Ομιλία της Αναπληρώτριας
Κυβερνητικής Εκπροσώπου κας Κλέλιας Βασιλείου σε αντικατοχική εκδήλωση
της Ένωσης Κυπρίων Προσφύγων Ελλάδας «Κύπρος 74», στην Αθήνα
Ευρισκόμενη στην Πλατεία Κύπρου εδώ στην Καλλιθέα μαζί σας, σήμερα, παραμονή της μαύρης επετείου της βάρβαρης τουρκικής εισβολής στο νησί μας, δεν μπορώ παρά να εκφράσω πρώτα τη συγκίνηση που με διακατέχει για την τιμή να είμαι ομιλήτρια σε μια τέτοια επετειακή εκδήλωση στην πρωτεύουσα του Μητροπολιτικού Ελληνισμού, την Αθήνα μας.
Μας συνδέουν πολλά, πάρα πολλά. Τίποτε δεν μπορεί να διαφοροποιήσει ή να μεταλλάξει την κοινή εθνική καταγωγή και την ταυτότητα μας, ούτε και να παραγράψει την ιστορία, τον πολιτισμό και τις παραδόσεις μας. Μπορεί η ιστορική μοίρα και οι επιβουλές και τα συμφέροντα των ξένων να μας έφεραν σε μια κατάσταση αντίθετη με το προγονικό όραμα, αλλά συνεχίζουμε να είμαστε και να προχωρούμε μαζί, Ελλάδα και Κύπρος αδελφωμένες και καθοδηγούμενες από το όμαιμο, το ομόγλωσσο, το ομόθρησκο και το ομότροπο των απανταχού Ελλήνων.
Τέτοιες εκδηλώσεις, όπως η σημερινή που είναι αφιερωμένη στην επιχείρηση ΝΙΚΗ και τον διοικητή της Α’ Μοίρας Καταδρομών Ταξίαρχο Γεώργιο Παπαμελετίου, πέραν του γεγονότος ότι κρατούν «ζωντανό» το Κυπριακό μέσα στον μητροπολιτικό Ελληνισμό, σφυρηλατούν τους ακατάλυτους δεσμούς Κύπρου-Ελλάδας και θεμελιώνουν την εθνική ομοψυχία.
Ιδιαίτερα συμβολική, όσο και συγκινητική, είναι η πρόσφατη μεταφορά και τοποθέτηση στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας στη Λευκωσία, του ομοιώματος ενός των μεταγωγικών αεροσκαφών τύπου ΝΟΡΑΤΛΑΣ που συμμετείχαν στην ηρωική αποστολή ΝΙΚΗ τον Ιούλιο του 1974 για τη μεταφορά της Α’ Μοίρας Καταδρομών για υπεράσπιση κυρίως της Λευκωσίας από τον Τουρκικό Αττίλα.
Στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας βρίσκεται και η επιτύμβια πλάκα για τα 29 παλληκάρια της Α’ Μοίρας Καταδρομών της Ελλάδας και των τεσσάρων μελών πληρώματος ενός των 15 μεταγωγικών αεροσκαφών ΝΟΡΑΤΛΑΣ, το οποίο συνετρίβη, από φίλια πυρά, το βράδυ της 21ης προς την 22α Ιουλίου 1974.
Τα αδέλφια μας αυτά, πότισαν και με το δικό τους αίμα τη γη της μαρτυρικής μας Κύπρου, ενώ τα άλλα μέλη της αποστολής, με επικεφαλής τον τότε Ταγματάρχη Γεώργιο Παπαμελετίου, έδωσαν στη συνέχεια σκληρές μάχες με τον εχθρό και συνέβαλαν αποφασιστικά στην απόκρουση, ιδιαίτερα των επιθέσεων του, κατά του αεροδρομίου Λευκωσίας.
Στη μνήμη, τη θυσία και την προσφορά όλων, κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ. Επιβεβαίωσαν, οι πιο σύγχρονοι αυτοί ήρωες μας, πως η ιστορία του έθνους μας έχει το μοναδικό γνώρισμα να είναι μια ιστορία αδιάλειπτων αγώνων για τη συνέχιση της επιβίωσης του. Μια ιστορία, ποτισμένη από το αίμα των ηρώων και των μαρτύρων μας «για την βγαλμένη από τα κόκκαλα των Ελλήνων τα ιερά ελευθερία» της πατρίδας μας.
Σαράντα τέσσερα χρόνια έχουν συμπληρωθεί από τότε που ο βάρβαρος Αττίλας εισέβαλε και επέφερε την καταστροφή σε μεγάλο μέρος του νησιού μας. Προηγήθηκε το επάρατο πραξικόπημα κατά της νόμιμης κυβέρνησης που έδωσε στην Τουρκία την αφορμή που επιζητούσε για να πραγματοποιήσει την προ πολλού σχεδιασμένη ενέργεια της κατά της Κύπρου.
Έτσι, στις αυγινές ώρες της 20ης Ιουλίου, με πρόσχημα την επαναφορά της συνταγματικής τάξης και την προστασία δήθεν της τουρκοκυπριακής κοινότητας, η Τουρκία κινητοποιεί την πολεμική της μηχανή και εισβάλλει στην Κύπρο.
Δυστυχώς, το πραξικόπημα, είχε ως αποτέλεσμα την αποδιοργάνωση της Εθνικής Φρουράς, σε βαθμό ώστε ο Αττίλας να μην έρθει τελικά αντιμέτωπος με μια καλά προετοιμασμένη αποτρεπτική δύναμη, όπως σχεδιαζόταν τα προηγούμενα χρόνια.
Οι ακτές της Κερύνειας, που τα επιτελικά σχέδια της Εθνικής Φρουράς προέβλεπαν την προστασία τους με κάθε διαθέσιμο τρόπο και μέσο, μένουν ουσιαστικά ανυπεράσπιστες. Οι πλέον αξιόμαχες μονάδες παίρνουν εντολές και μεταφέρονται στις επαρχίες Λεμεσού και Πάφου, ενώ άλλες οδηγούνται στην Αμμόχωστο και την Μόρφου, για να βοηθήσουν, τάχατες, στην επικράτηση του πραξικοπήματος. Ουσιαστικά απογυμνώνεται και εξουδετερώνεται η κάθε αμυντική ικανότητα και δυνατότητα της Εθνικής Φρουράς.
Και ως να μην έφθαναν αυτά, οι χουντικοί επιτελείς παραμένουν προδοτικά απαθείς ακόμα και όταν είχαν αρχίσει να έρχονται από τις 17 Ιουλίου οι πληροφορίες για συγκέντρωση στη Μερσίνα των τουρκικών αποβατικών αρματαγωγών σκαφών, καθώς και για την κινητοποίηση πολεμικών αεροσκαφών στο αεροδρόμιο των Αδάνων.
Η προδοσία είχε και συνέχεια με τις εντολές από το αρχηγείο του ΓΕΕΦ σε πολλές μονάδες να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και να μην αντιδράσουν ως να μην συνέβαινε σχεδόν τίποτα! Αυτά, ακόμα και όταν έπεφταν κατά εκατοντάδες οι Τούρκοι αλεξιπτωτιστές στον ουρανό βόρεια της Λευκωσίας.
Τριάντα έξι και πλέον χιλιάδες στρατεύματα, 80 μαχητικά αεροσκάφη, δεκάδες άρματα μάχης και είκοσι ναυτικά μέσα συνοδευόμενα από πέντε αντιτορπιλικά εφόρμησαν από τις τουρκικές βάσεις.
Παρά την επικρατούσα αυτή κατάσταση, πολλές ήταν οι μονάδες της Εθνικής Φρουράς που ανταποκρίθηκαν στο ακέραιο στο καθήκον τους χάρις στο αίσθημα αυτοθυσίας των ανδρών τους που κατάφεραν να γράψουν πολλές σελίδες ηρωισμού και δόξας μαχόμενοι εναντίον των υπέρτερων σε αριθμό ανδρών και μέσων δυνάμεων του εχθρού. Το ιερό χρέος προς την πατρίδα και η αγάπη για την ελευθερία τέθηκε υπεράνω όλων. Το Μολών Λαβέ του Σπαρτιάτη Λεωνίδα κατά των Περσών και του Σταυραετού του Μαχαιρά Γρηγόρη Αυξεντίου κατά των Βρετανών αποικιοκρατών, ακούστηκε πολλές φορές απέναντι στον ιταμό εισβολέα. Αυτοί οι ανδρείοι ανάγκασαν τους Τούρκους επιτελείς να ομολογήσουν αργότερα ότι υπήρξαν ώρες αρχικά που ο αναμενόμενος περίπατος είχε εξελιχθεί σε κόλαση και ότι η όλη επιχείρηση υπήρξε απολογιστικά για τους ίδιους αποτυχία.
Υποκλινόμαστε σε όλα αυτά τα παλληκάρια που όρθωσαν το ανάστημα τους απέναντι στον εχθρό με απαράμιλλο σθένος και αίσθημα αυτοθυσίας. Υποκλινόμαστε ιδιαίτερα στη μνήμη των νεκρών και των αγνοουμένων μας, σε αυτούς που, κατά τον ποιητή «περισσότερη τιμή τους πρέπει γιατί γνώριζαν ότι ο Εφιάλτης είχε ήδη φανεί και οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε».
Υποκλινόμαστε στα παλληκάρια της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου που έγραψαν μοναδικές σελίδες ηρωισμού αποκρούοντας κατά την πρώτη φάση της εισβολής τις τουρκικές επιθέσεις και προελαύνοντας μέχρι βαθιά στον τουρκικό θύλακα Αγύρτας - Λευκωσίας, στους Ελδυκάριους μας που συνέχισαν και κατά τη δεύτερη φάση να δίνουν επικές μάχες υπερασπίζοντας μέχρις εσχάτων το στρατόπεδο τους και υποχώρησαν μόνο όταν οι υπέρτερες δυνάμεις του εχθρού ενισχύθηκαν ακόμη περισσότερο με εξοπλισμό και άνδρες από τις δυνάμεις που αποβιβάζονταν συνεχώς στην Κερύνεια.
Υποκλινόμαστε σε όσους, που από το χρέος μη κινούντες, παρέμειναν πιστοί στα ιδανικά και τις αξίες της φυλής μας ποτίζοντας με το αίμα τους τα χώματα της μαρτυρικής μας πατρίδας.
Σήμερα, όλων η σκέψη μας πάει στα κατεχόμενα χωριά και τις πόλεις μας. Στα ιερά και τα όσια μας που καταστράφηκαν. Στους τόπους που αγαπήσαμε και λατρέψαμε.
Σε όλα αυτά τα 44 δίσεκτα χρόνια μνημονεύουμε ήρωες του 1974 και προσευχόμαστε για τη διαλεύκανση της τύχης όλων ανεξαίρετα των αγνοουμένων μας. Παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί, ο κατάλογος των αγνοουμένων παραμένει μακρύς με τα ονόματα των περισσοτέρων να εξακολουθούν να περιλαμβάνονται σε αυτόν.
Δυστυχώς η Τουρκία δεν συνεργάζεται στο βαθμό που επιβάλλεται. Οι ευθύνες της είναι τεράστιες. Παρεμποδίζει, την χωρίς περιορισμούς διενέργεια εκταφών και απαγορεύει την πρόσβαση ερευνητών στα αρχεία του κατοχικού στρατού, όπου με βεβαιότητα υπάρχουν στοιχεία για περισσότερους αγνοουμένους. Και, ακόμη, αρνείται να δώσει στοιχεία για τις διαπιστωμένες μετακινήσεις οστών αγνοουμένων από τους αρχικούς χώρους ταφής σε άλλους, προκειμένου να αποκρυβούν οι ευθύνες για το μεγάλο έγκλημα των μαζικών εκτελέσεων συμπατριωτών μας.
Η αλήθεια, όμως, δεν μπορεί να αποκρυβεί. Είναι εκεί και βοά. Και θα πρέπει, επιτέλους, η κατοχική δύναμη να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της που είναι βασισμένες και στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Η Τουρκία δεν έχει μόνο υποχρεώσεις έναντι των αγνοουμένων, έχει και έναντι των συγγενών που πολλοί φεύγουν από τη ζωή με ανοικτές τις πληγές από τον πόνο και την αγωνία τόσων χρόνων.
Η συνεχιζόμενη τουρκική κατοχή του 37% της πατρίδας μας εξακολουθεί να μας ταλανίζει όλους και να βρίσκεται σε πλήρη σύγκρουση με την διεθνή έννομη τάξη. Το Κυπριακό παραμένει πρόβλημα εισβολής και κατοχής, παράνομου εποικισμού και παραβίασης του διεθνούς δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των Κυπρίων. Πρόβλημα που υφίσταται λόγω της διαχρονικά αδιάλλακτης πολιτικής της Τουρκίας, η οποία επιμένει να αγνοεί επιδεικτικά την πληθώρα των ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, αλλά και αποφάσεις ευρωπαϊκών και διεθνών δικαστηρίων.
Με αυτά τα δεδομένα, πρώτη προτεραιότητά μας παραμένει πάντα η αναζήτηση λύσης μέσω διαπραγματεύσεων υπό την αιγίδα του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Έτσι και αυτή τη φορά είμαστε έτοιμοι να παρακαθίσουμε σε ένα νέο γύρο διαπραγματεύσεων από το σημείο στο οποίο διακόπηκαν οι προηγούμενες, τον περασμένο Ιούλιο στο Κρανς Μοντανά. Είναι δε, με τη δέουσα σημασία και προσοχή που αναμένουμε το αποτέλεσμα των διαβουλεύσεων που θα αρχίσει από την προσεχή Δευτέρα με όλες τις πλευρές και τα ενδιαφερόμενα μέρη η αξιωματούχος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, κα Τζέϊν Χολ Λουτ.
Υπέρτατος στόχος μας, είναι η επανένωση της πατρίδα μας και ο τερματισμός της κατοχής, μέσω της επίτευξης μιας λύσης η οποία να διασφαλίζει την εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών και να δημιουργεί συνθήκες ελευθερίας, ασφάλειας, συνεργασίας και ευημερίας όλων των πολιτών μας, χωρίς ξένες εγγυήσεις και επεμβατικά δικαιώματα, ώστε να ζούμε σε ένα φυσιολογικό, κανονικό και σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος.
Στο δύσκολο δρόμο που έχουμε μπροστά μας, είναι δίπλα μας η Ελλάδα και ολόκληρο το έθνος. Για πρώτη φορά στην μακραίωνη ιστορία μας, η γεωγραφική θέση της Κύπρου από επαχθές βάρος μετατρέπεται σε στρατηγικό πλεονέκτημα. Υπάρχουν βέβαια οι απειλές και οι εκβιασμοί της Τουρκίας, όπως και η προσπάθεια της να διασυνδέσει την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου μας πλούτου με την εξεύρεση λύσης του Κυπριακού, αλλά τούτο συγκρούεται σαφώς με τα κυριαρχικά δικαιώματα μας επί της αποκλειστικής οικονομικής μας ζώνης που είναι και αποκλειστική οικονομική ζώνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εξάλλου, είναι διακηρυγμένη η θέση μας, πως η όποια αξιοποίηση του ενεργειακού μας πλούτου είναι προς το συμφέρον ολόκληρου του λαού μας, συνεπώς και των Τουρκοκυπρίων.
Η Τουρκία θα πρέπει δίχως άλλο να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο και να ενστερνιστεί τις ευρωπαϊκές αξίες και απαιτήσεις δίνοντας ώθηση στην επίλυση του Κυπριακού με τη λήψη των σοβαρών αποφάσεων που της αναλογούν, ώστε η Κύπρος μαζί με ολόκληρη την περιοχή να περάσει σε μια νέα και πιο ελπιδοφόρα εποχή για ολόκληρο το λαό της.
Διεκδικούμε μια πατρίδα όπου όλοι οι κάτοικοι της θα απολαμβάνουν τους κοινούς καρπούς της προόδου και της προκοπής τους. Μια πατρίδα απαλλαγμένη από τα κατοχικά δεδομένα, ελεύθερη, ειρηνική, ασφαλή και ευημερούσα, σύμφωνα με τις αξίες, τις αρχές και το κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ευχαριστώ ιδιαίτερα, για την τιμητική πρόσκληση να είμαι ομιλήτρια στην αποψινή επετειακή εκδήλωση. Ευχαριστώ θερμά την Ένωση Κυπρίων Προσφύγων Ελλάδας «Κύπρος ‘74», όπως και τον Δήμο Καλλιθέας και προσωπικά τον Δήμαρχο κ. Δημήτρη Κάρναβα. Εδώ, στην Πλατεία Κύπρου με το Ηρώο Αγωνιστών Κύπρου, τιμούμε μαζί τους αγώνες της πατρίδας μας και εκφράζουμε την αιώνια ευγνωμοσύνη μας προς τους ήρωες μας, έχοντας την πίστη ότι με ομοψυχία και ενότητα μπορούμε να δικαιώσουμε τη θυσία τους.
