29/5/12

Χαιρετισμός του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Δημήτρη Χριστόφια στο φιλανθρωπικό δείπνο του Παγκύπριου Συνδέσμου για την καταπολέμηση της πείνας
 
29/05/2012


Να μη μεταδοθεί πριν τις 8.45 μ.μ.

Το αποψινό φιλανθρωπικό δείπνο, πέραν της διαχρονικής σημασίας και της σημαντικής κοινωνικής συμβολής του, συμπίπτει φέτος με ένα ακόμα σημαντικό χρονικό ορόσημο. Κλείνουν φέτος τριάντα χρόνια από την ίδρυση του Παγκύπριου Συνδέσμου για την Καταπολέμηση της Μάστιγας της Πείνας. Με ιδιαίτερη χαρά που απευθύνω και φέτος χαιρετισμό σε όλους εσάς που με την ευγενική σας παρουσία συμβάλλετε στην επιτυχία αυτής της εκδήλωσης.
Σκοπός της εκδήλωσης παραμένει
η ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και η έμπρακτη συμβολή στoν αγώνα για τη διάσωση ανθρώπινων ζωών από το αδηφάγο τέρας της πείνας και της εξαθλίωσης. Το φαινόμενο αποτελεί μια από τις πιο απαράδεκτες και άδικες αντιφάσεις στον σύγχρονο κόσμο της υπερκατανάλωσης και της σπατάλης. Αυτό θα πρέπει από μόνο του να εξεγείρει τις συνειδήσεις όλων μας.

Στις δυτικές κοινωνίες οι μεγάλες πολυεθνικές ποδηγετούν την παραγωγή και τον μηχανισμό της διανομής των τροφίμων. Δημιουργούν έτσι μια επίπλαστη εικόνα πλεονάσματος τροφίμων πολλά από τα οποία τελικά καταλήγουν στις χωματερές. Οι καταναλωτές του δυτικού κόσμου έχουν μπροστά τους καθημερινά πληθώρα επιλογών, και η προσοχή τους εστιάζεται στην ποιότητα και στις λεπτομέρειες της ετικέτας. Η βιομηχανία τροφίμων δουλεύει έτσι ώστε να καλύψει τις ανάγκες και τα καπρίτσια του καταναλωτή που η ίδια τροφοδοτεί και δημιουργεί, εισάγοντας προϊόντα όπως φρούτα και λαχανικά από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, επιβαρύνοντας το περιβάλλον και καταστρέφοντας στην πορεία τον χώρο παραγωγής λόγω της υπερεκμετάλλευσης και της μη αειφόρου διαχείρισης των φυσικών πόρων.
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά στον πλούσιο βορρά, σε ένα άλλο μέρος του πλανήτη, αυτό που ονομάζουμε τρίτο κόσμο, τα παιδιά ψάχνουν στους σκυβαλότοπους των μεγάλων αστικών κέντρων για να καλύψουν τις άμεσες διατροφικές ανάγκες της μέρας. Σε χώρες κυρίως της αφρικανικής ηπείρου παρουσιάζεται ολοένα και πιο συχνά το φαινόμενο της πείνας με τις εικόνες σκελετωμένων παιδιών που δεν έχουν ούτε τη δύναμη να κλάψουν. Τα φαινόμενα αυτά πιθανότατα θα επιδεινωθούν και θα εξαπλωθούν λόγω της κλιματικής αλλαγής και της περιβαλλοντικής κρίσης που συντελούνται στον πλανήτη.
Η εξαθλίωση, ο υποσιτισμός και η πείνα δεν είναι μόνο στατιστικές, αλλά αφορούν πραγματικές ανθρώπινες υπάρξεις και θα έπρεπε να προκαλούν συγκλονισμό. Στον 21ο αιώνα μεγάλο μέρος του πληθυσμού του πλανήτη μας ζει σε παραγκουπόλεις σε συνθήκες που δεν διαφέρουν από τις συνθήκες του Μεσαίωνα, χωρίς καθαρό νερό, ηλεκτροδότηση, αποχέτευση και δρόμους. Γι’ αυτούς τους ανθρώπους ζητήματα όπως η βασική ιατρική περίθαλψη ή μια υποτυπώδης εκπαίδευση είναι άπιαστα όνειρα που δεν μπαίνουν καν στον κατάλογο των προτεραιοτήτων. Αντί γι αυτά η καθημερινότητα των ανθρώπων αυτών αποτελεί πάλη επιβίωσης μέχρι την επόμενη μέρα.
Η φτώχεια και η εξαθλίωση δεν είναι πια φαινόμενα αποκλειστικά του φτωχού Νότου. Παρατηρούνται με ολοένα αυξανόμενη συχνότητα και στην Ευρώπη του σήμερα όπου μεγάλος αριθμός ανθρώπων ζουν μέσα στη φτώχεια και την ανέχεια. Η παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού μαστίζει τον κόσμο και μεγαλώνει το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών καθιστώντας τους μεν πλουσιότερους, τους δε φτωχότερους. Εικόνες αστέγων και παιδιών χωρίς βασική διατροφή που πεθαίνουν αβοήθητοι από το κρύο ή τη ζέστη στις πλούσιες και ανεπτυγμένες χώρες του πλανήτη γίνονται ολοένα και πιο συχνές. Ακόμα και οι πιο ισχυρές οικονομίες μέσα στο υπάρχον σύστημα ανισοτήτων αποδεικνύονται ευάλωτες. Το πρόβλημα οξύνεται από τη διεθνοποίηση των οικονομιών και την ένταση του ανταγωνισμού σε παγκόσμιο επίπεδο. Δυστυχώς, τέτοια φαινόμενα εξαθλίωσης εμφανίζονται ολοένα και πιο συχνά στις ευρωπαϊκές χώρες, με την ανεργία, τα χαμηλά εισοδήματα και τη φτώχεια να αποδεικνύουν το αδιέξοδο των ακραίων κοινωνικών αντιθέσεων. Των δισεκατομμυρίων των πολυεθνικών και της πείνας των φτωχών.
Το βασανιστικό ερώτημα που τίθεται επιτακτικά με τον απολογισμό και την ανάλυση του προβλήματος είναι το τι πρέπει να κάνουμε ως κοινωνία για να εξαλειφθεί το φαινόμενο της πείνας. Η αντιμετώπιση της πείνας και της εξαθλίωσης ανά το παγκόσμιο είναι ευθύνη των κρατών και των κυβερνήσεων. Η ευθύνη αυτή αναλογεί σε όλα τα κράτη του κόσμου. Επιτακτική όσο ποτέ είναι η διαμόρφωση ενός πολιτικού πλαισίου και ενός μοντέλου ανάπτυξης που δεν θα οδηγεί στη διεύρυνση των οικονομικών ανισοτήτων μεταξύ των ανθρώπων με μόνο στόχο τη μεγιστοποίηση του κέρδους. Ένα μοντέλο ανάπτυξης που δεν θα συσσωρεύει τον πλούτο στους λίγους προνομιούχους με αποτέλεσμα τις περιοδικές και αλλεπάλληλες κρίσεις του συστήματος, όπως είναι αυτή που διανύουμε σήμερα.
Πέραν όμως της διαμόρφωσης ενός πολιτικού πλαισίου δράσης και της οικοδόμησης διαφορετικών οικονομικών σχέσεων και δομών ανάπτυξης
, υπάρχει ακόμα ένα σημαντικό πεδίο δράσης. Η ευαισθητοποίηση των πολιτών για το θέμα της πείνας και η συστράτευση των λαών και των κυβερνήσεων σε αυτόν τον αγώνα ενδυναμώνει την προσπάθεια και συμβάλλει στην επίτευξη του στόχου.
Η αποψινή εκδήλωση ενισχύει ακριβώς αυτήν την προσπάθεια για διαφώτιση της κοινωνίας για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας
, για τα εκατομμύρια των παιδιών που ζουν σε συνθήκες εξαθλίωσης. Η καθιερωμένη αυτή σύναξη είναι μια εκδήλωση αγάπης προς όλους εκείνους τους άγνωστους συνανθρώπους μας που δεν έχουν τα βασικά για να επιβιώσουν, προς όλους εκείνους τους άγνωστους ανθρώπους σε χώρες του τρίτου κόσμου που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν τρόφιμα, που διαμένουν σε ακατάλληλα υποστατικά και που στερούνται ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και βασικής εκπαίδευσης.
Αγαπητοί φίλοι,

Σε ό
,τι αφορά στη χώρα μας, η οικονομική κρίση και η ανεργία έχουν πλήξει κυρίως τα χαμηλά εισοδηματικά στρώματα του λαού μας με αποτέλεσμα ομάδες του πληθυσμού όπως οι συνταξιούχοι, τα άτομα με αναπηρίες, οι άνεργοι, οι μονογονεϊκές οικογένειες και οι μετανάστες να αντιμετωπίζουν τον άμεσο κίνδυνο της φτώχειας και του αποκλεισμού. Παρά την άδικη κριτική που γίνεται στο πλαίσιο της μανίας κάποιων για να πλήξουν την Κυβέρνηση και το έργο της, δεν θα πάψουμε ούτε στιγμή να υψώνουμε ασπίδα προστασίας στις κοινωνικοοικονομικά ασθενέστερες τάξεις του λαού μας. Όσο και αν αυτό αποτελεί διακαή πόθο για κάποιους, εμείς δεν πρόκειται να φορτώσουμε μονόπλευρα τα προβλήματα που δημιούργησαν οι τράπεζες και η συσσώρευση του κεφαλαίου σε λίγους, στους ώμους των εργαζομένων, των νέων και των συνταξιούχων. Αντίθετα, θα συνεχίσουμε με όλες μας τις δυνάμεις, μέσα από συγκεκριμένες πολιτικές και ενέργειες, να υπερασπιζόμαστε το κοινωνικό κράτος και την κοινωνική αλληλεγγύη.
Η συμβολή της κοινωνίας και των εθελοντικών φορέων μέσα στο πλαίσιο αυτό παραμένει πολύτιμη
. Ο Παγκύπριος Σύνδεσμος για την Καταπολέμηση της Μάστιγας της Πείνας διεξάγει εκστρατεία αγάπης και στοχεύει να εξασφαλίσει σε όσο γίνεται περισσότερους ανθρώπους, και κυρίως σε παιδιά, το δικαίωμα να ζήσουν μια ζωή με αξιοπρέπεια, να τους δώσει τη δυνατότητα να ξεφύγουν από τη φτώχεια και να ζήσουν μια ανθρώπινη ζωή. Με την ευκαιρία αυτή θα ήθελα να εκφράσω τη μεγάλη μου εκτίμηση και τον σεβασμό μου προς τον Πρόεδρο του Συνδέσμου, Πανιερώτατο Μητροπολίτη Κιτίου κ. Χρυσόστομο, καθώς και σε όλα τα μέλη του Συνδέσμου για το πολυσχιδές έργο τους. Μέσα από την τριαντάχρονη δράση του ο Σύνδεσμος έχει προσφέρει βοήθεια συνολικού ύψους 6,5 εκατομμυρίων δολαρίων σε ανθρώπους σε χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Αυτό αποτελεί από μόνο του ένα τεράστιο επίτευγμα και γι’ αυτό σας συγχαίρω.
Τόσο η Κυβέρνηση όσο και εγώ προσωπικά θα συνεχίσουμε να σας στηρίζουμε με κάθε δυνατό τρόπο
. Αναγνωρίζοντας το ανθρωπιστικό έργο του Συνδέσμου, η Κυβέρνηση αποφάσισε και φέτος να προσφέρει τη δική της ενίσχυση, συμβάλλοντας έτσι στην υλοποίηση των ευγενών στόχων σας. Εύχομαι σε όλους κάθε καλό.