20/9/10

Δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας κατά την άφιξή του στη Νέα Υόρκη

20/09/2010
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Δημήτρης Χριστόφιας έφθασε χθες στη Νέα Υόρκη για να συμμετάσχει στις εργασίες της 65ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών. Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας συνοδεύουν η σύζυγος του κα Έλση Χριστόφια, ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Μάρκος Κυπριανού, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος κ. Στέφανος Στεφάνου και υπηρεσιακοί παράγοντες.


Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κατά την άφιξή του στη Νέα Υόρκη προέβη στην ακόλουθη δήλωση: «Θέλω να εκφράσω τη χαρά μου που βρισκόμαστε και πάλι μαζί, και την ίδια ώρα και τη λύπη μου γιατί στα πενήντα χρόνια της Κυπριακής Δημοκρατίας είμαστε πάλι εδώ όχι μόνο για να μιλήσουμε στη Γενική Συνέλευση για τα προβλήματα που ταλανίζουν την ανθρωπότητα γενικά, που δεν είναι λίγα, είναι πάρα πολλά δυστυχώς, και πέντε χρόνια πριν τελειώσει η προθεσμία για τους στόχους της χιλιετίας βρισκόμαστε ακόμη πάρα πολύ μακριά, κατά τη δική μου εκτίμηση, σε ό,τι αφορά την εκπλήρωση αυτών των στόχων: φτώχεια, ασθένειες, πείνα και η υπερεκμετάλλευση των μικρών λαών, ασφαλώς και των χωρών.

Το λέω αυτό γιατί και φέτος θα προβάλουμε την υπόθεση μας τόσο στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών όσο και σε πληθώρα άλλων εκδηλώσεων που θα οργανωθούν και εδώ στη Νέα Υόρκη και στην Ουάσιγκτον. Όπως ξέρετε, θα γίνουν και αρκετές επαφές με αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων με στόχο να μοιραστούμε μαζί τους τα προβλήματα που αφορούν και την Κύπρο, που αφορούν τη Μέση Ανατολή αλλά και ευρύτερα τα προβλήματα της ειρήνης και ασφάλειας όπως και τα προβλήματα που έχουν σχέση με τους στόχους της χιλιετίας.

Επειδή θα με ρωτήσετε, θα σας πω ότι δεν είμαι ευτυχής για την πορεία των διακοινοτικών συνομιλιών. Η αλλαγή στην τουρκοκυπριακή κοινότητα μας έφερε έναν ηγέτη ο οποίος, σε στενή επαφή και συνεργασία με την Τουρκία, κάνει προτάσεις και εμμένει σε θέσεις οι οποίες σίγουρα δεν οδηγούν στην άρση των αδιεξόδων. Αντίθετα, φοβάμαι πολύ ότι θα οδηγηθούμε σε νέα αδιέξοδα. Καμία θετική ανταπόκριση στην πολύ δημιουργική πρόταση την οποία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει κάνει και στην Τουρκία και στην τουρκοκυπριακή πλευρά αλλά και στη διεθνή κοινότητα δεν υπάρχει από πλευράς τόσο της Τουρκίας όσο και του κ. Έρογλου. Η Τουρκία λυπάμαι να παρατηρήσω ότι δεν είναι έτοιμη για λύση του Κυπριακού, όπως συνεχώς αναμασά και διακηρύττει μέσω των ηγετών της, μέχρι το τέλος του χρόνου. Μακάρι να ήταν έτοιμη, είπα σε ομιλία και στην Κύπρο ενώπιον των αποδήμων, ας μας δοκιμάσει η Τουρκία και τότε θα εκπλαγεί.

Είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε σε λύση του Κυπριακού. Αλλά αυτή η λύση έχει μια βάση πάνω στην οποία θα πρέπει να στηριχτεί. Είναι τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών και της Γενικής Συνέλευσης, είναι οι συμφωνίες υψηλού επιπέδου. Αυτή είναι η βάση την οποία έχουμε συμφωνήσει με τον προηγούμενο ηγέτη της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Για ένα κράτος, μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα, ομοσπονδιακό ασφαλώς κράτος. Το οποίο κράτος, βεβαίως, θα έχει ενωμένη οικονομία και θεσμούς οι οποίοι θα ενώνουν το λαό και το ίδιο το κράτος.

Δυστυχώς, νομίζω πόρρω απέχουμε από την επίτευξη τέτοιων στόχων. Η άρνηση διασύνδεσης των εδαφικών αναπροσαρμογών, αυτής της πτυχής του Κυπριακού, και του περιουσιακού ή πολύ περισσότερο των θεμάτων των εποίκων, δεν μας οδηγεί ουσιαστικά πουθενά. Δεν μπορεί να ζητάς από το συνομιλητή σου να κάνει κινήσεις, όπως λένε, καλής θέλησης στο περιουσιακό, χωρίς να γνωρίζει ο ίδιος ποια εδάφη θα επιστραφούν υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση. Και ξέρετε ότι στόχος μας είναι να επιστραφούν περισσότερα εδάφη από ό,τι περιελάμβανε το Σχέδιο Ανάν και να δοθεί η δυνατότητα σε περισσότερους πρόσφυγες να έχουν πρόσβαση στις περιουσίες τους. Εμείς τασσόμαστε υπέρ της ελεύθερης διακίνησης, εγκατάστασης, κατοχής περιουσίας και άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας. Μπορεί να υπάρξει μια σύντομη μεταβατική περίοδος, αλλά σε μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορεί οι ξένοι να μπορούν να ασκούν αυτές τις ελευθερίες και οι Κύπριοι να έχουν περιορισμό στην άσκησή τους. Είναι βασικές θέσεις τις οποίες υποστηρίζω με σθένος στις συνομιλίες. Θα μιλήσω και με το Γενικό Γραμματέα, όπως ξέρετε. Θα προσπαθήσω να κάνουμε από κοινού μια συνεκτίμηση της όλης κατάστασης και να δούμε ποια θα είναι τα περαιτέρω βήματα.

Εύχομαι και ελπίζω η Τουρκία να ξεπεράσει αρκετά προβλήματα που αντιμετωπίζει στο παρόν στάδιο. Έχει ξεπεράσει το πρόβλημα του δημοψηφίσματος, έχει όμως να αντιμετωπίσει το πρόβλημα με τους Κούρδους, έχει να αντιμετωπίσει τα προβλήματα που σχετίζονται με την κρίση στις σχέσεις της με το Ισραήλ, έχει να αντιμετωπίσει προβλήματα που σχετίζονται με τις επόμενες γενικές εκλογές στη χώρα. Γι' αυτό, κατά τη δική μου εκτίμηση, και θα το πω και στο Γενικό Γραμματέα, το επαναλαμβάνω και στον κ. Ντάουνερ συνεχώς δεν ξέρω αν το μεταφέρει στο Γενικό Γραμματέα και πώς του μεταφέρει αυτά που του λέω δεν είναι έτοιμη στο παρόν στάδιο η Τουρκία να κάνει «παραχωρήσεις». Και όταν λέω «παραχωρήσεις» βάλτε το σε εισαγωγικά, διότι σε τι θα κάνει «παραχωρήσεις»; Να σηκώσει τα στρατεύματά της; Δεν είναι παραχώρηση, παραβιάζει το διεθνές δίκαιο και έχει καθήκον να το πράξει. Να αναγνωρίσει την Κυπριακή Δημοκρατία και να υλοποιήσει τις άλλες υποχρεώσεις της απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Δεν είναι παραχώρηση, είναι κάτι που πηγάζει από το ίδιο το ευρωπαϊκό δίκαιο και τις συμφωνίες που έχει κάνει με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Εν πάση περιπτώσει, πρέπει η Τουρκία να ανάψει κάποια στιγμή το πράσινο φως στον κ. Έρογλου. Έχω πει πολλές φορές και θα το επαναλάβω και στη Γενική Συνέλευση: προσπαθώ να έρθω σε απευθείας επικοινωνία με την τουρκική ηγεσία διότι αυτή θα αποφασίσει για τη λύση του Κυπριακού ή τη μη λύση. Και μακάρι να μην είναι η μη λύση. Ως τώρα οι Τούρκοι ηγέτες αρνούνται επίμονα διότι αρνούνται να αναγνωρίσουν την Κυπριακή Δημοκρατία.

Εν πάση περιπτώσει θα επιμείνω. Οι δρόμοι δεν είναι πολλοί. Οι απευθείας διαπραγματεύσεις με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη ασφαλώς θα συνεχιστούν. Αλλά θα ήθελα πάρα πολύ να αναπτύξω το δικό μας όραμα στην τουρκική ηγεσία. Ένα όραμα το οποίο, κατά τη δική μου εκτίμηση, με την υλοποίησή του συμφέρει και θα εξυπηρετήσει και την ίδια την Τουρκία. Εκτός και αν συνεχίζει να έχει επεκτατικές βλέψεις πάνω στην Κύπρο. Και τότε τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά.

Λοιπόν, αυτά σαν μια μακρά εισαγωγή. Σας χαιρετώ ακόμη μια φορά. Χαίρομαι που συναντιόμαστε και πάλι εδώ και ευελπιστώ να σας δω και στην Κύπρο».

Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απάντησε σε ερωτήσεις δημοσιογράφων ως ακολούθως:

Ερώτηση: Επειδή είπατε, κ. Πρόεδρε, ότι θέλετε να έρθετε σε απευθείας επικοινωνία με την Τουρκία και να αναπτύξετε το όραμά σας. Αυτό μήπως μπορεί να γίνει μέσω μιας Διεθνούς Διάσκεψης;

Πρόεδρος: Η Διεθνής Διάσκεψη θα πρέπει να ασχοληθεί με ζητήματα που σχετίζονται με τις διεθνείς πτυχές του Κυπριακού. Άρα, η Τουρκία πρέπει να συναινέσει σε λύση πρώτα των εσωτερικών πτυχών του Κυπριακού: της συνταγματικής, δηλαδή, διάρθρωσης του κυπριακού κράτους, του ρόλου των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων στην κεντρική κυβέρνηση, του ρόλου των περιφερειακών κυβερνήσεων των συνιστωσών μονάδων της ομοσπονδίας και όλων αυτών που συζητάμε με τους Τουρκοκύπριους ηγέτες. Και τότε θα συζητήσουμε στα πλαίσια μιας Διεθνούς Διάσκεψης θέματα που αφορούν την ασφάλεια, τις εγγυήσεις και ό,τι απομείνει στο θέμα των εποίκων.

Είπα προηγουμένως, και το επαναλαμβάνω, η Τουρκία κρατά το κλειδί για την επίλυση των εσωτερικών πτυχών του Κυπριακού. Δεν υποτιμώ καθόλου τον κ. Έρογλου, αλλά ενώ συνομιλώ με τον κ. Έρογλου έχω την ισχυρή πεποίθηση ότι είναι με την Τουρκία που συνομιλώ, χωρίς την παρουσία της. Γι’ αυτό θέλω να συνομιλήσω με τους Τούρκους ηγέτες για να δούμε πού το πάνε επιτέλους. Και να ακούσουν, επαναλαμβάνω, και τις δικές μας τις απόψεις, τις θέσεις μας. Εκείνο που θέλω να σας διαβεβαιώσω είναι το εξής: επειδή γράφονται και λέγονται διάφορα, μύθοι και παραμύθια περί της στάσης της δικής μας πλευράς, δεν υπάρχει περίπτωση να κάνουμε εμείς παραχωρήσεις οι οποίες θα ξεπουλούν τα δικαιώματα της ελληνοκυπριακής κοινότητας αλλά και που την ίδια ώρα δεν θα αναγνωρίζουν τα δικαιώματα της τουρκοκυπριακής κοινότητας, τα νόμιμα, δηλαδή, δικαιώματα της τουρκοκυπριακής κοινότητας, η οποία παραμελήθηκε για λόγους και ιστορικούς και αντικειμενικούς στη διάρκεια των πρώτων 15 χρόνων της Κυπριακής Δημοκρατίας και παραμελείται διπλά από την Τουρκία μετά την εισβολή και την κατοχή. Συνεπώς, ναι, πρέπει να αποκατασταθούν και τα δικαιώματα των Τουρκοκυπρίων, αλλά σε καμιά περίπτωση σε βάρος των δικαιωμάτων των Ελληνοκυπρίων, της μεγαλύτερης κοινότητας. Το έχω επαναλάβει πάρα πολλές φορές.

Ερώτηση: Κύριε Πρόεδρε, σε σχέση με αυτό το καταθλιπτικό τοπίο που περιγράψατε για την πορεία των διαπραγματεύσεων, κατά διαστήματα εμφανίζονται πληροφορίες, ενδείξεις αλλά και δηλώσεις από αξιωματούχους και μεσολαβητές που δίδουν ένα διαφοροποιημένο κλίμα και ενόψει της συνάντησής σας με το Γενικό Γραμματέα μπροστά στην προοπτική διοργάνωσης της Διεθνούς Διάσκεψης, θα του ξεκαθαρίσετε ότι χωρίς τη λύση των εσωτερικών ζητημάτων η Κυπριακή Δημοκρατία δεν συμμετέχει, δεν είναι υπέρ αυτής της Διάσκεψης;

Πρόεδρος: Γιατί μιλάμε για προοπτική διοργάνωσης Διεθνούς Διάσκεψης; Μήπως μας έδωσε τέτοιο μήνυμα στην τελευταία του έκθεση ο Γενικός Γραμματέας; Ότι υπάρχει δηλαδή η προοπτική να συγκληθεί σύντομα Διεθνής Διάσκεψη; Εντάξει, εσείς ασχολείστε με δημοσιεύματα, παρασκήνια κ.λπ. αλλά εμένα η δουλειά μου είναι διαφορετική. Έχω την ευθύνη του διαλόγου και των σχέσεων με τα Ηνωμένα Έθνη. Καλώς ή κακώς, έτσι είναι. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέκαθεν έχει αυτήν την ευθύνη. Λοιπόν, εγώ δεν έχω κανένα μήνυμα από το Γενικό Γραμματέα, ούτε έμμεσα ούτε άμεσα, ούτε διά μέσου τρίτου ότι προτίθεται να συγκαλέσει Διεθνή Διάσκεψη. Συμφωνώ ότι στην τελευταία του έκθεση ο Γενικός Γραμματέας είπε ότι ναι, είναι πιθανή η σύγκληση Διεθνούς Διάσκεψης όταν και εφόσον επιλυθούν τα εσωτερικά, οι εσωτερικές πτυχές του Κυπριακού. Άρα, συμφωνούμε με το Γενικό Γραμματέα. Τώρα αν άλλοι θα θελήσουν στην πορεία να προωθήσουν άλλες σκέψεις προς την κατεύθυνση του Γενικού Γραμματέα, αυτό δεν μπορώ να το εγγυηθώ ασφαλώς, αλλά θα το αντιμετωπίσουμε.

Ερώτηση: Κύριε Πρόεδρε, διαφοροποιείτε και πάλι την περίοδο Έρογλου από την προηγούμενη περίοδο. Επομένως, ο κ. Ταλάτ στη δική του περίοδο εξέφραζε τη δική του πολιτική; Δεν ήταν κι αυτό έκφραση μιας πολιτικής, πολιτικών επιλογών της Άγκυρας; Και το δεύτερο, επειδή βλέπω αυτήν την απαισιοδοξία, τη δικαιολογημένη όπως παρακολουθούμε, μέχρι πότε θα διαρκέσουν αυτές οι συνομιλίες χωρίς να οδηγούν πουθενά; Και μήπως αυτό το πράγμα οδηγεί και την παγίωση ορισμένων καταστάσεων;

Πρόεδρος: Εγώ ζητώ, σε όσους μου θέτουν αυτό το ερώτημα, να μου πουν, ποια είναι η εναλλακτική λύση; Να τα παρατήσουμε και να φύγουμε από τις συνομιλίες; Μέσα σ’ αυτό το κλίμα το οποίο επικρατεί σε παγκόσμια κλίμακα και με διάφορους να μεθοδεύουν διάφορα - όπως γνωρίζετε καλύτερα από εμένα, είστε στο κέντρο των μεθοδεύσεων - μας συμφέρει εμάς, είναι φρόνιμο, είναι σοφό να τα παρατήσουμε και να φύγουμε; Και να κάνουμε τι; Να βρεθούμε στο εδώλιο; Άρα, εμείς με υπομονή συνεχίζουμε τη διαπραγμάτευση και προσπαθούμε είτε να εξευρεθεί κοινή γλώσσα, να φθάσουμε σε νέες συγκλίσεις οπότε θα έχουμε πρόοδο ή τουλάχιστον να φανεί ποιος είναι ο ένοχος για τη μη πρόοδο. Αυτό το έχω πει από την ώρα που εξήγγειλα την πρωτοβουλία μου για να δημιουργηθεί το έδαφος για απευθείας συνομιλίες με τον κ. Ταλάτ.

Είναι αλήθεια ότι διαφοροποιώ τον κ. Ταλάτ από τον κ. Έρογλου, κι αυτό λόγω των αποτελεσμάτων των συζητήσεών μου με τον κ. Ταλάτ και των μη αποτελεσμάτων μέχρι σήμερα με τον κ. Έρογλου. Ο κ. Ταλάτ ασφαλώς κι αυτός καθοδηγείτο από την Άγκυρα, όμως εγώ λέω ότι υπήρξαν και περιπτώσεις, ένεκα και της πολύ παλιάς μας σχέσης, της φιλικής και της συντροφικής, που μπορούσα να απαιτήσω πράγματα από τον κ. Ταλάτ και να μην τα απορρίψει. Η συμφωνία για μια κυριαρχία, ένα κράτος, μια ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα ήταν ένα βήμα, φρονώ, που έκανε ο κ. Ταλάτ και το οποίο υποχρεώθηκε στην πορεία η Τουρκία να αποδεχθεί. Βλέπετε, στην τελευταία συνάντηση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας επανέρχονται σε πρότερες θέσεις που δεν έχουν σχέση με το ένα κράτος, μια κυριαρχία, μια ιθαγένεια, μια διεθνή προσωπικότητα. Και σε διάφορα άλλα ζητήματα παίζει ένα ρόλο και ο ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Εκείνος ο ηγέτης, ένεκα, επαναλαμβάνω, και των διαχρονικών μας σχέσεων, έκανε κάποιες κινήσεις οι οποίες μας έφεραν πιο κοντά. Είχε αποδεχθεί, για παράδειγμα, το Δίκαιο της Θάλασσας, τη διεθνή σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οποία η Τουρκία δεν έχει υπογράψει. Είναι ένα παράδειγμα. Είχε αποδεχθεί ότι θα υπάρχει ενιαίος εναέριος χώρος, ανεξαρτήτως αν θέλουν και εκείνοι ένα μέρος του ελέγχου του εναέριου χώρου. Τούτο είναι επιμονή της Τουρκίας. Και διάφορα άλλα, όπως οι αρμοδιότητες της κεντρικής κυβέρνησης, θα διεύρυναν αρκετά τις αρμοδιότητές της σε σχέση με εκείνες τις οποίες απέδωσε το Σχέδιο Ανάν.

Αυτά είναι βήματα τα οποία, όμως, η αντιπολίτευση στην Κύπρο δεν θέλει ούτε να αναγνωρίσει, ούτε και να δεχθεί, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Εγώ τα έχω καταγραμμένα και έχω συμφωνήσει και άλλα πράγματα τα οποία δεν θέλω αυτήν τη στιγμή να δώσω στη δημοσιότητα. Τα κατέθεσα στις συνομιλίες με τον κ. Έρογλου για τις ελευθερίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν ξέρω όταν θα επανέλθουμε αν ο κ. Έρογλου θα τα αρνηθεί αυτά. Αλλά εν πάση περιπτώσει είναι σημαντικά βήματα μπροστά. Γι’ αυτό λέω ότι έχει επιτευχθεί πρόοδος με τον κ. Ταλάτ, όχι ικανοποιητική όσο εμείς θα προσμέναμε ή επιδιώκαμε, αλλά έχει επιτευχθεί πρόοδος. Με τον κ. Έρογλου καμία πρόοδος, εδώ και μερικούς μήνες τώρα. Συνεδριάζουμε από κοινού, διαβουλευόμαστε, αλλά δεν έχει επιτευχθεί πρόοδος. Άρα, ναι, είναι μέσα από αντιφάσεις που η πολιτική παίρνει το δρόμο της. Δεν είναι μια ευθεία γραμμή. Θα υπάρξουν και "ναι", και "όχι" και δυσκολίες και αρνήσεις και, επαναλαμβάνω, το γενικό μου συμπέρασμα είναι ότι η Τουρκία αυτήν την ώρα δεν είναι έτοιμη να προχωρήσει.

Ερώτηση: Μια διευκρίνιση, κ. Πρόεδρε. Έχετε πει για το ερώτημα για τη Διεθνή Διάσκεψη ότι πρέπει να επιλυθούν τα εσωτερικά και μετά να μείνουν τα υπόλοιπα. Αναφερθήκατε στα εσωτερικά θέματα, στο θέμα της διακυβέρνησης. Υπάρχουν και άλλα θέματα που εμπίπτουν σ’ αυτό το πλαίσιο των εσωτερικών θεμάτων;

Πρόεδρος: Υπάρχουν αυτά τα θέματα, είναι το θέμα της κατανομής εξουσιών μεταξύ κεντρικής και περιφερειακών κυβερνήσεων, είναι το θέμα των περιουσιών, είναι οι εδαφικές αναπροσαρμογές, είναι και το θέμα της ιθαγένειας, της μετανάστευσης και ό,τι συνεπάγεται. Είναι η οικονομία, τα θέματα Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτά είναι κάμποσα τα οποία έχουμε ανασκοπήσει με τον κ. Ταλάτ μέσα από συμφωνίες και διαφωνίες. Είναι καταγραμμένα.

Ερώτηση: Για να καταλάβω, λέμε ακτίνα συμφωνίας, λέμε συμφωνία πριν πάμε σε Διεθνή Διάσκεψη. Εμείς θα θέλουμε να πάμε σε Διάσκεψη αν έχουμε συμφωνήσει σε όλα;

Πρόεδρος: Όχι, αν είμαστε πολύ κοντά σε συμφωνία.

Ερώτηση: Αυτό είναι σχετικό.

Πρόεδρος: Το σχετικό εμείς θα το ορίσουμε, όχι οι δημοσιογράφοι. Οι συνομιλητές. Υπάρχει Εθνικό Συμβούλιο στην Κύπρο, παρόλο που δεν ξέρω αν μας λαμβάνουν υπόψη οι εθνοσύμβουλοι πλέον, αλλά εκεί θα συζητήσουμε αυτά τα πράγματα.

Ερώτηση: Να σας ρωτήσω για το πόσο αρραγές είναι το εθνικό μέτωπο. Έχει έρθει ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Δρούτσας πρόσφατα. Δίνεται μια αίσθηση στους Ελλαδίτες ότι δεν έχετε τη στήριξη που θα θέλατε.

Πρόεδρος: Στους Ελλαδίτες μόνο;

Ερώτηση: Μεταφέρω την αίσθηση που υπάρχει και εκεί. Ερωτώ αν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Είμαστε σε φάση που δεν μπορείτε να λειτουργήσετε πλέον;

Πρόεδρος: Εγώ λειτουργώ και θα συνεχίσω να λειτουργώ εξουσιοδοτημένος από τον κυπριακό λαό. Ο κυπριακός λαός με έχει εκλέξει να χειριστώ το κυπριακό πρόβλημα. Ήταν η υπόσχεση που έδωσα στον κυπριακό λαό και μου έχει δώσει την εμπιστοσύνη του, με έχει περιβάλει με την εμπιστοσύνη του πέρα από κομματικές σκοπιμότητες των οποιωνδήποτε. Από εκεί και πέρα, πρώτα να μου επιτρέψετε, επειδή αναφερθήκατε στον κ. Παπανδρέου και στον κ. Δρούτσα, να εκφράσω την από καρδιάς ευγνωμοσύνη μου στον Πρωθυπουργό και στον Υπουργό Εξωτερικών και στον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας και στις πολιτικές δυνάμεις της Ελλάδας για την πλήρη και αμέριστη στήριξη την οποία μου προσφέρουν. Βλέπετε, ο κ. Παπανδρέου έχει αναλάβει από κοινού μαζί μου να προωθήσει την πρότασή μου. Δεν είναι τυχαία αυτά τα πράγματα. Οι δηλώσεις που κάνει ο κ. Παπανδρέου με τιμούν, και τον ευχαριστώ πάρα πολύ, το ίδιο και τον κ. Δημήτρη Δρούτσα. Από εκεί και πέρα το εσωτερικό μέτωπο δεν πάει καλά. Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί. Δεν ήρθα στη Νέα Υόρκη για να τα βάλω με τους εθνοσυμβούλους, απλώς εκφράζω την απαρέσκεια μου για την κατάσταση η οποία επικρατεί στο εσωτερικό μέτωπο. Και κάνω και απ’ εδώ έκκληση να υπάρξει περισσότερος αλληλοσεβασμός, περισσότερη συναίνεση σε μια κοινή προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε τις μεθοδεύσεις της Τουρκίας οι οποίες είναι καθημερινές.

Εργάζεται νυχθημερόν η Τουρκία και οι διπλωματικές της υπηρεσίες και εμείς, δυστυχώς, συζητούμε συνεχώς και όχι τόσο εγκάρδια μεταξύ μας και δίνουμε μηνύματα προς τα έξω τα οποία χρησιμοποιούν σε βάρος μας. Ο Χριστόφιας είναι απομονωμένος, δεν μπορεί να προχωρήσει, λένε διάφοροι, φίλοι μας ή άσπονδοι φίλοι μας, όπως θέλετε πέστε τους. Ισχυρίζονται διάφοροι στο εσωτερικό μέτωπο ότι το να ασκούμε τόσο σκληρή κριτική είναι βοηθητικό προς τον Πρόεδρο. Δεν είναι καθόλου βοηθητικό, οι εμπειρίες μου είναι εντελώς διαφορετικές. Οι εμπειρίες μου λένε ότι χωρίς να το θέλουμε δίνουμε αφορμές σε διάφορους να λένε ότι δεν θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε, και το χρησιμοποιεί κατά κόρον και ο κ. Έρογλου με δηλώσεις οι οποίες είναι ασφαλώς απαράδεκτες, αλλά το χρησιμοποιεί.