάγου, αλλά και ολόκληρου του κυπριακού ελληνισμού κατά τους αγώνες του έθνους, άφησε σε εμάς ιερή παρακαταθήκη. Την υποχρέωση να εξασφαλίσουμε ότι δεν χάρισαν τη ζωή τους σε ανίκανους διαχειριστές, αλλά την έθεσαν στη διάθεση της πατρίδας και του εθνικού συμφέροντος. Την υποχρέωση να διασφαλίσουμε το μέλλον του λαού μας και την συνέχιση του αγώνα για το δίκαιο και τη νομιμότητα, ενωμένοι και αποποιούμενοι οποιωνδήποτε προσωπικών ή κομματικών συμφερόντων.
Σήμερα, σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές που βιώνει ο τόπος μας εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, τα μηνύματα της θυσίας των ηρωικών νεκρών μας μοιάζουν επίκαιρα όσο ποτέ άλλοτε. Αποτελεί υπέρτατο χρέος για όλους μας η εξασφάλιση της επιβίωσης του λαού μας και συνάμα η καλλιέργεια πρόσφορου εδάφους ώστε οι μελλοντικές γενιές να μπορέσουν να εξελιχθούν και να ακμάσουν, αφήνοντας πίσω τα λάθη του παρελθόντος. Πρέπει εμείς να θέσουμε τα σωστά θεμέλια που απαιτούνται για να κτιστεί η κυπριακή οικονομία και κοινωνία της επόμενης μέρας.
Παράλληλα, όμως, οι όποιες οικονομικές δυσκολίες δεν πρέπει να μας αποπροσανατολίζουν. Κύριο μέλημα της Κυβέρνησης ήταν και θα παραμείνει η λύση του κυπριακού προβλήματος. Προτεραιότητά μας είναι η προσπάθεια εξεύρεσης μιας δίκαιης και λειτουργικής λύσης, στη βάση των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και του Διεθνούς Δικαίου. Απαιτούμε μια επανενωμένη Κύπρο, απαλλαγμένη από κατοχικά στρατεύματα και με κατοχυρωμένα όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών της. Αξιώσεις αυτονόητες, που όμως η συνεχής τουρκική αδιαλλαξία έχει μετατρέψει σε αιτίες αντιπαραθέσεων, με απώτερο στόχο να θέσει τους δικούς της όρους και ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα στις επερχόμενες συνομιλίες.
Διαφαίνεται ότι η Τουρκία επιδιώκει την προώθηση των υποχθόνιων σχεδιασμών της με αναγνώριση των τετελεσμένων της εισβολής και κατοχής. Την απόδοση οντότητας στο ψευδοκράτος, για να διεκδικεί δικαιώματα στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Την διασύνδεση του υποθαλάσσιου εθνικού μας πλούτου με την νομιμοποίηση των ειδεχθών εγκλημάτων της, μέσω της μη λύσης του κυπριακού προβλήματος. Αυτό είναι που ενδιαφέρει την Τουρκία και όχι οι ειλικρινείς διαπραγματεύσεις τις οποίες επικαλείται. Οι καθημερινές αμφισβητήσεις και προκλήσεις της με στόχο τα κυριαρχικά μας δικαιώματα έχουν ενταθεί σε τέτοιο βαθμό που αποκαλύπτονται πλέον οι πραγματικές της προθέσεις, οι οποίες αρχικά επικεντρώνονται στον εκφοβισμό όσων συνεργάζονται με τη χώρα μας σε θέματα ενέργειας. Η τουρκική πολιτική της τρομοκρατίας, η οποία κρύβεται πίσω από τη στρατιωτική της ισχύ και το παρωχημένο επεκτατικό της σύνδρομο, δεν θα καταφέρει να κάμψει τις αντιστάσεις του λαού μας. Η Κυπριακή Δημοκρατία, λόγω των πολιτικών αναταραχών που επισυμβαίνουν στην ευρύτερη περιοχή μας, αλλά και λόγω της προοπτικής εκμετάλλευσης του φυσικού της πλούτου, έχει πλέον αναβαθμιστεί γεωπολιτικά. Με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και ορθολογιστικές κινήσεις ενεργειακής και αμυντικής διπλωματίας πρέπει να απαντήσουμε στη καταστρατήγηση των αρχών δικαίου, τον εγκλωβισμό και τη θυματοποίηση της πατρίδας μας. Με ενότητα, σκληρή δουλειά και εθνική συνεννόηση οφείλουμε να ανακάμψουμε το συντομότερο και να θωρακίσουμε τη χώρα μας. Να δώσουμε την διαπραγματευτική δυνατότητα στην πλευρά μας για να χειριστεί επιτυχώς τα νέα δεδομένα.
Ελληνίδες, Έλληνες,
Οι θυσίες των ηρώων μας δεν αποτελούν ματαιοπονία του λαού μας, αλλά διαχρονικό σηματοδότη υπενθύμισης του χρέους μας έναντι των επερχόμενων γενιών και του πολύπαθου τόπου μας. Εκφράζουν τον φάρο ο οποίος δείχνει το δρόμο που πρέπει να διαβεί το καράβι της πατρίδας μας, ψάχνοντας για απάνεμο λιμάνι ασφάλειας, προόδου και ευημερίας. Ας υποσχεθούμε στους αθάνατους νεκρούς μας ότι θα συνεχίσουμε τον αγώνα τους με πίστη, υπομονή και πείσμα, μέχρι την τελική δικαίωση.
Αιωνία τους η μνήμη.
