10/6/12

Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Άμυνας κ. Δημήτρη Ηλιάδη, εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας, στο μνημόσυνο των εθνομαρτύρων της 9ης Ιουλίου 1821 και των πεσόντων της Μανσούρας το 1964, στη Μανσούρα 10/06/2012

Μαζευτήκαμε σήμερα στην Εκκλησία του Αγίου Θεοδώρου του Στρατηλάτη για να μνημονεύσουμε καθηκόντως και να τιμήσουμε δεόντως τους ήρωες της Μανσούρας και όσους θυσιάστηκαν στην Αγία Τηλλυρία υπερασπιζόμενοι την ελευθερία της πατρίδας και την αξιοπρέπεια του λαού μας.
Τιμούμε τους αδελφούς Γεώργιο και Ανδρέα Μανσούρ Δαυίδ. Ήταν ανάμεσα στους εθνομάρτυρες της 9ης Ιουλίου 1821 που εκτελέστηκαν από τους Οθωμανούς όταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση και στην Κύπρο «αρκέψαν οι κρυφοί ανέμοι τζιαι φυσούσαν». Η Μανσούρα δίδει από τότε το παρών με τη θυσία δυό εκλεκτών παιδιών της.

Περισσότερο από έναν αιώνα μετά, το καλοκαίρι του 1964, η Τηλλυρία γράφει ιστορία. Η τουρκοανταρσία εκδηλώνεται ως ένοπλη επίθεση για επιβολή των διχοτομικών σχεδίων της Άγκυρας. Στα Κόκκινα και τη Μανσούρα η νεοσύστατη Εθνική Φρουρά μαζί με τους εθελοντές από τις 6 έως τις 8 Αυγούστου κατορθώνει να απωθήσει τις τουρκικές δυνάμεις από τον Λωρόβουνο και το ύψωμα Μάλη και αποτρέπει τη δημιουργία προγεφυρώματος. Η τουρκική αεροπορία βομβαρδίζει και σκορπά αδιάκριτα τον θάνατο με τις φρικτές βόμβες ναπάλμ.


Στην Τηλλυρία γράφεται ένα έπος αντίστασης ενάντια στη διχοτομική πολιτική της Άγκυρας και των σωβινιστικών στοιχείων της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Η νεαρή, τότε, Κυπριακή Δημοκρατία διαφυλάσσεται από την απειλή της διχοτόμησης. Το 1974 η προδοσία θα ανοίξει την κερκόπορτα.

Ανάμεσα στους πεσόντες της Τηλλυρίας που σήμερα τιμούμε είναι και τα τρία παιδιά της Μανσούρας που έπεσαν στο ύψωμα Μάλη: Ο Κώστας Αγαπίου, ο Σάββας Νεοφύτου και ο Σταύρος Δημοσθένους, τρεις εθελοντές αγωνιστές που θυσιάστηκαν στις επτά του καυτού εκείνου Αυγούστου του 1964.

Τιμούμε τη μνήμη των ηρώων και των μαρτύρων της Τηλλυρίας και ανακαλούμε το νόημα της θυσίας τους που παραμένει αδικαίωτη. Διότι το κυπριακό πρόβλημα εξακολουθεί να υπάρχει. Όχι όπως ήταν το 1964. Αλλά παραμένει άλυτο όπως διαμορφώθηκε το 1974. Με την προδοσία του πραξικοπήματος, την εισβολή και την κατοχή. Οι έποικοι πολλαπλασιάζονται, οι περιουσίες μας λεηλατούνται, η πολιτιστική μας κληρονομιά καταστρέφεται, ενώ τα τουρκικά στρατεύματα συνεχίζουν να κατέχουν το βόρειο τμήμα του νησιού και να αποτελούν θανάσιμη απειλή για το μέλλον.

Οι συνομιλίες υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών έχουν περιέλθει σε αδιέξοδο. Η διχοτομική αδιαλλαξία και οι υπαναχωρήσεις της τουρκικής πλευράς δεν επιτρέπουν καμία αισιοδοξία. Η Τουρκία δεν ενδιαφέρεται για λύση. Η επικοινωνιακή φιλολογία παραμένει χωρίς αντίκρισμα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Πίσω από το παιγνίδι της επίρριψης ευθυνών επιδιώκεται το τελεσίδικο ναυάγιο της διαδικασίας και η αναβάθμιση του παράνομου καθεστώτος.

Η καλή θέληση και η πολιτική βούληση της ελληνοκυπριακής πλευράς δεν είναι αρκετή για να φτάσουμε σε μια λύση σύμφωνη με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, το διεθνές και ευρωπαϊκό δίκαιο και τις συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου.

Επιδιώκουμε τη λύση, εργαζόμαστε για τη λύση και είμαστε έτοιμοι για έναν έντιμο και βιώσιμο συμβιβασμό. Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αναγνωρίσουμε τα τετελεσμένα της εισβολής, ούτε να υποκύψουμε στους όρους του κατακτητή θέτοντας σε κίνδυνο την επιβίωση του κυπριακού Ελληνισμού. Αυτό να μην το περιμένει κανείς. Και, βεβαίως, ενόσω συνεχίζεται η κατοχή της Κύπρου, η Τουρκία δεν νομιμοποιείται να αισιοδοξεί για την ευρωπαϊκή της πορεία.

Αυτή την περίοδο, με αφορμή την επικείμενη Κυπριακή Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ, η Τουρκία και πάλιν εκτρέπεται. Απειλεί, προκαλεί, παρανομεί, συμπεριφέρεται με θράσος και αλαζονεία και προσβάλλει τους ευρωπαϊκούς θεσμούς στους οποίους επιδιώκει να ενταχθεί. Η στάση της είναι απαράδεκτη. Και ως τέτοια, απορρίπτεται από τους Ευρωπαίους εταίρους και δημιουργεί αρνητικό και ιδιαίτερα δυσμενές κλίμα εναντίον της.

Η Κυπριακή Δημοκρατία δεν επηρεάζεται. Εμείς θα ασκήσουμε την Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ με υπευθυνότητα και σύνεση και θα συνεργαστούμε με καλή θέληση και πνεύμα συναίνεσης με τους Ευρωπαίους εταίρους μας για να υπηρετήσουμε τις πολιτικές της ΕΕ. Με το ίδιο θετικό πνεύμα θα συνεργαστούμε και με τα υπό ένταξη κράτη περιλαμβανομένης και της Τουρκίας. Αν η Τουρκία δεν ανταποκριθεί και δεν συνεργαστεί δεν θα υπάρχει πρόβλημα για την Κύπρο, το πρόβλημα θα είναι της Τουρκίας με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς και την ίδια την ΕΕ και θα επιβαρύνει ακόμη περισσότερο τις ευρωπαϊκές της ανεπάρκειες.

Είναι καιρός η Τουρκία να συμπεριφερθεί ευρωπαϊκά αν θέλει να έχει ευρωπαϊκό μέλλον. Η κατοχή, ο εποικισμός, ο επεκτατισμός και η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων είναι βαθύς αναχρονισμός και συγκρούονται μετωπικά με το ευρωπαϊκό κεκτημένο.

Η μεγάλη πρόκληση για την Τουρκία είναι να εγκαταλείψει την πολιτική της βίας και των απειλών και να συνεργαστεί ουσιαστικά να λύσουμε το κυπριακό πρόβλημα. Να κάνουμε την Κύπρο νησί της ελευθερίας, της ειρήνης και της προόδου για όλους τους νόμιμους κατοίκους του, παράγοντα σταθερότητας και ομαλότητας στην περιοχή. Αυτό τον ρόλο μπορεί και τολμά να τον αναλάβει η Τουρκία;

Μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες εμείς θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε με θέληση, με συνέπεια και υπευθυνότητα για να ανατρέψουμε την κατοχή, να ανακόψουμε τον εποικισμό και να αποτρέψουμε τον εφιάλτη και την κατάρα της διχοτόμησης. Αυτές τις κρίσιμες ώρες η ενότητα είναι αναγκαίος όρος για την επιβίωση του λαού μας. Δεν μπορούμε να εξαντλούμαστε σε ατελείωτες αντιδικίες και ασταμάτητες αντιπαραθέσεις. Οι σύγχρονες κοινωνίες προχωρούν μπροστά μέσα από τον διάλογο, τη σύνθεση, τη συναίνεση.

Δεν είναι ώρα για τα εύκολα τα λόγια τα μεγάλα. Είναι η ώρα της ενότητας, της ευθύνης, της συνολικής και της συλλογικής προσπάθειας. Με σοβαρότητα, με εργατικότητα και αξιοπιστία μπορούμε να φέρουμε καλύτερες μέρες για τον τόπο μας και μήνυμα αισιοδοξίας στον λαό μας.

Τιμούμε σήμερα τη μνήμη των ηρώων της Μανσούρας και της Τηλλυρίας. Τιμούμε και μνημονεύουμε όσους έδωσαν τη ζωή τους για την κυπριακή ελευθερία. Η θυσία τους λειτουργεί ως εθνική συνείδηση και καταμαρτυρεί το χρέος να συνεχίσουμε τον αγώνα για μια ελεύθερη και επανενωμένη Κύπρο, μια πατρίδα της ειρήνης, της συνεργασίας και της προόδου για όλους τους ανθρώπους της, για μας, για τα παιδιά μας και τις γενιές που μας έρχονται.