|
Με
συνείδηση εθνικής ευθύνης και ιστορικού χρέους μαζευτήκαμε σήμερα εδώ
στον Ιερό Ναό Αγίου Σάββα για να αποτίσουμε τον οφειλόμενο φόρο τιμής
στα παλληκάρια του Δήμου Λιβαδιών που θυσιάστηκαν στο βωμό της
ελευθερίας, της εδαφικής ακεραιότητας και της ανεξαρτησίας της πατρίδας
μας. Μαζευτήκαμε σήμερα εδώ για να αναβαπτιστούμε στο νάμα της λεβεντιάς
τους, να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις μας και να ορθώσουμε το ανάστημα
και το εθνικό μας φρόνημα απέναντι στις δοκιμασίες που περνά ο τόπος
μας.
Με αισθήματα συγκίνησης και εθνικής
υπερηφάνειας μνημονεύουμε σήμερα τους ήρωες του Δήμου Λιβαδιών. Τον
Ανδρέα Στυλιανού, τον Λευτέρη Γεωργίου Αβραάμ, τον Χαράλαμπο Παντελή
Πάλμα, τον Αρτέμη Κολόμπο, τον Ανδρέα Χριστοφόρου Αποστόλου, τον Μιχάλη
Θεοδούλου και τον Στέλιο Ελευθερίου.
Ο Ανδρέας Στυλιανού με την έναρξη της
τουρκικής εισβολής κατετάγη έφεδρος στο 211 Τ.Π.. Τοποθετήθηκε σε
φυλάκιο στη Λευκωσία παρά την πράσινη γραμμή, όπου έλαβε μέρος σε μάχες
για την αντιμετώπιση της προέλασης των Τούρκων εντός της Λευκωσίας. Δύο
μόλις μέρες μετά την κατάταξή του ως έφεδρος στην Εθνική Φρουρά,
τραυματίστηκε θανάσιμα κατά την ανταλλαγή πυρών με τουρκικά στρατεύματα.
Τα οστά του ταυτοποιήθηκαν το 1999.
Ο Λευτέρης Γεωργίου Αβραάμ με την έναρξη της
τουρκικής εισβολής κατετάγη έφεδρος στο 226 Τ.Π., η έδρα του οποίου
βρισκόταν στη Λάρνακα. Με την έναρξη της β’ φάσης της τουρκικής εισβολής
το 226 Τ.Π. μετακινήθηκε σε περιοχή του Τραχωνίου-Κυθρέας για ενίσχυση
της αμυντικής γραμμής Μιας Μηλιάς-Τραχωνίου. Τα τουρκικά στρατεύματα,
εκμεταλλευόμενα την υπεροπλία τους, τον μεγάλο αριθμό αρμάτων μάχης και
την κάλυψη από την πολεμική αεροπορία τους, κατόρθωσαν να διασπάσουν την
αμυντική γραμμή της Εθνικής Φρουράς στην περιοχή, με αποτέλεσμα να
δοθεί διαταγή για οπισθοχώρηση. Τα οστά του Αβραάμ εντοπίστηκαν σε
ομαδικό τάφο στις κατεχόμενες περιοχές.
Το όνομα του Χαράλαμπου Παντελή Πάλμα ήταν
καταχωρημένο στον κατάλογο των αγνοουμένων. Τα ίχνη του είχαν χαθεί μετά
από σφοδρές και άνισες μάχες με τα τουρκικά στρατεύματα, τα οποία
κατέλαβαν το φυλάκιο στο οποίο βρισκόταν στον Άγιο Παύλο Λευκωσίας,
επανδρώνοντας αμυντικές θέσεις της Εθνικής Φρουράς ως έφεδρος στο 391
Τ.Ε.. Υπό την εποπτεία των Ηνωμένων Εθνών, οι νεκροί τάφηκαν σε ομαδικό
τάφο ενώ η ταυτοποίησή τους έγινε αργότερα.
Τον κατάλογο των πεσόντων στρατιωτών μας
κοσμεί και το όνομα του Αρτέμη Κολόμπου από την Μια Μηλιά Αμμοχώστου. Με
την έναρξη της τουρκικής εισβολής, ο Αρτέμης Κολόμπου, υπηρετώντας στο
201 Τ. Π., έλαβε μέρος στις μάχες της Εθνικής Φρουράς που διεξήχθησαν
στην περιοχή Καράολος Αμμοχώστου. Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων
τραυματίστηκε θανάσιμα και μεταφέρθηκε νεκρός στο Νοσοκομείο Αμμοχώστου.
Το όνομα του Ανδρέα Χριστοφόρου Αποστόλου
βρισκόταν στον κατάλογο των αγνοουμένων μέχρι που τα οστά του
εντοπίστηκαν και ταυτοποιήθηκαν. Με την έναρξη της τουρκικής εισβολής ο
Ανδρέας Αποστόλου κατετάγη έφεδρος στο 228 Τ.Π., η έδρα του οποίου
βρισκόταν στη Λάρνακα, ενώ μετά την έναρξη της β’ φάσης της τουρκικής
εισβολής μεταφέρθηκε με το Τάγμα του σε περιοχή του Τραχωνίου-Κυθρέας
επανδρώνοντας κι αυτός αμυντικές θέσεις της Εθνικής Φρουράς. Μετά από
διάσπαση της αμυντικής γραμμής στην περιοχή Μιας Μηλιάς-Τραχώνι-Κυθρέας,
δόθηκε εντολή για οπισθοχώρηση κατά την οποία χάθηκαν τα ίχνη του
Ανδρέα Αποστόλου. Τα οστά του εντοπίστηκαν αργότερα σε ομαδικό τάφο στις
κατεχόμενες περιοχές.
Ο Μιχάλης Θεοδούλου από την Αμμόχωστο, μετά
τη βασική του εκπαίδευση στην Εθνική Φρουρά, τοποθετήθηκε στην 173
ΜΑ/Τ.Π., η οποία είχε την έδρα της στον Καράολο Αμμοχώστου. Με την
έναρξη της τουρκικής εισβολής, η Β΄ Πυροβολαρχία της 173 ΜΑ/Τ.Π., στην
οποία ανήκε ο Μιχάλης Θεοδούλου, μετακινήθηκε στην περιοχή Μια Μηλιάς,
όπου έταξε τα πολυβόλα της κατά μήκος της γραμμής Μιάς
Μηλιάς-Κουτσοβέντη. Στις 14 Αυγούστου 1974 τουρκικά στρατεύματα
εξαπέλυσαν μεγάλη και συντονισμένη επίθεση κατά των θέσεων της Εθνικής
Φρουράς στην περιοχή Μιας Μηλιάς-Τραχώνι-Κυθρέας-Κουτσοβέντη,
κατορθώνοντας να διασπάσουν τις αμυντικές γραμμές της Εθνικής Φρουράς.
Ακολούθησε διαταγή για οπισθοχώρηση κατά την οποία χάθηκαν τα ίχνη του
Μιχάλη Θεοδούλου, ενώ τα οστά του ανευρέθηκαν και ταυτοποιήθηκαν
αργότερα.
Ο Στέλιος Ελευθερίου Χρίστου κατετάγη
έφεδρος στο 226 Τ.Π. με έδρα στη Λάρνακα, στις 20 Ιουλίου 1974. Λίγες
μέρες πριν την β΄ φάση της τουρκικής εισβολής το 226 Τ.Π. μετακινήθηκε
στο Παλαίκυθρο και στη συνέχεια σε περιοχή του Τραχωνίου-Κυθρέας όπου
επάνδρωσε αμυντικές θέσεις της Εθνικής Φρουράς. Τουρκικά στρατεύματα
κατάφεραν να διασπάσουν την αμυντική γραμμή της Εθνικής Φρουράς και
ακολούθησε διαταγή οπισθοχώρησης κατά την οποία χάθηκαν τα ίχνη του
Στέλιου Χρίστου. Τα οστά του εντοπίστηκαν στις κατεχόμενες περιοχές και
ταυτοποιήθηκαν με τη μέθοδο DNA.
Μνημονεύουμε σήμερα και τους δολοφονηθέντες
Πανίκο Κεμέκκη, Παναγιώτη Κάττο, Γεώργιο Γεωργίου, Ιωάννη Θεοδούλου
Μπάκα, Ανδρέα Φανή και Γεώργιο Αποστόλου.
Με αισθήματα δέους και συγκίνησης
απευθύνουμε, παράλληλα, δέηση για την ανεύρεση των αγνοουμένων
στρατιωτών μας Κώστα Κωσταντίνου, Θεόδουλου Χρίστου Θεοδούλου, Γεώργιου
Αργυρού, Γαβριήλ Μιχαήλ, Αντώνη Χριστοφόρου Αποστόλου και Παρασκευά
Ελευθερίου. Δέηση απευθύνουμε, επίσης, και για την εξακρίβωση της τύχης
των Ανδρέα Πλάρκου και Μιχάλη Ζαννέττου.
Συμπατριώτες, συμπατριώτισσες,
Η απόδοση τιμής στους πρωταγωνιστές των
μεγάλων αγωνιστικών στιγμών της ιστορίας μας αποτελεί επιτακτικό μας
χρέος και μια ακοίμητη υπόμνηση για τα διδάγματα που οφείλουμε να
αντλούμε για τη συνέχιση και καταξίωση ενός αγώνα που δεν έχει ακόμα
δικαιωθεί.
Και αν, παρά τις αμέτρητες θυσίες και τους
αγώνες, ο κυπριακός Ελληνισμός περνά σήμερα άλλη μια δοκιμασία, έχουμε
χρέος απέναντι στην ιστορία να σταθούμε αγέρωχοι τιμώντας την
παρακαταθήκη που μας άφησαν οι πρόγονοί μας. Η αντιμετώπιση των μεγάλων
εθνικών προκλήσεων, όπως η αδυσώπητη οικονομική κρίση που βιώνουμε,
υπαγορεύει την ιστορική αφύπνιση ως αναγκαίο βήμα εθνικής ανάτασης και
ως στοιχειώδη πράξη αυτογνωσίας και αυτοκριτικής για όσα οφείλαμε να
πράξουμε και δυστυχώς δεν πράξαμε.
Το πνεύμα της θυσίας των ηρώων που σήμερα
ευλαβικά τιμούμε πρέπει να γιγαντώνει την αποφασιστικότητα και να
χαλυβδώνει την πίστη μας να υπερασπιστούμε το δίκαιο, την ιστορία και
την εθνική μας αξιοπρέπεια. Η εθνική τραγωδία που εξακολουθεί να βιώνει ο
τόπος μας 39 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή απαιτεί ενότητα,
αποφασιστικότητα, συλλογική δράση και σκληρή δουλειά. Ετούτες τις πικρές
μέρες της μνήμης και της οδύνης είναι ευκαιρία να διατρανώσουμε με όλη
τη δύναμη της ψυχής μας ότι η ένταση της οικονομικής κρίσης δεν θα
κάμψει την πίστη και τη θέλησή μας για ένα καλύτερο αύριο.
Και θα ήθελα με τη σημερινή ευκαιρία να
διατρανώσω την αποφασιστικότητα της Κυβέρνησης αλλά και του συνόλου της
πολιτικής ηγεσίας να μην ενδώσουμε στις ιταμές προκλήσεις και απειλές
της Τουρκίας και να μην υποχωρήσουμε σε αθέμιτες πιέσεις. Εμείς
αξιοποιούμε τη χρονική και πολιτική συγκυρία. Θωρακίζουμε την πατρίδα
μας οικοδομώντας ένα ισχυρό πλέγμα συμμαχιών.
Και στέλνουμε το ξεκάθαρο μήνυμα της
αξιοπρέπειας αλλά και της συνεργασίας. Για χιλιάδες τώρα χρόνια
βρισκόμαστε σε τούτη τη γη. Και εδώ θα παραμείνουμε με νύχια και με
δόντια, κόντρα σε όσους επιβουλεύονται τον εξανδραποδισμό του Κυπριακού
Ελληνισμού.
Τιμώντας τους αγώνες του λαού μας,
παραμένουμε προσηλωμένοι στη δικαίωση του αγώνα των ηρώων μας και στο
ανεξόφλητο προς την πατρίδα μας χρέος. Γονυπετείς υποκλινόμαστε στο
απαράμιλλο μεγαλείο της θυσίας των παλληκαριών μας και δεσμευόμαστε να
συνεχίσουμε να διεκδικούμε την αξιοπρέπεια της πατρίδας μας.
Αιωνία ας είναι η μνήμη τους και ανεξίτηλο το παράδειγμα της θυσίας τους στο βωμό της τιμής και του χρέους. |
|
