18/7/10

Επιμνημόσυνος λόγος του Υπουργού Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού κ. Αντώνη Πασχαλίδη για τους πεσόντες κατά την τουρκική εισβολή του 1974, στο Μητροπολιτικό ναό Παναγίας Παντανάσσης (Καθολικής) Λεμεσού
18/07/2010





Με βαθιά συγκίνηση και πόνο ψυχής συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ, στον ιερό αυτό χώρο, για να μνημονεύσουμε τα ηρωικά παλικάρια μας που θυσίασαν τη ζωή τους για την προάσπιση της δημοκρατίας και της ελευθερίας.

Τριάντα έξι χρόνια μετά και ο χρόνος δεν έχει επουλώσει τις πληγές. Ακόμα θρηνούμε για τους ήρωες που έχασαν τη ζωή τους αλλά και τους αγνοούμενους της εθνικής μας τραγωδίας.

Η σημερινή επέτειος μας κάνει να πονάμε. Η σημερινή επέτειος δεν μας επιτρέπει να ξεχνάμε. Η σημερινή επέτειος μας θυμίζει ότι το πρόβλημα είναι ακόμα υπαρκτό. Τριάντα έξι χρόνια μετά, οι μνήμες του πραξικοπήματος και της εισβολής είναι ακόμα νωπές.

Κάθε χρόνο τις μέρες αυτές η μνήμη ανακαλεί μαύρες θύμησες. Το μυαλό πάει πίσω στις μέρες της καταστροφής και του ολέθρου και η ψυχή πονεί σαν ανατρέχει στα γεγονότα. Στο προδοτικό πραξικόπημα που άνοιξε την πόρτα στον κατακτητή και στην τουρκική εισβολή που συμπλήρωσε το προδιαγεγραμμένο διπλό έγκλημα σε βάρος της Κύπρου.

Γεγονότα που τραυμάτισαν τη δημοκρατία και ακρωτηρίασαν την ελευθερία, δίχασαν το λαό μας, άνοιξαν τις πόρτες της Κύπρου στον Αττίλα, προσφυγοποίησαν μεγάλο μέρος του πληθυσμού και επέβαλαν στη μισή πατρίδα μας τη συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή.

Χιλιάδες άνθρωποι εκδιώχθηκαν από τα σπίτια και τις περιουσίες τους με τη βία των όπλων, τα μνημεία του πολιτισμού και της ιστορίας μας καταστράφηκαν, χωριά και ναοί ισοπεδώθηκαν και τα κοιμητήρια μας βεβηλώθηκαν. Ο πόνος είναι πάντα αβάστακτος για την πατρίδα που χάσαμε, για τις ζωές που λεηλατήθηκαν, για κείνους που έπεσαν μαχόμενοι για την προάσπιση βωμών και εστιών.


Η απόδοση της οφειλόμενης τιμής στους ήρωές μας είναι επιβαλλόμενο χρέος για εκείνους που στις κρίσιμες και δύσκολες ώρες του τόπου πολέμησαν και πίστεψαν στην ελευθερία για να μπορούμε εμείς σήμερα να απολαμβάνουμε τα αγαθά της δημοκρατίας και να έχουμε το δικαίωμα να ατενίζουμε το μέλλον με μεγαλύτερη αισιοδοξία.

Σ΄ αυτούς είναι αφιερωμένη τούτη η μέρα. Στους ανθρώπους που πρόταξαν την ψυχή τους στα όπλα του εισβολέα κι υπερασπίστηκαν μέχρι τέλους τις αξίες και τα ιδανικά ενός ολόκληρου λαού. Σ΄ αυτούς που κόντρα στη λογική των αριθμών και των εξοπλισμών βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της αντίστασης και πολέμησαν για την αξιοπρέπεια του έθνους.

Χρόνια μετά, υποκλινόμαστε μπροστά στο μεγαλείο και την τραγικότητα της θυσίας τους, ιδίως όταν αναλογιστούμε πως πολέμησαν έχοντας συνείδηση της προδοσίας. Στεκόμαστε μπροστά στους νεκρούς ήρωές μας με ψυχή καθαρή, με πίστη και αποφασιστικότητα και τους υποσχόμαστε πως θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την αξιοπρέπεια και την τιμή μας. Πως η θυσία τους θα καθοδηγεί και θα καθορίζει πάντα την πορεία μας. Και πως δεν θα συνηγορήσουμε ποτέ στην απεμπόληση των δικαίων του κυπριακού ελληνισμού. Έχουμε ιερό χρέος να κρατούμε τη μνήμη ζωντανή, γιατί λαοί που δεν έχουν ιστορική μνήμη δεν έχουν μέλλον. Το παρελθόν πρέπει να μας διαπαιδαγωγεί και να μας καθοδηγεί.

Τριάντα έξι χρόνια μετά το πραξικόπημα και την εισβολή ο Αττίλας συνεχίζει να κατέχει τμήμα της πατρίδας μας. Οι πρόσφυγες εξακολουθούν να στερούνται του δικαιώματος επιστροφής. Αδιευκρίνιστη παραμένει η τύχη των αγνοουμένων μας. Οι εγκλωβισμένοι συνεχίζουν πεισματικά τον αγώνα επιβίωσής τους στην πατρική αλλά κατεχόμενη γη.

Τριάντα έξι χρόνια από τότε και οι πληγές μένουν ακόμα ανοικτές και επώδυνες. Σκλαβωμένα χωριά και πόλεις, στρατός κατοχής και δεκάδες χιλιάδες Τούρκων εποίκων, πρόσφυγες, αγνοούμενοι και εγκλωβισμένοι συντηρούν ανεπούλωτες αυτές τις πληγές και παρατείνουν το φοβερό δράμα του μεγαλομάρτυρα λαού μας.


Τα τετελεσμένα γεγονότα, που επιβλήθηκαν με τη δύναμη των όπλων των πραξικοπηματιών και των στρατιωτικών δυνάμεων εισβολής της Τουρκίας, δεν μπορούν και δεν θα γίνουν αποδεκτά ούτε θα νομιμοποιηθούν. Αποτελεί ύψιστη προτεραιότητά μας η αναζήτηση μιας αμοιβαία αποδεκτής λύσης μέσω διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, η οποία θα διασφαλίζει την πραγματική επανένωση του νησιού, του λαού, των θεσμών και της οικονομίας της χώρας μας. Μια λύση που θα βασίζεται στο διεθνές δίκαιο και στα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και θα συνάδει με τις αρχές και αξίες πάνω στις οποίες εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση.

Η Κύπρος δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποτελεί την εξαίρεση του κανόνα. Δεν μπορεί να παραμείνει για πολύ καιρό ακόμη η μόνη διχοτομημένη ημικατεχόμενη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο λαός μας δεν ζητά και δεν αναμένει από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και την Ευρωπαϊκή Ένωση τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από ό,τι δικαιούνται και απολαμβάνουν σήμερα όλοι οι Ευρωπαίοι πολίτες.

Συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,

Σ΄ αυτές τις τόσο σημαδιακές επετείους είναι αντιπαραγωγικό να αναλώνουμε τις δυνάμεις μας σε φραστικές καταδίκες, σε αντιπαραθέσεις και πολιτικές συγκρούσεις στη βάση κομματικών σκοπιμοτήτων. Δεν είναι η ώρα για κομματικές τακτικές και μικροκομματικές συμπεριφορές. Είναι η ώρα για εγρήγορση και ενότητα. Είναι η ώρα για συλλογικό και συνθετικό προβληματισμό, καθώς και για κοινή δράση.

Μία ελεύθερη και ενωμένη Κύπρος απαλλαγμένη από ξένα στρατεύματα και διαχωριστικά τείχη, η με κάθε τρόπο προάσπιση της δημοκρατίας, για την οποία εκείνοι αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν, θα δικαιώσει τους ηρωικούς νεκρούς μας και θα είναι γι’ αυτούς το καλύτερο μνημόσυνο.

Θέλουμε κι εμείς να ζήσουμε σε μια πραγματικά ελεύθερη, επανενωμένη πατρίδα, χωρίς κατοχικές εγγυήσεις και στρατεύματα, χωρίς συρματοπλέγματα. Οραματιζόμαστε μια Κύπρο της ειρήνης, της δημοκρατίας, της ελευθερίας και της δικαιοσύνης, όπου όλα τα στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα θα είναι κατοχυρωμένα και διασφαλισμένα, χωρίς καμία διάκριση.

Με αυτήν την ευχή και την ελπίδα αποτίνουμε σήμερα τον ετήσιο φόρο τιμής στα ηρωικά παλικάρια που έχασαν τη ζωή τους κατά την τουρκική εισβολή, προσβλέποντας σε ένα καλύτερο αύριο για τον τόπο και το λαό μας.

Αιωνία ας είναι η μνήμη τους και ελαφρύ το όποιο χώμα τους σκεπάζει.