Λέγεται
πως οι άνθρωποι του θεάτρου έχουν ανάγκη μόνο το χειροκρότημα μας και πως
τρέφονται με αυτό. Πρόκειται νομίζω για μισή αλήθεια
. Οι άνθρωποι του θεάτρου έχουν όπως όλοι μας την ανάγκη της αναγνώρισης και μέσα από την αναγνώριση, την προώθηση του έργου τους. Ενός έργου που δεν αφορά μόνο τους ιδίους, αλλά και τους συγγραφείς με τα εμπνευσμένα κείμενα τους, τις ερμηνείες ταλαντούχων ηθοποιών και τη στήριξη τόσων άλλων, παρέχοντας σε όλους εμάς τους θεατές την πίστη πως στη σκηνή εξελίσσονται διαστάσεις της πραγματικής ζωής.
Αυτή
την ανάγκη των συντελεστών του θεάτρου για αναγνώριση, αλλά κυρίως τη δική μας
υποχρέωση να τιμούμε εκείνους που μας πρόσφεραν από το σανίδι συναισθήματα και
εικόνες, εξυπηρετεί η σημερινή τελετή βράβευσης από τον ΘΟΚ.
Η
χώρα μας αποτελούσε πάντοτε στη μακρά ιστορία της ένα χώρο συνύπαρξης
πολιτισμών. Καταφέραμε να διασώσουμε αυτό τον πολιτισμό μέσα από συνθήκες
ιδιαίτερα δύσκολες, για να φτάσουμε σήμερα να είμαστε περήφανοι για αυτό που
είμαστε, για αυτό που συνεισφέρουμε ως μικρή ψηφίδα στην παγκόσμια
κοινότητα.
Μέσα
από το θέατρο και τον πολιτισμό αφήνουμε το δικό μας αποτύπωμα, στη δική μας
εποχή και είναι για αυτόν ακριβώς το λόγο που καθηκόντως οφείλουμε να
μεριμνούμε για την καταξίωση και ανάδειξη των πνευματικών δημιουργών και την
προβολή των επιτευγμάτων τους.
Για
αυτόν ακριβώς το λόγο και η Κυβέρνηση και η κάθε προηγούμενη Κυβέρνηση στήριζε
και στηρίζουμε σο βαθμό που οι συνθήκες μας το επιτρέπουν, τον πολιτισμό και
τους ανθρώπους του. Στο πλαίσιο αυτό υλοποιούμε μεταξύ άλλων τα πιο κάτω έργα –
πριν και πάνω από όλα να πω ότι η χορηγία προς το ελεύθερο θέατρο που μέσα από
τον ΘΟΚ χορηγεί το κράτος ανέρχεται στο 1.200.000 ευρώ. Πιστεύω ότι όταν οι
συνθήκες το επιτρέψουν θα είμαστε ακόμη πιο γενναιόδωροι διότι το
αξίζετε:
- Αποφασίσαμε πολύ πρόσφατα να προχωρήσουμε στην αποκατάσταση του ιστορικού Δημοτικού Θεάτρου της Λευκωσίας,
- Προχωρήσαμε και βρισκόμαστε στο τελικό στάδιο της χωροθέτησης της Κυπριακής Βιβλιοθήκης ούτως ώστε σύντομα να προχωρήσει η ανέγερση της στη Λευκωσία,
- Κατακυρώθηκαν οι προσφορές για έναρξη κατασκευαστικών εργασιών για μετατροπή της ΣΠΕΛ σε εκθεσιακό χώρο της Κρατικής Πινακοθήκης,
- Ολοκληρώσαμε τη Στέγη Χορού της Λευκωσίας,
- Στη Λεμεσό αναμένουμε μέσα στους επόμενους δύο μήνες την ολοκλήρωση του Παπαδάκειου Δημοτικού Εικαστικού Κέντρου,
- Ιδιαίτερη σημασία αποδίδω και στην πολιτιστική αναβάθμιση της Πάφου, η οποία επιθυμούμε να έχει πετυχημένη πορεία ως Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2017. Προς το σκοπό αυτό στηρίζουμε την Πάφο τόσο οικονομικά όσο και με έργα υποδομής καθώς και διάφορες συναφείς δράσεις,
- Επιπλέον έχουμε εκσυγχρονίσει τις διαδικασίες χρηματοδότησης πολιτιστικών δραστηριοτήτων καθιστώντας τες διαφανείς και αποτελεσματικές.
Αγαπητοί
μου τιμώμενοι,
Η
βραδιά απόψε είναι αφιερωμένη σε εσάς και στο έργο σας. Είναι επίσης μία τελετή
στην οποία επιβραβεύουμε ταυτόχρονα τους αγώνες και τις αγωνίες σας, τις
κοπιώδεις ενασχολήσεις σας και το ζήλο σας για την ανάπτυξη της δικής σας
τέχνης.
Θέλω
από ψυχής να σας συγχαρώ και να ευχηθώ η σημερινή τιμή να αποτελέσει κίνητρο για
να συνεχίσετε με την ίδια θέρμη να μοιράζεστε μαζί μας το ταλέντο σας.
Να
μου επιτρέψετε να αναφερθώ ειδικότερα στον Λουκή Ακρίτα, τον άνθρωπο που σήμερα
τιμάται με το Βραβείο Σημαίνουσας Προσωπικότητας για τον Πολιτισμό. Και
προσθέτω εγώ, εξίσου σημαίνουσας προσωπικότητας και για την πολιτική, καθώς ο
Λουκής Ακρίτας υπήρξε διακεκριμένος πολιτικός στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Είχα
την ευτυχία από μακριά να τον γνωρίσω όταν ως μέλος της νεολαίας της Ένωσης
Κέντρου του Γιώργου Παπανδρέου παρακολουθούσα την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση του
Λουκή Ακρίτα.
Ως
Υπουργός Παιδείας στην Ελλάδα τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1960
οραματίζεται την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και δεν έκρυψε ποτέ το
όνειρο του να μπορέσει να μεταφέρει στοιχεία αυτής της μεταρρύθμισης και στην
Κύπρο, η οποία μόλις είχε αποκτήσει την ανεξαρτησία και η οποία πάντοτε
κυριαρχούσε στην σκέψη του.
Δυστυχώς
έφυγε νωρίς και δεν μπόρεσε να μας δώσει όσα οραματιζόταν και όσα μπορούσε.
Ωστόσο και παρά το νεαρό της ηλικίας του και το πρόωρο του θανάτου του, τα όσα
άφησε πραγματικά είναι δημιουργήματα που μπορεί πάνω τους να κτίσουμε και να
συνεχίσουμε τη δική του πορεία. Έζησε αρκετά ώστε με τα έργα και το παράδειγμα
του να μπορούμε εμείς σήμερα να αναπαράγουμε δημιουργικά αναφορές του και να
διδασκόμαστε από τα έργα που μας άφησε ως παρακαταθήκη.
Κλείνοντας,
θα ήθελα να συγχαρώ τον ΘΟΚ και βεβαίως τις δύο κριτικές επιτροπές για το έργο
τους. Είμαι βέβαιος πως η επιλογή ανάμεσα σε τόσους άξιους ανταγωνιστές δεν ήταν
καθόλου εύκολο έργο.
