Την
πεποίθηση ότι οι θυσίες μας σε ό,τι αφορά την οικονομία θα είναι
προσωρινές, εξέφρασε ψες ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Δημήτρης
Χριστόφιας, προσθέτοντας ότι οι διαρθρωτικές αλλαγές στην οικονομία
είναι αναγκαίες για να λειτουργήσει το κράτος πιο αποδοτικά.
Σε εκτός κειμένου αναφορές του κατά την ομιλία του στο Συνέδριο του Economist στη Λευκωσία, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είπε: «Εμείς οι Κύπριοι είμαστε θύματα της έλλειψης εποπτικού ελέγχου πάνω στις τράπεζες. Και όπως όλοι παραδέχθηκαν, και οι ομιλητές εδώ σ' αυτό το συνέδριο, και σε κατ' ιδίαν συνομιλίες που είχαμε με πολλούς ηγέτες της ΕΕ, αλλά και σε δημόσιες δηλώσεις τους, το πρόβλημα της Κύπρου δεν είναι πρόβλημα δημοσιονομικού ελλείμματος και δημόσιου χρέους. Το πρόβλημα της Κύπρου είναι κυρίως πρόβλημα του χρηματοπιστωτικού συστήματος, είναι πρόβλημα των τραπεζών και της λειψής, για να μην πω και ανύπαρκτης, εποπτείας του τραπεζικού συστήματος.
Αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια την οποία πρέπει επιτέλους να παραδεχθούν και εντός Κύπρου οι διάφορες πολιτικές δυνάμεις και οι κοινωνικοί εταίροι και να συνέλθουμε όλοι από κοινού, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες μας, για να αντιμετωπίσουμε αυτό το τεράστιο πρόβλημα το οποίο εγείρεται μπροστά μας, ένεκα των φοβερών λαθών που έχουν γίνει από το τραπεζικό μας σύστημα».
Πρόσθεσε ότι «η οδός της δημιουργίας μιας Ευρώπης δύο ή περισσότερων ταχυτήτων θα πλήξει και θα ακυρώσει βασικές αρχές του ευρωπαϊκού οράματος, όπως είναι η κοινοτική αλληλεγγύη η οποία, κατά την άποψή μου, λίγο πολύ αγνοείται, και δεν λέω πράγματα εδώ απλώς, επαναλαμβάνω θέσεις τις οποίες αναπτύσσω στο ίδιο το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, αλλά και βασικών διαδικασιών, όπως είναι η συνδιαμόρφωση πολιτικών. Όλοι πρέπει να νιώθουν ισότιμοι και να μη βρίσκουν μπροστά τους έτοιμες συνταγές. Να λαμβάνουν μέρος στην επεξεργασία κοινοτικών πολιτικών.
Όσο κι αν προσπαθεί μια Προεδρία, αν δεν επιδειχθεί κατανόηση και αν δεν λειτουργήσει η κοινοτική μέθοδος δεν μπορεί να πετύχει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα και τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Εμείς προσπαθούμε να διαδραματίσουμε τον ρόλο του αντικειμενικού διαμεσολαβητή, έχοντας υπόψη όμως και τις ανάγκες οι οποίες προκύπτουν από τη βαθιά κρίση στην οποία διερχόμαστε».
Απαντώντας σε ερώτηση αν τον ανησυχούν τα αντιγερμανικά αισθήματα στην Ευρώπη, ο Πρόεδρος Χριστόφιας είπε ότι «όλοι πρέπει να δούμε τις ευθύνες μας σε όλα τα επίπεδα. Και αν εμείς δεν χειριζόμαστε σωστά το δικό μας σύστημα, ορθά και ορθολογικά, μας φταίει η Μέρκελ; Νομίζω δεν θα ήταν δίκαιο να πούμε ότι μας φταίει η Μέρκελ.
Η αλήθεια είναι ότι η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας είναι ο μεγαλύτερος αιμοδότης των μηχανισμών στήριξης. Και νομίζω δέχεται και από το δικό της κεφάλαιο η κα Μέρκελ αρκετές πιέσεις. Πρόσθεσε ότι «βεβαίως η χρηματοδότηση των Ευρωπαίων από την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στο τέλος της ημέρας γίνεται με το αζημίωτο. Τα γερμανικά προϊόντα κατακλύζουν ολόκληρη την επικράτεια της ΕΕ. Εάν οι χώρες χάσουν την ικανότητα των πολιτών τους να είναι καλοί χρήστες της αγοράς διότι οι τσέπες τους θα είναι κενές, τότε θα ζημιώσει και η Γερμανία. Άρα, έτσι και αλλιώς η τύχη μας είναι αλληλένδετη. Είμαστε δεμένοι ο ένας με τον άλλο και ούτε μπαμπούλες πρέπει να δημιουργούμε, αλλά πρέπει να δείχνουμε περισσότερη κατανόηση στις θυσίες που κάνουν οι λαοί για να βγουν από την κρίση.
Ο ελληνικός λαός είναι στα όρια του και, κακά τα ψέματα, όχι μόνο. Και εύχομαι να μην έρθει στα όρια του και ο κυπριακός λαός, στο τέλος. Εμείς προσπαθούμε να αποφύγουμε κάτι τέτοιο και να αποφύγουμε πιθανά κενά που δημιουργήθηκαν στην προσπάθεια της Ελλάδας να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση. Δεν μπορώ να λέω μεγάλα λόγια, διότι ʽη γιορτή του ενός είναι παραμονή δική μαςʼ, οπότε πρέπει να είμαστε προσεκτικοί».
Τέλος, απηύθυνε έκκληση προς τους κοινωνικούς εταίρους «να λειτουργήσουμε όλοι τόσο πατριωτικά όσο λειτουργήσαμε το 1974 μετά τη μεγάλη καταστροφή ένεκα του προδοτικού πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής, όπου βρέθηκε υπό κατοχή το 70% του οικονομικού δυναμικού της χώρας μας. Και όμως, με πρωτεργάτες τα συνδικάτα είχε επιδειχθεί πράγματι μια αλληλοκατανόηση από όλους τους κοινωνικούς εταίρους και έγινε μια εθνική συμμαχία με θυσίες πολύ μεγαλύτερες από αυτές που, δυστυχώς, θα ζητηθούν και τώρα, πρώτα απ' όλα από τους εργαζόμενους και ευρύτερα από τους εταίρους. Και σε τρία με τέσσερα το πολύ χρόνια είχαμε αναγεννήσει την οικονομία μας και έφτασε στα επίπεδα του 1973. Και δεν είχαμε τότε την προοπτική της ανεύρεσης υδρογονανθράκων από τη Noble και αύριο από κάποιους άλλους ακόμη, οι οποίοι μπορεί να συνεταιριστούν και με τη Noble, και να έχουμε και νέες ανακαλύψεις ολόκληρων δεξαμενών φυσικού αερίου.
Αυτά, πρέπει να τα λάβουμε υπόψη μας και να συνειδητοποιήσουμε ότι οι θυσίες μας θα είναι προσωρινές. Οι διαρθρωτικές αλλαγές χρειάζονται. Οι διαρθρωτικές αλλαγές πρέπει να είναι μόνιμες για να λειτουργήσει το κράτος πιο αποδοτικά, πιο ανταγωνιστικά, κάτι, όμως, που δεν σημαίνει να πάρεις το ψωμί από το στόμα των δημοσίων υπαλλήλων. Υπάρχουν διορθωτικές κινήσεις που μπορούν και πρέπει να γίνουν και είμαι σίγουρος ότι η Κύπρος μπορεί και μάλιστα σύντομα, σε τρία - τέσσερα χρόνια, να ξαναβρεί τον εαυτό της και να είναι μπροστάρης εδώ στην περιοχή. Το πιστεύω αυτό ακράδαντα και το πιστεύει αυτό ένας Πρόεδρος, ο οποίος φεύγει».
