14/7/13

Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού κ. Κυριάκου Κενεβέζου στο εθνικό μνημόσυνο του ήρωα Ντίνου Παύλου 14/07/2013

Με αισθήματα ψυχικής ανάτασης και εθνικής περηφάνιας τελούμε σήμερα το ετήσιο μνημόσυνο του Ντίνου Παύλου, του αγωνιστή της αντίστασης που με πάθος και αυταπάρνηση υπηρέτησε την πατρίδα σε καιρούς δύσκολους, το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 1974, προσφέροντας τη ζωή του στον βωμό της δημοκρατίας και της νομιμότητας.

Μνημονεύουμε σήμερα εδώ, στον Ιερό Ναό της Αγίας Μαρίνας στη Δορά, με πόνο ψυχής και με βαθιά συγκίνηση, το εκλεκτό τέκνο της Κύπρου που αντιστάθηκε στην παράνομη δράση των πραξικοπηματιών, διδάσκοντας έμπρακτα πίστη και αφοσίωση στα πανανθρώπινα ιδανικά της δημοκρατίας, της ειρήνης και της ελευθερίας.

Στις 15 Ιουλίου 1974, όταν γραφόταν η πιο μελανή σελίδα της σύγχρονης ιστορίας μας, όταν η Χούντα των Αθηνών και οι εδώ συνεργάτες της, της ΕΟΚΑ Β΄, άνοιγαν διάπλατα τις κερκόπορτες στον βάρβαρο Τούρκο κατακτητή, οδηγώντας τον τόπο σε μια ανείπωτη τραγωδία, ο Ντίνος αντέταξε τα στήθη του ενάντια στην προδοσία και έπεσε ηρωικά για την τιμή και την αξιοπρέπεια της Κυπριακής Δημοκρατίας και της δημοκρατικά εκλεγμένης ηγεσίας της.

Παρά τον αγώνα και τις θυσίες του Ντίνου και των άλλων αγωνιστών της δημοκρατίας και της ελευθερίας, ο σχεδιασμός που καταστρώθηκε από τα ξένα κέντρα εξουσίας και στόχευε στη διχοτόμηση της Κύπρου υλοποιήθηκε, οδηγώντας στον εφιάλτη του δίδυμου εγκλήματος σε βάρος της Κύπρου. Η Άγκυρα, που καραδοκούσε να εφαρμόσει τα διχοτομικά σχέδιά της σε βάρος του Κυπριακού Ελληνισμού, αξιοποιώντας το έγκλημα της 15ης Ιουλίου ως άλλοθι, εισέβαλε στο νησί μας σπέρνοντας τον θάνατο και την καταστροφή. Χιλιάδες νεκροί και τραυματίες, αγνοούμενοι, πρόσφυγες και εγκλωβισμένοι, πόνος, δυστυχία και εξαθλίωση είναι μερικά από τα δεινά που επισώρευσε το δίδυμο έγκλημα του 1974.

Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,

Τιμούμε σήμερα τη μνήμη του Ντίνου Παύλου, του αγωνιστή της δημοκρατίας, 39 χρόνια μετά τον θάνατό του στις 15 Ιουλίου 1974 και υποκλινόμαστε με ευλάβεια μπροστά στo μεγαλείο της θυσίας του. Μιας θυσίας που μας εμπνέει στους δύσκολους καιρούς που περνούμε, μιας θυσίας που φωτίζει τον δρόμο του αγώνα μας για δικαίωση μέσα από την προσήλωση σε πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά. Ως κοινωνία έχουμε χρέος και καθήκον να τιμούμε τους ήρωές μας, γιατί λαοί που αναγνωρίζουν τις ηρωικές θυσίες και που διατηρούν ζωντανή την ιστορική μνήμη και αλήθεια, μη επιτρέποντας στον χρόνο να οδηγήσει την προσφορά τους στη λήθη, μπορούν να ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον.

Στη σύζυγο του Ελένη και στα τρία παιδιά του, τον Παύλο, τον Πανίκο και τον Ντίνο, που τόσο πόνεσαν και υπέφεραν από τον άδικο χαμό του δικού τους ανθρώπου, του στηρίγματός τους σε εκείνους τους δύσκολους καιρούς, θέλω να τονίσω με έμφαση ότι πρέπει να είναι περήφανοι για τον σύζυγο και τον πατέρα τους, για τον ήρωα Ντίνο Παύλου. Μπορεί ο Ντίνος να έφυγε νωρίς από την οικογένειά του, έμεινε όμως αθάνατος για την πατρίδα μας την Κύπρο, φάρος για τους αγώνες που έχουμε να δώσουμε, πυξίδα για τις αρχές, τις αξίες και τα ιδανικά που πρέπει να επιδιώξουμε.

Κι αν ζούσε σήμερα ο Ντίνος είμαι βέβαιος ότι, με την αγωνιστικότητα που τον διέκρινε, θα μας καλούσε όλους με ενότητα και ομοψυχία να δράσουμε συλλογικά και υπεύθυνα για να αντιμετωπίσουμε όλοι μαζί μέσα από μια σχεδιασμένη στρατηγική τα σημερινά εθνικά και οικονομικά αδιέξοδα που βιώνει ο τόπος μας. Θα μας καλούσε σε συστράτευση και συσπείρωση δυνάμεων, να εργαστούμε για άρση των συνεπειών της εισβολής, για επούλωση των πληγών του 74, για μια εθνικά αποδεκτή και δίκαιη λύση στο Κυπριακό.

Έχουν περάσει 39 χρόνια από τις αποφράδες εκείνες μέρες του καλοκαιριού του 1974 και οι πληγές παραμένουν ανοικτές. Παρά τις ειλικρινείς προσπάθειες που καταβάλλουμε διαχρονικά για εξεύρεση μιας ειρηνικής, δίκαιης και βιώσιμης λύσης, πάντα προσκρούουμε στις παράλογες απαιτήσεις της κατοχικής δύναμης και την αδιαφορία των ισχυρών της γης. Παρά την απογοήτευση, γιατί ο χρόνος περνά και οι προσπάθειες μας δεν έχουν τελεσφορήσει, έχουμε υποχρέωση να συνεχίσουμε την αναζήτηση μιας δίκαιης λύσης. Είναι χρέος απέναντι στους ήρωές μας να συνεχίσουμε την αντίσταση και τον αγώνα, να απαιτήσουμε την εφαρμογή και στην Κύπρο του ευρωπαϊκού και του διεθνούς δικαίου, διακηρύσσοντας την αντίθεσή μας στην αποδοχή των τετελεσμένων της εισβολής και της κατοχής ως την μορφή λύσης του Κυπριακού. Με συνέπεια και προσήλωση σε κοινά αποδεκτές αρχές λύσης, Κυβέρνηση, κόμματα και λαός θα πρέπει να αξιοποιήσουμε την κάθε ευκαιρία, στέλλοντας τα ορθά μηνύματα παντού, στους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στη διεθνή κοινότητα.

Ιδιαίτερα τώρα που η Κύπρος μας μαστίζεται από τις πρωτόγνωρες συνέπειες της οικονομικής κρίσης, το μήνυμά μας θα πρέπει να γίνει ακόμη πιο δυνατό και ξεκάθαρο σε εχθρούς και φίλους. Κάτω από το βάρος της οικονομικής κρίσης, ο κυπριακός Ελληνισμός δεν υποχωρεί από τα δίκαια του και δεν αποδέχεται την επιβολή άδικης λύσης, λύσης που να θέτει σε κίνδυνο την εθνική και φυσική επιβίωσή μας στην πατρώα γη, λύσης που να μην διασφαλίζει την προοπτική ειρηνικής συμβίωσης όλων των νομίμων κατοίκων του νησιού σε συνθήκες ασφάλειας και δημοκρατίας.

Το καλύτερο μνημόσυνο στη μνήμη του Ντίνου και όλων των αγωνιστών της Κύπρου είναι να φανούμε αντάξιοι των προσδοκιών τους και να δικαιώσουμε τη θυσία τους αναστηλώνοντας την οικονομία του τόπου μας και διασφαλίζοντας για τα παιδιά μας μια ελεύθερη, ειρηνική και επανενωμένη πατρίδα, χωρίς στρατούς κατοχής και εποίκους. Μόνο έτσι θα γαληνέψει η ψυχή του Ντίνου και όλων των άλλων ηρωικών παλικαριών που θυσιάστηκαν για τη δημοκρατία και την ελευθερία.

Ας προβληματιστούμε λοιπόν όλοι και όλες και ας ενώσουμε και πάλι τις δυνάμεις μας ειδικά στις δύσκολες τούτες ώρες που περνά η ιδιαίτερή μας πατρίδα, μακριά από μικροκομματικές σκοπιμότητες. Ας θυμηθούμε ότι μόνο μονιασμένοι και σαν μια γροθιά μπορούμε να πετύχουμε πολλά και ειδικά τη σωτηρία της πατρίδας μας. Αυτό θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τους ήρωές μας.

Ας είναι αιωνία η μνήμη του.