Μνημονεύουμε σήμερα με φορτισμένη τη μνήμη
και σφιγμένη την καρδιά τα 13 παλικάρια της Εθνικής Φρουράς, της
Πυροσβεστικής και της ΕΜΑΚ που, στο απόγειο της νιότης τους οι πλείστοι,
έδωσαν το υπέρτατο αγαθό της ζωής σε εντεταλμένη υπηρεσία. Η οδύνη και η
πίκρα μας για τον τραγικό όσο και άδικο χαμό των ηρώων μας θα μας
συντροφεύει για πάντα.
Είναι δύσκολο τόσο συναισθηματικά όσο και ψυχικά να μετρήσουμε τον πόνο, τη λύπη, την πίκρα και την οργή των γονιών, των συζύγων, των παιδιών και των αδελφών των όσων άδικα και τραγικά χάθηκαν εκείνη την αποφράδα ημέρα. Των όσων αυτοβούλως προσέφεραν τη ζωή τους «ποτέ από το χρέος μη κινούντες». Των όσων χάθηκαν εν ειρήνη, θύματα της ανευθυνότητας και της επιπολαιότητας μιας Πολιτείας που ταπεινά σήμερα υποκλίνεται στη μνήμη τους. Και που με συντριβή καταθέτει μια δημόσια απολογία, μια μεγάλη συγγνώμη για όσα όφειλε εγκαίρως να πράξει, και, δυστυχώς, παρέλειψε, για να προστατεύσει τα παιδιά της.
Η εδώ παρουσία μου δεν υποδηλοί παρά την τιμή που θέλω να αποδώσω σε δεκατρείς υπηρέτες των ενόπλων δυνάμεων που έδωσαν τη ζωή τους για τη διαφύλαξη της αξιοπρέπειας της Πολιτείας και της πατρίδας μας.
Όμως, δεν περιορίζομαι στην αναφορά των δεκατριών που ευόρκως θυσίασαν τη ζωή τους, αλλά με αυτοκριτική διάθεση αναγνωρίζω και τις ευθύνες που η κάθε ευνομούμενη Πολιτεία οφείλει να αναλαμβάνει.
Είμαι εδώ για να αποτίσω τον απαιτούμενο φόρο τιμής, αλλά ταυτόχρονα και δημόσια να αναγνωρίσω τη μέγιστη και αποκλειστική ευθύνη για όσα τραγικά και ανεπανάληπτα επισυνέβησαν την 11η Ιουλίου 2011. Νιώθω ως καθήκον και υποχρέωσή μου να δηλώσω με παρρησία τη συγγνώμη της Πολιτείας μέσα από την αναγνώριση των ευθυνών για πολιτικές αποφάσεις και παραλείψεις που οδήγησαν στον θάνατο τους 13 ήρωες, όπως από τούδε και στο εξής - νομοθετημένα και θεσμοθετημένα - θα πρέπει να αποκαλούνται τα θύματα αυτής της τραγωδίας.
Η 11η Ιουλίου θα πρέπει να αποτελεί την ημερομηνία – ορόσημο για την υποχρέωση λογοδοσίας των αρχόντων της Πολιτείας αλλά και για την απόδοση τιμής σε όσους εθελουσίως πρόσφεραν τη ζωή τους για τη διάσωση του κύρους της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Δεν είναι άσχετες με τα γεγονότα οι προτάσεις μου για τις συνταγματικές εκείνες αλλαγές με τις οποίες η ασυλία του Προέδρου θα περιορίζεται στο ελάχιστο με τη συγκεκριμενοποίηση των πολιτικών, αστικών και ποινικών ευθυνών τόσο του ιδίου όσο και των Υπουργών της εκάστοτε Κυβέρνησης.
Ούτε και τυχαία είναι η πρότασή μου όπως το Μνημείο που δρομολογείται εις μνήμην των 13 ηρώων, που ευελπιστώ να είναι έτοιμο στο τρίτο ετήσιο μνημόσυνο μνήμης και τιμής, ονομαστεί Μνημείο Λογοδοσίας και Τιμής. Λογοδοσία για όσους των πολιτειακών αρχόντων αρνούνται να λογοδοτήσουν και εμπράκτως να αναλάβουν τις ευθύνες των πράξεων ή των παραλείψεων τους, αλλά και φόρος τιμής για τους αδικοχαμένους ήρωές μας.
Σεβαστοί συγγενείς, Ελληνίδες και Έλληνες,
Θέλω να νιώθετε περήφανοι για την κληρονομιά που οι ήρωές μας άφησαν, όχι μόνο σε εσάς, αλλά και στην κοινωνία και ιδιαίτερα σε εμάς τους πολιτειακούς άρχοντες. Μια κληρονομιά που σε εσάς αποδίδει την ύψιστη τιμή και σε εμάς τη μέγιστη ευθύνη.
Θέλω την ίδια ώρα να σας διαβεβαιώσω πως η Πολιτεία, ως ελάχιστη οφειλόμενη τιμή, θα είναι έμπρακτα στο πλευρό σας, όπως μαρτυρούν και οι χθεσινές αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου.
Πρόσθετα, θέλω να σας διαβεβαιώσω πως δεν θα επιτρέψουμε να επαναληφθούν ανάλογα σφάλματα και η χώρα μας να ζήσει παρόμοιες τραγωδίες. Η υπόσχεση που θα πρέπει να δώσουμε τόσο στους 13 ήρωές μας όσο και στις οικογένειες τους αλλά και στην ίδια την κοινωνία είναι ότι ως Πολιτεία, συλλογικά και συντεταγμένα, θα πράξουμε παν το δυνατόν για να μην υπάρξει ποτέ κάτι ανάλογο, να μη θρηνήσουμε ποτέ ξανά για τα αδικοχαμένα παιδιά μας.
Σε μια δύσκολη περίοδο για την πατρίδα μας, λόγω των σοβαρών οικονομικών και πολιτικών προκλήσεων που αντιμετωπίζουμε, θα πρέπει να βρίσκουμε, ως λαός, τα σημαντικά στοιχεία που μας ενώνουν. Ο θάνατος των παλικαριών μας πρέπει να μας ενώνει και να μας καθιστά υπεύθυνους να προχωρήσουμε σε εκείνες τις τομές που θα κάνουν την τραγωδία της 11ης Ιουλίου 2011 την αφετηρία για μια νέα, σύγχρονη ευνομούμενη Πολιτεία.
Με τη σκέψη μου στραμμένη σε εσάς που καλείστε να φέρετε το κύριο βάρος των συνεπειών της χωρίς προηγούμενο τραγωδίας, υπόσχομαι πως δεν θα επιτρέψουμε ποτέ ούτε η μνήμη τους να λησμονηθεί ούτε οι ευθύνες μας ως κράτους να διαγραφούν.
Αιωνία τους η μνήμη.
