Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού κ. Νεοκλή Συλικιώτη στο ετήσιο μνημόσυνο του ήρωα Ανδρέα Νικολάου, στoν Πύργο Λεμεσού 14/08/2012

Να μη μεταδοθεί πριν την Τετάρτη
15/8/2012 και ώρα 9.00 π.μ.

Συμπατριώτισσες - Συμπατριώτες,
Η παρέλευση 38 χρόνων από το δίδυμο έγκλημα του προδοτικού πραξικοπήματος και της τουρκικής εισβολής δεν ξεθωριάζει τη μνήμη μας. Ούτε και μειώνει το χρέος που όλοι εμείς οφείλουμε στους ήρωες μας. Σε αυτούς που την κρίσιμη ώρα δεν δείλιασαν να ριχτούν στη μάχη για να υπερασπιστούν αξίες και ιδανικά. Σε αυτούς που ανάμεσα στη ζωή και τον θάνατο επέλεξαν την ελευθερία, την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδα μας.

Σήμερα βρισκόμαστε εδώ για να τιμήσουμε και να μνημονεύσουμε το ηρωικό παλικάρι της Κοινότητας Πύργου Λεμεσού, τον αείμνηστο Ανδρέα Νικολάου, που έπεσε μαχόμενος κατά την τουρκική εισβολή. Παράλληλα, βρισκόμαστε εδώ για να εκφράσουμε τον απόλυτο σεβασμό μας, αλλά και τη διαρκή στήριξη και συμπαράσταση της πολιτείας προς την οικογένεια του Ανδρέα, όπως και τις οικογένειες όλων των ηρώων αυτού του τόπου.
Όπως στους ήρωες μας, έτσι και στις οικογένειες τους, τούτη η πολιτεία και τούτη η κοινωνία, σας χρωστάμε πολλά. Ένα χρέος που δεν παραγράφεται ποτέ, όσες γενιές κι αν περάσουν. Γιατί ο χρόνος δεν μπορεί να δαμάσει, ούτε και να αλλοιώσει, το μεγαλείο της ηρωικής θυσίας των παλικαριών μας για την ελευθερία αυτού του τόπου.
Έτσι λοιπόν, ο χρόνος δεν μπορεί να ξεθωριάσει την ηρωική θυσία του Ανδρέα Νικολάου. Η τουρκική εισβολή βρίσκει το δεκαοχτάχρονο παλικάρι να μάχεται μαζί με το Τάγμα του στην περιοχή Βασίλεια στην Κερύνεια. Ο Ανδρέας, μαζί με τους συντρόφους του, αγωνίζεται θαρραλέα και με πείσμα ενάντια στην τουρκική πολεμική μηχανή.
Σε εκείνες τις μάχες στη Βασίλεια, ο Ανδρέας τραυματίζεται και μεταφέρεται στο σπίτι του. Προτού όμως επουλωθούν τα τραύματα του και εξελιχθεί η δεύτερη φάση της εισβολής, επιστρέφει και πάλι στη μονάδα του. Στις 14 Αυγούστου, με την έναρξη της δεύτερης φάσης της τουρκικής εισβολής, ο Ανδρέας τραυματίζεται θανάσιμα και αφήνει την τελευταία του πνοή στο Νοσοκομείο της Μόρφου.
Συμπατριώτισσες - συμπατριώτες,
Ένας λαός που γέννησε ήρωες δεν μπορεί να χαθεί και δεν θα χαθεί. Θα στέκει πάντοτε όρθιος στις επάλξεις της τιμής και της αξιοπρέπειας μέχρι την τελική δικαίωση. Το χρέος μας απέναντι στους ήρωες μας που θυσιάστηκαν για τη δημοκρατία, την εδαφική ακεραιότητα και την κυριαρχία της πατρίδας μας, μας επιβάλλει να συνεχίσουμε τον αγώνα μέχρι την επανένωση της πατρίδας μας. Μέχρι την οριστική επίλυση του Κυπριακού.
Οι παράμετροι, άλλωστε, της λύσης έχουν συμφωνηθεί από πολύ καιρό τώρα. Αγωνιζόμαστε για μια λύση ενάντια στη διχοτόμηση. Γι’ αυτό και αγωνιζόμαστε για μια λύση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας που θα διασφαλίζει και θα διαφυλάσσει ένα κράτος με μία κυριαρχία, μία ιθαγένεια και μία διεθνή προσωπικότητα στη βάση της πολιτικής ισότητας, όπως αυτή καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.
Μια λύση δίκαιη, λειτουργική και βιώσιμη, που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό και θα επανενώνει το έδαφος, τον λαό, τους θεσμούς και την οικονομία. Θα αποκαθιστά και θα διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες ολόκληρου του λαού μας, Ελληνοκυπρίων, Τουρκοκυπρίων, Αρμενίων, Μαρωνιτών και Λατίνων.
Σε αυτόν τον αγώνα τάχθηκε και αυτόν τον αγώνα υπηρέτησε με απόλυτη πίστη, αφοσίωση και πατριωτισμό ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας. Σε κάθε στάδιο των διαπραγματεύσεων, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας εργαζόμενος εποικοδομητικά και με ρεαλισμό κατέθετε λογικές προτάσεις με καλή πίστη για να επιτύχουμε την επίλυση του Κυπριακού το συντομότερο δυνατό. Μια λύση όμως που δυστυχώς δεν ήρθε, λόγω της γνωστής αντιπαραγωγικής και αδιάλλακτης στάσης που τήρησε η Τουρκία και η τουρκοκυπριακή ηγεσία, σκοτώνοντας έτσι άλλη μια προσπάθεια για επανένωση της Κύπρου.
Παρά την απογοήτευση που μας διακατέχει και γι’ αυτήν την άκαρπη προσπάθεια εμείς παραμένουμε όρθιοι πιστοί στο όραμα μας για την επανένωση της πατρίδας μας. Έχουμε χρέος απέναντι στις θυσίες όλων των ηρώων μας, όπως επίσης έχουμε χρέος απέναντι στις επόμενες γενιές των Κυπρίων, να συνεχίσουμε τον αγώνα για να παραδώσουμε στα παιδιά μας μια ελεύθερη και ευημερούσα πατρίδα.
Αυτό το όραμα δεν μπορεί και δεν πρέπει να το αφήσουμε να ξεφτίσει. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αφεθούμε να χάσουμε τις ελπίδες μας. Το μέλλον μας είναι συνυφασμένο με το όραμα των ηρώων μας.
Η θυσία τους θα φωτίζει για πάντα τον δρόμο μας ως την ώρα της δικαίωσης, της απαλλαγής από την κατοχή και της επανένωσης της πατρίδας μας.
Τιμή σε αυτούς που πρόσφεραν τη ζωή τους στον αγώνα για την ελευθερία και την ανεξαρτησία αυτού του τόπου.
Τιμή σε αυτούς που πρόσφεραν τη ζωή τους για τη δική μας αξιοπρέπεια.
Αιωνία η μνήμη τους.
Αιωνία σου η μνήμη Ανδρέα.