Χαιρετισμός του Προέδρου της
Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη στην παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου
Ρολάνδη «Ματιές στη Ζωή και στην Ιστορία»
Είναι πραγματικά με ιδιαίτερη χαρά και θεωρώντας το ως ελάχιστο χρέος απέναντι στον όχι μόνο φίλο, αλλά και πολιτικό, Νίκο Ρολάνδη, που αποδέχθηκα την πρόσκληση να χαιρετίσω την παρουσίαση του βιβλίου του «Ματιές στη Ζωή και στην Ιστορία».
Στο εν λόγω βιβλίο, το οποίο αποτελεί τη συνέχειά του πρώτου του βιβλίου «Άρθρα για την Κύπρο», ο Νίκος Ρολάνδης, μέσα από μία προσωπική εξομολόγηση μάς κάνει κοινωνούς βιωμάτων και ιδιαίτερων για τον ίδιο στιγμών, άμεσα συνδεδεμένων, πέραν της πολιτικής με την επαγγελματική και οικογενειακή του πορεία.
Μέσα από τις σελίδες του παρόντος πονήματος καθίσταται ξεκάθαρη η συμβολή και ενεργός παρουσία του στα πολιτικά δρώμενα στον τόπο, τον οποίο υπηρέτησε από διάφορες πολιτικές και πολιτειακές θέσεις με συνέπεια, αφοσίωση και γνήσια, ανιδιοτελή προσφορά.
Αναντίλεκτα, ο Νίκος Ρολάνδης, στα 40 και πλέον χρόνια παρουσίας του στο πολιτικό γίγνεσθαι, πρωταγωνιστώντας σε σημαντικά γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας, έθετε πάντοτε πρώτων όλων την επίτευξη του ωφέλιμου για την πατρίδα και τον λαό, πέραν από την εξυπηρέτηση των όποιων πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Ως καθολικά ομολογείται, εκείνο το οποίο τον χαρακτήρισε και τον ξεχώρισε στην πολιτική του σταδιοδρομία, είναι η διορατικότητα, η συνέπεια, ο ρεαλισμός και η σταθερότητα λόγων και πράξεων.
Αναφερόμενος στα χαρακτηριστικά του ως πολιτικού, θα ήθελα:
Να υπομνήσω τη στάση αρχών που τήρησε όσον αφορά το κυπριακό ζήτημα, θέτοντας εαυτό στην υπηρεσία της πατρίδας και φροντίζοντας πάντοτε για την προώθηση και την ορθή προβολή των δίκαιων εθνικών μας αιτημάτων.
Και θα ήθελα να τονίσω για ακόμη μια φορά ότι ο Νίκος Ρολάνδης υπήρξε πολιτικός που προτεραιότητά του δεν ήταν το ίδιον, αλλά το εθνικό συμφέρον, παρά το γεγονός ότι είχε την ευχέρεια με τη σιωπή του γίνεται αρεστός και να διατηρεί αξιώματα.
Απτή απόδειξη τούτου αποτελεί η αποφασιστικότητα που επέδειξε τολμώντας, κατά αντίθεση του συνήθως συμβαίνοντος, να παραιτηθεί του υψηλού αξιώματος του Υπουργού Εξωτερικών, όταν διαπίστωσε ότι οι χειρισμοί που υιοθετήθηκαν την εν λόγω περίοδο όσον αφορά τους χειρισμούς του Κυπριακού ήτο σε πλήρη σύγκρουση με τα πιστεύω και τις δικές του θέσεις.
Ιδιαιτέρως στέκομαι, επίσης, στη διορατικότητα και την επιμονή που επέδειξε, αλλά και στους καθοριστικής σημασίας χειρισμούς στους οποίους προέβη, συνδέοντας στενά το όνομα του με το ενεργειακό μέλλον της χώρας.
Αναλαμβάνοντας το 1998 το χαρτοφυλάκιο του Υπουργείου Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, το οποίο περιλαμβάνει υπό την εποπτεία και την αρμοδιότητά του, μεταξύ άλλων, και θέματα της ενέργειας, στάθηκε πρωτοπόρος προωθώντας έντονα το θέμα των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου.
Να υπενθυμίσω ότι τότε δεν υπήρχε Υπουργείο Ενέργειας. Εκείνος που ανέδειξε για πρώτη φορά ότι θα έπρεπε να επικεντρώσουμε την προσοχή μας και στον ενεργειακό πλούτο που η πατρίδα μας διέθετε δεν ήταν άλλος από τον Νίκο Ρολάνδη.
Με την αμέριστη ενθάρρυνση και στήριξη του αείμνηστου Γλαύκου Κληρίδη, προχώρησε σε επαφές και διαπραγματεύσεις με διάφορες χώρες, πετυχαίνοντας, παρά τις έντονες αντιδράσεις της Τουρκίας, να οριοθετήσει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της πατρίδας μας, δημιουργώντας παράλληλα το απαραίτητο νομοθετικό και ρυθμιστικό πλαίσιο το οποίο θα προωθούσε τη διεύρυνση και την επιδιωκόμενη εκμετάλλευση του ενεργειακού μας πλούτου.
Ευρισκόμενοι σήμερα σε ένα προωθημένο στάδιο πριν την εκμετάλλευση, δεν θα ήτο ουδόλως πλεονασμός αν υποστήριζα ότι η συνεισφορά του Νίκου Ρολάνδη ήτο καθοριστική ως προς τον εν λόγω στόχο.
Στη βάση του δικού του οράματος και της δικής του επιμονής, διανοίχθηκε ο δρόμος για τους ενεργειακούς μας σχεδιασμούς με ορατές τις προοπτικές της ανάπτυξης, της προόδου και της ευημερίας για τον τόπο μας.
Η πολιτεία, αγαπητέ μου Νίκο, αναγνωρίζει τη μέγιστη προσφορά σου και δεν θα μείνει αδιάφορη στην όπως σου αξίζει αναγνώριση.
Δραττόμενος της ευκαιρίας, εκείνο για το οποίο θα ήθελα να σας διαβεβαιώσω είναι για τη βούλησή μας, και παρά την όποια προκλητικότητα, απειλές και παράνομες ενέργειες της Τουρκίας, να προχωρήσουμε στην απρόσκοπτη εφαρμογή της ενεργειακής μας πολιτικής, βάσει των συγκεκριμένων και στοχευμένων στρατηγικών σχεδιασμών που υιοθετούμε.
Αναλόγως, σας διαβεβαιώ είναι και η βούλησή μας, ως ύψιστη μάλιστα προτεραιότητα, όσον αφορά την επίτευξη μίας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού που να οδηγεί σε μια λειτουργική διαρκή λύση με τους συμπατριώτες μας Τουρκοκύπριους.
Χθες βράδυ είχα την ευκαιρία να συνομιλήσω με την κα Λουτ. Της επανέλαβα για πολλοστή φορά την αποφασιστικότητά μας να παρακαθίσουμε επιτέλους σε ένα διάλογο που να δημιουργεί τις προοπτικές ειρηνικής συμβίωσης, εξεύρεσης μιας λύσης που να συνάδει με τον Χάρτη των ΗΕ, δημιουργίας ενός κανονικού κράτους, ενός πραγματικά ανεξάρτητου κράτους, πέραν και πάνω από επιβολές εις βάρος της άλλης κοινότητας.
Αυτό που απαιτείται και το έχω επαναλάβει και ψες στην κα Λουτ, είναι ο μεταξύ μας αλληλοσεβασμός για να μπορεί να επικρατήσει η ειρήνη, για να μπορεί να δημιουργηθούν συνθήκες ειρηνικής συμβίωσης. Αυτό που απαιτείται είναι να μην αισθάνεται ο ένας ότι επιβάλλεται ο άλλος επ΄ αυτού.
Έχουμε δώσει δείγματα γραφής του σεβασμού μας απέναντι στην τουρκοκυπριακή κοινότητα. Αποδεχθήκαμε την πολιτική ισότητα όπως και τη θετική ψήφο, εκεί και όπου μπορεί αρνητικά να επηρεαστεί η τουρκοκυπριακή κοινότητα. Δεν θέλαμε να δώσουμε δείγματα αλαζονείας όσον αφορά την κοινότητα, η οποία πλειοψηφεί πληθυσμιακά. Θέλαμε να δώσουμε το μήνυμα, και αυτό είναι το μήνυμα που δίνουμε, ότι με απόλυτο σεβασμό, ανεξάρτητα αριθμού κατοίκων. Αυτό που θέλουμε είναι να νιώθουμε όλοι ότι είναι διασφαλισμένα τα δικαιώματά τους. Και σε μια ευρωπαϊκή χώρα, πέραν του γεγονότος ότι ο ίδιος ο Χάρτης της Ευρώπης διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα, αυτό που απαιτείται είναι να αισθάνεται και η μειοψηφούσα κοινότητα ότι έχει την ασπίδα, το δικαίωμα να μη επιτρέπει κατάχρηση εξουσίας από την πλειοψηφούσα κοινότητα. Και αυτό είναι που αποδεχτήκαμε. Αλλά δεν μπορούμε να αποδεχτούμε αυτό που επιμένει η Τουρκία και επαναλαμβάνει η τουρκοκυπριακή κοινότητα ότι, για κάθε απόφαση θα πρέπει να συναποφασίζουμε ή να έχουν μια θετική ψήφο και από την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Αυτό δεν συνάδει ούτε με το δίκαιο ούτε με αυτό που επιδιώκουμε, δηλαδή μια λύση που να βασίζεται στον αλληλοσεβασμό.
Θα αφιερώσω όποια ικμάδα δύναμης και ζωής έχω με ένα όρο, να δω να λύνεται επιτέλους το κυπριακό πρόβλημα διότι όπως πολλές φορές έχω πει αυτό που έχει σημασία είναι το μέλλον, διότι κάποιοι από εμάς σταδιακά περνούμε στο παρελθόν.
Καταλήγοντας, θα ήθελα να συγχαρώ την Αριάνα, το σύζυγο της Άλκη και τα παιδιά τους Χάρη, Νίκο, Χρίστο και Παύλο, οι οποίοι έχοντας την πρωτοβουλία της παρούσης εκδόσεως, ως αναφέρω και στον χαιρετισμό που απευθύνω στο βιβλίο, δίδουν μέσα από τις σελίδες του παραδείγματα για τον καθένα από εμάς ως πηγή έμπνευσης για την επιτέλεση του δικού μας καθήκοντος προς την πατρίδα.
Αγαπητέ μου Νίκο, η εδώ παρουσία μου δεν συνιστά παρά αναγνώριση, εκ μέρους ολόκληρου του κυπριακού λαού, αλλά ιδιαιτέρως της πολιτείας που εκπροσωπώ της πολύτιμης και πολυδιάστατης προσφοράς σου στον τόπο, κατά την πολύχρονη εμπλοκή σου στα κοινά.
Εύχομαι πλάι στη σύζυγό σου Λέλια, τον φύλακα άγγελο και το συνοδοιπόρο σου, όπως ο ίδιος την ονομάζεις στο βιβλίο, να αξιωθείς πολλά δημιουργικά ακόμα χρόνια προς όφελος της πατρίδας μας.
