Είναι
πραγματικά με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης, αλλά και με απέραντο σεβασμό
που αποδέχθηκα την πρόσκληση των διοργανωτών αυτής της τελετής να
τελέσω τα αποκαλυπτήρια των αναμνηστικών πλακών όπου αναγράφονται τα
ονόματα των ανθρώπων που τόλμησαν να υπερβούν τα στενά όρια του
ατομικισμού και του φόβου. Των πεσόντων και αγνοουμένων αξιωματικών και
οπλιτών της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου, οι οποίοι μετείχαν στους αγώνες
του κυπριακού Ελληνισμού τιμώντας τη μικρή μας πατρίδα.
Με αυτή τη σεμνή τελετή εκφράζουμε τον
θαυμασμό και την ευγνωμοσύνη μας στους 56 νεκρούς και 49 αγνοουμένους
της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου οι οποίοι υπήρξαν πρότυπα φιλοπατρίας και
αυτοθυσίας για την ελευθερία. Οι αναμνηστικές πλάκες θα βρίσκονται εδώ
για να μνημονεύουν την ηρωική στάση που τήρησαν κατά τη βάρβαρη τουρκική
εισβολή του 1974. Για να θυμίζουν στις επόμενες γενιές την ηρωική
προσφορά τους η οποία θα παραμένει ολοζώντανη και αναλλοίωτη στο πέρασμα
του χρόνου. Αυτή είναι μια ελάχιστη αναγνώριση, και μετά θάνατον ακόμη
τους ευχαριστούμε.
Η Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ)
εγκαταστάθηκε στην Κύπρο το 1960, κατόπιν της συμφωνίας Ζυρίχης -
Λονδίνου όπου προβλεπόταν η ίδρυση τριμερούς Στρατηγείου Ελλάδος,
Τουρκίας και Κύπρου. Στο Στρατηγείο αυτό υπαγόταν το Ελληνικό
Στρατιωτικό Τμήμα με 950 άνδρες (ΕΛΔΥΚ) και το Τουρκικό με 650
(ΤΟΥΡΔΥΚ). Η ΕΛΔΥΚ, με πρώτο Διοικητή τον συνταγματάρχη Διονύσιο
Αρμπούζη έφτασε στις 16 Αυγούστου 1960 στο λιμάνι της Αμμοχώστου και
έγινε δέκτης πρωτοφανών εκδηλώσεων ενθουσιασμού από τον κυπριακό λαό.
Τα παιδιά της ΕΛΔΥΚ αντιμετώπισαν με
παράτολμες εξορμήσεις την προέλαση προς το Κιόνελι που ήταν άντρο των
δυνάμεων επιδρομής. Αντιμετώπισαν αλεξιπτωτιστές, χιλιάδες πάνοπλους
Τουρκοκύπριους, όλμους, πυροβόλα, αεροπορία και όμως κατέλαβαν το
τουρκικό ορμητήριο. Ήταν ατύχημα η δημιουργία του προγεφυρώματος στην
παραλία. Και αήθεια συνηθισμένη για τους Τούρκους η παρασπονδία.
Καταπάτησαν τη συμφωνία ανακωχής.
Η συμβολή της ΕΛΔΥΚ στην άμυνα εναντίον της
τουρκικής εισβολής υπήρξε καθοριστική. Κατά την πρώτη φάση της εισβολής
ανέλαβε το κύριο βάρος της επίθεσης για κατάληψη του χωριού Κιόνελι, ενώ
τον Αύγουστο, με υπεράνθρωπες προσπάθειες και απαράμιλλη ανδρεία,
κράτησε τη γραμμή άμυνας στα υψώματα δυτικά της Λευκωσίας, στην περιοχή
Στρατοπέδου ΕΛΔΥΚ - υψώματος Κολοκασίδη, αποτρέποντας ουσιαστικά την
κατάληψη μεγάλου μέρους της κυπριακής πρωτεύουσας.
Μετά την εισβολή οι λόχοι της ΕΛΔΥΚ
αναδιατάχθηκαν σε διάφορες περιοχές, έξω από τη Λευκωσία, όπου
παρέμειναν για αρκετούς μήνες μέχρι να εγκατασταθούν σε νέους χώρους.
Στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν την
εισβολή του 1974, της αναδημιουργίας και της ανοικοδόμησης της Κυπριακής
Δημοκρατίας σε συνθήκες ημικατοχής, η παρουσία της ΕΛΔΥΚ, των
αξιωματικών και των οπλιτών της, παρέχει στους Κύπριους πολίτες ένα
επιπλέον αίσθημα ασφάλειας και αποτελεί ένα ζωντανό μήνυμα της ελλαδικής
συμπαράστασης και αλληλεγγύης στον δοκιμαζόμενο κυπριακό λαό.
Πέραν του στρατιωτικού καθήκοντος η ΕΛΔΥΚ
έκτοτε πρωτοστατεί σε εθνικές, κοινωνικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις σε
όλο το νησί. Η παρουσία της υψώνει ινδάλματα προς εθνικό και κοινωνικό
παραδειγματισμό. Στους
τιμώμενους νεκρούς ο κυπριακός Ελληνισμός υψώνει τον Τύμβο
Μακεδονίτισσας για αιώνια ευγνωμοσύνη και ακατάλυτη ευχαριστία. Με
ευλάβεια γονυπετούμε μπροστά στο μεγαλείο τους και αντλούμε διδασκαλία
ανδρείας και ανθρωπιάς.
Έλληνες και Ελληνίδες,
Ο καιρός που περνά δεν καλύπτει με την κόνιν
του την ανδρεία και την δόξα των ηρώων. Η αθανασία τους υπερβαίνει τον
χρόνο και αποτελεί διδασκαλείο ελληνικής αρετής.
Η υπαγόρευση της μνήμης χαράσσει το χρέος
μας. Μέγιστη οφειλή απομένει σε εμάς η αδελφοσύνη και η συνολική δύναμη
της αντίστασης και της διεκδίκησης. Οι ιερές σκιές των Ελδυκάριων
φωτίζουν τον δρόμο μας με το υπέρτατο φέγγος της ελευθερίας.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και η Πολιτεία
στο σύνολο της διεξάγουν αγώνα ανατροπής της εισβολής και της κατοχής.
Αγωνίζονται για την απελευθέρωση της πατρίδας μας. Αισθάνονται την
απογοήτευση από τη στάση Ευρωπαίων εταίρων αλλά η απογοήτευση, κατά τον
Ιερό Χρυσόστομο, είναι η ιερή νίκη του διαβόλου. Την απορρίπτουμε και
διακηρύσσουμε ότι ουδέποτε θα λησμονήσουμε το χρέος που είναι
σφυρηλατημένο στον γρανίτη των σκληρότατων συγκυριών. Και
βροντοφωνάζουμε Πρόεδρος, Κυβέρνηση, Λαός, πως δεν πρόκειται να «δώσουμε
ύπνο στους οφθαλμούς μας» αλλά θα επαγρυπνούμε και θα αγωνιζόμαστε
μέχρι η δικαιοσύνη να δικαιώσει και να καταξιώσει τους μαχητές μέχρι τη
σωτηρία της πατρίδας και τη νίκη του λαού μας. Του λαού που θα
στεφανώσει με αμάραντη δάφνη τους αξιωματικούς και τους στρατιώτες της
ΕΛΔΥΚ που έπεσαν σ’αυτές τις Θερμοπύλες της τιμής και της ανθρωπιάς.
Απαιτείται ενότητα, αλληλεγγύη και κοινωνική
συνοχή προκειμένου να αποδείξουμε τις δυνατότητες του λαού μας. Πρέπει
να αντισταθούμε στο όποιο κλίμα απαισιοδοξίας και να κωφεύσουμε στα
όποια μηνύματα απαξίωσης διαχέονται στην κοινωνία μας. Η πορεία μας δεν
είναι καθηλωμένη ούτε στάσιμη και ούτε υπήρξε ποτέ. Έχουμε γνώση ότι η
Ιστορία μας γράφεται από εμάς τους ίδιους και όχι ερήμην μας.
Διανύουμε τις πιο κρίσιμες μέρες και ώρες
μετά το 1974. Βρισκόμαστε σε μια πολύ δύσκολη θέση ως αποτέλεσμα των
διλημμάτων που έθεσαν ενώπιον μας κάποιοι από τους εταίρους μας στην
Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτές τις κρίσιμες ώρες, πρέπει όλοι μαζί να
ενώσουμε δυνάμεις και με μια γροθιά, με μια φωνή, να βρούμε τον τρόπο
να διαχειριστούμε το αύριο.
Πρέπει ως κράτος να σταθούμε στον αντίποδα
μιας Ευρώπης της αδικίας, της κοινωνικής αναλγησίας, της φτώχειας και
του κοινωνικού αποκλεισμού και να δείξουμε στους συμπολίτες μας που
βγήκαν περισσότερο λαβωμένοι από αυτή την κρίση, αλληλεγγύη, σεβασμό και
συμπαράσταση. Απαιτείται εθνική ενότητα, εθνική συνεννόηση, σκληρή δουλειά και μια κοινή εθνική προσπάθεια.
Δίνουμε τη μάχη για το σήμερα αλλά και το
αύριο, για τα παιδιά και τα εγγόνια μας. Αρχίζουμε όλοι μαζί την
προσπάθεια ανοικοδόμησης. Η πατρίδα μας πέρασε και χειρότερα. Ο
κυπριακός λαός με το πείσμα, τη φιλοπατρία, την εργατικότητα και την
υπευθυνότητα που τον διακρίνει θα ανατρέψει τα αρνητικά δεδομένα και θα
μπει ξανά στον δρόμο της δημιουργίας και της ανάπτυξης. Ας μετατρέψουμε
την κρίση σε ευκαιρία κάνοντας μια νέα αρχή για να κτίσουμε το μέλλον σε
πιο στέρεες και υγιείς βάσεις.
Ο κυπριακός Ελληνισμός απέδειξε όλα αυτά τα
χρόνια ότι στα δύσκολα ανασυντάσσεται και δίνει τη μάχη και προχωρεί
μπροστά. Αυτά είναι που πρέπει να αποφασίσουμε όλοι μαζί για να
φτιάξουμε ξανά την Κύπρο που μας αξίζει, την Κύπρο που θα παραδώσουμε
στις επόμενες γενιές. Ενωμένοι μπορούμε, φτάνει να το θελήσουμε και να
το πιστέψουμε.
Έλληνες, Ελληνίδες,
Αυτοί οι Ελλαδίτες αδελφοί μας τους οποίους
τιμούμε σήμερα δόξασαν την πατρίδα και δοξάστηκαν και οι ίδιοι. Ο
καθαρός αέρας, τον οποίο από την αρχή της ζωής τους ανάπνευσαν, ήταν
αέρας ελευθερίας γεμάτος ιερά μηνύματα. Το φως, από τη στιγμή που το
είδαν ερχόμενοι στον κόσμο, ήταν φως καθαρό γεμάτο συμβολισμούς. Ένα
χρέος ιερό προς ηθικές αρχές και εθνικές αξίες μορφοποιήθηκε μέσα τους. Εύχομαι
να εκπέμπουν μνήμες καρτερίας και αντοχής για να αντιστεκόμαστε, για να
κλείσουμε τις πληγές της εισβολής που συνεχίζουν να αιμορραγούν.
Συγχαίρω θερμά τον Σύνδεσμο Εφέδρων
Αξιωματικών Λάρνακας, που είχε και την πρωτοβουλία κατασκευής του
μεγαλοπρεπούς αυτού Μνημείου, το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως
Λάρνακας, τον Δήμο Λάρνακας καθώς και τους φίλους του Συνδέσμου Εφέδρων
Αξιωματικών Λάρνακας για τη συμβολή τους. Τους ευχαριστούμε. Προβάλλουν
τα ινδάλματα και παραδείγματα στις επερχόμενες γενιές.
Με αυτές τις σκέψεις και με πολλή συγκίνηση
αποκαλύπτω τις τιμητικές αναμνηστικές πλάκες και ανάβω την αιώνια φλόγα,
φλόγα που απαγορεύει σε όλους εμάς να ξεχάσουμε.
Εύχομαι η Παναγιά να τηρεί κάτω από το ήπιο βλέμμα της τους τιμώμενους ήρωες μας αλλά και όλους τους τιμώντες τη μνήμη τους. |
|
